നമ്മുടെ സന്ദേശം ആർ ശ്രദ്ധി​ക്കും?

¹ മാനവ ചരി​ത്ര​ത്തിൽ മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും ഉണ്ടാകാ​ത്ത​വി​ധം, ആളുകൾ വിജ്ഞാന പ്രളയ​ത്താൽ ബാധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിൽ അധിക​വും നിരർഥ​ക​വും വഴിപി​ഴ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലു​മാണ്‌. തത്‌ഫ​ല​മാ​യി അനേക​രും ചിന്താ​ക്കു​ഴ​പ്പ​ത്തി​ലാണ്‌. ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സന്ദേശം ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ അവരെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ന്നതു നമു​ക്കൊ​രു വെല്ലു​വി​ളി​യാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. ദൈവ​വ​ചനം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തങ്ങളു​ടെ​മേൽ എന്തു ക്രിയാ​ത്‌മക ഫലമു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണെന്ന്‌ അവർ അറിയു​ന്നില്ല.—ലൂക്കൊ. 11:28.

² ലോക​ത്തി​ന്റെ അനേക ഭാഗങ്ങ​ളിൽ പതിനാ​യി​ര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ ആളുകൾ ആ സന്ദേശം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും ഭവന ബൈബി​ള​ധ്യ​യ​ന​ങ്ങൾക്കുള്ള നമ്മുടെ വാഗ്‌ദാ​നങ്ങൾ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ നാം സന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. എന്നാൽ മറ്റു പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ പ്രതി​ക​രണം അത്ര മെച്ചമല്ല. ശുശ്രൂ​ഷ​യിൽ നാം നടത്തുന്ന സന്ദർശ​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഒട്ടുമി​ക്ക​വ​യും ക്രിയാ​ത്മക ഫലങ്ങൾ ഇല്ലാത്ത​വ​യാണ്‌. നമ്മുടെ സന്ദേശം ആർ ശ്രദ്ധി​ക്കു​മെന്നു നാം വിചാ​രി​ച്ചേ​ക്കാം.

³ നിരു​ത്സാ​ഹി​ത​രാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​തി​നെ​തി​രെ നാം ജാഗ്രത പാലി​ക്കണം. പൗലൊസ്‌ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു: ‘“കർത്താ​വി​ന്റെ നാമത്തെ വിളി​ച്ച​പേ​ക്ഷി​ക്കുന്ന ഏവനും രക്ഷിക്ക​പ്പെ​ടും” എന്നുണ്ട​ല്ലോ. . . . അവർ കേട്ടി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​വ​നിൽ എങ്ങനെ വിശ്വ​സി​ക്കും? പ്രസം​ഗി​ക്കു​ന്നവൻ ഇല്ലാതെ എങ്ങനെ കേൾക്കും? . . . “നന്മ സുവി​ശേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ കാൽ എത്ര മനോ​ഹരം” എന്നു എഴുതി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വ​ല്ലോ’. (റോമ. 10:13-15) നാം ഉത്സാഹ​പൂർവം രാജ്യ​വി​ത്തു വിതയ്‌ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ ആത്മാർഥ​ഹൃ​ദ​യ​രിൽ അതു വളരാൻ ദൈവം ഇടയാ​ക്കും.—1 കൊരി. 3:6.

⁴ ക്രമമാ​യി മടക്കസ​ന്ദർശനം നടത്തുക എന്നതാണ്‌ മുഖ്യ​സം​ഗതി: നമ്മുടെ സന്ദേശം വളരെ​ക്കു​റച്ച്‌ ആളുകൾമാ​ത്രം ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്ന​താ​യി തോന്നുന്ന പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ, സാഹി​ത്യം സമർപ്പി​ച്ചാ​ലും ഇല്ലെങ്കി​ലും, കണ്ടെത്തുന്ന ഏതൊരു താത്‌പ​ര്യ​വും വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തിൽ നാം ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീ​ക​രി​ക്കേണ്ട ആവശ്യ​മുണ്ട്‌. യാതൊ​രു ഫലവും ഉണ്ടാകാൻ പോകു​ന്നി​ല്ലെന്നു തിരക്കി​ട്ടു നിഗമനം ചെയ്യു​ന്ന​തെ​ന്തിന്‌? നാം വിത്തു വിതയ്‌ക്കു​മ്പോൾ, ഏതു സഫലമാ​കു​മെന്ന്‌ നാം അറിയു​ന്നില്ല. (സഭാ. 11:6) തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ എന്തെങ്കി​ലും പങ്കു​വെ​ക്കാ​നാ​യി നാം മടങ്ങി​പ്പോ​കു​ന്നതു നന്നായി തയ്യാറാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ങ്കിൽ, അതു ഹ്രസ്വ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ പോലും, വ്യക്തി​യു​ടെ ഹൃദയ​ത്തി​ലെ​ത്തി​ച്ചേ​രാൻ നാം പ്രാപ്‌ത​രാ​യേ​ക്കാം. നമുക്ക്‌ ഒരു ലഘു​ലേ​ഖ​യോ ഏറ്റവും പുതിയ മാസി​ക​ക​ളോ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്യാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ഒടുവിൽ, ഒരു ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു​കാ​ണി​ക്കാൻ നമുക്കു കഴി​ഞ്ഞേ​ക്കാം. നമ്മുടെ ശ്രമങ്ങളെ യഹോവ എത്രമാ​ത്രം അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു കാണു​ന്ന​തിൽ നാം ആനന്ദാ​ശ്ച​ര്യ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കും.—സങ്കീ. 126:5, 6.

⁵ അൽപ്പം താത്‌പ​ര്യം കാണിച്ച ഒരു സ്‌ത്രീക്ക്‌ ഒരു ലഘുലേഖ നൽക​പ്പെട്ടു. പിന്നീട്‌ രണ്ടു മാസ​ത്തേക്ക്‌ അവരെ വീട്ടിൽ കണ്ടെത്തി​യില്ല, കണ്ടെത്തി​യ​പ്പോ​ഴോ, അവർക്കു ഭയങ്കര തിരക്ക്‌, അതിനാൽ സംസാ​രി​ക്കാ​നാ​യില്ല. അതേ ലഘു​ലേ​ഖ​തന്നെ അവർക്കു വീണ്ടും നൽകി. അവരെ വീട്ടിൽ കണ്ടെത്താൻ പ്രസാ​ധിക തുടർച്ച​യാ​യി ശ്രമി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും അവരു​മാ​യി സമ്പർക്കം പുലർത്താൻ സാധി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ മൂന്നു മാസം​കൂ​ടി എടുത്തു. എന്നാൽ അപ്പോൾ അവർ രോഗി​യാ​യി​രു​ന്നു. പിറ്റേ ആഴ്‌ച സഹോ​ദരി വീണ്ടും സന്ദർശി​ച്ചിട്ട്‌ ആ ലഘു​ലേ​ഖ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഒരു ഹ്രസ്വ​മായ സംഭാ​ഷണം നടത്തി. പിറ്റേ ആഴ്‌ച​യിൽ സഹോ​ദരി മടങ്ങി​ച്ചെ​ന്ന​പ്പോൾ ആ സ്‌ത്രീ രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തിൽ യഥാർഥ താത്‌പ​ര്യം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. അവരുടെ ജീവി​ത​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ ഒരു മാറ്റം തന്റെ ആത്മീയ ആവശ്യം സംബന്ധിച്ച്‌ അവരെ ബോധ​വ​തി​യാ​ക്കി. ഒരു ബൈബി​ള​ധ്യ​യനം ആരംഭി​ക്കു​ക​യും അതേത്തു​ടർന്നുള്ള ഓരോ ആഴ്‌ച​യി​ലും അവർ ഉത്സാഹ​പൂർവം പഠിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

⁶ വളർന്നു കാണാൻ നാം ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌, പൂക്കൾ, പച്ചക്കറി​കൾ, രാജ്യ​സ​ന്ദേ​ശ​ത്തി​ലെ താത്‌പ​ര്യം എന്നിങ്ങനെ എന്തായി​രു​ന്നാ​ലും, അവ നട്ടുവ​ളർത്തേ​ണ്ടത്‌ ആവശ്യ​മാണ്‌. അതിനു സമയം, അധ്വാനം, ഒരു പരിപാ​ലന മനോ​ഭാ​വം, പിന്നോ​ക്കം പോകാ​തി​രി​ക്കാ​നുള്ള ദൃഢനി​ശ്ചയം എന്നിവ ആവശ്യ​മാണ്‌. ഉള്ളിൽ രാജ്യ​വി​ത്തു വേരോ​ടി​ത്തു​ട​ങ്ങിയ 3 ലക്ഷത്തി​ല​ധി​കം ആളുകൾ കഴിഞ്ഞ വർഷം സ്‌നാ​പ​ന​മേറ്റു! നാം പ്രസം​ഗി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ങ്കിൽ, നമ്മുടെ സന്ദേശം ശ്രദ്ധി​ക്കുന്ന അനേക​രെ​ക്കൂ​ടെ കണ്ടെത്തു​മെ​ന്ന​തിൽ നാം ഉറപ്പു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കും.—ഗലാത്യർ 6:9 താരത​മ്യം ചെയ്യുക.