Εβραίους
10 Διότι ὁ νόμος, ἔχων σκιὰν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, οὐχὶ αὐτήν τὴν εἰκόνα τῶν πραγμάτων, δὲν δύναταί ποτε διὰ τῶν αὐτῶν θυσιῶν, τὰς ὁποίας προσφέρουσι κατ᾿ ἐνιαυτὸν πάντοτε νὰ τελειοποιήσῃ τοὺς προσερχομένους· 2 ἐπειδή τότε δὲν ἤθελον παύσει νὰ προσφέρωνται, διότι οἱ λατρευταὶ ἅπαξ καθαρισθέντες, δὲν ἤθελον ἔχει πλέον οὐδεμίαν συνείδησιν ἁμαρτιῶν· 3 ἀλλ᾿ ἐν αὐταῖς γίνεται κατ᾿ ἐνιαυτὸν ἀνάμνησις ἁμαρτιῶν· 4 διότι ἀδύνατον εἶναι αἷμα ταύρων καὶ τράγων νὰ ἀφαιρῇ ἁμαρτίας. 5 Διὰ τοῦτο εἰσερχόμενος εἰς τὸν κόσμον, λέγει·
Θυσίαν καὶ προσφορὰν δὲν ἠθέλησας,
ἀλλ᾿ ἡτοίμασας εἰς ἐμὲ σῶμα·
6 εἰς ὁλοκαυτώματα καὶ προσφορὰς περὶ ἁμαρτίας δὲν εὐηρεστήθης·
7 τότε εἶπον· Ἰδού, ἔρχομαι,
ἐν τῷ τόμῳ τοῦ βιβλίου εἶναι γεγραμμένον περὶ ἐμοῦ,
διὰ νὰ κάμω, ὦ Θεέ, τὸ θέλημά σου.
8 ᾿Αφοῦ εἶπεν ἀνωτέρω ὅτι θυσίαν καὶ προσφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα καὶ προσφορὰς περὶ ἁμαρτίας δὲν ἠθέλησας οὐδὲ εὐηρεστήθης εἰς αὐτάς, αἵτινες προσφέρονται κατὰ τὸν νόμον, 9 τότε εἶπεν· Ἰδού, ἔρχομαι διὰ νὰ κάμω, ὦ Θεέ, τὸ θέλημά σου. ᾿Αναιρεῖ τὸ πρῶτον, διὰ νὰ συστήσῃ τὸ δεύτερον. 10 Μὲ τὸ ὁποῖον θέλημα εἴμεθα ἡγιασμένοι διὰ τῆς προσφορᾶς τοῦ σώματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἅπαξ γενομένης. 11 Καὶ πᾶς μὲν ἱερεὺς ἵσταται καθ᾿ ἡμέραν λειτουργῶν καὶ τὰς αὐτὰς πολλάκις προσφέρων θυσίας, αἵτινες ποτὲ δὲν δύνανται νὰ ἀφαιρέσωσιν ἁμαρτίας· 12 ἀλλ᾿ αὐτὸς ἀφοῦ προσέφερε μίαν θυσίαν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, ἐκάθησε διαπαντὸς ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, 13 προσμένων τοῦ λοιποῦ ἑωσοῦ τεθῶσιν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ. 14 Διότι μὲ μίαν προσφορὰν ἐτελειοποίησε διὰ παντὸς τοὺς ἁγιαζομένους. 15 Μαρτυρεῖ δὲ εἰς ἡμᾶς καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἃγιον· διότι ἀφοῦ εἶπε πρότερον,
16 Αὕτη εἶναι ἡ διαθήκη, τὴν ὁποίαν θέλω κάμει πρὸς αὐτοὺς
μετὰ τὰς ἡμέρας ἐκείνας, λέγει ὁ Κύριος·
Θέλω δώσει τοὺς νόμους μου εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν
καὶ θέλω γράψει αὐτοὺς ἐπὶ τῶν διανοιῶν αὐτῶν, προσθέτει,
17 Καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν καὶ τὰς ἀνομίας αὐτῶν δὲν θέλω ἐνθυμεῖσθαι πλέον.
18 Ὅπου δὲ εἶναι ἄφεσις τούτων, δὲν εἶναι πλέον προσφορὰ περὶ ἁμαρτίας.
19 Ἔχοντες λοιπόν, ἀδελφοί, παρρησίαν νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὰ ἅγια διὰ τοῦ αἵματος τοῦ Ἰησοῦ, 20 διὰ νέας καὶ ζώσης ὁδοῦ, τὴν ὁποίαν καθιέρωσεν εἰς ἡμᾶς διὰ τοῦ καταπετάσματος, τουτέστι τῆς σαρκὸς αὑτοῦ, 21 καὶ ἔχοντες ἱερέα μέγαν ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, 22 ἄς πλησιάζωμεν μετὰ ἀληθινῆς καρδίας ἐν πληροφορίᾳ πίστεως, ἔχοντες τὰς καρδίας ἡμῶν κεκαθαρμένας ἀπὸ συνειδήσεως πονηρᾶς καὶ λελουμένοι τὸ σῶμα μὲ ὕδωρ καθαρόν· 23 ἄς κρατῶμεν τὴν ὁμολογίαν τῆς ἐλπίδος ἀσάλευτον· διότι πιστὸς ὁ ὑποσχεθείς· 24 καὶ ἄς φροντίζωμεν περὶ ἀλλήλων, παρακινοῦντες εἰς ἀγάπην καὶ καλὰ ἔργα, 25 μή ἀφίνοντες τὸ νὰ συνερχώμεθα ὁμοῦ, καθὼς εἶναι συνήθεια εἴς τινας, ἀλλὰ προτρέποντες ἀλλήλους, καὶ τοσούτῳ μᾶλλον, ὅσον βλέπετε πλησιάζουσαν τὴν ἡμέραν.
26 Διότι ἐὰν ἡμεῖς ἁμαρτάνωμεν ἐκουσίως, ἀφοῦ ἐλάβομεν τὴν γνῶσιν τῆς ἀληθείας, δὲν ἀπολείπεται πλέον θυσία περὶ ἁμαρτιῶν, 27 ἀλλὰ φοβερὰ τις ἀπεκδοχή κρίσεως καὶ ἔξαψις πυρός, τὸ ὁποῖον μέλλει νὰ κατατρώγῃ τοὺς ἐναντίους. 28 ᾿Εὰν τις ἀθετήσῃ τὸν νόμον τοῦ Μωϋσέως, ἐπὶ δύο ἤ τριῶν μαρτύρων ἀποθνήσκει χωρὶς ἔλεος· 29 πόσον στοχάζεσθε χειροτέρας τιμωρίας θέλει κριθῆ ἄξιος ὁ καταπατήσας τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ καὶ νομίσας κοινὸν τὸ αἷμα τῆς διαθήκης, μὲ τὸ ὁποῖον ἡγιάσθη, καὶ ὑβρίσας τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτος; 30 Διότι ἐξεύρομεν τὸν εἰπόντα· Εἰς ἐμὲ ἀνήκει ἡ ἐκδίκησις, ἐγὼ θέλω κάμει ἀνταπόδοσιν, λέγει Κύριος· καὶ πάλιν· Ὁ Κύριος θέλει κρίνει τὸν λαὸν αὑτοῦ. 31 Φοβερὸν εἶναι τὸ νὰ πέσῃ τις εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος.
32 ᾿Αναφέρετε δὲ εἰς τὴν μνήμην σας τὰς προτέρας ἡμέρας, ἐν αἷς ἀφοῦ ἐφωτίσθητε, ὑπεμείνατε μέγαν ἀγῶνα παθημάτων· 33 ποτὲ μὲν θεατριζόμενοι μὲ ὀνειδισμοὺς καὶ θλίψεις, ποτὲ δὲ γινόμενοι κοινωνοὶ τῶν τὰ τοιαῦτα παθόντων. 34 Διότι ἐδείξατε συμπάθειαν εἰς τὰ δεσμὰ μου καὶ ἐδέχθητε μετὰ χαρᾶς τὴν ἁρπαγήν τῶν ὑπαρχόντων σας, ἐξεύροντες ὅτι ἔχετε εἰς ἑαυτοὺς περιουσίαν ἐν οὐρανοῖς καλητέραν καὶ διαμένουσαν. 35 Μή ἀποβάλητε λοιπὸν τὴν παρρησίαν σας, ἥτις ἔχει μισθαποδοσίαν μεγάλην. 36 Διότι ἔχετε χρείαν ὑπομονῆς, διὰ νὰ κάμητε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ λάβητε τὴν ἐπαγγελίαν.
37 Διότι ἔτι ὀλίγον καιρόν,
καὶ θέλει ἐλθεῖ ὁ ἐρχόμενος καὶ δὲν θέλει βραδύνει.
38 Ὁ δὲ δίκαιος θέλει ζήσει ἐκ πίστεως·
καὶ ἐὰν τις συρθῇ ὀπίσω, ἡ ψυχή μου δὲν εὐαρεστεῖται εἰς αὐτόν.
39 Ἡμεῖς ὅμως δὲν εἴμεθα ἐκ τῶν συρομένων ὀπίσω πρὸς ἀπώλειαν, ἀλλ᾿ ἐκ τῶν πιστευόντων πρὸς σωτηρίαν τῆς ψυχῆς.