Намуна барои пешниҳодот

Барои сар кардани омӯзиши Китоби Муқаддас дар якум шанбеи моҳи март

«Ба ёд овардани рӯйдодҳои хурсандиовар ба ҳамаи мо маъқул аст. Лекин баъзе воқеаҳои гузаштаамон то ҳол моро азоб медиҳанд. Ба фикри шумо оё вақте меояд, ки ҳамаи воқеаҳои бади гузаштаамон ба хотир нахоҳанд омад? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Китоби Муқаддас моро бовар мекунонад, ки дар ояндаи наздик воқеаҳои дардовар дигар ба ёд намеоянд. [Ишаъё 65:17-ро бихонед.]» Дар бораи вохӯрии навбатӣ маслиҳат кунед, то ки саволи зеринро муҳокима намоед: «Чӣ тавр Худо ин мақсадашро иҷро хоҳад кард?»

Сӯҳбат дар асоси Китоби Муқаддас

◼ Бисёриҳо барои ҳалли душвориҳояшон ба фолбинон ва ҷодугарон муроҷиат мекунанд. Ба фикри шумо чунин амали онҳо ба Худо маъқул аст?

Т. Шариат 18:10–12 — Гарчанд дигарон бо сеҳру ҷоду машғул буданд, лекин Худо халқи худро огоҳ намуд, ки ба он машғул нашаванд.

Воиз 9:5 — Мурдагон ба мо таъсир карда наметавонанд.

◼ Имрӯз мушоҳида кардан мумкин аст, ки шумораи зиёди одамон зуд ба хашм меоянду худдориро аз даст медиҳанд. Ба фикри шумо сабаб дар чист?

Забур 36:8 — Хашм оқибатҳои бад меорад.

Масалҳо 26:20 — Агар худро идора карданамон душвор гардад метавонем ба Худо муроҷиат карда оромӣ пурсем.