ജൂൺ

സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾക്കു മാറ്റം വന്നപ്പോൾ അതി​നോ​ടു പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടാൻ തയ്യാറാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ യഹോവ ഒന്നാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കളെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. അവർക്കു പലപ്പോ​ഴും ഉപദ്ര​വങ്ങൾ സഹി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​വന്നു. ചില​പ്പോൾ അത്‌ അവർ ഒട്ടും പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കാത്ത സമയത്താ​യി​രു​ന്നു. ലുസ്‌ത്ര​യിൽ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ബർന്നബാ​സി​നും അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോ​സി​നും എന്താണു സംഭവി​ച്ച​തെന്നു നോക്കാം. ആദ്യം അവിടത്തെ ആളുകൾ അവരെ സ്വീക​രി​ക്കു​ക​യും അവർ പറയു​ന്നതു കേൾക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ പിന്നീട്‌ എതിരാ​ളി​കൾ “ജനക്കൂ​ട്ടത്തെ ഇളക്കി​വി​ട്ടു.” അപ്പോൾ ആദ്യ​മൊ​ക്കെ പൗലോ​സി​നെ ശ്രദ്ധി​ക്കാൻ തയ്യാറായ ചിലർതന്നെ അദ്ദേഹത്തെ കല്ലെറി​യു​ക​യും മരി​ച്ചെന്നു കരുതി ഉപേക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (പ്രവൃ. 14:19) എന്നാൽ പൗലോ​സും ബർന്നബാ​സും മറ്റു സ്ഥലങ്ങളിൽ പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ തുടർന്നു. എന്തായി​രു​ന്നു ഫലം? ‘കുറെ പേരെ ശിഷ്യ​രാ​ക്കാൻ’ അവർക്കു കഴിഞ്ഞു. കൂടാതെ അവരുടെ മാതൃ​ക​യും അവർ പറഞ്ഞ കാര്യ​ങ്ങ​ളും സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ ഒരുപാ​ടു ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. (പ്രവൃ. 14:21, 22) അങ്ങനെ അപ്രതീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി ഉപദ്രവം നേരി​ട്ടി​ട്ടും പൗലോ​സും ബർന്നബാ​സും പ്രസം​ഗ​പ്ര​വർത്തനം നിറു​ത്താ​തി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ഒരുപാ​ടു പേർക്ക്‌ അതിന്റെ പ്രയോ​ജനം കിട്ടി. അതു​പോ​ലെ നമ്മളും യഹോവ ഏൽപ്പിച്ച പ്രവർത്തനം ചെയ്യു​ന്ന​തിൽ മടുത്തു​പോ​കാ​തെ തുടർന്നാൽ യഹോവ ഉറപ്പാ​യും നമ്മളെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കും. w23.04 16–17 ¶13-14

ദാവീദ്‌ രാജാ​വി​നു ജീവി​ത​കാ​ല​ത്തെ​ല്ലാം അപകട​കാ​രി​ക​ളായ പല ശത്രു​ക്ക​ളെ​യും നേരി​ടേ​ണ്ടി​വന്നു. കൂടെ​ക്കൂ​ടെ അദ്ദേഹം പ്രാർഥ​ന​യിൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായം തേടു​ക​യും ചെയ്‌തു. യഹോവ തന്റെ പ്രാർഥന കേട്ട്‌ അതിന്‌ ഉത്തരം തരുന്നു​ണ്ടെന്നു സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​ര​നായ ദാവീ​ദിന്‌ ഉറപ്പാ​യി​രു​ന്നു. നിങ്ങൾക്കും അതേ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​നാ​കും. നമ്മുടെ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്ക്‌ ഉത്തരമാ​യി യഹോവ ജ്ഞാനവും സഹിച്ചു​നിൽക്കാ​നുള്ള ശക്തിയും തരും എന്ന്‌ ബൈബിൾ ഉറപ്പു നൽകുന്നു. കൂടാതെ, നമ്മളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളെ​യോ ഇപ്പോൾ സത്യാ​രാ​ധകർ അല്ലാത്ത ആളുക​ളെ​പ്പോ​ലു​മോ ഉപയോ​ഗി​ക്കാ​നും യഹോ​വ​യ്‌ക്കാ​കും. പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്കു നമ്മൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കുന്ന ഉത്തരം യഹോവ എപ്പോ​ഴും തരില്ലാ​യി​രി​ക്കും. പക്ഷേ, ഉത്തരം തരു​മെന്ന്‌ ഉറപ്പാണ്‌. നമുക്ക്‌ എന്താണോ വേണ്ടത്‌ അതായി​രി​ക്കും യഹോവ തരുന്നത്‌, അതും ഏറ്റവും ആവശ്യ​മായ സമയത്തു​തന്നെ. അതു​കൊണ്ട്‌ വിശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ തുടർന്നും പ്രാർഥി​ക്കുക. ഇപ്പോൾത്തന്നെ യഹോവ നിങ്ങളു​ടെ ആവശ്യ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി കരുതു​മെ​ന്നും വരാനി​രി​ക്കുന്ന പുതിയ ലോക​ത്തിൽ ‘ജീവനു​ള്ള​തി​ന്റെ​യെ​ല്ലാം ആഗ്രഹം തൃപ്‌തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​മെ​ന്നും’ ഉള്ള ഉറപ്പോ​ടെ നിങ്ങൾക്ക്‌ അതു ചെയ്യാ​നാ​കും.—സങ്കീ. 145:16. w23.05 8 ¶4; 13 ¶17-18

ഒരു ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടുള്ള പ്രയോ​ജ​ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​ന്നതു നല്ലതാണ്‌. എന്തെല്ലാ​മാണ്‌ പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ? ബൈബിൾവാ​യ​ന​യോ​ടോ പ്രാർഥ​ന​യോ​ടോ ബന്ധപ്പെട്ട ലക്ഷ്യമാ​ണു നിങ്ങൾ വെച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കിൽ അത്‌ യഹോ​വ​യു​മാ​യുള്ള നിങ്ങളു​ടെ സൗഹൃദം ശക്തി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യെന്നു ചിന്തി​ക്കുക. (സങ്കീ. 145:18, 19) ഇനി, ഒരു ക്രിസ്‌തീ​യ​ഗു​ണം വളർത്തി​യെ​ടു​ക്കുക എന്നതാണു നിങ്ങളു​ടെ ലക്ഷ്യ​മെ​ങ്കിൽ അതു മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യുള്ള നിങ്ങളു​ടെ ബന്ധം മെച്ച​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നത്‌ എങ്ങനെ​യെന്നു ചിന്തി​ച്ചു​നോ​ക്കുക. (കൊലോ. 3:14) ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ കാരണങ്ങൾ എന്തെല്ലാ​മാ​ണെന്ന്‌ എഴുതി​വെ​ക്കു​ന്നതു നല്ലതാ​യി​രി​ക്കും. കൂടെ​ക്കൂ​ടെ അത്‌ എടുത്ത്‌ നോക്കു​ക​യും ചെയ്യുക. ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാൻ സഹായി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടൊ​പ്പം സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കു​ക​യും വേണം. (സുഭാ. 13:20) ചില ദിവസ​ങ്ങ​ളിൽ ലക്ഷ്യത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ നമുക്ക്‌ ഒട്ടും ആഗ്രഹം തോന്നില്ല. അതിന്റെ അർഥം ഇനി ഒന്നും ചെയ്യാ​നാ​കി​ല്ലെ​ന്നാ​ണോ? അല്ല. ആഗ്രഹം തോന്നാ​ത്ത​പ്പോ​ഴും ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തുന്ന​തി​നു​വേണ്ടി പ്രയത്നിക്കാൻ നമുക്കു കഴിയും. അത്‌ അത്ര എളുപ്പ​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അങ്ങനെ ചെയ്‌താൽ കിട്ടുന്ന പ്രയോ​ജ​നങ്ങൾ വളരെ വലുതാണ്‌. w23.05 27–28 ¶5-8

നമ്മുടെ തെറ്റിനു നമ്മൾത​ന്നെ​യാണ്‌ ഉത്തരവാ​ദി​കൾ എന്ന്‌ ഓർക്കു​ന്നത്‌, കുറ്റം സമ്മതി​ക്കാ​നും തെറ്റു തിരു​ത്താ​നും അത്‌ ആവർത്തി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നും നമ്മളെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കും. ഇങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ ചെയ്യു​ന്നതു ജീവനു​വേ​ണ്ടി​യുള്ള ഓട്ടം തുടരാൻ നമ്മളെ സഹായി​ക്കും. നിങ്ങൾ തെറ്റായ ഒരു തീരു​മാ​ന​മെ​ടു​ത്തു​പോ​യെ​ങ്കിൽ എന്തു ചെയ്യാം? ന്യായീ​ക​രി​ക്കു​ക​യോ നിങ്ങ​ളെ​ത്ത​ന്നെ​യോ മറ്റുള്ള​വ​രെ​യോ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യോ ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ സമയവും ഊർജ​വും പാഴാ​ക്ക​രുത്‌. പകരം തെറ്റ്‌ സമ്മതി​ക്കുക. ഇപ്പോ​ഴത്തെ സാഹച​ര്യ​ത്തിൽ ചെയ്യാൻ കഴിയു​ന്നത്‌ ഏറ്റവും നന്നായി ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ക്കുക. ഇനി, ചെയ്‌തു​പോയ തെറ്റി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഓർത്ത്‌ കുറ്റ​ബോ​ധം തോന്നു​ന്നെ​ങ്കിൽ താഴ്‌മ​യോ​ടെ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കുക. കുറ്റം ഏറ്റുപ​റഞ്ഞ്‌ ക്ഷമയ്‌ക്കാ​യി യാചി​ക്കുക. (സങ്കീ. 25:11; 51:3, 4) നിങ്ങൾ ആരെ​യെ​ങ്കി​ലും വിഷമി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അവരോ​ടും ക്ഷമ ചോദി​ക്കുക. ആവശ്യ​മെ​ങ്കിൽ മൂപ്പന്മാ​രു​ടെ സഹായം തേടുക. (യാക്കോ. 5:14, 15) നിങ്ങൾക്കു പറ്റിയ തെറ്റു​ക​ളിൽനിന്ന്‌ പഠിക്കുക. അവ ആവർത്തി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാൻ ശ്രമി​ക്കുക. ഇങ്ങനെ​യൊ​ക്കെ ചെയ്യു​ന്നെ​ങ്കിൽ യഹോവ നിങ്ങ​ളോ​ടു കരുണ കാണി​ക്കു​ക​യും വേണ്ട സഹായം നൽകു​ക​യും ചെയ്യു​മെന്നു നിങ്ങൾക്ക്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാം.—സങ്കീ. 103:8-13. w23.08 28–29 ¶8-9

യഹോ​വാശ്‌ രാജാ​വി​നെ യഹോ​യാദ വളരെ നല്ല രീതി​യിൽ സ്വാധീ​നി​ച്ചു. (2 രാജാ. 12:2) അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ അദ്ദേഹം ചെറു​പ്പ​ത്തിൽ യഹോ​വയെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കുന്ന രീതി​യിൽ പ്രവർത്തി​ച്ചു. എന്നാൽ, യഹോ​യാ​ദ​യു​ടെ മരണ​ശേഷം യഹോ​വാശ്‌ വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​ക​ളായ പ്രഭു​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ വാക്കിനു ചെവി​കൊ​ടു​ത്തു. (2 ദിന. 24:4, 17, 18) അത്‌ യഹോ​വയെ വല്ലാതെ വേദനി​പ്പി​ച്ചു. എന്നിട്ടും “അവരെ തന്നി​ലേക്കു തിരി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​രാൻവേണ്ടി യഹോവ അവരുടെ ഇടയി​ലേക്കു വീണ്ടും​വീ​ണ്ടും പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ അയച്ചു.” എങ്കിലും “അവർ കേൾക്കാൻ കൂട്ടാ​ക്കി​യില്ല.” അവർ യഹോ​യാ​ദ​യു​ടെ മകനായ സെഖര്യ​യെ​പ്പോ​ലും ശ്രദ്ധി​ച്ചില്ല. അദ്ദേഹം യഹോ​വ​യു​ടെ ഒരു പ്രവാ​ച​ക​നും പുരോ​ഹി​ത​നും ആയിരു​ന്നു​വെന്നു മാത്രമല്ല യഹോ​വാ​ശി​ന്റെ ബന്ധുവും കൂടി​യാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിട്ടും, യഹോ​വാശ്‌ രാജാവ്‌ സെഖര്യ​യെ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു. (2 ദിന. 22:11; 24:19-22) യഹോ​വാശ്‌ ദൈവ​ഭ​യ​മുള്ള വ്യക്തി​യാ​യി തുടർന്നില്ല. “എന്നെ നിന്ദി​ക്കു​ന്ന​വരെ ഞാൻ നിന്ദി​ക്കും” എന്ന്‌ യഹോവ പറഞ്ഞി​രു​ന്നു. (1 ശമു. 2:30) സിറി​യ​ക്കാ​രു​ടെ ചെറി​യൊ​രു സൈന്യം യഹോ​വാ​ശി​ന്റെ “വലിയ സൈന്യ​ത്തെ” തോൽപ്പി​ക്കു​ക​യും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു ‘മാരക​മാ​യി മുറി​വേൽക്കു​ക​യും’ ചെയ്‌തു. (2 ദിന. 24:24, 25) സെഖര്യ​യെ കൊന്ന​തി​ന്റെ പേരിൽ സ്വന്തം ദാസന്മാർതന്നെ യഹോ​വാ​ശി​നെ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു. w23.06 18–19 ¶16-17

പൗലോസ്‌ അപ്പോ​സ്‌തലൻ സന്തോ​ഷ​വാർത്ത പ്രസം​ഗി​ക്കു​ക​യും പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു​കൊണ്ട്‌ കുറച്ച്‌ നാൾ എഫെ​സൊ​സിൽ ചെലവ​ഴി​ച്ചു. (പ്രവൃ. 19:1, 8-10; 20:20, 21) പൗലോസ്‌ അവി​ടെ​യുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ ഒരുപാ​ടു സ്‌നേ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ യഹോ​വയെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരു​ന്ന​തിന്‌ അവരെ സഹായി​ക്കാൻ അദ്ദേഹം ആഗ്രഹി​ച്ചു. പൗലോസ്‌ എഫെ​സൊ​സി​ലെ ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾക്ക്‌ ഒരു കത്ത്‌ എഴുതി. എഫെ​സൊ​സി​ലു​ള്ളവർ തെറ്റായ മതാചാ​ര​ങ്ങൾക്കും അന്ധവി​ശ്വാ​സ​ങ്ങൾക്കും അടിമ​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. അവർ ധാർമി​ക​മാ​യി അധഃപ​തി​ച്ച​വ​രും നാണം​കെട്ട പ്രവൃ​ത്തി​കൾ ചെയ്യു​ന്ന​വ​രും ആയിരു​ന്നു. അശ്ലീല​സം​സാ​രം ആ നഗരത്തി​ലെ പ്രദർശ​ന​ശാ​ല​ക​ളിൽ മാത്രമല്ല മതപര​മായ ആഘോ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽപോ​ലും വളരെ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. (എഫെ. 5:3) അവി​ടെ​യു​ള്ള​വ​രിൽ പലരും ‘സദാചാ​ര​ബോ​ധം തീർത്തും നഷ്ടപ്പെ​ട്ട​വ​രാ​യി​രു​ന്നു.’ ആ പ്രയോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ അക്ഷരാർഥ​മെ​ടു​ത്താൽ, അവർ തെറ്റു ചെയ്യു​മ്പോൾ ഹൃദയ​ത്തിൽ “ഒട്ടും വേദന തോന്നാത്ത അവസ്ഥയിൽ” ആയിരു​ന്നു. (എഫെ. 4:17-19) ശരിയും തെറ്റും സംബന്ധിച്ച്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ നിലവാ​ര​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പഠിക്കു​ന്ന​തി​നു മുമ്പ്‌ തെറ്റു ചെയ്യു​മ്പോൾ അവർക്ക്‌ യാതൊ​രു മനസ്സാ​ക്ഷി​ക്കു​ത്തും തോന്നി​യി​രു​ന്നില്ല. അതു​കൊ​ണ്ടാ​ണു പൗലോസ്‌ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്‌: “അവരുടെ മനസ്സ്‌ ഇരുള​ട​ഞ്ഞ​താ​യി​ത്തീർന്നു. അങ്ങനെ, ദൈവം തരുന്ന ജീവനിൽനിന്ന്‌ അവർ അകന്നു​പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു.” എന്നാൽ എഫെ​സൊ​സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ചിലർ ഇരുട്ടിൽത്തന്നെ തുടർന്നില്ല. w24.03 20 ¶2; 21 ¶4-6

ന്യായാ​ധി​പ​നാ​യുള്ള ഗിദെ​യോ​ന്റെ നിയമ​ന​ത്തിൽ കഠിനാ​ധ്വാ​നം ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഒരു രാത്രി നടന്ന പോരാ​ട്ട​ത്തി​നി​ടെ മിദ്യാ​ന്യർ ഓടി​പ്പോ​യ​പ്പോൾ ഗിദെ​യോൻ ജസ്രീൽ താഴ്‌വര മുതൽ യോർദാൻ നദി വരെ അവരെ പിന്തു​ടർന്നു​ചെന്നു. (ന്യായാ. 7:22) യോർദാൻ നദിക്കരെ എത്തിയ​പ്പോൾ ഇനി മുന്നോ​ട്ടു പോകേണ്ട എന്നു ഗിദെ​യോൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചോ? ഇല്ല. നല്ല ക്ഷീണമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും അദ്ദേഹ​വും കൂടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന 300 പേരും നദി കടന്ന്‌ മിദ്യാ​ന്യ​രു​ടെ പുറകേ ചെന്നു. അങ്ങനെ ആ ശത്രു​ക്കളെ പരാജ​യ​പ്പെ​ടു​ത്താൻ അവർക്കു കഴിഞ്ഞു. (ന്യായാ. 8:4-12) യഹോവ തന്നെ ബലപ്പെ​ടു​ത്തു​മെന്നു ഗിദെ​യോന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. യഹോവ ചെയ്‌ത​തും അതുത​ന്നെ​യാണ്‌. (ന്യായാ. 6:14, 34) അതിന്‌ ഒരു ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌ ഗിദെ​യോ​നും കൂട്ടരും രണ്ട്‌ മിദ്യാ​ന്യ​രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാ​രെ പിന്തു​ടർന്ന സംഭവം. ആ രാജാ​ക്ക​ന്മാർ രക്ഷപ്പെ​ടാൻ നോക്കി​യതു സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ഒട്ടകപ്പു​റ​ത്താ​യി​രു​ന്നു. അവരെ പിന്തു​ടർന്നു​പോയ ഗിദെ​യോ​നും കൂട്ടർക്കു​മാ​കട്ടെ അതൊ​ന്നു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. (ന്യായാ. 8:12, 21) എന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സഹായ​ത്താൽ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്ക്‌ അവരെ പിടി​കൂ​ടാ​നും തോൽപ്പി​ക്കാ​നും കഴിഞ്ഞു. ഗിദെ​യോ​നെ​പ്പോ​ലെ മൂപ്പന്മാർക്കും ഒരിക്ക​ലും ‘ക്ഷീണിച്ച്‌ തളരാത്ത’ യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ക്കാ​നാ​കും. തളർച്ച തോന്നു​മ്പോൾ യഹോവ അവരെ ശക്തീക​രി​ക്കും.—യശ. 40:28, 29. w23.06 6 ¶14; 7 ¶16

എത്ര വലിയ പരീക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യാ​ലും അചഞ്ചല​മായ ഹൃദയ​ത്തോ​ടെ ഉറച്ചു​നിൽക്കാൻ നമുക്കും പറ്റും. അതു​കൊണ്ട്‌ യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയി​ക്കുക. യഹോ​വ​യിൽ ആശ്രയം​വെച്ച്‌ പ്രവർത്തി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ ബാരാ​ക്കി​നു വിജയം നേടാ​നാ​യത്‌ എങ്ങനെ​യാ​ണെന്നു നോക്കാം. ആ സമയത്ത്‌ ഇസ്രാ​യേൽ ജനത്തിന്റെ കൈയിൽ യുദ്ധത്തി​നാ​യുള്ള ആയുധ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. എന്നിട്ടും, യഹോവ ബാരാ​ക്കി​നോട്‌ ഒരുപാട്‌ ആയുധ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി വന്ന കനാനി​ലെ സൈന്യാ​ധി​പ​നായ സീസെ​ര​യോ​ടും സൈന്യ​ത്തോ​ടും പോരാ​ടാൻ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. (ന്യായാ. 5:8) 900 യുദ്ധര​ഥ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി വരുന്ന സീസെ​രയെ നേരി​ടു​ന്ന​തി​നു നിരപ്പായ സ്ഥലത്തേക്ക്‌ ഇറങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലാൻ പ്രവാ​ചി​ക​യായ ദബോര ബാരാ​ക്കി​നോ​ടു പറഞ്ഞു. നിരപ്പായ സ്ഥലത്ത്‌ രഥം ഓടി​ക്കാൻ ശത്രു​സൈ​ന്യ​ത്തി​നു കൂടുതൽ എളുപ്പ​മാ​ണെന്ന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും ബാരാക്ക്‌ യഹോവ പറഞ്ഞത്‌ അനുസ​രി​ച്ചു. ഇസ്രാ​യേൽ സൈന്യം താബോർ പർവത​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഇറങ്ങി ചെല്ലുന്ന സമയത്ത്‌ വലി​യൊ​രു മഴ പെയ്യാൻ യഹോവ ഇടയാക്കി. അതു​കൊണ്ട്‌ സീസെ​ര​യു​ടെ യുദ്ധര​ഥങ്ങൾ ചെളി​യിൽ പൂണ്ടു​പോ​യി. അങ്ങനെ യഹോവ ബാരാ​ക്കി​നു വിജയം നൽകി. (ന്യായാ. 4:1-7, 10, 13-16) അതു​പോ​ലെ നമ്മളും, യഹോ​വ​യി​ലും ദൈവം തന്റെ സംഘട​ന​യി​ലൂ​ടെ നൽകുന്ന നിർദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും ആശ്രയി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ വിജയി​ക്കാൻ യഹോവ നമ്മളെ​യും സഹായി​ക്കും. w23.07 18–19 ¶17-18

രക്ഷ കിട്ടണ​മെ​ങ്കിൽ നമുക്കു ക്ഷമ കൂടിയേ തീരൂ. മുമ്പ്‌ ജീവി​ച്ചി​രുന്ന വിശ്വ​സ്‌ത​രായ ദൈവ​ദാ​സ​ന്മാ​രെ​പ്പോ​ലെ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വാഗ്‌ദാ​നങ്ങൾ നിറ​വേ​റു​ന്നതു കാണാൻവേണ്ടി നമ്മളും ക്ഷമയോ​ടെ കാത്തി​രി​ക്കണം. (എബ്രാ. 6:11, 12) നമ്മുടെ സാഹച​ര്യ​ത്തെ ഒരു കർഷകന്റെ ജീവി​ത​ത്തോ​ടാ​ണു ബൈബിൾ താരത​മ്യം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. (യാക്കോ. 5:7, 8) വിത്തു നടാനും അതിനു വെള്ളം ഒഴിക്കാ​നും ഒരു കർഷകൻ കഠിനാ​ധ്വാ​നം ചെയ്യുന്നു. പക്ഷേ എപ്പോ​ഴാ​യി​രി​ക്കും അതു വളരു​ന്ന​തെന്ന്‌ കൃത്യ​മാ​യി അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ അറിയില്ല. എങ്കിലും വിളവ്‌ കിട്ടു​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ അറിയാം. അതു​കൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം ക്ഷമയോ​ടെ കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. അതു​പോ​ലെ ‘കർത്താവ്‌ ഏതു ദിവസം വരു​മെന്ന്‌ അറിയി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും’ നമ്മൾ തിര​ക്കോ​ടെ ആത്മീയ​പ്ര​വർത്ത​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഏർപ്പെ​ടു​ന്നു. (മത്താ. 24:42) ഒപ്പം യഹോവ വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌തി​രി​ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ കൃത്യ​സ​മ​യ​ത്തു​തന്നെ നടപ്പി​ലാ​ക്കു​മെന്ന്‌ ഉറച്ച്‌ വിശ്വ​സി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ നമ്മൾ ക്ഷമയോ​ടെ കാത്തി​രി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. എന്നാൽ ക്ഷമ നശിച്ചാൽ, കാത്തി​രി​ക്കു​ന്നതു ചില​പ്പോൾ നമുക്കു മടുപ്പാ​യി തോന്നി​യേ​ക്കാം. അങ്ങനെ പതി​യെ​പ്പ​തി​യെ യഹോ​വ​യിൽനിന്ന്‌ അകന്നു​പോ​കാ​നും ഇടയുണ്ട്‌. കൂടാതെ നമ്മൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ സന്തോഷം തരു​മെന്നു വിചാ​രി​ക്കുന്ന കാര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ പുറകേ പോകാ​നും തുടങ്ങി​യേ​ക്കാം. എന്നാൽ നമ്മൾ ക്ഷമയു​ള്ള​വ​രാ​ണെ​ങ്കിൽ അവസാ​നം​വരെ സഹിച്ചു​നിൽക്കാ​നും രക്ഷ നേടാ​നും കഴിയും.—മീഖ 7:7. w23.08 22 ¶7

ദാനി​യേൽ 2:41-43-ലെ പ്രവചനം ദാനി​യേ​ലി​ലെ​യും വെളി​പാ​ടി​ലെ​യും മറ്റു പ്രവച​ന​ങ്ങ​ളു​മാ​യി താരത​മ്യം ചെയ്യു​മ്പോൾ ഒരു കാര്യം നമുക്കു മനസ്സി​ലാ​കു​ന്നു: ഇന്ന്‌ ഏറ്റവും അധികാ​ര​മുള്ള ആംഗ്ലോ-അമേരി​ക്കൻ ലോക​ശ​ക്തി​യെ​യാ​ണു പ്രതി​മ​യു​ടെ പാദം അർഥമാ​ക്കു​ന്നത്‌. ഈ ലോക​ശ​ക്തി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ദാനി​യേൽ പറയു​ന്നത്‌ അതു “ഭാഗി​ക​മാ​യി ബലമു​ള്ള​തും ഭാഗി​ക​മാ​യി ദുർബ​ല​വും” ആണെന്നാണ്‌. എന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണു ഭാഗി​ക​മാ​യി ദുർബ​ല​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നത്‌? കാരണം കളിമണ്ണു പ്രതി​നി​ധാ​നം ചെയ്യുന്ന സാധാ​ര​ണ​ജ​നങ്ങൾ ഇരുമ്പി​ന്റെ ശക്തി കാണി​ക്കാൻ ഈ ലോക​ശ​ക്തി​യെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നില്ല. രാജാവ്‌ സ്വപ്‌ന​ത്തിൽ കണ്ട ആ പ്രതി​മ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ദാനി​യേൽ നൽകിയ വിശദീ​ക​ര​ണ​ത്തിൽനിന്ന്‌ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട പല സത്യങ്ങ​ളും നമുക്കു പഠിക്കാ​നാ​കും. ഒന്നാമ​താ​യി, ആംഗ്ലോ-അമേരി​ക്കൻ ലോക​ശക്തി അതിന്റെ കരുത്ത്‌ പല വിധങ്ങ​ളിൽ തെളി​യി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, ഒന്നും രണ്ടും ലോക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളിൽ വിജയി​ച്ചത്‌ ആംഗ്ലോ-അമേരി​ക്കൻ ലോക​ശക്തി ഉൾപ്പെട്ട രാഷ്‌ട്ര​ങ്ങ​ളാണ്‌. ആ വിജയ​ത്തിൽ അവർക്കു വലി​യൊ​രു പങ്കുണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതേസ​മയം ഈ ലോക​ശ​ക്തി​യു​ടെ കീഴി​ലുള്ള പൗരന്മാർ തമ്മിൽത്ത​മ്മി​ലും ഗവൺമെ​ന്റി​നോ​ടും പോര​ടി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ അതു ദുർബ​ല​മാ​ണെ​ന്നും പറയാം. അത്‌ അങ്ങനെ​തന്നെ തുടരു​ക​യും ചെയ്യും. രണ്ടാമ​താ​യി, ദൈവ​രാ​ജ്യം എല്ലാ മനുഷ്യ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ​യും ഇല്ലാതാ​ക്കു​മ്പോൾ അധികാ​ര​ത്തി​ലി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ അവസാ​നത്തെ ഈ ലോക​ശ​ക്തി​യാ​യി​രി​ക്കും. w23.08 11 ¶12-13

പലപ്പോ​ഴും താൻ നേരി​ടുന്ന പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും പരി​ശോ​ധ​ന​ക​ളും കാരണം ദാവീ​ദി​നു വളരെ വിഷമം തോന്നി. (സങ്കീ. 18:4, 5) എന്നാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേ​ഹ​വും വാത്സല്യ​വും ദാവീ​ദിന്‌ ഉന്മേഷം പകർന്നു. ആകെ ക്ഷീണി​ത​നായ തന്റെ ഈ സുഹൃ​ത്തി​നെ യഹോവ ‘പച്ചപ്പുൽപ്പു​റ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും ജലസമൃ​ദ്ധ​മായ വിശ്ര​മ​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും’ നയിച്ചു. അങ്ങനെ ദാവീ​ദി​നു ശക്തി വീണ്ടെ​ടു​ക്കാ​നും മുന്നോ​ട്ടു​പോ​കാ​നും കഴിഞ്ഞു. (സങ്കീ. 18:28-32; 23:2) അതു​പോ​ലെ ഇന്നും ജീവി​ത​ത്തിൽ പല പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും നേരി​ടു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ അചഞ്ചല​സ്‌നേഹം നിമി​ത്ത​മാ​ണു നമുക്ക്‌ ഇപ്പോ​ഴും പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാ​നാ​കു​ന്നത്‌. (വിലാ. 3:22; കൊലോ. 1:11) ദാവീ​ദി​ന്റെ ജീവൻ പലപ്പോ​ഴും അപകട​ത്തി​ലാ​യി​ട്ടുണ്ട്‌. കൂടാതെ ശക്തരായ പല എതിരാ​ളി​ക​ളും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും യഹോ​വ​യു​ടെ സ്‌നേഹം, താൻ സുരക്ഷി​ത​നാ​ണെന്നു ദാവീ​ദിന്‌ ഉറപ്പു​കൊ​ടു​ത്തു. ഓരോ സാഹച​ര്യ​ത്തി​ലും, യഹോവ തന്റെ കൂടെ​യു​ണ്ടെന്നു തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞതു ദാവീ​ദി​നു വലി​യൊ​രു ആശ്വാ​സ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ദാവീദ്‌ ഇങ്ങനെ പാടി​യത്‌: “എന്റെ സകല ഭയങ്ങളിൽനി​ന്നും (യഹോവ) എന്നെ മോചി​പ്പി​ച്ചു.” (സങ്കീ. 34:4) ദാവീ​ദി​നു ചില​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ വലിയ പേടി തോന്നി. എന്നാൽ, യഹോവ തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്ന ബോധ്യം അതിലും വലുതാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ദാവീ​ദിന്‌ ആ പേടിയെ മറിക​ട​ക്കാൻ കഴിഞ്ഞു. w24.01 30 ¶15-17

യഹോ​വാ​ശി​ന്റെ മോശം തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ പാഠം പഠിക്കുക. യഹോ​യാ​ദ​യു​ടെ മരണ​ശേഷം യഹോ​വാശ്‌ ചീത്ത കൂട്ടു​കെ​ട്ടി​ലേക്കു പോയി. (2 ദിന. 24:17, 18) യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാത്ത യഹൂദാ​പ്ര​ഭു​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ വാക്കുകൾ അനുസ​രി​ക്കാ​നാ​ണു രാജാവ്‌ തീരു​മാ​നി​ച്ചത്‌. അവരു​മാ​യുള്ള കൂട്ടു​കെട്ട്‌ അദ്ദേഹം ഒഴിവാ​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു. അതി​നോ​ടു നിങ്ങളും യോജി​ക്കു​ന്നി​ല്ലേ? എന്നാൽ അദ്ദേഹം അവരുടെ ഉപദേശം അനുസ​രി​ക്കു​ക​യാ​ണു ചെയ്‌തത്‌. മാത്രമല്ല, ബന്ധുവായ സെഖര്യ തിരു​ത്താൻ ശ്രമി​ച്ച​പ്പോൾ യഹോ​വാശ്‌ അദ്ദേഹത്തെ കൊല്ലു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തു. (2 ദിന. 24:20, 21; മത്താ. 23:35) എത്ര വലിയ ബുദ്ധി​മോ​ശ​മാണ്‌ യഹോ​വാശ്‌ കാണി​ച്ചത്‌! തുടക്കം വളരെ നല്ലതാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും ഒടുവിൽ അദ്ദേഹം വിശ്വാ​സ​ത്യാ​ഗി​യും കൊല​പാ​ത​കി​യും ആയി. അവസാനം സ്വന്തം ദാസന്മാർതന്നെ അദ്ദേഹത്തെ കൊന്നു​ക​ളഞ്ഞു. (2 ദിന. 24:22-25) യഹോ​വ​യു​ടെ​യും യഹോ​വയെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ​യും വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടർന്നി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ജീവിതം എത്ര വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നേനെ! w23.09 9 ¶6

പത്രോ​സി​നു വിശ്വ​സ്‌ത​നാ​യി തുടരാൻ കഴിയു​മെന്നു യേശു​വിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ യേശു ദയയോ​ടെ പത്രോ​സി​നോട്‌, “പേടി​ക്കാ​തി​രി​ക്കൂ!” എന്നു പറഞ്ഞു. യേശു​വി​നു പത്രോ​സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന വിശ്വാ​സം അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ജീവി​തത്തെ ശരിക്കും സ്വാധീ​നി​ച്ചു. അങ്ങനെ പിന്നീട്‌ പത്രോ​സും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സഹോ​ദ​ര​നായ അന്ത്ര​യോ​സും മീൻപി​ടു​ത്തം ഒക്കെ ഉപേക്ഷിച്ച്‌ മിശി​ഹയെ മുഴു​സ​മയം അനുഗ​മി​ക്കാൻതു​ടങ്ങി. അത്‌ അവർക്കു ധാരാളം അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ നേടി​ക്കൊ​ടു​ത്തു. (മർക്കോ. 1:16-18) യേശു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​യാ​യ​തു​കൊണ്ട്‌ പത്രോ​സിന്‌ ഒരുപാ​ടു നല്ല അനുഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി. യേശു രോഗി​കളെ സുഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തും ഭൂതങ്ങളെ പുറത്താ​ക്കു​ന്ന​തും മരിച്ച​വരെ ഉയിർപ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലും അദ്ദേഹം കണ്ടു. (മത്താ. 8:14-17; മർക്കോ. 5:37, 41, 42) ഭാവി​യിൽ ദൈവ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ രാജാ​വാ​കു​മ്പോൾ യേശു​വി​നു ലഭിക്കാ​നി​രി​ക്കുന്ന മഹത്ത്വം ഒരു ദിവ്യ​ദർശ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ കാണാ​നും പത്രോ​സിന്‌ അവസരം ലഭിച്ചു. അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ ഒരിക്ക​ലും മറക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒരു അനുഭ​വ​മാ​യി​രു​ന്നു അത്‌. (മർക്കോ. 9:1-8; 2 പത്രോ. 1:16-18) യേശു​വി​നെ അനുഗ​മി​ച്ചി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കിൽ ഇതൊ​ന്നും പത്രോ​സിന്‌ ഒരിക്ക​ലും കാണാ​നാ​കു​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. തനിക്കു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പേടി​യെ​ല്ലാം മറിക​ട​ക്കാ​നും ഈ അനു​ഗ്ര​ഹ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ആസ്വദി​ക്കാ​നും കഴിഞ്ഞ​തിൽ പത്രോ​സിന്‌ എത്ര സന്തോഷം തോന്നി​ക്കാ​ണും! w23.09 21 ¶4-5

തന്റെ ആദ്യത്തെ കത്തിൽ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പത്രോസ്‌ “അഗാധ​മാ​യി സ്‌നേ​ഹി​ക്കണം” എന്നു പറഞ്ഞി​ട്ടുണ്ട്‌. അത്തരം സ്‌നേഹം ‘പാപങ്ങൾ എത്രയു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അതെല്ലാം മറയ്‌ക്കും.’ (1 പത്രോ. 4:8) ഇത്‌ എഴുതി​യ​പ്പോൾ ക്ഷമിക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ്‌ യേശു പഠിപ്പിച്ച പാഠം പത്രോ​സി​ന്റെ മനസ്സി​ലേക്കു വന്നിട്ടു​ണ്ടാ​കാം. സഹോ​ദ​ര​നോട്‌ “ഏഴു തവണ” ക്ഷമിക്കു​മെന്നു പറഞ്ഞ​പ്പോൾ അക്കാര്യ​ത്തിൽ താൻ വളരെ ഉദാര​നാണ്‌ എന്നായി​രി​ക്കും പത്രോസ്‌ അന്നു ചിന്തി​ച്ചത്‌. പക്ഷേ യേശു പത്രോ​സി​നോട്‌ “77 തവണ” ക്ഷമിക്കാൻ പറഞ്ഞു. അതിലൂ​ടെ പരിധി​യി​ല്ലാ​തെ ക്ഷമിക്ക​ണ​മെന്നു യേശു അദ്ദേഹ​ത്തെ​യും നമ്മളെ​യും പഠിപ്പി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. (മത്താ. 18:21) ആ നിർദേശം അനുസ​രി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മു​ട്ടു തോന്നു​ന്നെ​ങ്കിൽ നിരാ​ശ​പ്പെ​ട​രുത്‌. യഹോ​വ​യു​ടെ അപൂർണ​രായ എല്ലാ ദാസന്മാർക്കും ഇടയ്‌ക്കൊ​ക്കെ അങ്ങനെ തോന്നി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട കാര്യം, മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടു ക്ഷമിക്കാ​നും അവരു​മാ​യി സമാധാ​ന​ത്തി​ലാ​കാ​നും നമ്മൾ സകല ശ്രമവും ചെയ്യണം എന്നതാണ്‌.w23.09 29 ¶12

താഴ്‌മ​യോ​ടെ പശ്ചാത്ത​പിച്ച്‌ പ്രാർഥി​ച്ചാൽ യഹോവ ആ പ്രാർഥന കേൾക്കു​മെ​ന്നും തന്നെ യഹോവ സഹായി​ക്കു​മെ​ന്നും യോന​യ്‌ക്ക്‌ ഉറപ്പാ​യി​രു​ന്നു. യഹോവ യോനയെ രക്ഷിക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. പിന്നീട്‌, യഹോവ കൊടുത്ത നിയമനം ചെയ്യാൻ യോന തയ്യാറാ​യി. (യോന 2:10–3:4) ഒരു പ്രശ്‌നം നേരി​ടുന്ന സമയത്ത്‌ പ്രാർഥി​ക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു ബുദ്ധി​മു​ട്ടു തോന്നാ​റു​ണ്ടോ? അതല്ലെ​ങ്കിൽ ബൈബിൾ പഠിക്കാൻ പറ്റാത്ത അത്ര ക്ഷീണം തോന്നാ​റു​ണ്ടോ? എങ്കിൽ വിഷമി​ക്കേണ്ടാ. യഹോ​വ​യ്‌ക്കു നിങ്ങളു​ടെ സാഹച​ര്യം നന്നായി മനസ്സി​ലാ​ക്കാ​നാ​കും. അതു​കൊണ്ട്‌ നിങ്ങളു​ടെ പ്രാർഥന തീരെ ചെറു​താ​ണെ​ങ്കിൽപ്പോ​ലും, നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്താണോ ആവശ്യം അത്‌ യഹോവ നടത്തി​ത്ത​രു​മെന്ന്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കുക. (എഫെ. 3:20) ക്ഷീണമോ രോഗ​മോ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യോ ഒക്കെ കാരണം വായി​ക്കാ​നും പഠിക്കാ​നും നിങ്ങൾക്ക്‌ ഒട്ടും പറ്റാത്ത സാഹച​ര്യ​മാ​ണെ​ങ്കിൽ ബൈബി​ളി​ന്റെ​യും നമ്മുടെ പ്രസി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഓഡി​യോ റെക്കോർഡിങ്‌ കേൾക്കാൻ ശ്രമി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌. ഇനി, jw.org–ലെ നമ്മുടെ ഏതെങ്കി​ലും ഒരു പാട്ടു കേൾക്കു​ന്ന​തും വീഡി​യോ കാണു​ന്ന​തും നിങ്ങളെ സഹായി​ച്ചേ​ക്കും. നമ്മൾ ഒരു പ്രയാ​സ​സാ​ഹ​ച​ര്യം നേരി​ടു​മ്പോൾ നമ്മളെ സഹായി​ക്കാൻ യഹോവ ഒരുപാട്‌ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ക​യും ബൈബി​ളിൽനി​ന്നും യഹോവ തരുന്ന മറ്റു കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നും ആ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്കുള്ള ഉത്തരം കണ്ടെത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്യു​മ്പോൾ യഹോവ തീർച്ച​യാ​യും നിങ്ങളെ ശക്തീക​രി​ക്കും. w23.10 13 ¶6; 14 ¶9

വിശു​ദ്ധ​കൂ​ടാ​ര​ത്തി​നും യരുശ​ലേ​മിൽ പിന്നീട്‌ പണിത ആലയങ്ങൾക്കും ഒരുപാ​ടു സമാന​ത​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവയുടെ ഉള്ളിൽ രണ്ടു ഭാഗങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു: ‘വിശു​ദ്ധ​സ്ഥ​ല​വും അതിവി​ശു​ദ്ധ​വും.’ അവ തമ്മിൽ ചിത്ര​പ്പ​ണി​ക​ളുള്ള തിരശ്ശീ​ല​കൊണ്ട്‌ വേർതി​രി​ച്ചി​രു​ന്നു. (എബ്രാ. 9:2-5; പുറ. 26:31-33) വിശു​ദ്ധ​സ്ഥ​ലത്ത്‌ സ്വർണം​കൊ​ണ്ടുള്ള ഒരു തണ്ടുവി​ള​ക്കും സുഗന്ധ​ക്കൂട്ട്‌ കത്തിക്കാ​നുള്ള ഒരു യാഗപീ​ഠ​വും കാഴ്‌ച​യപ്പം വെക്കാ​നുള്ള ഒരു മേശയും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ‘അഭിഷി​ക്ത​പു​രോ​ഹി​ത​ന്മാർക്കു’ മാത്രമേ വിശു​ദ്ധ​സ്ഥ​ലത്ത്‌ പുരോ​ഹി​ത​കർമങ്ങൾ നിർവ​ഹി​ക്കാൻ അനുവാ​ദ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. (സംഖ്യ 3:3, 7, 10) അതിവി​ശു​ദ്ധ​സ്ഥ​ലത്ത്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ സാന്നി​ധ്യ​ത്തെ സൂചി​പ്പി​ക്കുന്ന സ്വർണം പൊതിഞ്ഞ ഉടമ്പടി​പ്പെ​ട്ട​ക​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (പുറ. 25:21, 22) തിരശ്ശീ​ല​യ്‌ക്ക്‌ അപ്പുറ​ത്തുള്ള അതിവി​ശു​ദ്ധ​ത്തിൽ പ്രവേ​ശി​ക്കാൻ മഹാപു​രോ​ഹി​തനു മാത്രമേ അനുവാ​ദ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. അദ്ദേഹം വർഷത്തി​ലൊ​രി​ക്കൽ പാപപ​രി​ഹാ​ര​ദി​വ​സ​മാണ്‌ അതിൽ പ്രവേ​ശി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌. (ലേവ്യ 16:2, 17) അദ്ദേഹം തന്റെത​ന്നെ​യും മുഴു​ജ​ന​ത​യു​ടെ​യും പാപപ​രി​ഹാ​ര​ത്തി​നാ​യി മൃഗങ്ങ​ളു​ടെ രക്തവും​കൊണ്ട്‌ അവിടെ പ്രവേ​ശി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. പിന്നീട്‌ യഹോവ ഇവയു​ടെ​യെ​ല്ലാം ശരിക്കുള്ള അർഥം എന്താ​ണെന്നു പരിശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ലൂ​ടെ നമുക്കു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​ത്തന്നു.—എബ്രാ. 9:6, 7. w23.10 27 ¶12

‘തമ്മിൽത്ത​മ്മിൽ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​നുള്ള’ കല്പന ബൈബി​ളിൽ പലയി​ട​ങ്ങ​ളി​ലും ആവർത്തി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. (യോഹ. 15:12; റോമ. 13:8; 1 തെസ്സ. 4:9; 1 പത്രോ. 1:22; 1 യോഹ. 4:11) എന്നാൽ സ്‌നേഹം ഹൃദയ​ത്തി​ലെ അല്ലെങ്കിൽ ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലെ ഒരു ഗുണമാണ്‌. ഹൃദയ​ത്തിൽ എന്താ​ണെന്നു മറ്റുള്ള​വർക്കു കാണാ​നാ​കി​ല്ല​ല്ലോ. അതു​കൊണ്ട്‌ സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു നമുക്ക്‌ എങ്ങനെ തെളി​യി​ക്കാം? നമ്മുടെ വാക്കു​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യും പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളി​ലൂ​ടെ​യും. സഹോ​ദ​ര​ങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു പല രീതി​യിൽ നമുക്കു തെളി​യി​ക്കാം. അതിനുള്ള ചില വിധങ്ങൾ ഇവയാണ്‌: “പരസ്‌പരം സത്യം പറയുക.” (സെഖ. 8:16) ‘പരസ്‌പരം സമാധാ​ന​ത്തിൽ കഴിയു​ന്നവർ ആയിരി​ക്കുക.’ (മർക്കോ. 9:50) “പരസ്‌പരം ബഹുമാ​നം കാണി​ക്കു​ന്ന​തിൽ മുൻ​കൈ​യെ​ടു​ക്കുക.” (റോമ. 12:10) “അന്യോ​ന്യം സ്വീക​രി​ക്കുക.” (റോമ. 15:7) “അന്യോ​ന്യം . . . ക്ഷമിക്കുക.” (കൊലോ. 3:13) “തമ്മിൽത്ത​മ്മിൽ ഭാരങ്ങൾ ചുമക്കുക.” (ഗലാ. 6:2) “പരസ്‌പരം ആശ്വസി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കുക.” (1 തെസ്സ. 4:18) “പരസ്‌പരം . . . ബലപ്പെ​ടു​ത്തുക.” (1 തെസ്സ. 5:11) “ഒരാൾക്കു​വേണ്ടി മറ്റൊ​രാൾ പ്രാർഥി​ക്കുക.”—യാക്കോ. 5:16. w23.11 9 ¶7-8

ശക്തമായ വിശ്വാ​സം ആവശ്യ​മായ പല തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളും നമുക്കു ജീവി​ത​ത്തിൽ എടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രാ​റുണ്ട്‌. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, വിനോ​ദം, വിദ്യാ​ഭ്യാ​സം, കൂട്ടു​കാർ, വിവാഹം, കുട്ടികൾ, ജോലി എന്നിങ്ങ​നെ​യുള്ള കാര്യ​ങ്ങ​ളിൽ. നമുക്കു നമ്മളോ​ടു​തന്നെ ഇങ്ങനെ ചോദി​ക്കാം: ‘ഈ ലോകം മാറി ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പുതിയ ലോകം വരുമെന്ന ബോധ്യം എനിക്കു​ണ്ടെന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്ന​താ​ണോ ഞാൻ എടുക്കുന്ന തീരു​മാ​നങ്ങൾ? അതോ മരണ​ത്തോ​ടെ എല്ലാം അവസാ​നി​ക്കു​മെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കുന്ന ആളുക​ളു​ടേ​തു​പോ​ലെ​യാ​ണോ എന്റെ തീരു​മാ​നങ്ങൾ?’ (മത്താ. 6:19, 20; ലൂക്കോ. 12:16-21) പുതിയ ലോകം തൊട്ട​ടുത്ത്‌ എത്തിയെന്ന വിശ്വാ​സം ശക്തമാ​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ ഏറ്റവും നല്ല തീരു​മാ​ന​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കാൻ നമുക്കാ​കും. ജീവി​ത​ത്തിൽ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കു​മ്പോ​ഴും ശക്തമായ വിശ്വാ​സം ആവശ്യ​മാ​യി​വ​രും. ഉപദ്ര​വ​മോ ഗുരു​ത​ര​മായ രോഗ​മോ മറ്റ്‌ ഏതെങ്കി​ലും കാര്യ​ങ്ങ​ളോ ചില​പ്പോൾ നമ്മളെ നിരു​ത്സാ​ഹ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യേ​ക്കാം. ആദ്യ​മൊ​ക്കെ ആ പരീക്ഷ​ണത്തെ നമ്മൾ സഹിച്ചു​നി​ന്നേ​ക്കാം. എന്നാൽ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പെട്ടെന്നു മാറാ​തെ​വ​രു​മ്പോൾ അതു സഹിച്ചു​നിൽക്കാ​നും സന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ യഹോ​വയെ സേവി​ക്കു​ന്ന​തിൽ തുടരാ​നും ശക്തമായ വിശ്വാ​സം കൂടിയേ തീരൂ.—1 പത്രോ. 1:6, 7. w23.04 27 ¶4-5

നമ്മൾ പ്രാർഥ​ന​കൾക്കു ചേർച്ച​യിൽ പ്രവർത്തി​ക്കാൻ യഹോവ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, മേഖലാ കൺ​വെൻ​ഷനു പോകു​ന്ന​തിന്‌ അവധി കിട്ടാൻ സഹായി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ ഒരു സഹോ​ദരൻ യഹോ​വ​യോ​ടു പ്രാർഥി​ക്കു​ന്നു. യഹോവ എങ്ങനെ​യാ​യി​രി​ക്കാം ആ പ്രാർഥ​ന​യ്‌ക്ക്‌ ഉത്തരം കൊടു​ക്കു​ന്നത്‌? അതെക്കു​റിച്ച്‌ ബോസി​നോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാ​നുള്ള ധൈര്യം യഹോവ കൊടു​ത്തേ​ക്കാം. എങ്കിലും സഹോ​ദരൻ ചെയ്യേണ്ട ഒരു കാര്യ​മുണ്ട്‌: ബോസി​ന്റെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന്‌ അവധി ചോദി​ക്കണം. ഒരുപക്ഷേ പല പ്രാവ​ശ്യം ചോദി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാം. ഇനി, ചില​പ്പോൾ മറ്റൊ​രാ​ളു​മാ​യി ജോലി​സ​മയം വെച്ചു​മാ​റാ​നോ ശമ്പളമി​ല്ലാ​തെ അവധി എടുക്കാ​നോ തയ്യാറാ​ണെ​ന്നു​പോ​ലും പറയേ​ണ്ടി​വ​രും. നമ്മുടെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ വീണ്ടും​വീ​ണ്ടും പ്രാർഥി​ക്കാൻ യഹോവ പ്രതീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. പ്രാർഥ​ന​യിൽ നമ്മൾ ആവശ്യ​പ്പെ​ടുന്ന എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളും അപ്പോൾത്തന്നെ യഹോവ സാധി​ച്ചു​ത​ര​ണ​മെ​ന്നി​ല്ലെന്നു യേശു സൂചി​പ്പി​ച്ചു. (ലൂക്കോ. 11:9) അതു​കൊണ്ട്‌ നമ്മൾ മടുത്തു​പോ​കാ​തെ ആത്മാർഥ​മാ​യി വീണ്ടും​വീ​ണ്ടും പ്രാർഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കണം. (ലൂക്കോ. 18:1-7) അങ്ങനെ ചെയ്യു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ, അതു നമുക്കു വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെന്നു തെളി​യി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും. നമ്മളെ സഹായി​ക്കാൻ യഹോ​വ​യ്‌ക്കു കഴിവു​ണ്ടെന്നു നമ്മൾ ഉറച്ച്‌ വിശ്വ​സി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നും അതിലൂ​ടെ കാണി​ക്കു​ന്നു. w23.11 22 ¶10-11

യഹോവ തന്റെ സുഹൃ​ത്തായ അബ്രാ​ഹാ​മിന്‌ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സന്തതി​യി​ലൂ​ടെ ഭൂമി​യി​ലെ സകല ജനതക​ളും അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​പ്പെ​ടും എന്ന ഉറപ്പു​കൊ​ടു​ത്തു. (ഉൽപ. 15:5; 22:18) അബ്രാ​ഹാ​മി​നു ദൈവ​ത്തിൽ ശക്തമായ വിശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ആ പറഞ്ഞത്‌ എന്തായാ​ലും നടക്കു​മെന്ന ബോധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പക്ഷേ, അബ്രാ​ഹാ​മിന്‌ 100 വയസ്സും ഭാര്യ​യായ സാറയ്‌ക്ക്‌ 90 വയസ്സും ഉള്ളപ്പോ​ഴും അവർക്കൊ​രു മകൻ ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. (ഉൽപ. 21:1-7) എന്നാൽ ബൈബിൾ പറയുന്നു: “വാഗ്‌ദാ​ന​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ താൻ അനേകം ജനതകൾക്കു പിതാ​വാ​കും എന്ന്‌ അബ്രാ​ഹാം പ്രത്യാ​ശ​യോ​ടെ വിശ്വ​സി​ച്ചു.” (റോമ. 4:18) കാലങ്ങ​ളാ​യുള്ള അബ്രാ​ഹാ​മി​ന്റെ പ്രത്യാശ വെറു​തെ​യാ​യി​ല്ലെന്നു നമുക്ക്‌ അറിയാം. കാത്തി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ യിസ്‌ഹാക്ക്‌ എന്നൊരു മകൻ അവർക്കു ജനിച്ചു. യഹോവ തന്റെ വാക്കു പാലി​ക്കു​മെന്ന്‌ അബ്രാ​ഹാ​മി​നു അത്രയും ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നത്‌ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌? യഹോ​വയെ വളരെ നന്നായി അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വാഗ്‌ദാ​നം നിറ​വേ​റു​മെന്ന്‌ “അബ്രാ​ഹാ​മി​നു പൂർണ​ബോ​ധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.” (റോമ. 4:21) ശക്തമായ വിശ്വാ​സം ഉണ്ടായി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അബ്രാ​ഹാ​മി​നെ യഹോവ അംഗീ​ക​രി​ച്ച​തും നീതി​മാ​നാ​യി കണക്കാ​ക്കി​യ​തും.—യാക്കോ. 2:23. w23.12 8 ¶1-2

ആശ്രയ​യോ​ഗ്യ​നായ ഒരു ചെറു​പ്പ​ക്കാ​രൻ തനിക്കുള്ള എല്ലാ ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ങ്ങ​ളും ശ്രദ്ധ​യോ​ടെ, വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി ചെയ്യും. തികവുറ്റ മാതൃ​ക​യായ യേശു​വി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കുക. യേശു ഒരിക്ക​ലും ഒരു തണുപ്പൻ മട്ടിൽ, ഉത്തരവാ​ദി​ത്വ​ബോ​ധ​മി​ല്ലാ​തെ പ്രവർത്തി​ച്ചില്ല. പകരം, യഹോവ ഏൽപ്പിച്ച എല്ലാ നിയമ​ന​ങ്ങ​ളും യേശു ചെയ്‌തു, അതു ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ഴും. അതിന്‌ ഒരു ഉദാഹ​ര​ണ​മാണ്‌ മറ്റുള്ള​വർക്കു​വേണ്ടി സ്വന്തം ജീവൻ കൊടു​ക്കാൻ യേശു തയ്യാറാ​യത്‌. ആളുക​ളോ​ടുള്ള സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌ യേശു​വി​നെ അതിനു പ്രേരി​പ്പി​ച്ചത്‌; പ്രത്യേ​കിച്ച്‌ തന്റെ അനുഗാ​മി​ക​ളോ​ടുള്ള സ്‌നേഹം. (യോഹ. 13:1) യേശു​വി​നെ അനുക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌, നിങ്ങൾക്കു ലഭിക്കുന്ന ഏതൊരു നിയമ​ന​വും ചെയ്യാൻ കഠിന​മാ​യി ശ്രമി​ക്കുക. ആ നിയമനം എങ്ങനെ ചെയ്യണ​മെന്ന്‌ നിങ്ങൾക്ക്‌ അത്ര അറിയി​ല്ലെ​ങ്കിൽ താഴ്‌മ​യോ​ടെ, പക്വത​യുള്ള സഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സഹായം ചോദി​ക്കുക. എന്തെങ്കി​ലും ഒന്നു ചെയ്‌തെന്നു വരുത്തി​ത്തീർക്കുക ആയിരി​ക്ക​രുത്‌ നിങ്ങളു​ടെ ലക്ഷ്യം. (റോമ. 12:11) പകരം, “മനുഷ്യർക്ക്‌ എന്നപോ​ലെയല്ല, യഹോ​വ​യ്‌ക്ക്‌ എന്നപോ​ലെ . . . ചെയ്യുക.” (കൊലോ. 3:23) അപ്പോൾ നിങ്ങളു​ടെ നിയമനം ആത്മാർഥ​ത​യോ​ടെ, മുഴു​വ​നാ​യി ചെയ്‌തു​തീർക്കാൻ നിങ്ങൾക്കു തോന്നും. നിങ്ങൾ പൂർണ​ര​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ തെറ്റുകൾ പറ്റും; എളിമ​യോ​ടെ അതു സമ്മതി​ക്കുക.—സുഭാ. 11:2. w23.12 26 ¶8

സ്‌നാ​ന​പ്പെട്ട്‌ യഹോ​വ​യു​ടെ കുടും​ബ​ത്തി​ന്റെ ഭാഗമാ​കു​ന്നത്‌ എത്ര വലിയ സന്തോ​ഷ​മാണ്‌! അത്‌ ഒരു ബഹുമ​തി​ത​ന്നെ​യാണ്‌. അതിന്‌ അവസരം ലഭിച്ചവർ തീർച്ച​യാ​യും സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​ര​നായ ദാവീ​ദി​നോട്‌ പൂർണ​മാ​യും യോജി​ക്കും. അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ എഴുതി: “തിരു​മു​റ്റത്ത്‌ വസിക്കാ​നാ​യി അങ്ങ്‌ തിര​ഞ്ഞെ​ടുത്ത്‌ അങ്ങയുടെ അടു​ത്തേക്കു കൊണ്ടു​വ​രുന്ന മനുഷ്യൻ സന്തുഷ്ടൻ.” (സങ്കീ. 65:4) യഹോവ എല്ലാവ​രെ​യും തന്റെ തിരു​മു​റ്റ​ത്തേക്കു ക്ഷണിക്കു​മോ? ഇല്ല. താനു​മാ​യി ഒരു അടുത്ത ബന്ധത്തി​ലേക്കു വരാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു എന്നു തെളി​യി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യാണ്‌ യഹോവ ക്ഷണിക്കു​ന്നത്‌. (യാക്കോ. 4:8) സമർപ്പിച്ച്‌ സ്‌നാ​ന​പ്പെ​ടു​മ്പോൾ യഹോവ ‘ഒന്നിനും കുറവി​ല്ലാത്ത വിധം നിങ്ങളു​ടെ മേൽ അനു​ഗ്രഹം ചൊരി​യും’ എന്ന്‌ നിങ്ങൾക്ക്‌ ഉറപ്പു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കാ​നാ​കും. (മലാ. 3:10; യിരെ. 17:8) സ്‌നാനം ഒരു തുടക്കം മാത്ര​മാണ്‌. സമർപ്പ​ണ​ത്തി​നു ചേർച്ച​യിൽ ജീവി​ക്കാൻ നിങ്ങൾ പരമാ​വധി ശ്രമി​ക്കും, തെറ്റു ചെയ്യാ​നുള്ള പ്രലോ​ഭ​ന​മോ വിശ്വാ​സ​ത്തി​ന്റെ പേരി​ലുള്ള പരി​ശോ​ധ​ന​യോ ഒക്കെ നേരി​ട്ടാൽപ്പോ​ലും. (സഭാ. 5:4, 5) ക്രിസ്‌തു​ശി​ഷ്യ​നെന്ന നിലയിൽ നിങ്ങൾ യേശു​വി​ന്റെ മാതൃ​ക​യും കല്പനകളും അടുത്ത്‌ പിൻപ​റ്റാ​നും കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യും.—മത്താ. 28:19, 20; 1 പത്രോ. 2:21. w24.03 8 ¶1-3

നിങ്ങൾക്ക്‌ ഇണയോ​ടൊ​പ്പം സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കാൻ അത്ര ഇഷ്ടമി​ല്ലെ​ങ്കി​ലോ? നിങ്ങൾക്ക്‌ എന്തു ചെയ്യാം? ഒരു ഉദാഹ​രണം നോക്കാം. പുറത്ത്‌ തീ കൂട്ടു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കുക. ആദ്യം അത്ര വലിയ തീയൊ​ന്നും കാണില്ല. എന്നാൽ, പതി​യെ​പ്പ​തി​യെ വലിയ വിറകു​ക​ഷ​ണങ്ങൾ വെച്ചു​കൊ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ഴാ​ണു തീ ആളിക്ക​ത്തു​ന്നത്‌. ഭാര്യാ​ഭർത്താ​ക്ക​ന്മാർക്കി​ട​യി​ലെ സ്‌നേഹം വളരാ​നും അതുതന്നെ ചെയ്യാം. ഓരോ ദിവസ​വും അൽപ്പസ​മയം ഒരുമിച്ച്‌ ചെലവ​ഴി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ഒരു തുടക്ക​മി​ടാം. ആ സമയത്ത്‌ രണ്ടു പേർക്കും ഇഷ്ടമുള്ള എന്തെങ്കി​ലും ചെയ്യാൻ ശ്രമി​ക്കാം. (യാക്കോ. 3:18) അങ്ങനെ പതി​യെ​പ്പ​തി​യെ നിങ്ങൾക്കി​ട​യി​ലുള്ള സ്‌നേഹം വീണ്ടും ആളിക്ക​ത്താൻ ഇടയാ​കും. വിവാ​ഹ​ബ​ന്ധ​ത്തിൽ പരസ്‌പ​ര​മുള്ള ബഹുമാ​നം വളരെ പ്രധാ​ന​മാണ്‌. തീ ആളിക്ക​ത്താൻ സഹായി​ക്കുന്ന ഓക്‌സി​ജൻപോ​ലെ​യാണ്‌ അതെന്നു പറയാം. ഓക്‌സി​ജൻ ഇല്ലെങ്കിൽ തീ പെട്ടെന്നു കെട്ടു​പോ​കും. അതു​പോ​ലെ പരസ്‌പരം ബഹുമാ​ന​മി​ല്ലെ​ങ്കിൽ ദമ്പതി​കൾക്കി​ട​യി​ലെ സ്‌നേഹം പെട്ടെന്നു തണുത്തു​പോ​കും. എന്നാൽ, ഭാര്യാ​ഭർത്താ​ക്ക​ന്മാർ പരസ്‌പരം ബഹുമാ​നം കാണി​ക്കു​മ്പോൾ അവർക്കി​ട​യി​ലെ സ്‌നേഹം ജ്വലി​പ്പി​ച്ചു​നി​റു​ത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ക്കും. എന്നാൽ മനസ്സിൽപ്പി​ടി​ക്കേണ്ട ഒരു കാര്യം ഇണയെ ബഹുമാ​നി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു നിങ്ങൾക്കു മാത്രം തോന്നി​യാൽ പോരാ, ഇണയ്‌ക്കും​കൂ​ടെ തോന്നണം. w23.05 22 ¶9; 24 ¶14-15

ബൈബി​ളിൽ, ശത്രുക്കൾ നിമി​ത്ത​മോ മറ്റു സമ്മർദ​ങ്ങൾകൊ​ണ്ടോ പേടി​യും സംഭ്ര​മ​വും ഒക്കെ തോന്നിയ വിശ്വ​സ്‌ത​രായ ദൈവ​ദാ​സ​രെ​ക്കു​റിച്ച്‌ പറയു​ന്നുണ്ട്‌. (സങ്കീ. 18:4; 55:1, 5) ഇതു​പോ​ലെ സ്‌കൂ​ളിൽനി​ന്നോ ജോലി​സ്ഥ​ല​ത്തു​നി​ന്നോ കുടും​ബ​ത്തിൽനി​ന്നോ ഗവൺമെ​ന്റിൽനി​ന്നോ നമുക്ക്‌ എതിർപ്പു​കൾ നേരി​ട്ടേ​ക്കാം. അല്ലെങ്കിൽ ഗുരു​ത​ര​മായ ഒരു രോഗം കാരണം മരിച്ചു​പോ​കു​മോ എന്ന പേടി തോന്നി​യേ​ക്കാം. അത്തരം സാഹച​ര്യ​ങ്ങ​ളിൽ നിസ്സഹാ​യ​നായ ഒരു കൊച്ചു​കു​ട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ​യാണ്‌ നമ്മളെന്നു നമുക്കു തോന്നും. എന്നാൽ യഹോവ സഹായി​ക്കും. എങ്ങനെ? യഹോവ നമ്മളെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കും, സാന്ത്വ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തും. അതു​കൊണ്ട്‌ പ്രാർഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും ദൈവ​വ​ചനം വായി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടും യഹോ​വ​യോ​ടൊ​പ്പം പതിവാ​യി സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കുക. (സങ്കീ. 77:1, 12-14) അങ്ങനെ​യൊ​രു ശീലം നമുക്കു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ, പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​കു​മ്പോൾ നമ്മുടെ സ്വർഗീ​യ​പി​താ​വായ യഹോ​വ​യു​ടെ അടു​ത്തേക്ക്‌ ഓടി​ച്ചെ​ല്ലാ​നാ​യി​രി​ക്കും മിക്കവാ​റും നമുക്ക്‌ ആദ്യം തോന്നുക. നമ്മുടെ പേടി​യും ആകുല​ത​ക​ളും എല്ലാം യഹോ​വ​യോ​ടു തുറന്നു​പ​റ​യുക. എന്നിട്ട്‌, തിരു​വെ​ഴു​ത്തു​കൾ വായി​ക്കുക. അപ്പോൾ യഹോവ നിങ്ങളെ ആശ്വസി​പ്പി​ക്കു​ന്നത്‌ നിങ്ങൾക്കു അനുഭ​വി​ച്ച​റി​യാ​നാ​കും.—സങ്കീ. 119:28. w24.01 24–25 ¶14-16

ആത്മീയ​ല​ക്ഷ്യ​ങ്ങ​ളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാൻ ശക്തമായ ആഗ്രഹ​മു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ന്നതു വളരെ പ്രധാ​ന​മാണ്‌. കാരണം അത്തരം ആഗ്രഹ​മുള്ള ഒരു വ്യക്തി അതിനു​വേണ്ടി കഠിന​ശ്രമം ചെയ്യും. ലക്ഷ്യം നേടി​യെ​ടു​ക്കാ​നുള്ള നമ്മുടെ ആഗ്രഹം എത്രയ​ധി​ക​മാ​ണോ അത്രയ​ധി​ക​മാ​യി​രി​ക്കും അതിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാ​നുള്ള സാധ്യ​ത​യും. അതു​കൊണ്ട്‌ ആഗ്രഹം ശക്തമാ​ക്കാൻ നമുക്ക്‌ എന്തു ചെയ്യാം? ആഗ്രഹം ശക്തമാ​ക്കാൻ പ്രാർഥി​ക്കുക. യഹോ​വ​യ്‌ക്കു തന്റെ ആത്മാവി​നെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്താനുള്ള ആഗ്രഹം നമ്മളിൽ വളർത്താൻ കഴിയും. ചില​പ്പോൾ നമ്മൾ ഒരു ലക്ഷ്യം വെക്കു​ന്നത്‌ അങ്ങനെ ചെയ്യേ​ണ്ട​താ​ണ​ല്ലോ എന്ന്‌ ഓർത്താ​യി​രി​ക്കാം, അതു നല്ലതാ​ണു​താ​നും. പക്ഷേ ആ ലക്ഷ്യത്തിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാ​നുള്ള ആഗ്രഹ​മൊ​ന്നും നമുക്കു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നില്ല. യഹോവ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌ത കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കുക. (സങ്കീ. 143:5) യഹോവ തന്നോടു കാണിച്ച അനർഹ​ദ​യ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അപ്പോ​സ്‌ത​ല​നായ പൗലോസ്‌ ചിന്തിച്ചു. അതു ദൈവ​ത്തി​നു​വേണ്ടി കഠിനാ​ധ്വാ​നം ചെയ്യാൻ അദ്ദേഹത്തെ പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു. (1 കൊരി. 15:9, 10; 1 തിമൊ. 1:12-14) അതു​പോ​ലെ യഹോവ നിങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌ത കാര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എത്രയ​ധി​കം ചിന്തി​ക്കു​ന്നോ അതനു​സ​രിച്ച്‌ ലക്ഷ്യങ്ങ​ളിൽ എത്തി​ച്ചേ​രാ​നുള്ള നിങ്ങളു​ടെ ആഗ്രഹ​വും ശക്തമാ​കും.—സങ്കീ. 116:12. w23.05 27 ¶3-5

നമ്മൾ യഹോ​വ​യു​ടെ നാമത്തെ സ്‌തു​തി​ക്കു​മ്പോൾ അത്‌ സ്വർഗീ​യ​പി​താ​വി​നെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കും. (സങ്കീ. 119:108) അതിന്റെ അർഥം സ്വന്തം കഴിവു​ക​ളിൽ ആത്മവി​ശ്വാ​സം ഇല്ലാത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ മറ്റുള്ള​വ​രിൽനിന്ന്‌ പുകഴ്‌ച കിട്ടണ​മെന്ന്‌ ആഗ്രഹി​ക്കുന്ന അപൂർണ​മ​നു​ഷ്യ​രെ​പ്പോ​ലെ​യാ​ണു പരമാ​ധി​കാ​രി​യായ ദൈവം എന്നാണോ? അല്ല. നമ്മൾ സ്വർഗീ​യ​പി​താ​വി​നെ സ്‌തു​തി​ക്കു​മ്പോൾ സാത്താൻ നമ്മളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​തന്നെ പറഞ്ഞ ഒരു നുണ തെറ്റാ​ണെന്നു തെളി​യി​ക്കാൻ നമുക്കു കഴിയും. ഒരു മനുഷ്യ​നും ദൈവ​നാ​മത്തെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി പിന്തു​ണ​യ്‌ക്കി​ല്ലെ​ന്നും പരി​ശോ​ധന നേരി​ട്ടാൽ നിഷ്‌ക​ള​ങ്ക​നാ​യി തുടരി​ല്ലെ​ന്നും ആണ്‌ സാത്താന്റെ വാദം. സ്വന്തം നേട്ടത്തി​നു​വേണ്ടി മനുഷ്യൻ ദൈവ​ത്തെ​പ്പോ​ലും തള്ളിപ്പ​റ​യാൻ തയ്യാറാ​കു​മെന്നു സാത്താൻ പറയുന്നു. (ഇയ്യോ. 1:9-11; 2:4) പക്ഷേ വിശ്വ​സ്‌ത​നായ ഇയ്യോബ്‌ സാത്താൻ ഒരു നുണയ​നാ​ണെന്നു തെളി​യി​ച്ചു. നിങ്ങളും അങ്ങനെ ചെയ്യു​മോ? ദൈവ​നാ​മ​ത്തി​നു​വേണ്ടി വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി നിൽക്കാ​നും നിഷ്‌ക​ള​ങ്ക​ത​യോ​ടെ ദൈവത്തെ സേവി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ ദൈവത്തെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കാ​നും നമു​ക്കെ​ല്ലാം അവസര​മുണ്ട്‌. (സുഭാ. 27:11) അത്‌ എത്ര വലി​യൊ​രു കാര്യ​മാണ്‌! w24.02 8–9 ¶3-5

മോശ​യു​ടെ​യും യോശു​വ​യു​ടെ​യും കാലത്തി​നു ശേഷം, തന്റെ ജനത്തെ വഴിന​യി​ക്കാൻ യഹോവ ന്യായാ​ധി​പ​ന്മാ​രെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചു. പിന്നീട്‌, രാജാ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ കാലമാ​യ​പ്പോൾ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രി​ലൂ​ടെ​യാണ്‌ യഹോവ തന്റെ ജനത്തെ നയിച്ചത്‌. വിശ്വ​സ്‌ത​രായ രാജാ​ക്ക​ന്മാർ, പ്രവാ​ച​ക​ന്മാർ പറഞ്ഞത്‌ അനുസ​രി​ച്ചു. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, നാഥാൻ പ്രവാ​ചകൻ ഒരു തിരുത്തൽ കൊടു​ത്ത​പ്പോൾ ദാവീദ്‌ രാജാവ്‌ അത്‌ താഴ്‌മ​യോ​ടെ സ്വീക​രി​ച്ചു. (2 ശമു. 12:7, 13; 1 ദിന. 17:3, 4) യഹോ​ശാ​ഫാത്ത്‌ രാജാവ്‌ നിർദേ​ശ​ങ്ങൾക്കാ​യി പ്രവാ​ച​ക​നായ യഹസീ​യേ​ലി​ലേക്കു നോക്കു​ക​യും ‘ദൈവ​ത്തി​ന്റെ പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രിൽ വിശ്വ​സി​ക്കാൻ’ യഹൂദ​യി​ലു​ള്ള​വരെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (2 ദിന. 20:14, 15) ഇനി, ഒരു പ്രശ്‌നം നേരി​ട്ട​പ്പോൾ രാജാ​വായ ഹിസ്‌കിയ, യശയ്യ പ്രവാ​ച​കന്റെ സഹായം തേടി. (യശ. 37:1-6) രാജാ​ക്ക​ന്മാർ യഹോ​വ​യു​ടെ വഴിന​ട​ത്തിപ്പ്‌ അനുസ​രി​ച്ച​പ്പോ​ഴെ​ല്ലാം യഹോവ അവരെ അനു​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ക​യും ദേശത്തെ സംരക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. (2 ദിന. 20:29, 30; 32:22) പ്രവാ​ച​ക​ന്മാ​രെ ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ യഹോ​വ​യാ​ണു തന്റെ ജനത്തെ വഴിന​യി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ വ്യക്തമാ​യി​രു​ന്നു. w24.02 21 ¶8

ചില ആളുക​ളു​മാ​യി സഹവസിച്ച്‌ കഴിഞ്ഞാൽ യഹോ​വ​യു​ടെ നിലവാ​രങ്ങൾ അനുസ​രി​ക്കു​ന്നതു കൂടുതൽ ബുദ്ധി​മു​ട്ടാ​കും. അങ്ങനെ​യു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി നമ്മൾ സമയം ചെലവ​ഴി​ക്കണം എന്നാണ്‌ സാത്താൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നത്‌. ഇക്കാലത്ത്‌, നേരിട്ട്‌ മാത്രമല്ല സോഷ്യൽമീ​ഡി​യ​യി​ലൂ​ടെ​യും മോശ​മായ സുഹൃ​ത്തു​ക്കൾ നമ്മുടെ അടുത്ത്‌ വന്നേക്കാം. അധാർമി​ക​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളൊ​ന്നും ഒരു തെറ്റല്ല എന്ന ലോക​ത്തി​ന്റെ ചിന്തയ്‌ക്ക്‌ എതിരെ നമ്മൾ പോരാ​ടണം. കാരണം, ആ ചിന്ത തെറ്റാ​ണെന്നു നമുക്ക്‌ അറിയാം. (എഫെ. 4:19, 20) നമ്മളോ​ടു​തന്നെ ഇങ്ങനെ ചോദി​ക്കു​ന്നതു നല്ലതാണ്‌: ‘യഹോ​വ​യു​ടെ നിലവാ​ര​ങ്ങളെ ആദരി​ക്കാത്ത സഹജോ​ലി​ക്കാ​രു​മാ​യും സഹപാ​ഠി​ക​ളു​മാ​യും മറ്റുള്ള​വ​രു​മാ​യും അതിരു​ക​വിഞ്ഞ സഹവാ​സ​ത്തി​നു പോകാ​തി​രി​ക്കാൻ ഞാൻ ശ്രദ്ധി​ക്കാ​റു​ണ്ടോ? മറ്റുള്ളവർ എന്നെ കടും​പി​ടു​ത്ത​ക്കാ​രൻ എന്ന്‌ വിളി​ച്ചാൽപ്പോ​ലും ധൈര്യ​ത്തോ​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ നിലവാ​രങ്ങൾ അനുസ​രി​ക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറാ​കു​മോ?’ ഇനി, 2 തിമൊ​ഥെ​യൊസ്‌ 2:20-22 പറയു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ക്രിസ്‌തീ​യ​സ​ഭ​യിൽനിന്ന്‌ അടുത്ത സുഹൃ​ത്തു​ക്കളെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​മ്പോ​ഴും നമ്മൾ ശ്രദ്ധി​ക്കണം. കാരണം, സഭയി​ലു​ള്ള​വ​രാ​ണെ​ങ്കി​ലും ചിലർ, യഹോ​വയെ വിശ്വ​സ്‌ത​മാ​യി സേവി​ക്കാൻ നമ്മളെ സഹായി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നില്ല. w24.03 22–23 ¶11-12

യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചിന്തി​ക്കു​മ്പോൾ നിങ്ങളു​ടെ മനസ്സിൽ എങ്ങനെ​യുള്ള ഒരു ചിത്ര​മാ​ണു വരുന്നത്‌? യഹോ​വയെ കാണാൻ പറ്റി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ബൈബിൾ ദൈവത്തെ പല വിധങ്ങ​ളിൽ വർണി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. യഹോ​വയെ “സൂര്യ​നും പരിച​യും” എന്നും “ദഹിപ്പി​ക്കുന്ന അഗ്നി” എന്നും വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീ. 84:11; എബ്രാ. 12:29) യഹോ​വ​യു​ടെ സാന്നി​ധ്യ​ത്തെ ഇന്ദ്രനീ​ല​ക്ക​ല്ലി​നോ​ടും തിളങ്ങുന്ന ഒരു ലോഹ​ത്തോ​ടും മഴവി​ല്ലി​ന്റെ ശോഭ​യോ​ടും ഒക്കെ താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. (യഹ. 1:26-28) നമുക്കു ദൈവത്തെ കാണാൻ കഴിയാ​ത്ത​തു​കൊണ്ട്‌ ദൈവം നമ്മളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാൻ ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ തോന്നി​യേ​ക്കാം. നമ്മളിൽ ചിലർ ജീവി​ത​ത്തി​ലു​ണ്ടായ ചില അനുഭ​വങ്ങൾ കാരണം യഹോ​വ​യ്‌ക്കു തങ്ങളെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​നേ കഴിയി​ല്ലെന്നു ചിന്തി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി​രി​ക്കും. നമ്മുടെ ഈ ചിന്തകൾ യഹോവ മനസ്സി​ലാ​ക്കു​ന്നുണ്ട്‌. യഹോ​വ​യോട്‌ അടുക്കാൻ നമുക്കു തോന്നുന്ന ആ ബുദ്ധി​മുട്ട്‌ ദൈവ​ത്തിന്‌ അറിയാം. അതു​കൊണ്ട്‌ നമ്മളെ സഹായി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി, താൻ എങ്ങനെ​യുള്ള ഒരു പിതാ​വാ​ണെന്നു ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ യഹോവ നമുക്കു വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​ത്ത​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒറ്റ വാക്കിൽ ദൈവത്തെ വർണി​ക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ നമുക്ക്‌ യഹോ​വയെ സ്‌നേഹം എന്നു വിളി​ക്കാ​നാ​കും. ബൈബിൾ പറയുന്നു: “ദൈവം സ്‌നേ​ഹ​മാണ്‌.” (1 യോഹ. 4:8) യഹോവ ചെയ്യുന്ന എല്ലാ കാര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും ഈ സ്‌നേ​ഹ​മുണ്ട്‌. ഈ സ്‌നേഹം വളരെ വിശാ​ല​മാണ്‌, ശക്തവു​മാണ്‌. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌, തന്നെ സ്‌നേ​ഹി​ക്കാ​ത്ത​വ​രെ​പ്പോ​ലും യഹോവ സ്‌നേ​ഹി​ക്കു​ന്നത്‌.—മത്താ. 5:44, 45. w24.01 26 ¶1-3

ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രെ ഈജി​പ്‌തിൽനിന്ന്‌ മോചി​പ്പിച്ച്‌ കൊണ്ടു​വ​രാൻ യഹോവ മോശയെ നിയമി​ച്ചു. വ്യക്തമായ അടയാളം എന്ന നിലയിൽ പകൽ മേഘസ്‌തം​ഭ​വും രാത്രി അഗ്നിസ്‌തം​ഭ​വും തങ്ങൾക്കു മുമ്പേ പോകു​ന്നത്‌ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്കു കാണാ​മാ​യി​രു​ന്നു. (പുറ. 13:21) അത്‌ നയിക്കുന്ന വഴിയി​ലൂ​ടെ​യാ​ണു മോശ ഇസ്രാ​യേ​ല്യ​രെ കൊണ്ടു​പോ​യത്‌. അങ്ങനെ അവർ ചെങ്കട​ലിന്‌ അടു​ത്തെത്തി. അപ്പോ​ഴാണ്‌, ഈജി​പ്‌തി​ലെ സൈന്യം പിന്നാലെ വന്നത്‌. കടലി​നും സൈന്യ​ത്തി​നും നടുവി​ലായ അവർ ആകെ പേടി​ച്ചു​പോ​യി. പക്ഷേ, മോശ​യ്‌ക്കു തെറ്റു​പ​റ്റി​യി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. മോശ​യി​ലൂ​ടെ യഹോവ മനഃപൂർവ്വം തന്റെ ജനത്തെ അങ്ങോട്ട്‌ നയിച്ച​തു​ത​ന്നെ​യാണ്‌. (പുറ. 14:2) അതിശ​യ​ക​ര​മായ വിധത്തിൽ യഹോവ അന്ന്‌ അവരെ വിടു​വി​ച്ചു. (പുറ. 14:26-28) പിന്നീ​ടുള്ള 40 വർഷം, ദൈവ​ജ​നത്തെ വിജന​ഭൂ​മി​യി​ലൂ​ടെ നയിക്കു​ന്ന​തി​നു മോശ ഈ മേഘസ്‌തം​ഭത്തെ ആശ്രയി​ച്ചു. (പുറ. 33:7, 9, 10) ആ സ്‌തം​ഭ​ത്തിൽനിന്ന്‌ യഹോവ മോശ​യോ​ടു സംസാ​രി​ക്കും. അങ്ങനെ കിട്ടുന്ന നിർദേ​ശങ്ങൾ മോശ ജനത്തെ അറിയി​ച്ചു. അതു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ യഹോ​വ​യാ​ണു മോശയെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തെന്നു വിശ്വ​സി​ക്കാൻ ഇസ്രാ​യേ​ല്യർക്കു ശക്തമായ കാരണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. w24.02 21 ¶4-5