တမန်တော်
၁၂ အဲဒီအချိန်မှာ ဟေရုဒ်မင်းက အသင်းတော်ထဲက တချို့ကို စတင်ညှဉ်းဆဲတော့တယ်။+ ၂ ယောဟန်ရဲ့အစ်ကို+ ယာကုပ်ကိုလည်း ဓားနဲ့ ကွပ်မျက်လိုက်တယ်။+ ၃ ဒါကို ဂျူးတွေသဘောကျမှန်း ဟေရုဒ်မင်း သိတဲ့အခါ ပေတရုကိုလည်း ဖမ်းလိုက်တယ်။ (တဆေးမဲ့မုန့်ပွဲတော် ကျင်းပနေချိန်ဖြစ်တယ်။)+ ၄ ပေတရုကို ဖမ်းဆီးပြီးနောက် ပသခါပွဲ* ပြီးမှ လူတွေရှေ့ထုတ်ပြီး စစ်ဆေးမယ်ဆိုတဲ့အကြံနဲ့ ထောင် ချထားလိုက်တယ်။+ သူ့ကို စစ်သည်လေးယောက်စီ အလှည့်ကျ စောင့်ကြပ်တယ်။ ၅ ပေတရု ထောင်ကျနေချိန်မှာ အသင်းတော်က သူ့အတွက် ဘုရားသခင်ဆီ စိတ်အားထက်သန်စွာ ဆုတောင်းပေးနေကြတယ်။+
၆ ဟေရုဒ်မင်း မထုတ်ခင်ညမှာ ပေတရုက စစ်သည်နှစ်ယောက်ကြားမှာ အိပ်ပျော်နေတယ်။ သူ့ကို သံကြိုးနှစ်ချောင်းနဲ့ ချည်နှောင်ထားပြီး ထောင်တံခါးရှေ့မှာ အစောင့်တွေ စောင့်ကြပ်နေတယ်။ ၇ အဲဒီအခါ ယေဟောဝါရဲ့* ကောင်းကင်တမန် ပေါ်လာပြီး+ ထောင်ခန်းတစ်ခုလုံး လင်းထိန်သွားတယ်။ ကောင်းကင်တမန်က ပေတရုရဲ့နံဘေးကိုပုတ်ပြီး “မြန်မြန်ထပါ” လို့ နှိုးတယ်။ ပေတရုလက်ကနေ သံကြိုးတွေ ကျွတ်ကျသွားတယ်။+ ၈ ကောင်းကင်တမန်က “အဝတ်ကို အသေအချာဝတ်ပြီး ဖိနပ်စီးပါ” လို့ပြောတဲ့အတွက် အဲဒီအတိုင်း ပေတရုလုပ်တယ်။ “ဝတ်ရုံခြုံပြီးလိုက်ခဲ့” လို့ ထပ်ပြောတော့၊ ၉ ပေတရုလည်း ထောင်ခန်းထဲက ထွက်ပြီး နောက်ကနေ လိုက်သွားတယ်။ ကောင်းကင်တမန် လုပ်နေတာတွေကို တကယ့်အဖြစ်မှန်လို့ မထင်ဘဲ စိတ်အာရုံမြင်နေတာလို့ သူထင်နေတယ်။ ၁၀ ပထမအစောင့်တပ်နဲ့ ဒုတိယအစောင့်တပ်ကို ကျော်ဖြတ်ပြီး မြို့ထဲဝင်တဲ့ သံတံခါးနားကို ရောက်တဲ့အခါ တံခါး အလိုလိုပွင့်သွားတယ်။ သူတို့ထွက်လာပြီးနောက် လမ်းအတိုင်း ဆက်လျှောက်လာတဲ့အခါ ကောင်းကင်တမန်က ရုတ်တရက် ထွက်ခွာသွားတယ်။ ၁၁ ဒါဟာ အဖြစ်မှန်ပဲဆိုတာ ပေတရုသိသွားတဲ့အခါ “ယေဟောဝါ* ဘုရားက ကောင်းကင်တမန်ကို စေလွှတ်ပြီး ဟေရုဒ်မင်းလက်ကနေ၊ ဂျူးတွေမျှော်လင့်ထားတဲ့ ဘေးကနေ ငါ့ကိုကယ်တင်လိုက်မှန်း ငါကောင်းကောင်းသိပြီ”+ လို့ပြောတယ်။
၁၂ အဖြစ်မှန်ကို သိပြီးတဲ့နောက် ပေတရုက မာကုလို့လည်းခေါ်တဲ့ ယောဟန်ရဲ့+ မိခင် မာရိအိမ်ကို သွားလိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ တပည့်တချို့ စုရုံးပြီး ဆုတောင်းနေတယ်။ ၁၃ ပေတရု တံခါးခေါက်လိုက်တဲ့အခါ ရောဒေလို့ခေါ်တဲ့ အစေခံမလေးက တံခါးဖွင့်ပေးဖို့ လာတယ်။ ၁၄ ပေတရုရဲ့အသံကို သူ မှတ်မိသွားတဲ့အခါ တံခါးမဖွင့်ဘဲ ဝမ်းသာအားရ အထဲပြေးဝင်ပြီး တံခါးရှေ့မှာ ပေတရုရောက်နေတယ်လို့ ပြောတယ်။ ၁၅ “မင်း စိတ်မှန်သေးရဲ့လား” လို့ သူတို့ပြောပေမဲ့ သူက ပေတရု တကယ်ရောက်နေတာဆိုပြီး အထပ်ထပ် ပြောနေတော့ “ပေတရုရဲ့ ကောင်းကင်တမန်ပဲ ဖြစ်ရမယ်” လို့ပြောကြတယ်။ ၁၆ ပေတရုက တံခါးကို ဆက်ခေါက်နေတော့ သူတို့ လာဖွင့်ပေးတယ်။ ပေတရုကို မြင်တဲ့အခါ အံ့သြသွားကြတယ်။ ၁၇ ပေတရုက သူတို့ကို တိတ်တိတ်နေဖို့ လက်ရိပ်ပြပြီး သူ့ကို ထောင်ထဲကနေ ယေဟောဝါ* ခေါ်ထုတ်ခဲ့ပုံကို အသေးစိတ်ပြောပြတယ်။ အဲဒီနောက် “ယာကုပ်နဲ့+ ညီအစ်ကိုတွေကိုလည်း အကြောင်းကြားလိုက်ပါ” လို့မှာခဲ့ပြီး တခြားနေရာကို ခရီးဆက်သွားတယ်။
၁၈ မိုးလင်းတဲ့အခါ စစ်သည်တွေက ပေတရု ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိတော့ ယောက်ယက်ခတ်ကုန်တယ်။ ၁၉ ဟေရုဒ်မင်းက ပေတရုကို အသည်းအသန်ရှာပေမဲ့ မတွေ့တဲ့အခါ အစောင့်တွေကို စစ်မေးပြီး ပြစ်ဒဏ်စီရင်ဖို့ အမိန့်ချတယ်။+ အဲဒီနောက် ယုဒပြည်ကနေ ကဲသရိမြို့ကို ထွက်သွားပြီး အဲဒီမှာပဲ ဆက်နေထိုင်တယ်။
၂၀ တစ်နေ့မှာ ဟေရုဒ်မင်းက တိုင်ရာမြို့သားနဲ့ ဆိုင်ဒုန်မြို့သားတွေကို အကြီးအကျယ် ဒေါသထွက်တယ်။ ဒါကြောင့် အဲဒီမြို့သားတွေက တညီတညွတ်တည်း ရောက်လာပြီး ဗလတုလို့ခေါ်တဲ့ နန်းတော်အုပ်ရဲ့ အကူအညီနဲ့ အမျက်တော်ပြေဖို့ တောင်းပန်ကြတယ်။ သူတို့ရဲ့တိုင်းပြည်ဟာ စားနပ်ရိက္ခာရဖို့ ဟေရုဒ်မင်းကို မှီခိုနေရလို့ပဲ။ ၂၁ လူတွေစုဝေးကြတဲ့ နေ့တစ်နေ့မှာ ဟေရုဒ်မင်းက မင်းဝတ်တန်ဆာတွေ ဝတ်ဆင်ပြီး တရားပလ္လင်ပေါ် ထိုင်နေတယ်။ ပြည်သူတွေကို သူမိန့်ခွန်းပြောတဲ့အခါ၊ ၂၂ စုဝေးနေသူတွေက “ဒါ လူရဲ့အသံ မဟုတ်ဘူး။ ဘုရားရဲ့ အသံပဲ” လို့ ကြွေးကြော်ကြတယ်။ ၂၃ ချက်ချင်းပဲ သူ့ကို ယေဟောဝါရဲ့* ကောင်းကင်တမန် ဒဏ်ခတ်လိုက်တဲ့အတွက် သန်ကောင်ထိုးပြီး ကွယ်လွန်သွားတယ်။ ဘုရားသခင်ပဲ ရထိုက်တဲ့ ချီးမွမ်းဂုဏ်တင်မှုကို သူခံယူခဲ့လို့ပဲ။
၂၄ ယေဟောဝါရဲ့* တရားစကားကတော့ ပျံ့နှံ့သည်ထက် ပျံ့နှံလာတယ်။+
၂၅ ဗာနဗနဲ့+ ရှောလုက ဂျေရုဆလင်မြို့မှာ ကယ်ဆယ်ရေးလုပ်ငန်းကို ပြီးစီးအောင် လုပ်ပြီးတဲ့နောက်+ မာကုလို့လည်းခေါ်တဲ့ ယောဟန်ကို ခေါ်ပြီး+ ပြန်သွားကြတယ်။