Aposteljeschicht

19 En dee Tiet, aus Apo̱llos en Kori̱nt wia, jinkj Paulus derch de Jäajenden wieda auf vom Mäa un kjeem rauf bat Efeesus, un doa funk hee eenje Jinja. 2 Un hee fruach dee: “Kjrieej jie dän heiljen Jeist, aus jie toom Gloowen kjeemen?” Dee säden: “Woo kunn wie? Wie haben noch kjeenmol jehieet, daut doa een heilja Jeist es.” 3 Paulus fruach: “Met waut vonne Doop sent jie dan jedeept worden?” Dee säden: “Met Johanes siene.” 4 Paulus säd: “Johanes siene Doop wia een Tieekjen doafäa, een Leetsennen to haben. Hee säd to de Menschen, daut dee sullen aun dän jleewen, dee hinja am kjeem, aulsoo aun Jesus.” 5 Aus dee dit hieeden, leeten dee sikj en dän Harn Jesus sienen Nomen deepen. 6 Aus Paulus dee siene Henj oppläd, kjeem de heilja Jeist opp dee, un dee fungen aun, opp framde Sproaken to räden un to profezeien. 7 Daut wieren aules toop ojjefäa 12 Mana.

8 Fa dree Moonat jinkj hee emma en de Juden äa Vesaumlungshus* nenn un räd driest. Hee haud Räden äwa Gott sien Kjennichrikj un proowd, de Menschen to äwaräden. 9 Oba eenje wieren ieejenkoppich un wullen nich jleewen*. Un dee räden ver de Häad schlajcht von “dän Wajch*”. Dan veleet hee von dee un hold sikj de Jinja von dee fuat un haud jieda Dach Räden en de School von Tiera̱nus. 10 Soo jinkj daut fa twee Joa wieda, soo daut aul dee, waut enne Prowins A̱sien wonden, dän Harn sien Wuat hieeden; de Juden uk de Griechen.

11 Un Gott deed wieda butajeweenelje Wunda derch Paulus. 12 Mau rajcht de Schaldieekja un daut Zeich, waut aun Paulus sienen Kjarpa aunjeschieet haud, wort no de Kranke jebrocht un dee worden jeheelt un de beese Jeista kjeemen ut dee rut. 13 Oba eenje Juden, waut romreisden un beese Jeista utdreewen, proowden uk, dän Harn Jesus sienen Nomen bie dee to brucken, waut beese Jeista hauden, un säden: “Ekj saj die iernstlich en Jesus sienen Nomen, dän Paulus prädicht, doa ruttokomen.” 14 Un dit deeden säwen Säns von eenen judischen, väaschten Priesta, waut Ske̱wa heet. 15 Oba de beesa Jeist säd to dee: “Ekj kjan Jesus un ekj sie uk met Paulus bekaunt, oba wäa sent jie?” 16 Un de Maun met dän beesen Jeist sprunk opp dee nopp un kjrieech dee eent nom aundren dol un jewonn dee. Dan randen dee noaktich un vewunt utem Hus rut. 17 Dit wort fa aule bekaunt, fa de Juden uk fa de Griechen, waut en Efeesus wonden, un dee kjrieejen aula Angst. Un dän Harn Jesus sien Nomen wort wieda veharlicht. 18 Un väle, waut toom Gloowen jekomen wieren, kjeemen un stunden äare Sinden too un vetalden, waut see orrajcht jedonen hauden. 19 Doa brochten mau rajcht een Schoof soone, waut Zaubarie jedräwen hauden, äare Bieekja toop un vebrenden dee ver aulem. Un dee räakjenden daut ut, woo väl dee jelden, un daut wieren 50,000 Selwastekja. 20 Soo deed Jehowa* sien Wuat emma mea aun de Menschen un vespreed sikj emma wieda un kjrieech emma mea Macht.

21 Nodäm aul dit passieet wia, wia Paulus sikj* eenich, daut hee wull no Jeru̱salem reisen, nodäm daut hee no Mazedo̱nien un Acha̱ja jegonen wia. Hee säd: “Wan ekj ieescht doa jewast sie, mott ekj uk noch no Room reisen.” 22 Dan schekjt hee twee von siene Helpa no Mazedo̱nien; daut wieren Timotä̱us un Era̱stus. Oba hee selfst bleef fa eene jewesse Tiet en de Prowins A̱sien.

23 To dee Tiet kjeem doa ernoa väl Orru opp wäajen “dän Wajch*”. 24 Wiels doa wia een Maun, waut Deme̱trius heet un met Selwa schaufen deed. Hee muak kjliene, selwane Tempelkjes, waut sea soo wieren aus de Tempel von de Jettin A̱rtemis*. Opp dee Wajch brocht hee dee, waut krakjt soont schauften aus hee, väl Vedeenst. 25 Hee vesaumeld dee un aundre, waut uk met soont schauften, un säd to dee: “Jie weeten goot, daut wie derch dit Jeschaft ons Wiedakomen haben. 26 Jie kjennen je seenen un hieren, daut dis Paulus eene ernoa groote Häad Menschen äwarät haft, daut dee nu eene aundre Meenunk haben; nich bloos en Efeesus, oba uk meist aulawäajen en de Prowins A̱sien. Dee sajcht, daut de Gotts*, waut met de Henj jemoakt sent, nich werkjlich Gotts sent. 27 De Jefoa es nich bloos, daut ons Jeschaft woat dän gooden Nomen velieren, oba uk, daut de Tempel von de groote Jettin A̱rtemis* woat fa nuscht jetalt woaren. Un dise Jettin, waut en de gaunze Prowins A̱sien un oppe gaunze Ieed* aunjebät woat, woat äare Harlichkjeit velieren.” 28 Aus de Mana dit hieeden, worden dee sea wuttich un fungen aun to brellen: “Groot es A̱rtemis* von de Efeesa!”

29 Dan wia de gaunze Staut derchenaunda, un dee randen aulatoop em Stadium* nenn un schlapten uk Ga̱jus un Arista̱rchus met, waut von Mazedo̱nien wieren un met Paulus toop reisden. 30 Paulus von siene Sied wia reed nenntogonen mank de Menschen, oba de Jinja leeten am nich. 31 Mau rajcht eenje Aunjestalde fa Fasten un Späls wieren sea frintlich un schekjten am eene Norecht un prachaden am, daut hee sikj nich sull enne Jefoa jäwen, doa em Stadium* nenntogonen. 32 De gaunze Häad Menschen, waut doa toopjekomen wieren, wieren mau rajcht soo derchenaunda, daut eenje eenatlei brelden un de aundre waut aundret. Un de Mieeschte wisten äwaheipt nich, wuarom see doa toopjekomen wieren. 33 Dan holden see Alexa̱nda ut de Häad rut, dän de Juden no väaren jeschowen hauden. Alexa̱nda wees met siene Haunt, wäajen hee sikj ver de Menschen veteidjen wull. 34 Oba aus dee moakjten, daut Alexa̱nda een Jud wia, fungen dee aulatoop aun, fa ojjefäa twee Stund to brellen: “Groot es A̱rtemis* von de Efeesa!”

35 Aus de Stauts-Schriewa de Häad dan entlich stell haud, säd hee: “Mana von Efeesus. Jeft daut irjenteenen Mensch, dee daut nich wudd weeten, daut Efeesus dee Staut es, waut dän Tempel von de groote A̱rtemis* un daut Bilt, waut vom Himmel jefollen es, beschitzen deit? 36 Wäajen aul dit nich to vestrieden jeit, wudd jie sellen ruich bliewen un nich jlikjeltich haundlen. 37 Wiels jie haben dise Mana hiahan jebrocht, waut nich Tempelbestäla sent uk nich Lastra äwa onse Jettin. 38 Soo, wan Deme̱trius un de aundre, waut met soont schaufen, aus hee deit, irjentwaut jäajen wäm haben, dan lot dee dee Doag, wan daut Jerecht aufjehoolen woat, doa hangonen; un doatoo sent uk de Prowins-Harscha*. Doa kaun dan eena dän aundren vekloagen. 39 Oba wan jie noch no mea aus daut ut sent, dan mott daut bie een Stauts-Toopkomen* entschieden woaren, waut nom Jesaz no aunjestalt es. 40 Wiels wie sent aul werkjlich en Jefoa, daut se ons beschuljen kjennen, daut wie jäajen de Rejierunk gonen wäajen daut, waut hia vondoag aunjeit. Un wie haben je kjeenen Grunt, waut wie oppwiesen kjennen, wuarom wie dit Derchenaunda hia haben.” 41 Aus hee dit jesajcht haud, muak hee een Enj met daut Toopkomen.