Намуна барои пешниҳодот

Сар кардани омӯзиши Китоби Муқаддас дар якум шанбеи моҳи май

«Агар ягон кас аз шумо пурсад, ки “Ҳокими ин ҷаҳон кист?” шумо чӣ ҷавоб медодед? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Бисёр одамон боварӣ доранд, ки ҳокими ин ҷаҳон Худои ҳақиқӣ мебошад. Лекин агар ин дуруст бошад, оё замин ин қадар пур аз азоб мегашт? Аз рӯи гуфтаҳои Китоби Муқаддас ҷаҳон дар зери ҳукмронии як шахсияти бад аст. [1 Юҳанно 5:19-ро хонед.] Чӣ тавр шахсияти бад ҳокимиятро ба дасти худ гирифт? Дар аввали таърихи инсоният фариштае муқобили Худо баромад ва аввалин ҷуфти одамон, Одаму Ҳавворо водор кард, ки ба исён ҳамроҳ шаванд. Одаму Ҳавво ба фариштаи исёнгар Шайтон итоат карданро интихоб карда, ӯро ҳамчун ҳокими худ хонданд. Афсӯс бисёре аз одамон фирефта шуда ба монанди Одаму Ҳавво интихоби нодуруст карда истодаанд. [Ваҳй 12:9-ро хонед.]» Дар бораи вохӯрии навбатӣ маслиҳат кунед, то ки саволи зеринро муҳокима намоед: «Кӣ душвориҳои одамизодро ҳал хоҳад кард?»

Сӯҳбат дар асоси Китоби Муқаддас

◼ Бисёр одамон оиди он ки дар оянда чӣ мешавад, донистан мехоҳанд. Вақте ки шумо дар бораи оянда андеша меронед, дар саратон чӣ фикр меояд? Шумо нисбати оянда дилпуред ё ки хавотир мешавед?

Забур 36:38 — Худо ҳамаи одамони бад ва саркашро нест хоҳад кард.

Забур 36:37 — Худо онҳоеро, ки меписандад, нобуд нахоҳад кард ва онҳо замини зеборо пур хоҳанд кард.

◼ Мо ба одамон маълумоти муфидеро мерасонем, ки барои бомуваффақият паси сар кардани стресс кӯмак мерасонад. Оё ба назаратон чунин наметобад, ки имрӯз одамон аз пештара вақтҳо дида, бисёртар бо стресс рӯ ба рӯ мешаванд?

Матто 6:34 — Китоби Муқаддас моро таълим медиҳад, ки доимо оиди сахттарин вазъият, ки дар ҳаётамон рӯй дода метавонад, фикру хаёл кардан, аз рӯи хирад нест.

Масалҳо 17:17 — Холӣ кардани дил ба аъзои бовариноки оила ё ба дӯсти боэътимод дар ҳақиқат ёрдам карда метавонад.