၁ ရှမွေလ
၁ ဧဖရိမ်တောင်တန်းဒေသ၊+ ရာမသိမ်ဇုဖိမ်မြို့မှာ+ ဧလကာနဆိုတဲ့+ လူတစ်ယောက် နေထိုင်တယ်။ သူဟာ ဧဖရိမ်နယ်သားပဲ။ သူ့အဖေက ယေရောဟံ၊ ယေရောဟံရဲ့အဖေက ဧလိဟု၊ ဧလိဟုရဲ့အဖေက တောဟူ၊ တောဟူရဲ့အဖေက ဇုဖလို့ခေါ်တယ်။ ၂ ဧလကာနမှာ ဇနီးနှစ်ယောက် ရှိတယ်။ တစ်ယောက်က ဟန္န၊ နောက်တစ်ယောက်က ပေနိန္န။ ပေနိန္နမှာ သားသမီး ရှိပေမဲ့ ဟန္နမှာတော့ သားသမီး မရှိဘူး။ ၃ ဧလကာနက ဗိုလ်ခြေတို့ရဲ့အရှင် ယေဟောဝါကို ကိုးကွယ်ဖို့၊ ပူဇော်သက္ကာဆက်သဖို့ နေရင်းမြို့ကနေ ရှိလောမြို့ကို နှစ်တိုင်း တက်သွားလေ့ရှိတယ်။+ ဧလိရဲ့သား ဟောဖနိနဲ့ဖိနဟတ်က+ ယေဟောဝါရဲ့ ပုရောဟိတ်တွေအဖြစ် ရှိလောမြို့မှာ အမှုဆောင်နေတယ်။+
၄ ဧလကာနက ပူဇော်သက္ကာ ဆက်သတဲ့အခါတိုင်း ဇနီးပေနိန္နနဲ့ သားသမီးတွေကို ဝေစုကိုယ်စီ ခွဲဝေပေးတယ်။+ ၅ ဟန္နကို သိပ်ချစ်တော့ အထူးဝေစုတစ်စု ပေးတတ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ယေဟောဝါက ဟန္နကို သားဖွားခွင့်မပေးဘူး။ ၆ ဟန္နကို ယေဟောဝါ သားဖွားခွင့် မပေးတဲ့အတွက် ပြိုင်ဘက်ဇနီးက သူ စိတ်ဆင်းရဲအောင်၊ မခံချိမခံသာဖြစ်အောင် အမြဲပြောလေ့ရှိတယ်။ ၇ ပေနိန္နက နှစ်တိုင်း အဲဒီလိုလုပ်တယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ အိမ်တော်ကို တက်သွားတဲ့အခါတိုင်း+ ပေနိန္နက မခံချိမခံသာဖြစ်အောင် ပြောတတ်လို့ ဟန္နခမျာ မစားနိုင် မသောက်နိုင်ဘဲ ငိုနေရရှာတယ်။ ၈ ခင်ပွန်းဧလကာနက “ဟန္နရယ်၊ ဘာလို့ မစားမသောက်ဘဲ ငိုနေတာလဲ။ ဘာလို့ ဒီလောက် စိတ်ထိခိုက်နေတာလဲ။ ငါဟာ မင်းအပေါ် သားဆယ်ယောက်ထက်တောင် ပိုကောင်းတယ် မဟုတ်လား” ဆိုပြီးပြောတယ်။
၉ ရှိလောမြို့မှာ သူတို့ စားသောက်ပြီးတဲ့နောက် ဟန္နထသွားတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ ပုရောဟိတ်ဧလိက ယေဟောဝါရဲ့ ဗိမာန်တော်*+ တံခါးတိုင်နားက ခုံမှာ ထိုင်နေတယ်။ ၁၀ ဟန္နလည်း စိတ်ဆင်းရဲလွန်းလို့ ယေဟောဝါဆီ ဆုတောင်းရင်း+ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုချလိုက်တယ်။ ၁၁ ပြီးတော့ “ဗိုလ်ခြေတို့ရဲ့အရှင် ယေဟောဝါဘုရား၊ ကျွန်မ စိတ်ဆင်းရဲနေတာကို မြင်ပြီး ကျွန်မကို မေ့မထားဘဲ သတိရတဲ့အနေနဲ့ သားတစ်ယောက် ပေးသနားမယ်ဆိုရင်+ အဲဒီကလေးကို ဆံပင်မရိတ်ဘဲ+ တစ်သက်လုံး ယေဟောဝါဘုရားအတွက် ပေးပါ့မယ်” လို့ သစ္စာကတိပြုတယ်။
၁၂ ဟန္နက ယေဟောဝါဆီ အကြာကြီး ဆုတောင်းနေတာကို ဧလိ စောင့်ကြည့်နေတယ်။ ၁၃ ဟန္နက စိတ်ထဲကနေ ဆုတောင်းနေတာဖြစ်လို့ အသံမထွက်ဘူး၊ နှုတ်ခမ်းပဲ လှုပ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် သူဝိုင်မူးနေတယ်လို့ ဧလိထင်သွားတဲ့အတွက်၊ ၁၄ “မင်း ဘာလို့ ဝိုင်မူးနေတာလဲ။ မသောက်နဲ့တော့” လို့ပြောတယ်။ ၁၅ ဟန္နက “သခင်၊ အဲဒီလို မဟုတ်ရပါဘူး။ ကျွန်မ စိတ်ဖိစီးမှု များလွန်းလို့ပါ။ ဝိုင်မူးနေတာ၊ အရက်မူးနေတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ယေဟောဝါဘုရားဆီမှာ ကျွန်မ ရင်ဖွင့်နေတာပါ။+ ၁၆ ကျွန်မကို အသုံးမကျတဲ့ မိန်းမလို့ မထင်လိုက်ပါနဲ့။ စိတ်ဆင်းရဲလွန်းလို့၊ စိတ်ဖိစီးမှု များလွန်းလို့ အခုလို ရင်ဖွင့်ဆုတောင်းနေတာပါ” ဆိုပြီး ဖြေတယ်။ ၁၇ ဒါနဲ့ ဧလိက “စိတ်အေးအေး ထားပြီး သွားပါ။ အစ္စရေးတို့ရဲ့ ဘုရားသခင်က မင်းအသနားခံတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးပါစေ”+ လို့ပြောတဲ့အခါ၊ ၁၈ ဟန္နက “သခင့်မျက်နှာသာရသူ ဖြစ်ချင်ပါတယ်” လို့ဖြေတယ်။ အဲဒီနောက် ထွက်သွားပြီး စားသောက်တယ်။ မျက်နှာညှိုးငယ် မနေတော့ဘူး။
၁၉ သူတို့ဟာ မနက်စောစောထ၊ ယေဟောဝါရှေ့မှာ ပျပ်ဝပ်ကိုးကွယ်ပြီး ရာမမြို့မှာရှိတဲ့ အိမ်ကို ပြန်လာကြတယ်။+ ဧလကာနလည်း ဇနီးဟန္နနဲ့ ဆက်ဆံတယ်။ ဟန္နရဲ့ဆုတောင်းချက်ကို ယေဟောဝါ နားထောင်တဲ့အတွက်၊+ ၂၀ တစ်နှစ်အတွင်းမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာပြီး သားလေးမွေးတယ်။ ဟန္နက “ယေဟောဝါဘုရားဆီမှာ တောင်းလို့ ရလာတဲ့သားပဲ” ဆိုပြီး ရှမွေလ* လို့နာမည်ပေးတယ်။+
၂၁ အချိန်တန်တော့ ဧလကာနဟာ ယေဟောဝါအတွက် နှစ်စဉ်ပူဇော်နေကျ ပူဇော်သက္ကာနဲ့+ သစ္စာကတိအလျောက်ပေးတဲ့ အလှူကို ဆက်သဖို့ အိမ်သားတွေနဲ့အတူ တက်သွားတယ်။ ၂၂ ဟန္နကတော့ လိုက်မသွားဘူး။+ သူ့ခင်ပွန်းကို “ကျွန်မ မလိုက်သေးဘူး။ ကလေးကို နို့ဖြတ်ပြီးတာနဲ့ ယေဟောဝါဘုရားရှေ့ ခေါ်သွားပါ့မယ်။ အဲဒီမှာပဲ သူအမြဲနေရမယ်”+ လို့ပြောတယ်။ ၂၃ ခင်ပွန်းဧလကာနကလည်း “ကောင်းမယ်ထင်သလိုသာ လုပ်ပါ။ ကလေးကို နို့ဖြတ်ပြီးတဲ့အထိ အိမ်မှာပဲ နေပေါ့။ မင်းပြောတဲ့အတိုင်း ယေဟောဝါဘုရား လုပ်ဆောင်ပေးပါစေ” လို့ပြန်ပြောတယ်။ ဟန္နလည်း အိမ်မှာပဲနေပြီး ကလေးကို နို့ဖြတ်ချိန်အထိ ကြည့်ရှုပြုစုတယ်။
၂၄ ဟန္နက သားလေးကို နို့ဖြတ်ပြီးတာနဲ့ ရှိလောမြို့မှာရှိတဲ့ ယေဟောဝါရဲ့ အိမ်တော်ဆီ ခေါ်သွားတယ်။+ သုံးနှစ်သားအရွယ် နွားထီးတစ်ကောင်၊ ဂျုံမှုန့်တစ်ဧဖာ၊* စပျစ်ဝိုင်အိုးကြီး တစ်အိုးလည်း+ ပါတယ်။ ၂၅ နွားထီးကို သတ်ပြီးနောက် သားလေးကို ဧလိဆီ ခေါ်သွားတယ်။ ၂၆ ဟန္နက “အသက်ရှင်နေတဲ့ သခင့်ကို တိုင်တည်ပြီး ပြောပါ့မယ်၊ ကျွန်မဟာ ဒီနေရာမှာ သခင့်အနားရပ်ပြီး ယေဟောဝါဘုရားဆီ ဆုတောင်းခဲ့တဲ့ အမျိုးသမီးပါ။+ ၂၇ ဒီသားလေးကို ရဖို့ ကျွန်မ ဆုတောင်းခဲ့တာ။ ကျွန်မ အသနားခံတဲ့အတိုင်း ယေဟောဝါဘုရား လုပ်ပေးခဲ့တဲ့အတွက်၊+ ၂၈ ကျွန်မကလည်း ဒီသားလေးကို ယေဟောဝါဘုရားဆီ ပေးအပ်လိုက်ပြီ။ သူ့ကို တစ်သက်လုံး ယေဟောဝါဘုရားဆီ ပေးအပ်လိုက်ပြီ” လို့ ဧလိကို ပြောတယ်။
ဧလကာနက ယေဟောဝါကို ပျပ်ဝပ်ကိုးကွယ်တယ်။