താഴ്‌മ ധരിച്ചു​കൊ​ള്ളു​വിൻ

¹ യഹോവയിൽ ആശ്രയി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒരു ഇടയബാ​ലൻ മല്ലനായ ഒരു യോദ്ധാ​വി​നെ പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. (1 ശമൂ. 17:45-47) ധനിക​നായ ഒരു മനുഷ്യൻ ക്ഷമാപൂർവം ദുരി​ത​ത്തിൻമ​ധ്യേ സഹിച്ചു​നിൽക്കു​ന്നു. (ഇയ്യോ. 1:20-22; 2:9, 10) ദൈവ​പു​ത്രൻ താൻ പഠിപ്പിച്ച കാര്യ​ങ്ങൾക്കെ​ല്ലാ​മുള്ള മഹത്ത്വം തന്റെ പിതാ​വി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​വി​ടു​ന്നു. (യോഹ. 7:15-18; 8:28) ഈ ദൃഷ്ടാ​ന്ത​ങ്ങ​ളിൽ ഓരോ​ന്നി​ലും, താഴ്‌മ മർമ​പ്ര​ധാ​ന​മായ ഒരു പങ്കു വഹിച്ചു. സമാന​മാ​യി, ഇന്നു നാം അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കുന്ന വ്യത്യസ്‌ത സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ താഴ്‌മ പ്രകട​മാ​ക്കേ​ണ്ടത്‌ അത്യന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാണ്‌.—കൊലൊ. 3:12.

² പ്രസംഗ പ്രവർത്ത​ന​ത്തിൽ: വർഗത്തി​ന്റെ​യോ സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യോ സാമൂ​ഹിക പശ്ചാത്ത​ല​ത്തി​ന്റെ​യോ അടിസ്ഥാ​ന​ത്തിൽ ആളുകളെ വിധി​ക്കാ​തെ, ക്രിസ്‌തീയ ശുശ്രൂ​ഷകർ എന്ന നിലയിൽ താഴ്‌മ​യോ​ടെ നാം എല്ലാത്തരം ആളുക​ളു​മാ​യും സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കു​ന്നു. (1 കൊരി. 9:22, 23) ആരെങ്കി​ലും പരുഷ​മാ​യി പെരു​മാ​റു​ക​യോ അഹങ്കാ​ര​പൂർവം രാജ്യ​സ​ന്ദേശം തിരസ്‌ക​രി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്‌താൽ നാം അതേ നാണയ​ത്തിൽ തിരി​ച്ച​ടി​ക്കു​ന്നില്ല, മറിച്ച്‌ ക്ഷമാപൂർവം അർഹരാ​യ​വർക്കു വേണ്ടി​യുള്ള അന്വേ​ഷണം നാം തുടരും. (മത്താ. 10:11, 14) നമ്മുടെ പരിജ്ഞാ​ന​മോ വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ​മോ കൊണ്ട്‌ മറ്റുള്ള​വ​രിൽ മതിപ്പു​ള​വാ​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലേക്ക്‌ നാം ശ്രദ്ധ തിരി​ച്ചു​വി​ടു​ന്നു. കാരണം നാം പറയുന്ന എന്തി​നെ​ക്കാ​ളു​മേറെ പ്രേരണ ചെലു​ത്താൻ ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​നു കഴിയും എന്നു നാം തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു. (1 കൊരി. 2:1-5; എബ്രാ. 4:12) യേശു​വി​നെ അനുക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, നാം സകല സ്‌തു​തി​യും യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നൽകുന്നു.—മർക്കൊ. 10:17, 18.

³ സഭയിൽ: ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ‘അന്യോ​ന്യം ഇടപെ​ടു​ന്ന​തി​ലും താഴ്‌മ ധരിച്ചു​കൊ​ള്ളു​ന്നത്‌’ അനിവാ​ര്യ​മാണ്‌. (1 പത്രൊ. 5:5, ന്യൂ ഇൻഡ്യ ബൈബിൾ ഭാഷാ​ന്തരം) നമ്മെക്കാൾ ശ്രേഷ്‌ഠ​രാ​യി നാം മറ്റുള്ള​വരെ കരുതു​ന്നെ​ങ്കിൽ, നമ്മുടെ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള വഴികൾ നാം തേടും. അല്ലാതെ, അവർ നമ്മെ സേവി​ക്കാൻ നാം പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ക​യില്ല. (യോഹ. 13:12-17; ഫിലി. 2:3, 4) രാജ്യ​ഹാൾ വൃത്തി​യാ​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലുള്ള ജോലി​കൾ ചെയ്യു​ന്നത്‌ സ്വന്തം നിലയ്‌ക്കും വിലയ്‌ക്കും ചേർന്നതല്ല എന്ന്‌ നാം കരുതു​ക​യില്ല.

⁴ ‘സ്‌നേ​ഹ​ത്തിൽ അന്യോ​ന്യം പൊറു​ക്കു​ന്ന​തി​നും’ അതുവഴി സഭയിലെ സമാധാ​ന​വും ഐക്യ​വും ഉന്നമി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നും താഴ്‌മ നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. (എഫെ. 4:1-3) നേതൃ​ത്വ​മെ​ടു​ക്കാൻ നിയമി​ത​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​വർക്കു കീഴ്‌പെ​ട്ടി​രി​ക്കാൻ അതു നമ്മെ സഹായി​ക്കു​ന്നു. (എബ്രാ. 13:17) നമുക്കു ലഭിക്കുന്ന ഏതൊരു ബുദ്ധി​യു​പ​ദേ​ശ​വും ശിക്ഷണ​വും സ്വീക​രി​ക്കാൻ അതു നമ്മെ പ്രചോ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീ. 141:5) കൂടാതെ, സഭയിൽ നമുക്കു ലഭി​ച്ചേ​ക്കാ​വുന്ന ഏതൊരു നിയമനം നിർവ​ഹി​ക്കു​മ്പോ​ഴും യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ക്കാൻ താഴ്‌മ നമ്മെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. (1 പത്രൊ. 4:11) വിജയം ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ മനുഷ്യ​ന്റെ കഴിവി​ലല്ല, പ്രത്യുത ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അനു​ഗ്ര​ഹ​ത്തി​ലാണ്‌ എന്ന്‌ ദാവീ​ദി​നെ​പ്പോ​ലെ നാമും തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്നു.—1 ശമൂ. 17:37.

⁵ നമ്മുടെ ദൈവ​ത്തി​നു മുമ്പാകെ: ഏറ്റവും പ്രധാ​ന​മാ​യി, നാം “ദൈവ​ത്തി​ന്റെ ബലമുള്ള കൈക്കീ​ഴു താണിരി”ക്കേണ്ടതുണ്ട്‌. (1 പത്രൊ. 5:6) പരി​ശോ​ധ​നകൾ നിറഞ്ഞ സാഹച​ര്യ​ങ്ങളെ നേരി​ടേണ്ടി വരു​ന്നെ​ങ്കിൽ, ദൈവ​രാ​ജ്യം കൈവ​രു​ത്താ​നി​രി​ക്കുന്ന ആശ്വാ​സ​ത്തി​നു വേണ്ടി നാം ഉത്‌ക​ട​മാ​യി വാഞ്‌ഛി​ച്ചേ​ക്കാം. എങ്കിലും വാഗ്‌ദാ​നങ്ങൾ നിവർത്തി​ക്കാ​നുള്ള യഹോ​വ​യു​ടെ നിയമിത സമയം​വരെ കാത്തി​രു​ന്നു​കൊണ്ട്‌, നാം താഴ്‌മ​യോ​ടെ സഹിഷ്‌ണുത പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്നു. (യാക്കോ. 5:7-11) നിർമ​ലതാ പാലക​നായ ഇയ്യോ​ബി​നെ​പ്പോ​ലെ, “യഹോ​വ​യു​ടെ നാമം വാഴ്‌ത്ത​പ്പെ​ടു​മാ​റാ​കട്ടെ” എന്നതാണ്‌ നമ്മുടെ മുഖ്യ താത്‌പ​ര്യം.—ഇയ്യോ. 1:21.

⁶ ദാനീയേൽ പ്രവാ​ചകൻ ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ മുമ്പാകെ തന്നെത്തന്നേ താഴ്‌ത്തി.’ തത്‌ഫ​ല​മാ​യി അവൻ യഹോ​വ​യു​ടെ പ്രീതി​യും മറ്റനേകം വിശിഷ്ട സേവന പദവി​ക​ളും ആസ്വദി​ച്ചു. (ദാനീ. 10:11, 12) “താഴ്‌മെ​ക്കും യഹോ​വ​ഭ​ക്തി​ക്കും ഉള്ള പ്രതി​ഫലം ധനവും മാനവും ജീവനും ആകുന്നു” എന്നു തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു​കൊണ്ട്‌, നമുക്കും സമാന​മാ​യി താഴ്‌മ ധരിക്കാം.—സദൃ. 22:4.