Тарзи истифода бурдани брошураи «Худо барои мо хабарҳои нағз дорад!»
Ин брошураи нав барои боздид ва сар кардани омӯзиши Китоби Муқаддас тайёр карда шудааст
1. Дар анҷумани вилоятии «Дили худро ҳифз кунед!» кадом брошураи нав, ки барои боздид ва сар кардани омӯзиши Китоби Муқаддас ба мо ёрӣ медиҳад, эълон карда шуд?
1 Дар анҷумани вилоятии «Дили худро ҳифз кунед!» мо аз гирифтани брошурае хурсанд шудем, ки барои боздид ва сар кардани омӯзиши Китоби Муқаддас ёрӣ медиҳад. Брошураи «Худо барои мо хабарҳои нағз дорад!» (шакли кӯтоҳи номи брошура — «Хабарҳои нағз») аз ҷиҳати кӯтоҳ будани дарсҳояш ба брошураи «Худо аз мо чӣ талаб дорад?» монанд буда, ба ҷои он истифода бурда мешавад. Ин брошура барои дар назди дари хона гузаронидани омӯзиши Китоби Муқаддас қулай аст. Бояд қайд кард, ки дар брошураи «Худо аз мо чӣ талаб дорад?» талаботи Яҳува дида баромада шудаанд ва қабул кардани онҳо барои омӯзандагони нави Китоби Муқаддас душвор буда метавонад. Дар брошураи нав бошад, диққат ба хабарҳои нағзе, ки бар Каломи Худо асос ёфтаанд, равона карда шудааст (Аъм. 15:35).
2. Чаро брошураи «Хабарҳои нағз» нашр гардид?
2 Чаро ин брошураи нав нашр гардид? Дар саросари ҷаҳон бародарон маводи оддитареро дархост менамуданд, ки одамонро ба ҳақиқат ҷалб намояд ва ба китоби «Таълимот», ки маводи асосии мо барои гузаронидани омӯзиши Китоби Муқаддас аст, роҳнамоӣ кунад. Шахсоне, ки китобро дида, ба сар кардани омӯзиш ҷуръат намекунанд, аксаран тайёранд, ки Китоби Муқаддасро ба воситаи брошура омӯзанд. Илова бар ин, брошураро ба шумораи бештари забонҳо тарҷума кардан осонтар аст.
3. Ин брошура аз дигар адабиёти омӯзишӣ бо чӣ фарқ мекунад?
3 Сохти ин брошура. Бисёр адабиёти омӯзишии мо тавре навишта шудааст, ки шахс онҳоро хонда, ҳатто бе ёрии дигарон ҳақиқатро фаҳмида метавонад. Вале ин брошура аз онҳо фарқ мекунад. Он чун дастур барои омӯзиши Китоби Муқаддас навишта шудааст, ки бо кӯмаки шахси таълимдиҳанда омӯхта мешавад. Бинобар ин, вақте ки ин брошураро ба шахс пешниҳод мекунем, хуб мебуд, ки як ё ду сархати онро муҳокима намоем. Азбаски сархатҳо кӯтоҳ мебошанд, онҳоро ҳатто дар пеши дари хона ё дар ҷои кори шахс дида баромадан мумкин аст. Омӯзишро на танҳо аз дарси 1, балки аз дигар ҷойҳои брошура низ сар карда метавонем.
4. Чӣ тавр брошураи нав ба мо кӯмак мекунад, ки ҳангоми таълимдиҳӣ бештар аз Китоби Муқаддас истифода барем?
4 Дар адабиёти мо одатан ҷавоби саволҳои чопшударо аз сархат ёфтан мумкин аст. Вале дар ин брошура ҷавобҳоро асосан аз Китоби Муқаддас дарёфт карда метавонем. Аксари одамон мехоҳанд, ки ҳақиқатро на аз адабиёти мо, балки аз Китоби Муқаддас омӯзанд. Барои ҳамин қариб ягон ояти ишорашуда иқтибос оварда нашудааст. Онҳо бояд аз худи Китоби Муқаддас хонда шаванд. Ин ба шахсони омӯзанда ёрӣ медиҳад, ки аз ҷониби Худо будани чизҳои омӯхтаашонро дарк намоянд (Иш. 54:13).
5. Чаро муҳим аст, ки таълимдиҳанда ҳар дафъа ба омӯзиш тайёрии хуб бинад?
5 Дар брошура ҳамаи оятҳо фаҳмонда нашудаанд. Он тавре тартиб дода шудааст, ки омӯзандаро ба савол додан барангезад ва ба таълимдиҳанда имкон диҳад, ки қобилияти таълимдиҳиашро истифода барад. Аз ин рӯ, ҳар дафъа ба омӯзиш тайёрии хуб дидан муҳим аст. Лекин дар ёд доред: бисёр гап задан лозим нест. Фаҳмондани оятҳо ба мо маъқул аст, вале агар аввал аз худи омӯзанда пурсем, ки ӯ оятро чӣ хел фаҳмид, мо аксар вақт натиҷаи зиёдтарро ба даст меорем. Саволҳои бамавридро истифода бурда, мо ба омӯзанда кӯмак мекунем, ки маънои ҳар як оятро фаҳмад (Аъм. 17:2).
6. Чӣ тавр мо брошураро а) дар ҷойҳое ки одамон ба вуҷудияти Худо ё илоҳияти Китоби Муқаддас шубҳа доранд, б) ҳангоми хизмати хона ба хона, в) дар вақти бевосита пешниҳод кардани омӯзиши Китоби Муқаддас ва г) ҳангоми боздид кардан истифода бурда метавонем?
6 Бисёриҳо аз маълумоти ин брошура истифода бурда, дар назди дари хона гузарондани омӯзишро бевосита пешниҳод мекунанд. Аз брошура истифода бурда, дар хона пешниҳодот тайёр кунед. Барои кори худро осон кардан шумо метавонед аз брошура баъзе фикрҳои асосӣ, оятҳо ва шояд саволҳоро дар варақчае нависед. Чуноне ки дар анҷумани вилоятӣ гуфта шуда буд, бо ёрии ин брошура «ҳангоми боздид кардани шавқмандон воизон дар ҳақиқат хурсандии зиёд гирифта метавонанд!». Бинобар ин, ҳангоми боздидҳо шумо метавонед маълумотеро, ки дар варақча навишта будед, истифода баред ва вақте ки ба самимӣ будани шавқи шахс боварӣ пайдо мекунед, он вақт худи брошураро пешкаш карда метавонед. (Ба чорчӯбаҳои саҳ. 13–15 нигаред.)
7. Ба воситаи ин брошура шумо чӣ тавр омӯзиши Китоби Муқаддас гузаронда метавонед?
7 Тарзи гузарондани омӯзиши Китоби Муқаддас. Муҳокимаро аз хондани саволҳои рақамдор, ки бо ҳарфҳои ғафс чоп шудаанд, сар карда метавонед. Сипас, сархат ва оятҳои бо хати курсив қайдшударо хонед. Эҳтиромона саволҳо дода, ба шахс кӯмак намоед, ки ба маънои оят сарфаҳм равад. Пеш аз ба қисми дигар гузаштан, аз шахс хоҳиш кунед, ки ба саволи бо ҳарфҳои ғафс чопшуда ҷавоб диҳад, то боварӣ ҳосил намоед, ки ӯ қисми муҳокимашударо фаҳмид. Ҳангоми якчанд боздиди аввал хуб мебуд, ки танҳо як саволи бо ҳарфҳои ғафс чопшударо дида бароед. Бо мурури вақт шояд гузарондани як дарси пурра имконпазир гардад.
8. Бо кадом суханон оятҳоро пешкаш кардан дуруст мебуд ва барои чӣ?
8 Оятҳои бо «хонед» ишорашуда — оятҳое мебошанд, ки ба саволи бо ҳарфҳои ғафс чопшуда ҷавоби аниқ медиҳанд. Пеш аз хондани оят аз чунин суханон ба мисли «Павлуси ҳавворӣ навиштааст» ё «Диққат диҳед, ки Ирмиё-пайғамбар чӣ пешгӯӣ кардааст» худдорӣ намоед. Вақте чунин мегӯем, шахс шояд фикр кунад, ки мо на сухани Худо, балки гуфтаҳои одамонро хонда истодаем. Ба ҷои ин чунин гуфтан беҳтар мебуд: «Каломи Худо мегӯяд» ё «Диққат диҳед, ки дар Китоби Муқаддас чӣ пешгӯӣ шудааст».
9. Оё ҳангоми омӯзиш ҳамаи оятҳоро хондан шарт аст?
9 Оё ҳамаи оятҳои овардашударо бояд хонем ё танҳо оятҳои бо «хонед» ишорашударо? Ин аз вазъият вобаста аст. Ҳамаи оятҳо бо мақсади муайян оварда шудаанд. Ҳар як оят маълумотеро дар бар мегирад, ки сазовори муҳокима аст. Аммо дар баъзе мавридҳо, масалан, ҳангоми кам будани вақти омӯзанда, зиёд набудани шавқи ӯ ё аз сабаби суст хонданаш, мо шояд танҳо оятҳои бо «хонед» ишорашударо дида мебароем.
10. Кай мо бояд ба китоби «Таълимот» гузарем?
10 Гузаштан ба китоби «Таълимот». Баъд аз якчанд муҳокимаҳо ва вақте ки мо аллакай омӯзишро бо шахс мунтазам мегузарем, мо метавонем дарҳол ё баъд аз тамом кардани брошураи «Хабарҳои нағз» ба китоби «Таълимот» гузарем. Воизон бояд худашон муайян кунанд, ки кай ба ин китоб гузаштан барои омӯзанда беҳтар хоҳад буд. Пас аз ин, оё «Таълимот»-ро аз аввалаш омӯхтан лозим аст? Дар ин бобат ягон қоидае нест. Ин аз қобилияти шахс вобаста аст. Вале бояд гуфт, ки вақте омӯзандагон мавзӯъҳоро аз нав аз китоби «Таълимот» чуқуртар меомӯзанд, ин барои аксарияти онҳо фоиданок мебошад.
11. Чаро мо бояд ин брошураи навро моҳирона истифода барем?
11 Дар ин ҷаҳоне, ки хабарҳои нағз кам шунида мешаванд, мо имконияти олиҷанобе дорем, ки беҳтарин хабарро эълон кунем — хабарро, ки Салтанати Худо ҳоло ҳукмронӣ менамояд ва ба наздикӣ моро ба дунёе, ки дар он адолат сокин хоҳад буд, роҳнамоӣ мекунад! (Мат. 24:14; 2 Пет. 3:13). Мо боварӣ дорем, ки аксари онҳое ки ин хабарро мешунаванд, бо суханони зерини илҳомбахшидашуда розӣ мешаванд: «Чӣ гуна зебост бар кӯҳҳо пойҳои мубашшир, ки аз сулҳу осоиштагӣ башорат медиҳад, аз некӣ башорат медиҳад, наҷотро эълон мекунад, ба Сион мегӯяд: “Худои ту салтанат меронад!”» (Иш. 52:7). Ин брошураи навро истифода бурда, мо хабарҳои нағзи Худоро ба онҳое мерасонем, ки ташнаи ҳақиқат мебошанд!
[Чорчӯба дар саҳифаи 13]
Дар ҷойҳое, ки одамон ба вуҷудияти Худо ё илоҳияти Китоби Муқаддас шубҳа доранд
● Дар баъзе ҷойҳо воизон пайхас намуданд, ки калимаҳои «Худо» ё «Китоби Муқаддас» ба давом додани сӯҳбат монеа мешаванд. Дар чунин ҳолат, ҳангоми сӯҳбати аввалин беҳтар аст, ки оиди мавзӯъҳои муҳими рӯз гап занем, масалан, дар бораи ҳукумате, ки одамон ба он ниёз доранд, оиди он ки маслиҳатҳои амалиро барои оила аз куҷо ёфтан мумкин аст ё дар бораи он ки оянда чӣ мешавад. Эҳтимол хубтар аст, ки аввал якчанд бор дар бораи далелҳои вуҷуд доштани Худо ё сазовори боварӣ будани Китоби Муқаддас сӯҳбат кунем ва танҳо баъд аз ин ба муҳокимаи брошураи «Хабарҳои нағз» гузарем.
[Чорчӯба дар саҳифаи 14]
Ҳангоми хизмати хона ба хона
● «Ман ба шумо гуфтан мехостам, ки чӣ тавр нияти Худоро нисбати ояндаи одамизод ба осонӣ фаҳмидан мумкин аст. Ба фикри шумо, Худо одамизодро аз ранҷу азоб раҳо хоҳад кард? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Китоби Муқаддас ба ин савол ҷавоб медиҳад. [Ирмиё 29:11-ро хонед.] Оё шумо бо чунин фикр розиед, ки Худо нисбати мо ояндаи некро хоҳон аст? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Дафъаи дигар мо метавонем ба чунин савол аз Китоби Муқаддас ҷавоб ёбем: “Чӣ тавр Худо сабабҳои ранҷу азоби одамонро бартараф месозад?”» (Асос ёфтааст бар дарси 1, сархатҳои 1 ва 2. Агар ҳангоми ташрифи аввал бинед, ки шахс вақти зиёдтар дорад, шумо метавонед маълумоти сархати дуюм ва ҳамчунин се ояти дар сархат ишорашударо дида бароед. Дар бораи вохӯрии навбатӣ маслиҳат кунед, то ки саволи дуюми ин дарсро муҳокима намоед.)
● «Бисёр одамон ба Худо дуо мегӯянд, хусусан, вақте ки бо мушкилиҳо рӯ ба рӯ мешаванд. Оё шумо ҳам баъзан дуо мегӯед? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Ба фикри шумо, оё Худо ҳамаи дуоҳоро мешунавад? Ё ин ки баъзе дуоҳо ба Ӯ писанд нестанд? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Ҷавоби ин саволҳоро дар Китоби Муқаддас ёфта метавонем. [Ҳамроҳ ояти Ишаъё 1:15; 55:7-ро дида бароед.] Оё ин хурсандиовар нест, ки Худо ба гӯш кардани дуоҳои мо тайёр аст?! Лекин барои он ки Худо ба дуои мо ҷавоб диҳад, ба мо лозим аст, ки Ӯро хубтар шиносем. Масалан, оиди Ӯ чунин чизҳоро донем: Худо чӣ гуна шахсият аст? Оё Худо ном дорад? Чӣ тавр мо ба Ӯ наздик шуда метавонем? Агар шумо хоҳед, дафъаи дигар мо метавонем ҷавоби ин саволҳои муҳимро аз Китоби Муқаддас хонем». (Асос ёфтааст бар дарси 12, сархати 1 ва дарси 2.)
● «Имрӯз бисёр одамон дар ташвишанд, ки агар ин хел рафтан гирад, ояндаи ин дунё чӣ мешавад? Ба фикри шумо, оё шароит ягон вақт беҳтар хоҳад шуд? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Бисёри одамон ҳайрон мешаванд, ки дар Китоби Муқаддас хабарҳои умедбахш навишта шудаанд. Баъзе саволҳое, ки Китоби Муқаддас ба онҳо ҷавоб медиҳад, инҳоянд: Худо нисбати замин чӣ ният дорад? Барои мурдагон чӣ гуна умед вуҷуд дорад? Чӣ тавр оилаи шумо хушбахт буда метавонад? Биёед ҷавоби саволеро, ки бароятон шавқовар аст, дида бароем». Саволи интихобшударо муҳокима карда, нишон диҳед, ки омӯзиши Китоби Муқаддас чӣ гуна мегузарад. Дар бораи боздид маслиҳат кунед ва саволи навбатиро дида бароед. (Бар саволҳои дар охири брошура овардашуда асос ёфтааст.)
[Чорчӯба дар саҳифаи 15]
Омӯзиши Китоби Муқаддасро бевосита пешкаш кунед
● «Ассалом. Мехостам дар муддати якчанд дақиқа ба шумо тарзи нави омӯзиш кардани Китоби Муқаддасро нишон диҳам. Дар он шумо ба як қатор саволҳои муҳим ҷавоб ёфта метавонед. [Баъзе аз саволҳоро, ки дар брошура муҳокима шудаанду Китоби Муқаддас ба онҳо ҷавоб медиҳад, номбар кунед.] Оё шумо барои фаҳмидани ҳақиқатҳои Китоби Муқаддас ягон бор кӯшиш кардаед? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Ҷавобҳоро ёфтан душвор нест, биёед ман инро ба шумо нишон диҳам. [Пешакӣ донистани маводи дарси 3, саволи 3, сархати якум ба шумо ёрдам медиҳад, ки сӯҳбатро давом диҳед. Сипас Ваҳй 21:4, 5-ро хонед. Агар бамаврид бошад, маълумот ва оятҳои бо «хонед» ишорашудаи сархати навбатиро дида бароед.] Хуб мебуд, ки як бор чӣ тавр омӯзиш кардани Китоби Муқаддасро медидед. Агар ба шумо маъқул шавад, омӯзишро давом дода метавонед. Дар вохӯрии навбатӣ мо чунин саволи муҳимро дида мебароем. [Саволеро, ки дар брошура муҳокима карда мешавад, гӯед.] Аҳамият диҳед, ки ин танҳо якчанд дақиқа вақти шуморо мегирад».
[Чорчӯба дар саҳифаи 15]
Ҳангоми боздид шахсро бо брошураи нав шинос кунед
● Ҳангоми боздид кардани шахсе, ки ҳам шавқ зоҳир карда буду ҳам нисбати ӯ шубҳае надорем, чунин гуфта метавонем: «Ман хурсандам, ки мо боз вохӯрдем. Ман ба шумо брошураеро овардам, ки ба бисёр саволҳои муҳим аз Китоби Муқаддас ҷавоб медиҳад. [Брошураро ба ӯ диҳед ва диққати шахсро ба муқоваи пушти брошура равона созед.] Баъзе аз ин мавзӯъҳоро мо аллакай муҳокима карда будем. Ҷавоби кадом саволи дигарро шумо фаҳмидан мехостед? [Ба ҷавоб гӯш диҳед. Сипас дарсеро, ки ӯ интихоб кард, кушоед.] Биёед ман ба шумо нишон диҳам, ки чӣ тавр аз ин брошура истифода бурдан мумкин аст, то ҷавобро аз Китоби Муқаддас ёбед». Як ё ду сархат ва ҳамчунин оятҳои бо «хонед» ишорашударо муҳокима карда, чӣ тавр гузаштани омӯзишро нишон диҳед. Гуфтан мумкин аст, ки шумо навакак омӯзиши Китоби Муқаддасро бо шахс сар кардед! Ба шахс брошураро монед ва дар бораи вохӯрии навбатӣ гапзанон кунед. Вақте ки дарсро то охир дида мебароед, шумо метавонед дарси дигареро, ки шахс интихоб мекунад, муҳокима намоед ё омӯзишро аз аввали брошура давом диҳед.