Λουκάς

2 Εκείνες, λοιπόν, τις ημέρες βγήκε διάταγμα από τον Καίσαρα Αύγουστο να απογραφεί όλη η κατοικημένη γη· 2 (αυτή η πρώτη απογραφή έγινε όταν κυβερνήτης της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος)· 3 και όλοι πήγαιναν να απογραφούν, ο καθένας στη δική του πόλη. 4 Φυσικά, ανέβηκε και ο Ιωσήφ από τη Γαλιλαία, από την πόλη Ναζαρέτ, στην Ιουδαία, στην πόλη του Δαβίδ η οποία ονομάζεται Βηθλεέμ, επειδή ήταν μέλος του οίκου και της οικογένειας του Δαβίδ, 5 για να απογραφεί μαζί με τη Μαρία, η οποία, σύμφωνα με τον αρραβώνα τους, του είχε δοθεί σε γάμο και ήταν τότε ετοιμόγεννη. 6 Ενώ βρίσκονταν εκεί, συμπληρώθηκαν οι ημέρες της να γεννήσει. 7 Και γέννησε το γιο της, τον πρωτότοκο, και τον τύλιξε με σπάργανα και τον έβαλε σε μια φάτνη, επειδή δεν υπήρχε τόπος για αυτούς στο κατάλυμα.

8 Στην ίδια εκείνη περιοχή υπήρχαν επίσης ποιμένες που έμεναν στην ύπαιθρο και φύλαγαν με βάρδιες τα ποίμνιά τους τη νύχτα. 9 Και ξαφνικά άγγελος του Ιεχωβά στάθηκε δίπλα τους, και η δόξα του Ιεχωβά έλαμψε γύρω τους, και αυτοί φοβήθηκαν πολύ. 10 Αλλά ο άγγελος τους είπε: «Μη φοβάστε, γιατί να! σας διακηρύσσω καλά νέα για μια μεγάλη χαρά την οποία θα έχει όλος ο λαός, 11 επειδή Σωτήρας γεννήθηκε σήμερα σε εσάς, ο οποίος είναι Χριστός ο Κύριος, στην πόλη του Δαβίδ. 12 Και αυτό θα είναι το σημείο για εσάς: Θα βρείτε ένα βρέφος τυλιγμένο με σπάργανα και ξαπλωμένο σε μια φάτνη». 13 Και ξαφνικά εμφανίστηκε μαζί με τον άγγελο πλήθος ουράνιου στρατεύματος που αινούσαν τον Θεό και έλεγαν: 14 «Δόξα στον Θεό εκεί πάνω στα ύψη, και πάνω στη γη ειρήνη ανάμεσα σε ανθρώπους καλής θέλησης».

15 Αφού, λοιπόν, οι άγγελοι έφυγαν από αυτούς για τον ουρανό, οι ποιμένες άρχισαν να λένε ο ένας στον άλλον: «Ας πάμε οπωσδήποτε στη Βηθλεέμ και ας δούμε αυτό που συνέβη, το οποίο μας γνωστοποίησε ο Ιεχωβά». 16 Και πήγαν με βιασύνη και βρήκαν τη Μαρία καθώς επίσης τον Ιωσήφ, και το βρέφος ξαπλωμένο στη φάτνη. 17 Όταν το είδαν, γνωστοποίησαν τα λόγια που τους είχαν ειπωθεί σχετικά με αυτό το παιδάκι. 18 Και όλοι όσοι άκουσαν θαύμασαν για αυτά που τους είπαν οι ποιμένες, 19 αλλά η Μαρία άρχισε να κρατάει όλα αυτά τα λόγια, βγάζοντας συμπεράσματα στην καρδιά της. 20 Κατόπιν οι ποιμένες γύρισαν πίσω δοξάζοντας και αινώντας τον Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν, ακριβώς όπως τους είχαν ειπωθεί αυτά.

21 Όταν, λοιπόν, συμπληρώθηκαν οχτώ ημέρες για την περιτομή του, κλήθηκε επίσης το όνομά του Ιησούς, το όνομα που είχε κληθεί από τον άγγελο, πριν αυτός συλληφτεί στην κοιλιά.

22 Επίσης, όταν συμπληρώθηκαν οι ημέρες για τον εξαγνισμό τους σύμφωνα με το νόμο του Μωυσή, τον ανέβασαν στην Ιερουσαλήμ για να τον παρουσιάσουν στον Ιεχωβά, 23 ακριβώς όπως είναι γραμμένο στο νόμο του Ιεχωβά: «Κάθε αρσενικό που ανοίγει μήτρα πρέπει να καλείται άγιο για τον Ιεχωβά», 24 και για να προσφέρουν θυσία σύμφωνα με αυτό που έχει ειπωθεί στο νόμο του Ιεχωβά: «Ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο νεαρά περιστέρια».

25 Και να! υπήρχε ένας άνθρωπος στην Ιερουσαλήμ ονόματι Συμεών, και ο άνθρωπος αυτός ήταν δίκαιος και ευλαβής, και περίμενε την παρηγοριά του Ισραήλ, και άγιο πνεύμα ήταν πάνω του. 26 Επιπλέον, του είχε αποκαλυφτεί θεϊκά μέσω του αγίου πνεύματος ότι δεν θα έβλεπε θάνατο προτού δει τον Χριστό του Ιεχωβά. 27 Με τη δύναμη του πνεύματος, λοιπόν, ήρθε στο ναό· και, όταν οι γονείς έφεραν μέσα το παιδάκι, τον Ιησού, προκειμένου να κάνουν για αυτό [όσα ήταν] σύμφωνα με τη συνήθεια του νόμου, 28 αυτός ο ίδιος το πήρε στην αγκαλιά του και ευλόγησε τον Θεό και είπε: 29 «Τώρα, Υπέρτατε Κύριε, απελευθερώνεις το δούλο σου με ειρήνη σύμφωνα με τη διακήρυξή σου· 30 επειδή τα μάτια μου είδαν το μέσο που παρέχεις για διάσωση, 31 το οποίο ετοίμασες ενώπιον όλων των λαών, 32 φως για την αφαίρεση του καλύμματος από τα έθνη και δόξα του λαού σου Ισραήλ». 33 Και ο πατέρας και η μητέρα του εξακολουθούσαν να απορούν με τα λεγόμενα για αυτό. 34 Επίσης, ο Συμεών τούς ευλόγησε, αλλά είπε στη Μαρία, τη μητέρα του: «Να! Αυτός έχει τεθεί για την πτώση και την ανόρθωση πολλών στον Ισραήλ και για σημείο εναντίον του οποίου θα μιλούν 35 (ναι, μακρύ σπαθί θα διαπεράσει τη δική σου ψυχή), για να αποκαλυφτούν οι διαλογισμοί πολλών καρδιών».

36 Υπήρχε, λοιπόν, η Άννα, μια προφήτισσα, κόρη του Φανουήλ, από τη φυλή Ασήρ (αυτή η γυναίκα ήταν προχωρημένη στα χρόνια και είχε ζήσει με σύζυγο εφτά χρόνια μετά την παρθενία της 37 και ήταν χήρα, ογδόντα τεσσάρων χρονών τώρα), η οποία δεν έλειπε ποτέ από το ναό, αποδίδοντας ιερή υπηρεσία νύχτα και ημέρα με νηστείες και δεήσεις. 38 Και εκείνη ακριβώς την ώρα, αυτή πλησίασε και άρχισε να κάνει ευχαριστήρια προσευχή στον Θεό και να μιλάει για [το παιδί] σε όλους εκείνους που περίμεναν την απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ.

39 Αφού, λοιπόν, αυτοί εκτέλεσαν τα πάντα σύμφωνα με το νόμο του Ιεχωβά, γύρισαν στη Γαλιλαία, στην πόλη τους τη Ναζαρέτ. 40 Και το παιδάκι εξακολουθούσε να μεγαλώνει και να δυναμώνει, γεμίζοντας σοφία, και η εύνοια του Θεού παρέμενε πάνω του.

41 Οι γονείς του, λοιπόν, συνήθιζαν να πηγαίνουν από χρόνο σε χρόνο στην Ιερουσαλήμ για τη γιορτή του πάσχα. 42 Και όταν αυτός έγινε δώδεκα χρονών, ανέβηκαν σύμφωνα με το έθιμο της γιορτής 43 και συμπλήρωσαν τις ημέρες. Αλλά όταν γύριζαν, το αγόρι, ο Ιησούς, έμεινε πίσω στην Ιερουσαλήμ, και οι γονείς του δεν το παρατήρησαν αυτό. 44 Υποθέτοντας ότι εκείνος ήταν στη συντροφιά που ταξίδευε μαζί, κάλυψαν απόσταση μιας ημέρας και κατόπιν άρχισαν να τον ψάχνουν ανάμεσα στους συγγενείς και στους γνωστούς. 45 Αλλά, αφού δεν τον βρήκαν, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ ψάχνοντας επισταμένα για αυτόν. 46 Και ύστερα από τρεις ημέρες τον βρήκαν στο ναό να κάθεται ανάμεσα στους δασκάλους και να τους ακούει και να τους ρωτάει. 47 Όλοι όμως εκείνοι που τον άκουγαν έμεναν συνεχώς κατάπληκτοι με την κατανόησή του και τις απαντήσεις του. 48 Όταν, λοιπόν, τον είδαν, ένιωσαν έκπληξη, και η μητέρα του τού είπε: «Παιδί [μου], γιατί μας συμπεριφέρθηκες με αυτόν τον τρόπο; Εδώ ο πατέρας σου και εγώ σε αναζητάμε με πολλή αγωνία». 49 Αλλά εκείνος τους είπε: «Γιατί χρειάστηκε να με αναζητήσετε; Δεν ξέρατε ότι πρέπει να είμαι στον [οίκο] του Πατέρα μου;» 50 Ωστόσο, αυτοί δεν κατάλαβαν το λόγο που τους είπε.

51 Και κατέβηκε μαζί τους και ήρθε στη Ναζαρέτ, και εξακολούθησε να υποτάσσεται σε αυτούς. Επίσης, η μητέρα του φύλαγε προσεκτικά όλα αυτά τα λόγια στην καρδιά της. 52 Και ο Ιησούς συνέχισε να προοδεύει σε σοφία και σε σωματική ανάπτυξη και σε εύνοια από Θεό και ανθρώπους.