დოდო

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს საყვარელს].

1. მსაჯულ თოლას წინაპარი, შესაძლოა პაპა; ისაქარის ტომიდან (მსჯ. 10:1).

2. ბენიამინის შთამომავალი ახოხის ხაზით; დოდოს ვაჟი ელეაზარი დავითის სამი მამაცი კაციდან ერთ-ერთი იყო (2სმ. 23:9; 1მტ. 11:12). დოდაი (დოდოს სახელის სხვა ფორმა) მეორე თვეს მომსახურე დანაყოფს ზედამხედველობდა (შესაძლოა მის ნაცვლად მსახურობდა მისი ვაჟი ელეაზარი როგორც მისი წარმომადგენელი) (1მტ. 27:4).

3. ბეთლემის მკვიდრი, რომლის ვაჟი ელხანანი დავითის ძლიერ მეომართაგან ერთ-ერთი იყო (2სმ. 23:24; 1მტ. 11:26).