Ιωάννης

3 Ἦτο δὲ ἄνθρωπός τις ἐκ τῶν Φαρισαίων, Νικόδημος ὀνομαζόμενος, ἄρχων τῶν Ἰουδαίων. 2 Οὗτος ἦλθε πρὸς τὸν Ἰησοῦν διὰ νυκτὸς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ῥαββί, ἐξεύρομεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἦλθες διδάσκαλος· διότι οὐδεὶς δύναται νὰ κάμνῃ τὰ σημεῖα ταῦτα, τὰ ὁποῖα σὺ κάμνεις, ἐὰν δὲν ἦναι ὁ Θεὸς μετ᾿ αὐτοῦ. 3 ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· ᾿Αληθῶς, ἀληθῶς σοὶ λέγω, ἐὰν τις δὲν γεννηθῇ ἄνωθεν, δὲν δύναται νὰ ἴδῃ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 4 Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Νικόδημος· Πῶς δύναται ἄνθρωπος νὰ γεννηθῇ γέρων ὤν; μήποτε δύναται νὰ εἰσέλθῃ δευτέραν φορὰν εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρὸς αὑτοῦ καὶ νὰ γεννηθῇ; 5 ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰησοῦς· ᾿Αληθῶς, ἀληθῶς σοὶ λέγω, ἐὰν τις δὲν γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καὶ Πνεύματος, δὲν δύναται νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 6 Τὸ γεγεννημένον ἐκ τῆς σαρκὸς εἶναι σὰρξ καὶ τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Πνεύματος εἶναι πνεῦμα. 7 Μή θαυμάσῃς ὅτι σοὶ εἶπον, Πρέπει νὰ γεννηθῆτε ἄνωθεν. 8 Ὁ ἄνεμος ὅπου θέλει πνέει, καὶ τὴν φωνήν αὐτοῦ ἀκούεις, ἀλλὰ δὲν ἐξεύρεις πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει· οὕτως εἶναι πᾶς, ὅστις ἐγεννήθη ἐκ τοῦ Πνεύματος. 9 ᾿Απεκρίθη ὁ Νικόδημος καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Πῶς δύνανται νὰ γείνωσι ταῦτα; 10 ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ εἶσαι ὁ διδάσκαλος τοῦ Ἰσραήλ καὶ ταῦτα δὲν ἐξεύρεις; 11 ᾿Αληθῶς, ἀληθῶς σοὶ λέγω ὅτι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐξεύρομεν λαλοῦμεν καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἴδομεν μαρτυροῦμεν, καὶ τὴν μαρτυρίαν ἡμῶν δὲν δέχεσθε. 12 ᾿Εὰν τὰ ἐπίγεια σᾶς εἶπον καὶ δὲν πιστεύητε, πῶς, ἐὰν σᾶς εἴπω τὰ ἐπουράνια, θέλετε πιστεύσει; 13 Καὶ οὐδεὶς ἀνέβη εἰς τὸν οὐρανὸν εἰμή ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὤν ἐν τῷ οὐρανῷ. 14 Καὶ καθὼς ὁ Μωϋσῆς ὕψωσε τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτω πρέπει νὰ ὑψωθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, 15 διὰ νὰ μή ἀπολεσθῇ πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον.

16 Διότι τόσον ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε ἔδωκε τὸν Υἱὸν αὑτοῦ τὸν μονογενῆ, διὰ νὰ μή ἀπολεσθῇ πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν, ἀλλὰ νὰ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον. 17 ᾿Επειδή δὲν ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν αὑτοῦ εἰς τὸν κόσμον διὰ νὰ κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλὰ διὰ νὰ σωθῇ ὁ κόσμος δι᾿ αὐτοῦ. 18 Ὅστις πιστεύει εἰς αὐτὸν δὲν κρίνεται, ὅστις ὅμως δὲν πιστεύει εἶναι ἤδη κεκριμένος, διότι δὲν ἐπίστευσεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. 19 Καὶ αὕτη εἶναι ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ οἱ ἄνθρωποι ἠγάπησαν τὸ σκότος μᾶλλον παρὰ τὸ φῶς· διότι ἦσαν πονηρὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. 20 ᾿Επειδή πᾶς, ὅστις πράττει φαῦλα, μισεῖ τὸ φῶς καὶ δὲν ἔρχεται εἰς τὸ φῶς, διὰ νὰ μή ἐλεγχθῶσι τὰ ἔργα αὐτοῦ· 21 ὅστις ὅμως πράττει τὴν ἀλήθειαν, ἔρχεται εἰς τὸ φῶς, διὰ νὰ φανερωθῶσι τὰ ἔργα αὐτοῦ ὅτι ἐπράχθησαν κατὰ Θεόν.

22 Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν τῆς Ἰουδαίας, καὶ ἐκεῖ διέτριβε μετ᾿ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν. 23 Ἦτο δὲ καὶ ὁ Ἰωάννης βαπτίζων ἐν Αἰνὼν πλησίον τοῦ Σαλείμ, διότι ἦσαν ἐκεῖ ὕδατα πολλά, καὶ ἤρχοντο καὶ ἐβαπτίζοντο· 24 ᾿Επειδή ὁ Ἰωάννης δὲν ἦτο ἔτι βεβλημένος εἰς τὴν φυλακήν. 25 Ἔγεινε λοιπὸν συζήτησις περὶ καθαρισμοῦ παρὰ τῶν μαθητῶν τοῦ Ἰωάννου μὲ Ἰουδαίους τινάς. 26 Καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν· Ῥαββί, ἐκεῖνος ὅστις ἦτο μετὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, εἰς τὸν ὁποῖον σὺ ἐμαρτύρησας, ἰδού, οὗτος βαπτίζει καὶ πάντες ἔρχονται πρὸς αὐτόν. 27 ᾿Απεκρίθη ὁ Ἰωάννης καὶ εἶπε· Δὲν δύναται ὁ ἄνθρωπος νὰ λαμβάνῃ οὐδέν, ἐὰν δὲν ἦναι δεδομένον εἰς αὐτὸν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. 28 Σεῖς αὐτοὶ εἶσθε μάρτυρές μου ὅτι εἶπον· Δὲν εἶμαι ἐγὼ ὁ Χριστός, ἀλλ᾿ ὅτι εἶμαι ἀπεσταλμένος ἔμπροσθεν ἐκείνου. 29 Ὅστις ἔχει τὴν νύμφην εἶναι νυμφίος· ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου, ὁ ἱστάμενος καὶ ἀκούων αὐτόν, χαίρει καθ᾿ ὑπερβολήν διὰ τὴν φωνήν τοῦ νυμφίου. Αὕτη λοιπὸν ἡ χαρὰ ἡ ἰδική μου ἐπληρώθη. 30 ᾿Εκεῖνος πρέπει νὰ αὐξάνῃ, ἐγὼ δὲ νὰ ἐλαττόνωμαι.

31 Ὁ ἐρχόμενος ἄνωθεν εἶναι ὑπεράνω πάντων. Ὁ ὤν ἐκ τῆς γῆς ἐκ τῆς γῆς εἶναι καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ· ὁ ἐρχόμενος ἐκ τοῦ οὐρανοῦ εἶναι ὑπεράνω πάντων, 32 καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἶδε καὶ ἤκουσε, τοῦτο μαρτυρεῖ, καὶ οὐδεὶς δέχεται τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ. 33 Ὅστις δεχθῇ τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ ἐπεσφράγισεν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀληθής. 34 Διότι ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ἀπέστειλεν ὁ Θεός, τοὺς λόγους τοῦ Θεοῦ λαλεῖ· ἐπειδή ὁ Θεὸς δὲν δίδει εἰς αὐτὸν τὸ Πνεῦμα μὲ μέτρον. 35 Ὁ Πατήρ ἀγαπᾷ τὸν Υἱὸν καὶ πάντα ἔδωκεν εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ. 36 Ὅστις πιστεύει εἰς τὸν Υἱὸν ἔχει ζωήν αἰώνιον· ὅστις ὅμως ἀπειθεῖ εἰς τὸν Υἱὸν δὲν θέλει ἰδεῖ ζωήν, ἀλλ᾿ ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ μένει ἐπάνω αὐτοῦ.