ഫ്രഞ്ച്‌ വിപ്ലവം—വരാനുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു പൂർവ്വ​സ്‌ഫു​ര​ണം

ഫ്രാൻസിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

ഫ്രഞ്ച്‌ വിപ്ലവം 200 വർഷം മുമ്പ്‌ 1789ൽ സംഭവി​ച്ചു. അതിന്റെ കാരണങ്ങൾ ഏവയാ​യി​രു​ന്നു? അത്‌ വരാനുള്ള കാര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു മാതൃക അവശേ​ഷി​പ്പി​ച്ചു?

“അത്‌ ഒരു ലഹളയാ​ണോ?” രാജാവ്‌ ചോദി​ച്ചു.

“അല്ല, സർ, അതൊരു വിപ്ലവ​മാണ്‌.”

ഫ്രഞ്ച്‌ രാജാ​വായ ലൂയീസ്‌ XVI-ാമൻ 1789 ജൂലൈ 14ന്‌ പാരീ​സിൽ കാരാ​ഗൃ​ഹം ആക്രമി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​പ്പോൾ ചോദിച്ച ചോദ്യ​മാ​ണത്‌. ഫ്രാൻസിൽ നീണ്ടു നിൽക്കുന്ന മാററങ്ങൾ വരുത്താൻ പോകു​ന്ന​തും വരാനുള്ള കാര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ ഒരു പൂർവ്വ​സ്‌ഫു​രണം പ്രദാനം ചെയ്യു​ന്ന​തു​മായ സംഭവങ്ങൾ തിരി​ച്ച​റി​യാൻ ഫ്രഞ്ച്‌ രാജകു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങൾക്ക്‌ കഴിഞ്ഞി​ല്ലെന്ന്‌ അയാൾ പ്രകട​മാ​ക്കി.

പതി​നെ​ട്ടാം നൂററാ​ണ്ടിൽ പട്ടിണി ഫ്രാൻസിൽ പല ലഹളകൾക്കി​ട​യാ​ക്കി. വിപ്ലവ​ത്തിന്‌ തൊട്ടു​മുമ്പ്‌ 25 ദശലക്ഷം വരുന്ന ജനസം​ഖ്യ​യിൽ 10 ദശലക്ഷ​ത്തോ​ളം പേർ ദാനം കിട്ടു​ന്നത്‌ കഴിച്ച്‌ ജീവി​ച്ചി​രു​ന്നു. അതിനു​പു​റമെ രാജകീയ അധികാ​രം ക്ഷയിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു, ഭരണകൂ​ടം പരിഷ്‌ക്കാ​ര​ങ്ങ​ളോട്‌ അനുഭാ​വ​മി​ല്ലാ​ത്ത​താ​യി​രു​ന്നു, രാജാ​വി​ന്റെ അധികാ​രം ദേശീയ താൽപ്പ​ര്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ അതീത​മാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തി​നെ ബുദ്ധി​ജീ​വി​കൾ ചോദ്യം ചെയ്‌തു.

നിയമ​നിർമ്മാ​ണസഭ

ഭരണകൂ​ടം 1788ൽ ഒരു സാമ്പത്തിക പ്രതി​സ​ന്ധി​യെ അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ച്ചു, അധിക​വും ബ്രിട്ട​നെ​തി​രെ​യുള്ള സ്വാത​ന്ത്ര്യ​സ​മ​ര​ത്തിൽ ഫ്രാൻസ്‌ അമേരി​ക്ക​ക്കാ​രെ പിന്താ​ങ്ങി​യതു നിമിത്തം തന്നെ. നിയമ​നിർമ്മാ​ണസഭ വിളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടാൻ രാജാവ്‌ നിർബ്ബ​ന്ധി​ത​നാ​യി. ഈ സഭ രാജ്യത്തെ മൂന്ന്‌ വർഗ്ഗങ്ങ​ളു​ടെ പ്രതി​നി​ധി​കൾ ചേർന്ന​താ​യി​രു​ന്നു: പുരോ​ഹി​ത​വർഗ്ഗം (ഒന്നാം സ്ഥാനം); പ്രഭു​വർഗ്ഗം (രണ്ടാം സ്ഥാനം); സാധാരണ ജനങ്ങൾ (മൂന്നാം സ്ഥാനം).

പുരോ​ഹി​ത​വർഗ്ഗം 1,50,000 ആളുകളെ പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്‌തു, പ്രഭു​വർഗ്ഗം 5,00,000ത്തെയും സാധാരണ ജനങ്ങൾ 2,45,00,000ത്തിൽ അധിക​ത്തെ​യും. മൂന്നു വർഗ്ഗങ്ങ​ളിൽ ഓരോ​ന്നി​നും ഓരോ വോട്ടാണ്‌ ഉണ്ടായി​രു​ന്നത്‌. (രണ്ട്‌ വോട്ടുള്ള) പുരോ​ഹി​ത​വർഗ്ഗ​വും പ്രഭു​വർഗ്ഗ​വും സമ്മതി​ക്കാത്ത പക്ഷം (ഒരു വോട്ടുള്ള) സാധാരണ ജനത്തിന്‌ ഒരു പരിഷ്‌ക്കാ​ര​വും കൊണ്ടു​വ​രാൻ കഴിയി​ല്ലെന്ന്‌ ഇതർത്ഥ​മാ​ക്കി. ജനസം​ഖ്യ​യിൽ ഏതാണ്ട്‌ 3 ശതമാനം മാത്ര​മായ പുരോ​ഹി​ത​വർഗ്ഗ​ത്തി​നും പ്രഭു​വർഗ്ഗ​ത്തി​നും കൂടെ മറുപ​ക്ഷ​ത്തുള്ള 97 ശതമാ​നത്തെ കീഴട​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു! അതിനു​പു​റമെ പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും പ്രഭു​ക്കൻമാ​രും കൂടെ ഭൂസ്വ​ത്തി​ന്റെ 36 ശതമാനം കയ്യടക്കി​യി​രു​ന്നു, അവർ നികുതി കൊടു​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു​മില്ല.

അത്രയ​ധി​കം ആളുകൾ പട്ടിണി​യിൽ ആയപ്പോൾ സാധാ​ര​ണ​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രതി​നി​ധി​കൾ, ഗവൺമെൻറി​ന്റെ നിഷ്‌ഠു​ര​ഭ​ര​ണ​ത്തി​നും, നീതി​ര​ഹി​ത​മായ നികു​തി​ക്കും വോ​ട്ടെ​ടു​പ്പി​നും കത്തോ​ലി​ക്കാ പുരോ​ഹി​തൻമാ​രു​ടെ​യും പ്രഭു​ക്കൻമാ​രു​ടെ​യും അനീതി​കൾക്കും എതിരാ​യി ശബ്ദമു​യർത്തി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും രാജാ​വിന്‌ സുരക്ഷി​ത​ത്വം തോന്നി, കാരണം അയാൾ ദിവ്യ അവകാ​ശ​പ്ര​കാ​രം ഭരിക്കു​ന്ന​താ​യി കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ആളുകൾക്ക്‌ അപ്പോ​ഴും കത്തോ​ലി​ക്കാ മതത്തിൽ വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, നാലു​വർഷ​ത്തിൽ കുറഞ്ഞ സമയം​കൊണ്ട്‌ രാജഭ​രണം മറിച്ചി​ട​പ്പെട്ടു, ക്രിസ്‌തു​മതം ഉപേക്ഷി​ക്കുന്ന ഒരു നടപടി​ക്രമം ആരംഭി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

വിപ്ലവ​ത്തി​ന്റെ നടപടി​ക്രമം 1789ന്റെ വസന്തകാ​ലത്ത്‌ ആരംഭി​ച്ചു. പ്രഭു​വർഗ്ഗ​ത്തി​ലെ ചിലർ തെര​ഞ്ഞെ​ടു​പ്പു പ്രക്രി​യ​യി​ലെ മാററം അംഗീ​ക​രി​ക്കാൻ വിസമ്മ​തി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ സാധാരണ ജനങ്ങളു​ടെ പ്രിതി​നി​ധി​കൾ സ്വയം നാഷ്‌ണൽ അസംബ്ലി ആയി പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു. ഇത്‌ സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രു​ടെ വിപ്ലവ​ത്തി​ന്റെ വിജയ​ത്തെ​യും സ്വേച്ഛാ​ധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ അന്ത്യ​ത്തെ​യും അടയാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും സാധാ​ര​ണ​ക്കാർ, തങ്ങളെ മറിച്ചി​ടു​ന്ന​തിന്‌ രാജാ​വും കുലീ​ന​ജ​ന​ങ്ങ​ളും തമ്മിലുള്ള ഒരു ഗൂഢാ​ലോ​ച​നയെ ഭയപ്പെട്ടു. ഇത്‌ ആളുകളെ തങ്ങളുടെ ഫ്യൂഡൽ നഗരങ്ങ​ളി​ലേക്ക്‌ പിന്തി​രി​പ്പി​ച്ചു, തുടർന്ന്‌ അത്‌ കൂട്ട പ്രക്ഷോ​ഭ​മാ​യി അധ:പതിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ക്രമം പാലി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌, 1789 ഓഗസ്‌ററ്‌ 4-ാം തീയതി രാത്രി പ്രഭു​വർഗ്ഗ​ത്തി​ന്റെ പദവികൾ എടുത്തു​ക​ള​യാ​നും ഫ്യൂഡൽ ഭരണം റദ്ദാക്കാ​നും നിയമ​നിർമ്മാണ സഭ തീരു​മാ​നം എടുത്തു. അങ്ങനെ ഏതാനും ദിവസം കൊണ്ട്‌, പഴയ ഭരണത്തി​ന്റെ അടിസ്ഥാ​നം ഇളക്ക​പ്പെട്ടു.

മനു​ഷ്യ​ന്റെ അവകാ​ശ​ങ്ങൾ

നിയമ​നിർമ്മാ​ണസഭ പിന്നീട്‌ മനുഷ്യാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങ​ളു​ടെ പ്രഖ്യാ​പനം അവതരി​പ്പി​ച്ചു. സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും സമത്വ​ത്തി​ന്റെ​യും സാഹോ​ദ​ര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും ആദർശങ്ങൾ പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ മതസ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും അഭി​പ്രായ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ​യും അവകാ​ശങ്ങൾ അംഗീ​ക​രി​ക്കുന്ന 10, 11 വകുപ്പു​കൾ ഉൾപ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തിന്‌ മുമ്പ്‌ നിയമ​നിർമ്മാണ സഭക്ക്‌ പുരോ​ഹി​തൻമാ​രു​ടെ എതിർപ്പു​കളെ തരണം ചെയ്യേണ്ടി വന്നു.

തങ്ങൾ പൂർണ്ണ​ത​യുള്ള ഒരു ഗവൺമെൻറ്‌ കണ്ടെത്തി​യ​താ​യി അനേകർ കരുതി. എന്നിരു​ന്നാ​ലും പീയൂസ്‌ VI-ാമൻ പാപ്പ സഭക്കു​വേണ്ടി ആ പ്രഖ്യാ​പ​നത്തെ കുററം വിധിച്ചു. പല വിപ്ലവ​കാ​രി​ക​ളും ശമിക്കാത്ത രക്തദാ​ഹ​ത്തിന്‌ ഇട നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ ആ പ്രഖ്യാ​പ​നത്തെ തള്ളിക്ക​ളഞ്ഞു.

ഐക്യ​രാ​ഷ്‌ട്ര പൊതു​സഭ 150ലധികം വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം 1948ൽ, 1789ലെ ഫ്രഞ്ച്‌ പാഠത്താൽ പ്രചോ​ദി​ത​മാ​യി മനുഷ്യാ​വ​കാ​ശ​ങ്ങ​ളു​ടെ സാർവ്വ​ത്രിക പ്രഖ്യാ​പനം അംഗീ​ക​രി​ച്ചു. എന്നാൽ ഇന്ന്‌ മുൻകാ​ല​ത്തേ​പ്പോ​ലെ അത്തരം അവകാ​ശ​ങ്ങൾക്ക്‌ അധര​സേ​വനം അർപ്പി​ക്കുന്ന അനേക​രും ഉന്നയി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന തത്വങ്ങ​ളോട്‌ അങ്ങേയ​ററം അനാദ​രവ്‌ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. സഭാ​പ്ര​സം​ഗി 8:9ലെ വാക്കുകൾ എത്ര സത്യമാണ്‌: “ചില മനുഷ്യർക്ക്‌ അധികാ​ര​മുണ്ട്‌, മററു​ള്ളവർ അവരുടെ കീഴിൽ കഷ്ടപ്പെ​ടേണ്ടി വരുന്നു.”—ററു​ഡേസ്‌ ഇംഗ്ലീഷ്‌ വേർഷൻ.

സഭ രണ്ടു ചേരി​യിൽ

ചില പ്രതി​നി​ധി​കൾ 1789 ഓഗസ്‌റ​റിൽ സഭാസ്വ​ത്തു​ക്കൾ ദേശസാൽക്ക​രി​ക്കുന്ന ആശയം അവതരി​പ്പി​ച്ചു. നിർദ്ദേശം നിയമ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും സംസ്ഥാനം സഭാസ്വ​ത്തു​ക്കൾ പിടി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതിനു​പു​റമെ, നിയമ​നിർമ്മാണ സഭ എഴുതി​യു​ണ്ടാ​ക്കിയ സിവിൾ ഭരണഘ​ട​ന​യോട്‌ പുരോ​ഹി​തൻമാർ കൂറ്‌ പ്രഖ്യാ​പി​ക്കു​ന്നത്‌ നിർബ്ബ​ന്ധി​ത​മാ​ക്കി.

സഭ രണ്ടു​ചേ​രി​യി​ലാ​യി. പ്രതി​ജ്ഞ​യെ​ടുത്ത സംസ്ഥാന പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും (പുരോ​ഹി​തൻമാ​രു​ടെ 60 ശതമാനം) പ്രതി​ജ്ഞ​യെ​ടു​ക്കാൻ വിസമ്മ​തിച്ച്‌ റോമി​നോട്‌ കൂറു പുലർത്തിയ പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും തന്നെ. ഈ വിഭജനം പല സംഘട്ട​ന​ങ്ങൾക്ക്‌ ഇട നൽകി. പ്രതി​ജ്ഞ​യെ​ടു​ക്കാൻ വിസമ്മ​തിച്ച പുരോ​ഹി​തൻമാർ പലപ്പോ​ഴും വിപ്ലവ​ത്തി​ന്റെ​യും രാജ്യ​ത്തി​ന്റെ​യും ശത്രു​ക്ക​ളാ​യി കരുത​പ്പെട്ടു.

ഭീതി​യും രക്തച്ചൊ​രി​ച്ചി​ലും

ബാഹ്യ​വി​പ​ത്തു​ക​ളും വിപ്ലവത്തെ ഭീഷണി​പ്പെ​ടു​ത്തി. രാജാ​വി​നെ വീണ്ടും അധികാ​ര​ത്തിൽ വരുത്തു​ന്ന​തിന്‌ വിദേ​ശ​രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ ഫ്രാൻസി​ന്റെ കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ ഇടപെ​ടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. സാധാരണ ജനങ്ങളെ സംബന്ധി​ച്ചാ​ണെ​ങ്കിൽ, 1791 ജൂൺ 21ന്‌ രാജ്യ​ത്തു​നിന്ന്‌ പലായനം ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ച്ച​പ്പോൾ ലൂയി XVI-ാമനിലുള്ള വിശ്വാ​സം അവർക്ക്‌ നഷ്ടപ്പെട്ടു.

മററ്‌ യൂറോ​പ്യൻ രാജ്യ​ങ്ങ​ളിൽ വിപ്ലവ​ത്തോട്‌ വർദ്ധി​ച്ചു​വ​രുന്ന എതിർപ്പി​ന്റെ വീക്ഷണ​ത്തിൽ 1792ലെ വസന്തകാ​ലത്ത്‌ ഫ്രാൻസ്‌ ബൊഹീ​മി​യ​യു​ടെ​യും ഹംഗറി​യു​ടെ​യും രാജാ​വു​മാ​യി യുദ്ധം പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു. യുദ്ധം യൂറോ​പ്പി​ലു​ട​നീ​ളം വ്യാപി​ക്കു​ക​യും 1799വരെ തുടരു​ക​യും ചെയ്‌തു, 5,00,000ലധികം ഫ്രഞ്ചു​കാ​രെ ബലിയാ​ടു​ക​ളാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​തന്നെ.

വിപ്ലവ​ത്തിന്‌ 1792 ഓഗസ്‌ററ്‌-സെപ്‌റ​റം​ബ​റിൽ സമൂല മാററം വന്നു. രാജാ​വി​നെ നിഷ്‌ക്കാ​സനം ചെയ്യു​ക​യും മരണത്തിന്‌ വിധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു, ഒരു റിപ്പബ്ലി​ക്കാ​യി പ്രഖ്യാ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. രാജാവ്‌ 1793 ജനുവരി 21നും രാജ്ഞി​യായ മേരി ആൻറ്‌വാ​നെ​ററ്‌ 1793 ഒക്‌ടോ​ബർ 16നും വധിക്ക​പ്പെട്ടു. സഹകരി​ക്കാ​തി​രുന്ന പല പുരോ​ഹി​തൻമാ​രും നാടു​ക​ട​ത്ത​പ്പെട്ടു. തങ്ങൾ നിഷ്‌ഠു​ര​രായ രാജാ​ക്കൻമാ​രു​ടെ കീഴിൽ കഴിയുന്ന മററ്‌ ആളുക​ളെ​യും സ്വത​ന്ത്ര​രാ​ക്കേ​ണ്ട​തു​ണ്ടെന്ന്‌ വിപ്ലവ​കാ​രി​കൾ കരുതി. എന്നാൽ വിമോ​ചകർ പലപ്പോ​ഴും തങ്ങൾതന്നെ സ്വേച്ഛാ​ധി​കാ​രി​കൾ ആയിത്തീർന്നു.

എന്നാൽ യുദ്ധം വഷളാ​ക്കിയ ക്ലേശങ്ങ​ളിൽ നിന്ന്‌ യാതൊ​ന്നും ആശ്വാസം വരുത്തി​യില്ല. മൂന്നു​ലക്ഷം പുരു​ഷൻമാ​രെ പട്ടാള​ത്തി​ലേക്ക്‌ തെര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള കൽപ്പനയെ തുടർന്ന്‌ രാജ്യത്ത്‌ കലാപം ഉണ്ടായി. പശ്‌ചിമ ഫ്രാൻസിൽ കുരി​ശി​ന്റെ​യും തിരു​ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ന്റെ​യും ചിഹ്നത്തിൻ കീഴിൽ രാജവാ​ഴ്‌ചയെ അനുകൂ​ലി​ക്കുന്ന ഒരു കത്തോ​ലി​ക്കാ സൈന്യം രൂപീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു. നാലു പ്രവി​ശ്യ​ക​ളിൽ അത്‌ പട്ടണങ്ങ​ളു​ടെ നിയ​ന്ത്രണം കയ്യടക്കു​ക​യും അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ജനാധി​പ​ത്യ​വാ​ദി​കളെ കൂട്ട​ക്കൊല ചെയ്യു​ക​യും ചെയ്‌തു.

“പൊതു സുരക്ഷി​ത​ത്വ​സ​മി​തി”യുടെ കരങ്ങളി​ലേക്ക്‌ സ്വേച്ഛാ​ധി​കാ​രം ഏൽപ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ കേന്ദ്ര​ഗ​വൺമെൻറ്‌ ഈ പ്രശ്‌ന​ങ്ങളെ പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തി, റോബ​സ്‌പി​യറി അതിലെ ഒരു പ്രമുഖ അംഗമാ​യി​രു​ന്നു. ഭീഷണി ഗവൺമെൻറി​ന്റെ ഒരു പ്രമാ​ണ​മാ​യി​ത്തീർന്നു. പലപ്പോ​ഴും 1789ലെ പ്രഖ്യാ​പ​ന​ത്താൽ സ്ഥാപി​ക്ക​പ്പെട്ട അവകാ​ശങ്ങൾ ചവിട്ടി​മെ​തി​ക്ക​പ്പെട്ടു. വിപ്ലവ​കോ​ട​തി​കൾ കൂടുതൽ കൂടുതൽ മരണവി​ധി ഉച്ചരിച്ചു, ശിരച്‌ഛേ​ദ​ന​യ​ന്ത്രം കുപ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

അ​ക്രൈ​സ്‌ത​വ​വൽക്ക​രണം

വിപ്ലവ​ഗ​വൺമെൻറ്‌ 1793ലെ ശരത്‌ക്കാ​ലത്ത്‌ ക്രിസ്‌തു​മതം ഉപേക്ഷി​ച്ചു പോകാ​നുള്ള വിപു​ല​മായ ഒരു പദ്ധതിക്ക്‌ തുടക്ക​മി​ട്ടു. ലക്ഷ്യം പാപ​ബോ​ധ​മി​ല്ലാത്ത ഒരു “പുതിയ മനുഷ്യ​നെ” കെട്ടു​പ​ണി​ചെ​യ്യുക എന്നതാ​യി​രു​ന്നു. കത്തോ​ലി​ക്കാ​മതം ജനത്തിന്റെ വിശ്വാ​സ​ശീ​ലം പ്രയോ​ജ​ന​പ്പെ​ടു​ത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കുററ​മാ​രോ​പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. ചില പള്ളികൾ തകർക്ക​പ്പെട്ടു, മററുള്ളവ പട്ടാള​ത്താ​വ​ള​ങ്ങ​ളാ​യി മാററ​പ്പെട്ടു. തങ്ങളുടെ തൊഴിൽ ഉപേക്ഷിച്ച്‌ വിവാഹം ചെയ്യാൻ പുരോ​ഹി​തൻമാ​രെ നിർബ്ബ​ന്ധി​ച്ചു. വിസമ്മ​തി​ച്ച​വരെ അറസ്‌ററു ചെയ്‌ത്‌ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു. ചിലർ രാജ്യം വിട്ട്‌ പലായനം ചെയ്‌തു.

കത്തോ​ലി​ക്കാ​മ​തത്തെ മാററി തൽസ്ഥാ​നത്ത്‌ യുക്തി​മതം വന്നു. ചിലർ യുക്തി​വാ​ദത്തെ ഒരു ദേവത​യാ​യി, “മാതൃ​ഭൂ​മി​യു​ടെ അമ്മയായി” വീക്ഷിച്ചു. പിന്നീട്‌, റോബ​സ്‌പി​യറി അടി​ച്ചേൽപ്പിച്ച ഒരു ആസ്‌തി​ക​മതം യുക്തി​യു​ടെ ആരാധ​നയെ നീക്കി തൽസ്ഥാ​ന​ത്തു​വന്നു. അയാൾ തന്റെ എതിരാ​ളി​കളെ നീക്കം ചെയ്യു​ക​യും നിഷ്‌ക്ക​രു​ണ​മായ ഒരു സ്വേച്ഛാ​ധി​പ​ത്യം സ്ഥാപി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. രക്തത്തി​നാ​യുള്ള ഈ ഭ്രാന്ത്‌ പിന്നീട്‌ അയാളു​ടെ സ്വന്തം ജീവൻ നഷ്ടപ്പെ​ടു​ത്തി. അയാളെ 1794 ജൂലൈ 28ന്‌ അലറി​ക്കൊണ്ട്‌ ശിരച്‌ഛേ​ദ​ന​യ​ന്ത്ര​ത്തി​ലേക്ക്‌ വലിച്ചി​ഴ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​പോ​യി.

അതിജീ​വി​ച്ച രാജ്യ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞൻമാർ ഒരുവന്റെ സ്വേച്ഛാ​ധി​കാ​രം ഒഴിവാ​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ച്ചു, അതു​കൊണ്ട്‌ അവർ അഞ്ചുപേർ ചേർന്ന ഒരു സമിതിക്ക്‌ അധികാ​രം ഏൽപ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്തു. എന്നാൽ യുദ്ധം പുനരാ​രം​ഭി​ക്കു​ക​യും സാമ്പത്തി​ക​സ്ഥി​തി വഷളാ​വു​ക​യും ചെയ്‌ത​പ്പോൾ ഒരു വ്യക്തി​യു​ടെ കയ്യി​ലേക്ക്‌ അധികാ​രം ഏൽപ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ അനുകൂ​ലി​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി, നെപ്പോ​ളി​യൻ ബോണ​പ്പാർട്ടി​നെ​ത്തന്നെ. മറെറാ​രു സ്വേച്ഛാ​ധി​കാ​ര​ത്തിന്‌ വഴി തുറക്ക​പ്പെട്ടു.

പിൽക്കാ​ലത്ത്‌ ജനാധി​പ​ത്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും സ്വേച്‌ഛാ​ധി​പ​ത്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും വളർച്ച പ്രാപിച്ച ആശയങ്ങൾ ഫ്രഞ്ച്‌ വിപ്ലവം വിതച്ചു. രാഷ്‌ട്രീ​യ​ശ​ക്തി​കൾ പൊടു​ന്നനേ സംഘടി​ത​മ​ത​ത്തി​നെ​തി​രെ തിരി​യു​മ്പോൾ എന്തു സംഭവി​ക്കാ​മെ​ന്നും ഇതു കാണിച്ചു തരുന്നു. ഈ ബന്ധത്തിൽ അത്‌ വരാനി​രി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു പൂർവ്വ​സ്‌ഫു​രണം നൽകി​യേ​ക്കാം.—വെളി. 17:16; 18:1-24. (g89 12/22)

[28-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

നോട്ടർഡാം കത്തീ​ഡ്ര​ലി​നു​ള്ളിൽ യുക്തി​ദേ​വ​ത​ക്കുള്ള വിഗ്ര​ഹാ​രാ​ധ​നാ​പ​ര​മായ ഒരു ഉൽസവം

[കടപ്പാട്‌]

Bibliothèque Nationale, Paris

[26-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

From an old engraving, by H. Bricher sc.