Het jy geweet?
Wat het die apostel Paulus in gedagte gehad toe hy gepraat het van “’n triomftog”?
▪ Paulus het geskryf: “God [voer ons mee] in gemeenskap met die Christus in ’n triomftog . . . en [maak] die geur van die kennis van hom deur middel van ons op elke plek waarneembaar . . . ! Want vir God is ons ’n soet geur van Christus onder dié wat gered word en onder dié wat vergaan; vir laasgenoemdes ’n geur wat uit die dood uitgaan tot die dood, vir eersgenoemdes ’n geur wat uit die lewe uitgaan tot die lewe.”—2 Korintiërs 2:14-16.
Die apostel het na die Romeinse gebruik verwys om ’n feestelike optog te hou om ’n generaal te vereer vir sy oorwinning oor vyande van die Staat. By sulke geleenthede is die buit sowel as die krygsgevangenes ten toon gestel en is bulle gelei na waar hulle geoffer sou word terwyl die seëvierende generaal en sy leër deur die publiek toegejuig is. Aan die einde van die optog is die bulle geoffer en is baie van die gevangenes waarskynlik tereggestel.
Die metafoor van die “soet geur van Christus” wat lewe vir party en dood vir ander beteken, is “waarskynlik afkomstig van die Romeinse gebruik om wierook langs die weg van die optog te brand”, sê The International Standard Bible Encyclopedia. “Die geur wat vir die oorwinnaars oorwinning gesimboliseer het, het die gevangenes laat dink aan die teregstelling wat waarskynlik op hulle gewag het.”a
Wat was die “hoogtes” wat dikwels in die Hebreeuse Geskrifte gemeld word?
▪ Toe die Israeliete op die punt was om die Beloofde Land binne te gaan, het Jehovah vir hulle gesê om al die plekke van aanbidding van die Kanaäniete wat daar gewoon het, te verwyder. “Julle moet . . . al hulle klipfigure vernietig, en al hulle beelde van gegote metaal moet julle vernietig, en al hulle heilige hoogtes moet julle verwoes”, het God beveel (Numeri 33:52). Hierdie sentrums van valse aanbidding was moontlik opelugvergaderplekke op heuweltoppe of platforms wat op ander plekke gebou is, soos onder bome of in stede (1 Konings 14:23; 2 Konings 17:29; Esegiël 6:3). Dit was moontlik toegerus met altare, heilige pilare of pale, beelde, reukwerkstaanders en ander toebehore vir aanbidding.
Voordat die tempel in Jerusalem gebou is, het die Israeliete Jehovah by goedgekeurde plekke aanbid wat in die Skrif hoogtes genoem word. God se profeet Samuel het by “die hoogte” in ’n onbekende stad in die land Suf offerandes gebring (1 Samuel 9:11-14). Maar toe die tempel gebou is, het ’n aantal konings wat aan Jehovah getrou was, probeer om die land van sy “hoogtes” te reinig.—2 Konings 21:3; 23:5-8, 15-20; 2 Kronieke 17:1, 6.
[Voetnoot]
a Vir ’n verduideliking van die geestelike betekenis van Paulus se illustrasie, sien Die Wagtoring van 15 November 1990, bladsy 27.
[Prent op bladsy 23]
’n deel van ’n reliëf wat ’n Romeinse triomftog uitbeeld, tweede eeu HJ
[Erkenning]
Photograph taken by courtesy of the British Museum
[Prent op bladsy 23]
Die oorblyfsels van heilige pilare, Geser