Jesaja
40 „Huggið fólk mitt, huggið það,“ segir Guð ykkar.+
2 „Talið hlýlega til* Jerúsalem
og boðið henni að nauðungarvinna hennar sé á enda,
að skuld hennar sé greidd.+
Af hendi Jehóva eru allar syndir hennar endurgoldnar að fullu.“*+
3 Rödd manns kallar í óbyggðunum:
„Greiðið veg Jehóva!+
Ryðjið beina braut+ um eyðimörkina handa Guði okkar.+
4 Hver dalur hækki
og hvert fjall og hæð lækki.
Óslétt jörðin skal verða að flatlendi
og grýtt jörðin að dalsléttu.+
6 Hlustaðu! Einhver segir: „Kallaðu!“
Annar spyr: „Hvað á ég að kalla?“
„Allir menn eru* eins og grængresi.
Tryggur kærleikur þeirra er eins og blóm á engi.+
Já, mennirnir eru ekki annað en gras.
Hrópaðu hátt,
þú kona sem flytur Jerúsalem gleðifréttir.
Hrópaðu, vertu ekki hrædd.
Boðaðu borgum Júda: „Hér er Guð ykkar.“+
Sjáið, hann hefur launin með sér,
launin sem hann greiðir eru frammi fyrir honum.+
11 Eins og hirðir annast hann hjörð sína.+
Hann smalar lömbunum saman með hendinni
og ber þau í fangi sínu.
Blíðlega leiðir hann ærnar sem eru með lömb á spena.+
14 Hjá hverjum leitaði hann ráða til að fá skilning?
Hver fræðir hann um veg réttlætisins?
Hann lyftir upp eyjunum eins og væru þær rykkorn.
18 Við hvern getið þið líkt Guði?+
Er eitthvað til sem jafnast á við hann?+
20 Hann velur sér tré að fórnargjöf,+
tré sem fúnar ekki.
Hann finnur færan handverksmann
til að skera út líkneski sem veltur ekki um koll.+
21 Vitið þið ekki?
Hafið þið ekki heyrt?
Hefur ykkur ekki verið sagt það frá upphafi?
Hafið þið ekki skilið það sem var augljóst frá grundvöllun jarðar?+
Hann þenur út himininn eins og þunna slæðu
og breiðir úr honum eins og tjaldi til að búa í.+
23 Hann sviptir háttsetta menn völdum
og gerir dómara* jarðar að engu.
24 Þeir eru varla gróðursettir,
þeim er varla sáð,
stofn þeirra hefur varla fest rætur í jörð
fyrr en þeir fjúka burt og visna
og vindurinn ber þá burt eins og hálm.+
25 „Við hvern getið þið líkt mér? Hver er jafningi minn?“ spyr Hinn heilagi.
26 „Horfið upp til himins og sjáið.
Hver hefur skapað allt þetta?+
Það er hann sem leiðir stjörnurnar eins og her og telur þær,
hann nefnir þær allar með nafni.+
Hann býr yfir svo gríðarlegum krafti og ógurlegum mætti+
að enga þeirra vantar.
27 Jakob, af hverju segir þú, og Ísrael, af hverju fullyrðir þú:
‚Vegir mínir eru huldir Jehóva,
Guði er sama um óréttlætið sem ég má þola‘?+
28 Veistu ekki? Hefurðu ekki heyrt?
Jehóva, sem skapaði endimörk jarðar, er Guð um alla eilífð.+
Hann þreytist aldrei né örmagnast.+
Viska* hans er órannsakanleg.*+
30 Drengir þreytast og örmagnast
og ungir menn hrasa og falla
31 en þeir sem vona á Jehóva fá nýjan kraft.
Þeir svífa hátt á vængjum eins og ernir.+
Þeir hlaupa og örmagnast ekki,
þeir ganga og þreytast ekki.“+