აკუბი

[შესაძლოა ნიშნავს ქუსლში ჩამჭიდებელს, შემავიწროებელს].

1. ნეთინიმთა ერთ-ერთი საგვარეულოს მამამთავარი; ამ საგვარეულოს წარმომადგენლები ძვ. წ. 537 წელს ზერუბაბელთან ერთად დაბრუნდნენ ბაბილონის ტყვეობიდან (ეზრ. 2:1, 2, 43, 45).

2. ბაბილონის ტყვეობიდან დაბრუნების შემდეგ მცხოვრები ლევიანი კარიბჭის მცველი და კარიბჭის მცველთა საგვარეულოს თავკაცი (1მტ. 9:17; ეზრ. 2:42; ნემ. 7:45; 11:19; 12:25).

3. ერთ-ერთი იმ 13 ლევიანიდან, რომლებიც ეზრას ხალხისთვის კანონის ახსნაში ეხმარებოდნენ (ნემ. 8:7, 8).

4. ელიოენაის შვიდი ვაჟის ჩამონათვალში მეოთხე; ებრაულ წერილებში მოყვანილ გენეალოგიურ ნუსხაში ის დავითის უკანასკნელ შთამომავალთა შორის მოიხსენიება (1მტ. 3:24).