Łukasza

3 W piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara, gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, a Herod+ władcą okręgu Galilei, Filip zaś, jego brat, władcą okręgu krainy Iturei i Trachonu, a Lizaniasz władcą okręgu Abileny, 2 za dni naczelnego kapłana Annasza oraz Kajfasza+ dotarło na pustkowiu+ oznajmienie Boże do Jana,+ syna Zachariasza.

3 Przyszedł więc do całej krainy nad Jordanem, głosząc chrzest jako symbol skruchy ku przebaczeniu grzechów,+ 4 jak jest napisane w księdze słów proroka Izajasza: „Słuchajcie! Ktoś woła na pustkowiu: ‚Przygotujcie drogę Jehowy, prostymi czyńcie jego szlaki.+ 5 Każdy wąwóz musi być zapełniony, a każda góra i wzgórze zniwelowane, i drogi kręte muszą się stać proste, a wyboiste — drogami gładkimi;+ 6 i wszelkie ciało ujrzy Boże narzędzie wybawienia’”.+

7 Dlatego począł mówić do tłumów, które wychodziły, by mu się dać ochrzcić: „Pomiocie żmijowy,+ kto wam podsunął myśl, żeby uciekać przed nadchodzącym srogim gniewem?+ 8 Wydawajcie więc owoce odpowiadające skrusze.+ I nie zaczynajcie mówić sobie: ‚Za ojca mamy Abrahama’. Bo powiadam wam, iż Bóg ma moc wzbudzić Abrahamowi dzieci z tych kamieni. 9 Doprawdy, siekiera już jest przyłożona do korzenia drzew; dlatego każde drzewo nie wydające wybornego owocu ma zostać ścięte i wrzucone w ogień”.+

10 A tłumy pytały go: „Co więc mamy czynić?”+ 11 Na to on im mówił: „Kto ma dwie szaty spodnie, niech się podzieli z tym, który nie ma żadnej, a kto ma coś do jedzenia, niech uczyni podobnie”.+ 12 Przyszli nawet poborcy podatkowi, by dać się ochrzcić, i rzekli do niego: „Nauczycielu, co mamy czynić?”+ 13 Rzekł im: „Nie żądajcie więcej, niż wynosi stawka podatkowa”.+ 14 Pytali go również pełniący służbę wojskową: „A my co mamy czynić?” I rzekł im: „Nikogo nie nękajcie ani nikogo fałszywie nie oskarżajcie,+ lecz poprzestawajcie na swym zaopatrzeniu”.+

15 A gdy lud trwał w oczekiwaniu i wszyscy w swych sercach rozważali o Janie: „Może on jest Chrystusem?”,+ 16 Jan odpowiedział, mówiąc do wszystkich: „Ja wprawdzie chrzczę was wodą, przychodzi jednak ktoś silniejszy niż ja; nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u jego sandałów.+ Ten będzie was chrzcił duchem świętym i ogniem.+ 17 Ma on w ręce szuflę do odwiewania, aby całkowicie oczyścić swe klepisko i zebrać+ pszenicę do swego spichrza, ale plewy+ spali ogniem+ nieugaszonym”.

18 Dlatego udzielił też wielu innych usilnych zachęt i dalej oznajmiał ludowi dobrą nowinę. 19 Lecz Herod, władca okręgu, upomniany przez niego w związku z Herodiadą, żoną swego brata, i w związku ze wszystkimi niegodziwymi czynami, których się Herod dopuścił,+ 20 do wszystkich tych czynów dodał jeszcze ten: zamknął Jana w więzieniu.+

21 Kiedy cały lud był chrzczony, został też ochrzczony Jezus,+ a gdy się modlił, niebo+ się otwarło 22 i zstąpił na niego duch święty, z kształtu cielesnego podobny do gołębia, a z nieba dobiegł głos: „Tyś jest mój Syn, umiłowany; ciebie darzę uznaniem”.+