მეშელემია

[იეჰოვა ზავს დებს (ანაზღაურებს, მიუზღავს)]

კეჰათელი ლევიანი და კეჰათელთა ერთ-ერთი ჯგუფის თავკაცი. მას „ჰყავდა ვაჟები და ძმები, თვრამეტი უნარიანი კაცი“, რომლებიც მასთან ერთად დააყენეს კარიბჭის მცველებად იმ დროს, როცა მეფე დავითმა მღვდლებსა და ლევიანებს მოვალეობები გაუნაწილა (1მტ. 26:1—3, 9). შესაძლოა ის 1 მატიანის 26:14-ში ნახსენები შელემიაა. მისი ძე ზაქარია „შეხვედრის კარვის შესასვლელის მცველი იყო“ (1მტ. 9:21).