ຄວາມດີ—ເຮົາຈະພັດທະນາຄຸນລັກສະນະນີ້ໄດ້ແນວໃດ?
ຕາມທຳມະຊາດແລ້ວເຮົາຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນເບິ່ງວ່າເຮົາເປັນຄົນດີ. ແຕ່ການເປັນຄົນດີເປັນເລື່ອງຍາກໃນທຸກມື້ນີ້ ຍ້ອນວ່າຫຼາຍຄົນ “ບໍ່ຮັກການດີ.” (2 ຕີໂມ. 3:3) ເຂົາເຈົ້າບໍ່ສົນໃຈມາດຕະຖານຂອງພະເຢໂຫວາ. ສິ່ງທີ່ພະອົງບອກວ່າ “ຮ້າຍ” ເຂົາເຈົ້າພັດບອກວ່າ “ດີ” ແລະສິ່ງທີ່ພະອົງບອກວ່າ “ດີ” ເຂົາເຈົ້າພັດບອກວ່າ “ຮ້າຍ.” (ເອຊາ. 5:20) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາທຸກຄົນມີບັນຫາກໍຍ້ອນພູມຫຼັງແລະຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາອາດຮູ້ສຶກຄືກັບພີ່ນ້ອງແອນa ເຊິ່ງຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຫຼາຍສິບປີແລ້ວ ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າມັນຍາກຫຼາຍທີ່ຈະເຊື່ອວ່າຂ້ອຍຈະເປັນຄົນດີໄດ້.”
ແຕ່ບໍ່ຕ້ອງໝົດຫວັງ ເຮົາທຸກຄົນສາມາດພັດທະນາຕົວເອງໃຫ້ເປັນຄົນດີໄດ້! ຄວາມດີເປັນຜົນທີ່ເກີດຈາກພະລັງຂອງພະເຈົ້າ. ພະລັງບໍລິສຸດຂອງພະອົງມີພະລັງເໜືອກວ່າອຸປະສັກທີ່ຢູ່ນອກຕົວເຮົາແລະຄວາມຮູ້ສຶກພາຍໃນຂອງເຮົາ. ຂໍໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງວ່າຄວາມດີແມ່ນຫຍັງ ແລະເຮົາຈະສະແດງຄຸນລັກສະນະນີ້ໄດ້ແນວໃດ.
ຄວາມດີແມ່ນຫຍັງ?
ຄວາມດີແມ່ນຄວາມດີເລີດທາງດ້ານສິນລະທຳ ເປັນຄຸນລັກສະນະທີ່ດີບໍ່ມີສິ່ງຊົ່ວເຈືອປົນ. ຄົນດີມັກຊອກຫາວິທີຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນແລະເຮັດສິ່ງທີ່ດີເພື່ອຄົນອື່ນ.
ເຈົ້າຄົງເຄີຍເຫັນບາງຄົນທີ່ພ້ອມຈະເຮັດສິ່ງທີ່ດີເພື່ອຄອບຄົວແລະໝູ່ເພື່ອນສະເໝີ ແຕ່ຄວາມດີໝາຍເຖິງການເຮັດພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນບໍ? ແນ່ນອນວ່າເຮົາບໍ່ສາມາດເຮັດດີໄດ້ຕະຫຼອດເພາະຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ຢູ່ໃນໂລກນີ້ບໍ່ມີໃຜທີ່ເຮັດຖືກຕ້ອງສະເໝີໄປ ແລະບໍ່ມີໃຜທີ່ບໍ່ເຮັດຜິດພາດຈັກເທື່ອ.” (ຜູ້ປ. 7:20, ທ.ປ.) ໂປໂລເວົ້າກົງໆວ່າ: “ເຮົາຮູ້ຈັກວ່າໃນຕົວເຮົາຄືໃນເນື້ອໜັງຂອງເຮົາບໍ່ມີຄວາມດີປະການໃດອາໄສຢູ່.” (ໂລມ 7:18) ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າເຮົາຢາກພັດທະນາຄຸນລັກສະນະນີ້ ເຮົາຕ້ອງຮຽນຈາກພະເຢໂຫວາເຊິ່ງເປັນແຫຼ່ງກຳເນີດຂອງຄວາມດີນີ້.
“ພະເຢໂຫວາດີ”
ພະເຢໂຫວາເປັນຜູ້ຕັ້ງມາດຕະຖານວ່າສິ່ງໃດດີ. ຄຳພີໄບເບິນບອກກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະອົງດີແທ້ໆ ແລະເຮັດແຕ່ສິ່ງດີໆ ຂໍສອນຂ້ອຍໃຫ້ຮູ້ຂໍ້ກຳນົດຂອງພະອົງ.” (ເພງ. 119:68, ລ.ມ.) ຂໍໃຫ້ເຮົາມາພິຈາລະນາ 2 ແງ່ມຸມໃນເລື່ອງຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາໃນຂໍ້ຄຳພີນີ້.
ພະເຢໂຫວາດີແທ້ໆ. ເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ພະອົງຈະບໍ່ສະແດງຄວາມດີ ເພາະຄວາມດີເປັນຄຸນລັກສະນະຢ່າງໜຶ່ງຂອງພະອົງ. ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນເມື່ອພະອົງບອກໂມເຊວ່າ: “ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າເຫັນຄຸນຄວາມດີທັງໝົດຂອງເຮົາ.” ເມື່ອໂມເຊເຫັນສະຫງ່າລາສີລວມທັງຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ ລາວໄດ້ຍິນສຽງເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາ ພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າຜູ້ໂຜດອີ່ດູ ໂຜດພະຄຸນ ຜູ້ຊ້ານານຈະຄຽດແລະປະກອບດ້ວຍຄວາມດີແລະຄວາມຈິງ ຜູ້ໄດ້ຖືຄວາມດີໄວ້ສຳລັບຫຼາຍພັນແລະໄດ້ໂຜດຍົກໂທດຄວາມຊົ່ວ ຄວາມຜິດ ແລະຄວາມບາບຂອງເຂົາ ແລະບໍ່ຖືຄົນຜິດເປັນຄົນບໍ່ຜິດ.” (ອົບ. 33:19, ລ.ມ.; 34:6, 7) ນີ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ພະເຢໂຫວາດີໃນທຸກດ້ານ. ເຖິງວ່າພະເຍຊູເປັນຄົນທີ່ດີທີ່ສຸດຢູ່ແລ້ວໃນບັນດາມະນຸດ ແຕ່ເພິ່ນກໍຍັງບອກວ່າ: “ບໍ່ມີຜູ້ [ໃດ] ດີເທົ່າເວັ້ນໄວ້ແຕ່ພະເຈົ້າອົງດຽວ.”—ລືກາ 18:19
ເຮົາເຫັນຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາຈາກສິ່ງທີ່ພະອົງສ້າງ
ພະເຢໂຫວາເຮັດແຕ່ສິ່ງດີໆ. ເຮົາເຫັນຄວາມດີໃນທຸກສິ່ງທີ່ພະອົງເຮັດ. “ພະເຢໂຫວາແມ່ນດີແກ່ຄົນທັງປວງແລະພະອົງອີ່ດູແກ່ສິ່ງຂອງທັງປວງທີ່ພະອົງໄດ້ສ້າງໄວ້ນັ້ນ.” (ເພງ. 145:9) ຍ້ອນຄວາມດີຂອງພະເຢໂຫວາ ພະອົງຈຶ່ງບໍ່ເລືອກໜ້າຜູ້ຄົນ ພະອົງໃຫ້ຊີວິດກັບມະນຸດແລະໃຫ້ສິ່ງຈຳເປັນເພື່ອຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້. (ກິດ. 14:17) ນອກຈາກນັ້ນ ການທີ່ພະອົງໃຫ້ອະໄພເຮົາຍັງໄດ້ສະແດງເຖິງຄວາມດີຂອງພະອົງ. ຜູ້ຂຽນຄຳເພງຂຽນໄວ້ວ່າ: “ພະອົງເຈົ້າ ພະອົງດີ ພະອົງມີໃຈພ້ອມຈະຍົກຜິດ.” (ເພງ. 86:5) ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາສາມາດໝັ້ນໃຈໄດ້ວ່າ: “ພະອົງຈະບໍ່ຂີນສິ່ງຂອງດີສິ່ງໃດຈາກຄົນທັງຫຼາຍທີ່ທຽວໄປໃນທາງສັດຊື່.”—ເພງ. 84:11
“ຮຽນເຮັດການດີ”
ຍ້ອນເຮົາຖືກສ້າງຕາມແບບພະເຈົ້າ ເຮົາຈຶ່ງສາມາດເປັນຄົນດີແລະເຮັດສິ່ງທີ່ດີໄດ້. (ຕົ້ນ. 1:27) ແຕ່ພະຄຳຂອງພະເຈົ້າກໍຍັງສະໜັບສະໜູນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະອົງໃຫ້ “ຮຽນເຮັດການດີ.” (ເອຊາ. 1:17) ແຕ່ເຮົາຈະພັດທະນາຄຸນລັກສະນະທີ່ໜ້າດຶງດູດໃຈນີ້ໄດ້ແນວໃດ? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງ 3 ວິທີທີ່ເຮົາສາມາດເຮັດໄດ້.
ທຳອິດ ເຮົາອະທິດຖານຂໍພະລັງບໍລິສຸດ ເຊິ່ງຈະຊ່ວຍຄລິດສະຕຽນໃຫ້ພັດທະນາຄວາມດີທີ່ແທ້ຈິງ. (ຄລາ. 5:22) ພະລັງຂອງພະເຈົ້າຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກສິ່ງດີແລະກຽດຊັງສິ່ງຊົ່ວ. (ໂລມ 12:9) ທີ່ຈິງ ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ ພະເຢໂຫວາສາມາດເຮັດໃຫ້ເຮົາຍຶດ “ໝັ້ນຄົງຢູ່ໃນການດີແລະໃນຖ້ອຍຄຳດີທຸກຢ່າງ.”—2 ເທ. 2:16, 17
ສອງ ເຮົາຄວນອ່ານຄຳພີໄບເບິນ. ເມື່ອເຮົາເຮັດແນວນັ້ນ ພະເຢໂຫວາຈະສອນເຮົາໃຫ້ເຮັດຕາມ “ຮີດຄອງດີທຸກຢ່າງ” ແລະ “ຊຳນານຈະກະທຳການດີທຸກຢ່າງ.” (ສຸພາ. 2:9; 2 ຕີໂມ. 3:17) ເມື່ອເຮົາອ່ານຄຳພີໄບເບິນແລະຄິດຕຶກຕອງ ຫົວໃຈຂອງເຮົາກໍຈະມີແຕ່ສິ່ງທີ່ດີກ່ຽວກັບພະເຈົ້າແລະໃຈປະສົງຂອງພະອົງ ເຊິ່ງປຽບຄືການເອົາສິ່ງທີ່ມີຄ່າໃສ່ໃນຫີບແລະເຮົາສາມາດເອົາມາໃຊ້ໃນວັນຂ້າງໜ້າໄດ້.—ລືກາ 6:45; ເອເຟ. 5:9
ສາມ ໃຫ້ເຮົາພະຍາຍາມຢ່າງສຸດຄວາມສາມາດທີ່ຈະ ‘ເຮັດຕາມແບບຢ່າງການດີ.’ (3 ໂຢ. 11) ຄຳພີໄບເບິນມີຫຼາຍຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ເຮົາສາມາດຮຽນແບບໄດ້. ແນ່ນອນຕົວຢ່າງທີ່ດີທີ່ສຸດແມ່ນພະເຢໂຫວາແລະພະເຍຊູ. ແຕ່ເຮົາກໍສາມາດຮຽນແບບຕົວຢ່າງອື່ນທີ່ເດັ່ນໃນເລື່ອງຄວາມດີ. ເຮົາອາດຄິດເຖິງຕົວຢ່າງຂອງທາບີທາແລະບານາບາ. (ກິດ. 9:36; 11:22-24) ເຮົາຈະໄດ້ປະໂຫຍດຈາກຕົວຢ່າງຂອງເຂົາເຈົ້າ. ໃນລະຫວ່າງທີ່ສຶກສາ ຂໍໃຫ້ສັງເກດວ່າເຂົາເຈົ້າຊ່ວຍເຫຼືອຄົນອື່ນແນວໃດ ຈາກນັ້ນ ເຈົ້າລອງຄິດເບິ່ງວ່າຈະເຮັດຫຍັງໄດ້ແດ່ເພື່ອຊ່ວຍເຫຼືອຄອບຄົວຫຼືຄົນໃນປະຊາຄົມ. ໃຫ້ສັງເກດເບິ່ງວ່າທາບີທາແລະບານາບາໄດ້ຮັບຜົນດີຫຍັງແດ່ເມື່ອເຮັດດີກັບຄົນອື່ນ. ເຈົ້າເອງກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຄືກັນ.
ເຮົາຍັງສາມາດຄິດເຖິງບາງຄົນໃນປັດຈຸບັນທີ່ເປັນຕົວຢ່າງໃນການເຮັດສິ່ງທີ່ດີ ເຊັ່ນ: ຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ “ຮັກການດີ” ເຊິ່ງໄດ້ເຮັດວຽກຢ່າງໜັກໃນປະຊາຄົມ ແລະພີ່ນ້ອງຍິງທີ່ເປັນ “ຄົນສອນການດີ” ໂດຍທາງຄຳເວົ້າແລະການກະທຳ. (ຕິໂຕ 1:8; 2:3) ພີ່ນ້ອງຍິງຊື່ໂຣສະລິນບອກວ່າ: “ໝູ່ຂ້ອຍພະຍາຍາມເປັນພິເສດທີ່ຈະຊ່ວຍເຫຼືອແລະໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນອື່ນໃນປະຊາຄົມ. ລາວຄິດກ່ຽວກັບສະພາບການຂອງເຂົາເຈົ້າແລະຫຼາຍເທື່ອລາວກໍໃຫ້ຂອງຂວັນເລັກໆນ້ອຍໆ ຫຼືຊ່ວຍໃນດ້ານອື່ນໆ. ຂ້ອຍຄິດວ່າລາວເປັນຄົນດີອີ່ຫຼີ.”
ພະເຢໂຫວາສະໜັບສະໜູນປະຊາຊົນຂອງພະອົງໃຫ້ “ຊອກຫາການດີ.” (ອາໂມດ 5:14) ການເຮັດແບບນັ້ນບໍ່ພຽງແຕ່ຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຮັກມາດຕະຖານຂອງພະອົງ ແຕ່ຍັງກະຕຸ້ນໃຫ້ເຮົາຢາກເຮັດສິ່ງທີ່ດີ.
ເຮົາພະຍາຍາມທີ່ຈະເປັນຄົນດີແລະເຮັດສິ່ງທີ່ດີ
ການເປັນຄົນດີບໍ່ໄດ້ໝາຍຄວາມວ່າຈະຕ້ອງເຮັດສິ່ງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຫຼືເອົາຂອງຂວັນທີ່ແພງໆໃຫ້ຄົນອື່ນ. ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງຕົວຢ່າງນີ້: ນັກສິລະປິນຈະແຕ້ມຮູບພາບທີ່ສວຍງາມໂດຍແຕ້ມສີໃສ່ພຽງແຕ່ໜຶ່ງຫຼືສອງເທື່ອເທົ່ານັ້ນບໍ? ບໍ່. ລາວຈະຄ່ອຍໆແຕ້ມເທື່ອລະໜ້ອຍແຕ່ແຕ້ມຫຼາຍໆເທື່ອ. ຄ້າຍຄືກັນ ຖ້າເຮົາເຮັດສິ່ງເລັກໆນ້ອຍໆຫຼາຍເທື່ອເພື່ອຄົນອື່ນ ນີ້ກໍສະແດງວ່າເຮົາເປັນຄົນດີ.
ຄຳພີໄບເບິນກະຕຸ້ນເຮົາໃຫ້ “ກຽມພ້ອມ” ແລະ “ພ້ອມ” ທີ່ຈະເຮັດການດີ. (2 ຕີໂມ. 2:21, ລ.ມ.; ຕິໂຕ 3:1) ຖ້າຫາກວ່າເຮົາສັງເກດສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບຄົນອື່ນ ເຮົາອາດຈະເຫັນວິທີທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ດີ “ເພື່ອປະໂຫຍດຂອງລາວ ແລະຊ່ວຍລາວໃຫ້ເຂັ້ມແຂງຂຶ້ນ.” (ໂລມ 15:2) ນີ້ອາດໝາຍເຖິງການໃຫ້ສິ່ງທີ່ເຮົາມີ. (ສຸພາ. 3:27) ເຮົາອາດຈະຊວນຄົນອື່ນມາກິນເຂົ້າໜົມຢູ່ເຮືອນ ຫຼືເຮັດກິດຈະກຳທີ່ໃຫ້ກຳລັງໃຈກັນ. ຖ້າເຮົາຮູ້ວ່າມີບາງຄົນບໍ່ສະບາຍ ເຮົາອາດໂທໄປຫາ ໄປຢ້ຽມຢາມ ຫຼືສົ່ງຂໍ້ຄວາມຫາລາວ. ທີ່ຈິງ ເຮົາອາດຈະເຫັນຫຼາຍໂອກາດທີ່ຈະ “ເວົ້າແຕ່ສິ່ງດີໆເຊິ່ງໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນທີ່ຕ້ອງການກຳລັງໃຈ ເພື່ອໃຫ້ຄົນຟັງໄດ້ຮັບປະໂຫຍດ.”—ເອເຟ. 4:29, ລ.ມ.
ຄືກັນກັບພະເຢໂຫວາ ເຮົາຊອກຫາໂອກາດເພື່ອຈະເຮັດດີກັບທຸກຄົນ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາປະຕິບັດກັບຄົນອື່ນໂດຍບໍ່ເລືອກໜ້າຜູ້ຄົນ. ວິທີໜຶ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ຈະເຮັດແບບນັ້ນແມ່ນ ປະກາດຂ່າວດີເລື່ອງລາຊະອານາຈັກກັບທຸກຄົນ. ດັ່ງທີ່ພະເຍຊູໄດ້ສັ່ງໄວ້ ເຮົາຊອກຫາໂອກາດທີ່ຈະເຮັດດີແມ່ນແຕ່ກັບຄົນທີ່ຊັງເຮົາ. (ລືກາ 6:27) ບໍ່ຜິດທີ່ເຮົາຈະສະແດງຄວາມກະລຸນາແລະເຮັດດີກັບຄົນອື່ນ ເພາະການເຮັດ “ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ມີກົດໝາຍຫ້າມເລີຍ.” (ຄລາ. 5:22, 23, ລ.ມ.) ເຖິງວ່າຈະມີຄົນທີ່ເຮັດບໍ່ດີຫຼືຕໍ່ຕ້ານເຮົາ ແຕ່ຖ້າເຮົາຍັງເຮັດດີຕໍ່ໄປ ສິ່ງນີ້ອາດຈະເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນສົນໃຈໃນຄວາມຈິງ ແລະສັນລະເສີນພະເຢໂຫວາ.—1 ເປ. 3:16, 17
ເມື່ອເຮັດສິ່ງທີ່ດີເຮົາກໍຈະໄດ້ຮັບລາງວັນ
“ຄົນດີຈະໄດ້ຮັບລາງວັນຕອບແທນ.” (ສຸພາ. 14:14, ລ.ມ.) ລາງວັນນັ້ນມີຫຍັງແດ່? ເມື່ອເຮົາເຮັດດີກັບຄົນອື່ນ ເຂົາເຈົ້າກໍອາດຈະເຮັດດີກັບເຮົາຄືກັນ. (ສຸພາ. 14:22) ເຖິງວ່າຄົນອື່ນອາດຈະບໍ່ເຮັດດີຕອບກັບມາ ແຕ່ການທີ່ເຮົາເຮັດດີຕໍ່ໆໄປອາດຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າປ່ຽນຄວາມຄິດແລະປະຕິບັດຕໍ່ເຮົາດີຂຶ້ນ.—ໂລມ 12:20
ຫຼາຍຄົນບອກວ່າເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບປະໂຫຍດເມື່ອເຮັດສິ່ງທີ່ດີແລະເຊົາເຮັດສິ່ງທີ່ບໍ່ດີ. ຂໍໃຫ້ເບິ່ງປະສົບການຂອງແນນຊີ. ລາວບອກວ່າ: “ຂ້ອຍເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນໂດຍໃຊ້ຊີວິດຕາມໃຈ ຂ້ອຍເຮັດຜິດສິນລະທຳ ແລະບໍ່ນັບຖືຄົນອື່ນ. ແຕ່ເມື່ອຂ້ອຍໄດ້ຮຽນຮູ້ແລະເຮັດຕາມມາດຕະຖານຂອງພະເຈົ້າໃນເລື່ອງຄວາມດີ ຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກມີຄວາມສຸກຫຼາຍຂຶ້ນ. ໃນຕອນນີ້ຂ້ອຍມີຄວາມນັບຖືຕໍ່ຕົວເອງ.”
ເຫດຜົນທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດທີ່ເຮົາຕ້ອງພັດທະນາຄວາມດີແມ່ນຍ້ອນວ່າຢາກຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກ. ເຖິງວ່າຄົນອື່ນບໍ່ເຫັນສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດ ແຕ່ພະອົງເຫັນ. ພະອົງເຫັນທຸກສິ່ງທີ່ດີທີ່ເຮົາເຮັດແລະຮູ້ຈັກຄວາມຄິດຂອງເຮົາ. (ເອເຟ. 6:7, 8) ຜົນເປັນແນວໃດ? ຄຳພີໄບເບິນບອກວ່າ: “ພະເຢໂຫວາພໍໃຈຄົນດີ.” (ສຸພາ. 12:2, ລ.ມ.) ດັ່ງນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເຮົາພັດທະນາຄວາມດີຕໍ່ໆໄປ. ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າ “ຄົນທີ່ເຮັດຄວາມດີຈະໄດ້ຮັບຖານະທີ່ສູງສົ່ງແລະມີກຽດ ແລະຄວາມສະຫງົບສຸກ.”—ໂລມ 2:10, ລ.ມ.
a ຊື່ສົມມຸດ