Намуна барои пешниҳодот

Сар кардани омӯзиши Китоби Муқаддас дар якум шанбеи моҳи апрел

«Имрӯз мо бо одамон дар бораи ҳаёти оилавӣ сӯҳбат мекунем. Оё шумо розиед, ки имрӯз оилаҳо бо душвориҳои зиёд рӯ ба рӯ шуда истодаанд? [Ба ҷавоб гӯш диҳед.] Китоби Муқаддас нишон медиҳад, ки мо бояд вақт ҷудо кунем то кӯдаконро дар роҳи Худованд тарбия намоем. [Масалҳо 22:6-ро бихонед.] Аз рӯи маслиҳатҳои Китоби Муқаддас амал кардан, ба волидон хушбахтӣ меорад ва ба кӯдакон ҳаёт мебахшад. [Масалҳо 23:24, 25-ро бихонед.]» Барои вохӯрӣ маслиҳат кунед, то ки саволи зеринро муҳокима намоед: «Дар Китоби Муқаддас барои шавҳарон, занон ва кӯдакон чӣ маслиҳат дода шудааст?»

Сӯҳбат дар асоси Китоби Муқаддас

◼ Имрӯз бисёриҳо кӯшиш мекунанд, ки ҳаёти беғам ва бардавом дошта бошанд. Ба фикри шумо чанд нафари онҳо ба ин мақсадашон мерасанд?

Ирмиё 10:23 — Бисёр вақт одамон бо душвориҳое ки ҳал карданашон хеле мушкил аст, рӯ ба рӯ шуда истодаанд.

Ваҳй 21:4 — Худо қудрат дорад, ки ба ҳар кас чунин ҳаёт диҳад.

◼ Баъзе одамон фикр мекунанд, ки агар дар оила касеро таъриф кунем, онҳо аз худ мераванд. Шумо дар ин бора чӣ фикр доред?

Забур 102:8–11 — Худо дар одамон чизи некро меҷӯяд.

Масалҳо 31:28, 29 — Китоби Муқаддас моро бармеангезад, ки аъзоёни оилаамонро таъриф кунем.