ზერახია

[იაჰი ანათებს, იაჰმა გამოანათა].

1. მღვდელმთავარ აარონის შთამომავალი ელეაზარისა და ფინხასის ხაზით (1მტ. 6:3, 4, 6, 50, 51; ეზრ. 7:4).

2. ელიეჰო-ენაის მამა და ფახათ-მოაბის ძეთა საგვარეულოს თავკაცი. მისი საგვარეულოდან 200 კაცი ძვ. წ. 468 წელს ეზრასთან ერთად იერუსალიმში დაბრუნდა (ეზრ. 8:1, 4).