უფრო მეტი ვიქადაგოთ აღსასრულის მოახლოებისას
1 მოსავლის აღების დრო სიხარულის მომგვრელია. ეს მძიმე შრომის დროც არის. თანაც მოსავლის აღების დრო შეზღუდულია. ამიტომ მუშებმა არ უნდა იზარმაცონ თავიანთ საქმეში.
2 „წუთისოფლის აღსასრული“ იესომ მოსავლის აღების დროს შეადარა (მათ. 13:39). ჩვენ წუთისოფლის აღსასრულის ჟამს ვცხოვრობთ და „მთელ მსოფლიოში“ ქადაგების დრო შეზღუდულია (მათ. 24:14). რადგან აღსასრული უფრო და უფრო ახლოვდება, მეტი მონაწილეობა უნდა მივიღოთ ამ მსახურებაში. რატომ? იესომ თქვა: „სამკალი ბევრია, მუშაკნი კი — ცოტა“ (მათ. 9:37, 38; რომ. 12:11).
3 გადაუდებლობის გრძნობით განეწყე. როდესაც იესომ უმნიშვნელოვანესი სამქადაგებლო საქმე დაიწყო, თავისი დავალების შესასრულებლად მხოლოდ სამნახევარი წელიწადი ჰქონდა. ის გადაუდებლობის გრძნობით ქადაგებდა და ამბობდა: „უნდა ვახარო ღვთის სასუფეველი, ვინაიდან ამისთვის ვარ მოვლენილი“ (ლუკ. 4:43).
4 თავის მოწაფეებს იესომ გადაუდებლობის მსგავსი გრძნობა ჩაუნერგა (მარ. 13:32–37). ამიტომაც „ყოველდღე დაუცხრომლად ასწავლიდნენ და ახარებდნენ ტაძარში და სახლებში ქრისტე იესოს“ (საქ. 5:42). ნაკლებად მნიშვნელოვან საქმეებს მათს ცხოვრებაში უმთავრესი ადგილი არ ეკავა. მიუხედავად იმისა, რომ ბევრნი არ იყვნენ, მათ წარმატებით უქადაგეს „ყოველ ქმნილებას ცისქვეშეთში“ (კოლ. 1:23).
5 გადაუდებლობის მსგავსი გრძნობის განვითარებისთვის ჩვენ უფრო სერიოზული მიზეზი გვაქვს, რადგან „ყველაფრის აღსასრული მოახლოებულია“ (1 პეტ. 4:7). ამ სისტემის აღსასრულისთვის იეჰოვას უკვე დადგენილი აქვს დღე და საათი (მათ. 24:36). სამქადაგებლო საქმე ამ დარჩენილ დროში დასრულდება. ჩვენც ამიტომ ვახმართ ძალისხმევას განუწყვეტლივ, რომ უფრო მეტს გავაგებინოთ კეთილი ცნობა.
6 რადგან აღსასრულის მოახლოებისას უფრო მეტს ვქადაგებთ, იესოს მსგავსად, ჩვენც კმაყოფილების ღრმა გრძნობით ვეტყვით იეჰოვას: ‘აღვასრულეთ შენი საქმე, რაც მოგვეცი, რომ გაგვეკეთებინა’ (იოან. 17:4).