ບົດຄວາມສຶກສາທີ 45
ເພງທີ 138 ຄວາມງາມຂອງຄົນຜົມຫງອກ
ຮຽນຈາກຄຳເວົ້າສຸດທ້າຍຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່
“ຄົນທີ່ອາຍຸຫຼາຍກໍມີສະຕິປັນຍາຫຼາຍ ແລະຄົນທີ່ມີອາຍຸຫຼາຍຂຶ້ນກໍມີຄວາມເຂົ້າໃຈຫຼາຍຂຶ້ນບໍ່ແມ່ນບໍ?”—ໂຢບ 12:12
ຈຸດສຳຄັນ
ການເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາຈະເຮັດໃຫ້ໄດ້ຮັບສິ່ງດີໆຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ແລະຈະເຮັດໃຫ້ໄດ້ຮັບຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນອະນາຄົດ.
1. ເປັນຫຍັງເຮົາຄວນຮຽນຮູ້ຈາກພີ່ນ້ອງທີ່ສູງອາຍຸ?
ເຮົາທຸກຄົນຕ້ອງການຄຳແນະນຳທີ່ດີເພື່ອຈະຕັດສິນໃຈຢ່າງຖືກຕ້ອງ. ເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳເຫຼົ່ານັ້ນຈາກຜູ້ເບິ່ງແຍງແລະຈາກພີ່ນ້ອງທີ່ເປັນຜູ້ໃຫຍ່ທາງຄວາມເຊື່ອ. ຖ້າເຂົາເຈົ້າອາຍຸຫຼາຍກວ່າເຮົາ ເຮົາກໍບໍ່ຄວນຄິດວ່າຄຳແນະນຳຂອງເຂົາເຈົ້າຫຼ້າສະໄໝ. ພະເຢໂຫວາຢາກໃຫ້ເຮົາຮຽນຮູ້ຈາກພີ່ນ້ອງທີ່ສູງອາຍຸຍ້ອນເຂົາເຈົ້າມີປະສົບການໃນຊີວິດ ມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະມີສະຕິປັນຍາຫຼາຍກວ່າເຮົາ.—ໂຢບ 12:12
2. ເຮົາຈະຮຽນຫຍັງໃນບົດນີ້?
2 ໃນສະໄໝທີ່ຂຽນຄຳພີໄບເບິນ ພະເຢໂຫວາໄດ້ໃຊ້ຜູ້ສູງອາຍຸທີ່ສັດຊື່ ເຊັ່ນ: ໂມເຊ ດາວິດ ແລະໂຢຮັນເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈແລະຊີ້ນຳປະຊາຊົນຂອງເພິ່ນ. ທັງສາມຄົນນີ້ມີຊີວິດຢູ່ໃນໄລຍະເວລາທີ່ແຕກຕ່າງກັນແລະມີສະພາບການໃນຊີວິດທີ່ບໍ່ຄືກັນ. ກ່ອນຈະຕາຍ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ສະຫຼາດກັບຄົນໜຸ່ມ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເນັ້ນເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງການເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ແລະເພິ່ນກໍໃຫ້ຂຽນຄຳເວົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນເພື່ອເຮົາຈະຮຽນຈາກເຂົາເຈົ້າໄດ້. ດັ່ງນັ້ນ ບໍ່ວ່າເຮົາຈະອາຍຸໜ້ອຍຫຼືຫຼາຍ ເຮົາກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກການຮຽນຮູ້ຄຳແນະນຳຂອງເຂົາເຈົ້າ. (ຣມ. 15:4; 2ຕມ. 3:16) ໃນບົດນີ້ ເຮົາຈະເບິ່ງຄຳເວົ້າສຸດທ້າຍຂອງໂມເຊ ດາວິດ ແລະໂຢຮັນ ແລະຈະເບິ່ງວ່າເຮົາຈະໄດ້ຮຽນຫຍັງແດ່ຈາກສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເວົ້າ.
“ເຈົ້າຈະມີຊີວິດຍືນຍາວ”
3. ໂມເຊເຮັດໜ້າທີ່ຫຍັງແດ່?
3 ໂມເຊຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຢ່າງເຕັມທີຕະຫຼອດຊີວິດຂອງລາວ. ລາວເປັນຜູ້ພະຍາກອນ ຜູ້ຕັດສິນ ຜູ້ນຳ ແລະນັກປະຫວັດສາດ. ໂມເຊມີປະສົບການໃນຊີວິດຫຼາຍແທ້ໆ! ລາວເຄີຍພາຊາດອິດສະຣາເອນອອກຈາກການເປັນທາດຢູ່ເອຢິບແລະໄດ້ເຫັນການອັດສະຈັນຫຼາຍຢ່າງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດ. ພະເຢໂຫວາຍັງໃຫ້ລາວຂຽນປຶ້ມ 5 ຫົວທຳອິດທີ່ຢູ່ໃນຄຳພີໄບເບິນ ເພງສັນລະເສີນບົດ 90 ແລະລາວອາດຈະຂຽນເພງສັນລະເສີນບົດ 91 ແລະປຶ້ມໂຢບນຳ.
4. ໂມເຊໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈໃຜ ແລະຍ້ອນຫຍັງ?
4 ບໍ່ດົນກ່ອນທີ່ໂມເຊຈະຕາຍ ຕອນນັ້ນລາວອາຍຸ 120 ປີ ລາວໄດ້ເອີ້ນຄົນອິດສະຣາເອນທັງໝົດມາລວມກັນເພື່ອເຕືອນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາເຄີຍເຮັດເພື່ອເຂົາເຈົ້າ. ຫຼາຍປີກ່ອນໜ້ານັ້ນ ບາງຄົນໄດ້ເຫັນການອັດສະຈັນຫຼາຍຢ່າງທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດແລະເຫັນວ່າເພິ່ນລົງໂທດພວກເອຢິບແນວໃດ. (ອພຍ. 7:3, 4) ເຂົາເຈົ້າເຄີຍຍ່າງຜ່ານທະເລແດງທີ່ຖືກແຍກອອກແລະເຫັນກອງທັບຂອງຟາໂຣຖືກທຳລາຍ. (ອພຍ. 14:29-31) ຕອນທີ່ຢູ່ບ່ອນກັນດານ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຫັນວ່າພະເຢໂຫວາເບິ່ງແຍງແລະປົກປ້ອງເຂົາເຈົ້າ. (ພບຍ. 8:3, 4) ຄົນອິດສະຣາເອນໃກ້ຈະເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ພະເຢໂຫວາສັນຍາໄວ້ ໂມເຊຈຶ່ງໃຊ້ໂອກາດສຸດທ້າຍນີ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈເຂົາເຈົ້າ.a
5. ຄຳເວົ້າສຸດທ້າຍຂອງໂມເຊໃນພະບັນຍັດ 30:19, 20 ເຮັດໃຫ້ຄົນອິດສະຣາເອນໝັ້ນໃຈໃນເລື່ອງໃດ?
5 ໂມເຊໄດ້ເວົ້າຫຍັງ? (ອ່ານພະບັນຍັດ 30:19, 20) ໂມເຊບອກຊາດອິດສະຣາເອນວ່າເຂົາເຈົ້າມີຄວາມຫວັງທີ່ດີເລີດໃນອະນາຄົດ. ພະເຢໂຫວາຈະອວຍພອນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ມີຊີວິດທີ່ຍືນຍາວໃນແຜ່ນດິນທີ່ເພິ່ນສັນຍາໄວ້ ເຊິ່ງເປັນແຜ່ນດິນທີ່ງາມຫຼາຍແລະອຸດົມສົມບູນ. ໂມເຊເວົ້າເຖິງແຜ່ນດິນນັ້ນວ່າ: “ເປັນແຜ່ນດິນທີ່ມີເມືອງໃຫຍ່ໆງາມໆທີ່ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສ້າງ ມີເຮືອນທີ່ເຕັມແຕ່ສິ່ງດີໆທີ່ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ອອກແຮງຫາມາ ມີນ້ຳສ້າງທີ່ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຂຸດ ມີສວນໝາກລະແຊັງແລະຕົ້ນໝາກກອກທີ່ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ປູກ.”—ພບຍ. 6:10, 11
6. ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງຍອມໃຫ້ຊາດອື່ນມາໂຈມຕີຊາດອິດສະຣາເອນ?
6 ໂມເຊໄດ້ເຕືອນຄົນອິດສະຣາເອນນຳວ່າ ເພື່ອຈະໄດ້ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນທີ່ອຸດົມສົມບູນຕໍ່ໆໄປ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ. ໂມເຊກະຕຸ້ນເຂົາເຈົ້າໃຫ້ “ເລືອກຊີວິດ” ໂດຍເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລະ “ສັດຊື່ຕໍ່ເພິ່ນສະເໝີ.” ແຕ່ຄົນອິດສະຣາເອນບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ດັ່ງນັ້ນ ເພິ່ນຈຶ່ງປ່ອຍໃຫ້ພວກອັດຊີເຣຍແລະຕໍ່ມາກໍແມ່ນພວກບາບີໂລນມາໂຈມຕີເຂົາເຈົ້າແລະຈັບເຂົາເຈົ້າໄປເປັນຊະເລີຍ.—2ກສ. 17:6-8, 13, 14; 2ຂຄ. 36:15-17, 20
7. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກຄຳເວົ້າຂອງໂມເຊ? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
7 ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງ? ການເຊື່ອຟັງເຮັດໃຫ້ໄດ້ຊີວິດ. ຄືກັບທີ່ຄົນອິດສະຣາເອນໃກ້ຈະໄດ້ເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາໄວ້ ເຮົາກໍໃກ້ຈະໄດ້ເຂົ້າໄປໃນໂລກໃໝ່ທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາໄວ້ຄືກັນ ເຊິ່ງຢູ່ຫັ້ນເຮົາຈະເຫັນທົ່ວໂລກກາຍເປັນສວນທີ່ງາມໆ. (ອຊຢ. 35:1; ລກ. 23:43) ຊາຕານແລະພວກທີ່ຢູ່ຝ່າຍມັນຈະຖືກທຳລາຍ. (ພນມ. 20:2, 3) ຈະບໍ່ມີສາສະໜາປອມທີ່ສອນເລື່ອງຕົວະກ່ຽວກັບພະເຢໂຫວາ. (ພນມ. 17:16) ຈະບໍ່ມີລັດຖະບານຂອງມະນຸດທີ່ກົດຂີ່ຂົ່ມເຫງປະຊາຊົນ. (ພນມ. 19:19, 20) ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ໃຜກໍຕາມມາສ້າງບັນຫາໃນໂລກທີ່ເປັນສວນທີ່ງາມໆ. (ພສ. 37:10, 11) ທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນໂລກໃໝ່ຈະເຮັດຕາມກົດໝາຍຂອງພະເຢໂຫວາເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ເປັນອັນໜຶ່ງອັນດຽວກັນແລະມີຄວາມສະຫງົບສຸກ. ທຸກຄົນຈະຮັກແລະໄວ້ໃຈກັນ. (ອຊຢ. 11:9) ນີ້ເປັນຄວາມຫວັງທີ່ດີເລີດແທ້ໆ! ຖ້າເຮົາເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍຈະໄດ້ຢູ່ຕໍ່ໄປໃນໂລກທີ່ເປັນສວນທີ່ງາມໆບໍ່ແມ່ນແຕ່ຫຼາຍຮ້ອຍປີເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຈະຢູ່ຕະຫຼອດໄປ!—ພສ. 37:29; ຢຮ. 3:16
ຖ້າເຮົາເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ເຮົາກໍຈະໄດ້ຢູ່ໃນໂລກທີ່ເປັນສວນທີ່ງາມໆບໍ່ແມ່ນແຕ່ຫຼາຍຮ້ອຍປີ ແຕ່ຈະຢູ່ຕະຫຼອດໄປ! (ເບິ່ງຂໍ້ 7)
8. ຄຳສັນຍາເລື່ອງຊີວິດຕະຫຼອດໄປຊ່ວຍມິດຊັນນາຣີຄົນໜຶ່ງແນວໃດ? (ຢູດາ 20, 21)
8 ຖ້າເຮົາຄິດເຖິງຄຳສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາເລື່ອງຊີວິດຕະຫຼອດໄປຢູ່ສະເໝີ ມັນກໍຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຊື່ອຟັງບໍ່ວ່າຈະເຈິບັນຫາຫຍັງກໍຕາມ. (ອ່ານຢູດາ 20, 21) ຄຳສັນຍານັ້ນຍັງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ຕໍ່ສູ້ກັບຈຸດອ່ອນຂອງໂຕເອງນຳ. ພີ່ນ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ເປັນມິດຊັນນາຣີຢູ່ອາຟຣິກາຫຼາຍປີຕ້ອງຕໍ່ສູ້ກັບຈຸດອ່ອນຂອງໂຕເອງເລື້ອຍໆ ລາວເວົ້າວ່າ: “ການຄິດຢູ່ສະເໝີວ່າຖ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາກໍຈະບໍ່ໄດ້ຊີວິດຕະຫຼອດໄປໃນໂລກໃໝ່ຊ່ວຍຂ້ອຍໃຫ້ຕັ້ງໃຈທີ່ຈະຕໍ່ສູ້ກັບຈຸດອ່ອນຂອງໂຕເອງແລະເພິ່ງພະເຢໂຫວາໂດຍອະທິດຖານຂໍໃຫ້ເພິ່ນຊ່ວຍສະເໝີ. ເມື່ອເພິ່ນຊ່ວຍ ຂ້ອຍກໍເອົາຊະນະຈຸດອ່ອນນັ້ນໄດ້.”
“ລູກຈະປະສົບຜົນສຳເລັດ”
9. ດາວິດເຈິບັນຫາຫຍັງແດ່ໃນຊີວິດ?
9 ດາວິດເປັນກະສັດທີ່ດີຫຼາຍ. ລາວຍັງເປັນນັກດົນຕີ ນັກກະວີ ນັກຮົບ ແລະຜູ້ພະຍາກອນ. ດາວິດເຈິບັນຫາຫຼາຍຢ່າງໃນຊີວິດ ເຊັ່ນ: ເປັນເວລາຫຼາຍປີທີ່ລາວຕ້ອງໜີຈາກການໄລ່ລ່າຂອງກະສັດຊາອູນແລະຕ້ອງໄປລີ້ຢູ່ຕາມບ່ອນຕ່າງໆ. ຫຼັງຈາກໄດ້ເປັນກະສັດແລ້ວ ດາວິດກໍຍັງຕ້ອງໜີອີກຍ້ອນອັບຊາໂລມລູກຊາຍຂອງລາວຢາກເປັນກະສັດແທນແລະພະຍາຍາມຈະຂ້າລາວ. ເຖິງວ່າດາວິດເຈິບັນຫາເຫຼົ່ານີ້ແລະເຄີຍເຮັດຜິດຮ້າຍແຮງ ແຕ່ລາວຍັງສັດຊື່ແລະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາຕໍ່ໄປຈົນຮອດມື້ຕາຍ. ພະເຢໂຫວາເວົ້າເຖິງດາວິດວ່າ ລາວ “ເປັນຄົນທີ່ [ເພິ່ນ] ພໍໃຈ.” ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຄວນຟັງຄຳແນະນຳທີ່ເປັນປະໂຫຍດຂອງດາວິດ.—ກຈກ. 13:22; 1ກສ. 15:5
10. ກ່ອນໂຊໂລໂມນຈະເປັນກະສັດ ເປັນຫຍັງດາວິດຈຶ່ງໃຫ້ຄຳແນະນຳລາວ?
10 ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງຄຳແນະນຳທີ່ດາວິດໃຫ້ກັບໂຊໂລໂມນລູກຊາຍຂອງລາວທີ່ຈະເປັນກະສັດຄົນຕໍ່ໄປຂອງອິດສະຣາເອນ. ພະເຢໂຫວາໄດ້ເລືອກໂຊໂລໂມນໃຫ້ເປັນຜູ້ສ້າງວິຫານເພື່ອປະຊາຊົນຈະມານະມັດສະການເພິ່ນໄດ້. (1ຂຄ. 22:5) ໂຊໂລໂມນມີວຽກຫຼາຍຢ່າງທີ່ຕ້ອງເຮັດ ແລະລາວຈຳເປັນຕ້ອງໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກພະເຢໂຫວາເພື່ອປົກຄອງຊາດອິດສະຣາເອນ. ດາວິດເວົ້າຫຍັງກັບໂຊໂລໂມນ? ໃຫ້ເຮົາມາເບິ່ງນຳກັນ.
11. ຕາມ 1 ກະສັດ 2:2, 3 ດາວິດໃຫ້ຄຳແນະນຳຫຍັງໂຊໂລໂມນ ແລະເມື່ອໂຊໂລໂມນເຮັດຕາມຜົນເປັນແນວໃດ? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
11 ດາວິດໄດ້ເວົ້າຫຍັງ? (ອ່ານ 1 ກະສັດ 2:2, 3) ດາວິດບອກໂຊໂລໂມນວ່າຖ້າລາວເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ລາວຈະປະສົບຜົນສຳເລັດໃນຊີວິດ. ເປັນເວລາຫຼາຍປີທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງກັບໂຊໂລໂມນແລະຊ່ວຍລາວໃນຫຼາຍດ້ານ. (1ຂຄ. 29:23-25) ລາວໄດ້ສ້າງວິຫານທີ່ງາມໆແລະໄດ້ຂຽນປຶ້ມຫຼາຍຫົວໃນຄຳພີໄບເບິນ. ລາວມີຊື່ສຽງເລື່ອງສະຕິປັນຍາແລະຮັ່ງຫຼາຍ. (1ກສ. 4:34) ແຕ່ຄືກັບທີ່ດາວິດບອກ ໂຊໂລໂມນຈະປະສົບຄວາມສຳເລັດໄດ້ກໍຕໍ່ເມື່ອລາວເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາເທົ່ານັ້ນ. ເປັນຕາເສຍດາຍ ຕອນທີ່ໂຊໂລໂມນເຖົ້າແລ້ວ ລາວກໍເລີ່ມໄປນະມັດສະການພະເຈົ້າອື່ນ. ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງບໍ່ພໍໃຈລາວຫຼາຍແລະບໍ່ໄດ້ໃຫ້ສະຕິປັນຍາກັບລາວເພື່ອຈະປົກຄອງປະຊາຊົນດ້ວຍຄວາມຖືກຕ້ອງແລະຍຸຕິທຳ.—1ກສ. 11:9, 10; 12:4
ຄຳເວົ້າສຸດທ້າຍທີ່ດາວິດເວົ້າກັບໂຊໂລໂມນລູກຊາຍຂອງລາວຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຫັນວ່າຖ້າເຮົາເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ເພິ່ນກໍຈະໃຫ້ເຮົາມີສະຕິປັນຍາເພື່ອຈະຕັດສິນໃຈໄດ້ດີ (ເບິ່ງຂໍ້ 11-12)b
12. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກຄຳເວົ້າຂອງດາວິດ?
12 ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງ? ການເຊື່ອຟັງຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດ. (ພສ. 1:1-3) ແນ່ນອນວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ເຮົາຮັ່ງແລະມີຊື່ສຽງຄືກັບໂຊໂລໂມນ. ແຕ່ຖ້າເຮົາເຊື່ອຟັງເພິ່ນ ເພິ່ນກໍຈະໃຫ້ເຮົາມີສະຕິປັນຍາເພື່ອຈະຕັດສິນໃຈຢ່າງຖືກຕ້ອງ. (ສພສ. 2:6, 7; ຢກບ. 1:5) ຄຳແນະນຳຂອງພະເຢໂຫວາຊ່ວຍເຮົາຕອນທີ່ຕ້ອງຕັດສິນໃຈເລື່ອງວຽກອາຊີບ ການຮຽນຕໍ່ ຄວາມບັນເທີງ ແລະເລື່ອງເງິນ. ຖ້າເຮົາເຮັດຕາມຄຳແນະນຳເຫຼົ່ານັ້ນກໍຈະຊ່ວຍປົກປ້ອງສາຍສຳພັນຂອງເຮົາກັບພະເຢໂຫວາແລະຈະໄດ້ຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. (ສພສ. 2:10, 11) ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາຍັງຈະມີໝູ່ທີ່ດີແລະມີຄອບຄົວທີ່ມີຄວາມສຸກ.
13. ສິ່ງໃດຊ່ວຍຄາເມນໃຫ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນຊີວິດ?
13 ຄາເມນທີ່ຢູ່ປະເທດໂມຊຳບິກຄິດວ່າການຮຽນສູງໆຈະຊ່ວຍໃຫ້ປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນຊີວິດ. ລາວຈຶ່ງໄປຮຽນຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລກ່ຽວກັບການອອກແບບ. ລາວເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍມັກສິ່ງທີ່ຮຽນ ແຕ່ມັນຕ້ອງໃຊ້ເວລາແລະກຳລັງຫຼາຍອີ່ຫຼີ. ຂ້ອຍຮຽນຕັ້ງແຕ່ 7 ໂມງເຄິ່ງຕອນເຊົ້າຮອດ 6 ໂມງຕອນແລງ ມັນຈຶ່ງຍາກຫຼາຍທີ່ຈະໄປປະຊຸມ ແລະຄວາມເຊື່ອຂອງຂ້ອຍກໍຄ່ອຍໆອ່ອນລົງ. ເລິກໆໃນໃຈ ຂ້ອຍຮູ້ໂຕວ່າກຳລັງຮັບໃຊ້ນາຍ 2 ຄົນ.” (ມທ. 6:24) ລາວອະທິດຖານຫາພະເຢໂຫວາກ່ຽວກັບສະພາບການຂອງໂຕເອງແລະຄົ້ນຄວ້າປຶ້ມຕ່າງໆຂອງອົງການ. ລາວເວົ້າຕື່ມວ່າ: “ຫຼັງຈາກຂ້ອຍໄດ້ຮັບຄຳແນະນຳທີ່ດີຈາກຜູ້ເບິ່ງແຍງແລະຈາກແມ່ ຂ້ອຍກໍຕັດສິນໃຈລາອອກຈາກມະຫາວິທະຍາໄລເພື່ອຈະຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເຕັມເວລາ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າຂ້ອຍໄດ້ເລືອກສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດໃນຊີວິດແລະຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ເລືອກແບບນັ້ນ. ຂ້ອຍບໍ່ເສຍໃຈເລີຍ.”
14. ອັນໃດແມ່ນຈຸດສຳຄັນຂອງເລື່ອງທີ່ໂມເຊກັບດາວິດເວົ້າເຖິງ?
14 ໂມເຊກັບດາວິດຮັກພະເຢໂຫວາແລະຮູ້ວ່າການເຊື່ອຟັງເພິ່ນເປັນເລື່ອງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍແທ້ໆ. ດັ່ງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງກະຕຸ້ນຄົນອື່ນໃຫ້ເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງເຂົາເຈົ້າແລະໃຫ້ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາສະເໝີ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຍັງເຕືອນວ່າຖ້າໃຜບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ ເພິ່ນກໍຈະບໍ່ພໍໃຈຜູ້ນັ້ນແລະຈະບໍ່ອວຍພອນລາວຕາມທີ່ສັນຍາໄວ້. ຄຳແນະນຳຂອງໂມເຊກັບດາວິດເປັນປະໂຫຍດຕໍ່ເຮົາຫຼາຍໃນທຸກມື້ນີ້. ຫຼາຍຮ້ອຍປີຕໍ່ມາ ຜູ້ຮັບໃຊ້ອີກຄົນໜຶ່ງຂອງພະເຢໂຫວາກໍເວົ້າຄືກັນວ່າເປັນເລື່ອງສຳຄັນແທ້ໆທີ່ຈະຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ.
“ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ສຸດ”
15. ອັກຄະສາວົກໂຢຮັນມີປະສົບການຫຍັງແດ່ໃນຊີວິດ?
15 ໂຢຮັນເປັນອັກຄະສາວົກທີ່ພະເຢຊູຮັກຫຼາຍ. (ມທ. 10:2; ຢຮ. 19:26) ໂຢຮັນເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ນຳກັນກັບພະເຢຊູຕະຫຼອດການຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນ ໄດ້ເຫັນການອັດສະຈັນຕ່າງໆທີ່ພະເຢຊູເຮັດ ແລະໄດ້ຢູ່ຄຽງຂ້າງພະເຢຊູຕອນທີ່ເພິ່ນເຈິຄວາມຍາກລຳບາກ. ລາວເຫັນພະເຢຊູຖືກປະຫານຊີວິດແລະໄດ້ເຈິກັບເພິ່ນຫຼັງຈາກທີ່ເພິ່ນຖືກປຸກໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍ. ລາວຍັງໄດ້ເຫັນວ່າປະຊາຄົມຄລິດສະຕຽນເຕີບໃຫຍ່ຂະຫຍາຍໂຕ ແລະລາວກໍມີອາຍຸຍືນຈົນໄດ້ເຫັນຂ່າວດີໄດ້ຮັບການ “ປະກາດໄປທົ່ວໂລກ.”—ກລຊ. 1:23
16. ໃຜແດ່ທີ່ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຈົດໝາຍຂອງໂຢຮັນ?
16 ຕອນທີ່ໂຢຮັນເຖົ້າຫຼາຍແລ້ວ ລາວໄດ້ຮັບສິດທິພິເສດໃຫ້ຂຽນປຶ້ມທີ່ໜ້າຕື່ນເຕັ້ນຫຼາຍເຊິ່ງກໍຄືປຶ້ມພະນິມິດ. (ພນມ. 1:1) ໂຢຮັນໄດ້ຂຽນປຶ້ມຂ່າວດີທີ່ເປັນຊື່ຂອງລາວເອງແລະຍັງໄດ້ຂຽນຈົດໝາຍ 3 ສະບັບເຊິ່ງຕອນນີ້ແມ່ນ 1 ໂຢຮັນ 2 ໂຢຮັນ ແລະ 3 ໂຢຮັນ. ໃນຈົດໝາຍສະບັບທີ 3 ລາວຂຽນໄປຫາຄລິດສະຕຽນທີ່ສັດຊື່ຄົນໜຶ່ງຊື່ຄາໂຢເຊິ່ງລາວຮັກຄືລູກ. (3ຢຮ. 1) ໃນຕອນນັ້ນຄືຊິມີອີກຫຼາຍຄົນທີ່ໂຢຮັນຖືວ່າເປັນຄືກັບລູກທີ່ຮັກຂອງລາວ. ສິ່ງທີ່ໂຢຮັນຂຽນໄດ້ໃຫ້ກຳລັງໃຈລູກສິດຂອງພະເຢຊູທຸກຄົນຈົນຮອດທຸກມື້ນີ້.
17. ຕາມ 3 ໂຢຮັນ 4 ສິ່ງໃດເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ?
17 ໂຢຮັນໄດ້ຂຽນຫຍັງ? (ອ່ານ 3 ໂຢຮັນ 4) ໃນຈົດໝາຍສະບັບທີ 3 ຂອງໂຢຮັນ ລາວບອກວ່າລາວມີຄວາມສຸກທີ່ເຫັນພີ່ນ້ອງເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ. ໃນຕອນນັ້ນ ມີບາງຄົນສອນຄຳສອນຕົວະແລະເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມແຕກແຍກໃນປະຊາຄົມ. ແຕ່ກໍມີບາງຄົນທີ່ຍັງ “ໃຊ້ຊີວິດຕາມຄວາມຈິງ.” ເຂົາເຈົ້າເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລະ “ໃຊ້ຊີວິດຕາມກົດໝາຍຂອງ [ເພິ່ນ].” (2ຢຮ. 4, 6) ຄລິດສະຕຽນທີ່ສັດຊື່ເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ເຮັດໃຫ້ໂຢຮັນມີຄວາມສຸກ ແຕ່ຍັງເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກນຳ.—ສພສ. 27:11
18. ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງຈາກຄຳເວົ້າຂອງໂຢຮັນ?
18 ເຮົາໄດ້ຮຽນຫຍັງ? ການຮັກສາຄວາມສັດຊື່ເຮັດໃຫ້ມີຄວາມສຸກ. (1ຢຮ. 5:3) ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ: ເຮົາມີຄວາມສຸກທີ່ຮູ້ວ່າເຮົາໄດ້ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກ. ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆທີ່ເຫັນເຮົາບໍ່ເຮັດສິ່ງທີ່ຊົ່ວແລະເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງເພິ່ນ. (ສພສ. 23:15) ພວກທູດສະຫວັນກໍມີຄວາມສຸກຄືກັນທີ່ເຫັນແບບນີ້. (ລກ. 15:10) ເຮົາເອງກໍມີຄວາມສຸກເມື່ອເຫັນພີ່ນ້ອງຍັງຮັກສາຄວາມສັດຊື່ເຖິງວ່າເຈິກັບຄວາມຍາກລຳບາກຫຼືຖືກລໍ້ໃຈໃຫ້ເຮັດຜິດ. (2ທຊ. 1:4) ເມື່ອໂລກທີ່ຊາຕານປົກຄອງຖືກທຳລາຍ ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ຮັກສາຄວາມສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາສະເໝີ.
19. ພີ່ນ້ອງເຣໂຊຮູ້ສຶກແນວໃດທີ່ໄດ້ສອນຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ຈັກຄວາມຈິງ? (ເບິ່ງຮູບນຳ)
19 ເຮົາມີຄວາມສຸກເປັນພິເສດເມື່ອສອນຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ຈັກຄວາມຈິງ. ພີ່ນ້ອງເຣໂຊທີ່ຢູ່ສາທາລະນະລັດໂດມິນິກັນຮູ້ສຶກວ່າເປັນສິດທິພິເສດຫຼາຍແທ້ໆທີ່ໄດ້ສອນຄົນອື່ນໃຫ້ຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອຄິດເຖິງຫຼາຍຄົນທີ່ລາວໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ເຂົ້າມານະມັດສະການພະເຢໂຫວາ ລາວກໍເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍແທ້ໆຈົນບໍ່ຮູ້ວ່າຊິພັນລະນາແນວໃດເມື່ອເຫັນຄົນທີ່ຂ້ອຍສອນຄ່ອຍໆຮັກພະເຢໂຫວາ ຮຽນຮູ້ທີ່ຈະໄວ້ໃຈເພິ່ນ ແລະປ່ຽນແປງຊີວິດເພື່ອເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີຄວາມສຸກ. ຂ້ອຍຮູ້ສຶກວ່າສິ່ງທີ່ຂ້ອຍໄດ້ພະຍາຍາມແລະເສຍສະລະໄປມັນຄຸ້ມຄ່າແທ້ໆເພາະມັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຄວາມສຸກຫຼາຍ.”
ເຮົາມີຄວາມສຸກຫຼາຍທີ່ໄດ້ສອນຄົນອື່ນໃຫ້ຮັກແລະເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ (ເບິ່ງຂໍ້ 19)
ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຈາກຄຳເວົ້າສຸດທ້າຍຂອງຜູ້ຮັບໃຊ້ທີ່ສັດຊື່
20. ເຮົາມີຫຍັງແດ່ທີ່ຄ້າຍຄືກັບໂມເຊ ດາວິດ ແລະໂຢຮັນ?
20 ເຖິງວ່າໂມເຊ ດາວິດ ແລະໂຢຮັນຈະຢູ່ຄົນລະຍຸກຄົນລະສະໄໝກັບເຮົາແລະມີສະພາບການຕ່າງຈາກເຮົາ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍມີຫຼາຍຢ່າງທີ່ຄ້າຍຄືກັບເຮົາ ເຊັ່ນ: ເຂົາເຈົ້າຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ ເຂົາເຈົ້າອະທິດຖານຫາເພິ່ນ ໄວ້ວາງໃຈເພິ່ນ ແລະຂໍການຊີ້ນຳຈາກເພິ່ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ເຮົາກໍຍັງເປັນຄືກັບເຂົາເຈົ້າໃນຈຸດທີ່ວ່າເຮົາໝັ້ນໃຈວ່າພະເຢໂຫວາຈະອວຍພອນຄົນທີ່ເຊື່ອຟັງເພິ່ນ.
21. ຄົນທີ່ເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງໂມເຊ ດາວິດ ແລະໂຢຮັນຈະໄດ້ຮັບພອນຫຍັງ?
21 ໃຫ້ເຮົາເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງຜູ້ຊາຍສູງອາຍຸເຫຼົ່ານີ້ໂດຍເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ. ຖ້າເຮັດແບບນັ້ນ ເຮົາກໍຈະປະສົບຄວາມສຳເລັດໃນທຸກສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດ ແລະເຮົາຈະມີ “ຊີວິດຍືນຍາວ” ເຊິ່ງກໍຄືຊີວິດຕະຫຼອດໄປ. (ພບຍ. 30:20) ເຮົາຈະມີຄວາມສຸກທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍ່ທີ່ຮັກຂອງເຮົາພໍໃຈ ເພິ່ນຈະໃຫ້ລາງວັນເຮົາຫຼາຍເກີນກວ່າທີ່ເຮົາຈະນຶກພາບອອກໄດ້.—ອຟຊ. 3:20
ເພງທີ 129 ເຮົາຈະອົດທົນຕໍ່ໄປ
a ຄົນອິດສະຣາເອນສ່ວນຫຼາຍທີ່ເຫັນພະເຢໂຫວາເຮັດການອັດສະຈັນຢູ່ທະເລແດງໄດ້ຕາຍກ່ອນທີ່ຈະເຫັນແຜ່ນດິນທີ່ເພິ່ນສັນຍາໄວ້. (ຈຊບ. 14:22, 23) ພະເຢໂຫວາບອກວ່າທຸກຄົນທີ່ອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປຈະຕ້ອງຕາຍຢູ່ບ່ອນກັນດານ. (ຈຊບ. 14:29) ແຕ່ໂຢຊວຍ ກາເລັບ ຫຼາຍຄົນທີ່ອາຍຸບໍ່ຮອດ 20 ປີ ແລະຫຼາຍຄົນໃນຕະກູນເລວີມີຊີວິດຢູ່ຈົນໄດ້ເຫັນພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ຄຳສັນຍາຂອງເພິ່ນເປັນຈິງຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນແລະເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ເພິ່ນສັນຍາໄວ້.—ພບຍ. 1:24-40
b ຄຳອະທິບາຍຮູບໜ້າ 11: ຮູບເບື້ອງຊ້າຍ: ດາວິດໃຫ້ຄຳແນະນຳສຸດທ້າຍກັບໂຊໂລໂມນລູກຊາຍຂອງລາວ. ຮູບເບື້ອງຂວາ: ພີ່ນ້ອງຊາຍຍິງໄດ້ຮັບການສຶກສາທີ່ດີທີ່ສຸດຈາກສະຕິປັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາຢູ່ໂຮງຮຽນໄພໂອເນຍ.