Sálmur

78 Hlustaðu, þjóð mín, á lög mín,*

gefðu gaum að orðum mínum.

 2 Ég tala í málsháttum,

legg fram gátur frá liðinni tíð.+

 3 Það sem við höfum heyrt og þekkjum,

það sem feður okkar sögðu okkur frá,+

 4 felum við ekki fyrir sonum þeirra.

Við segjum komandi kynslóð+

frá lofsverðum verkum Jehóva og styrk hans,+

þeim undrum sem hann hefur unnið.+

 5 Hann gaf Jakobi ákvæði*

og setti lög í Ísrael.

Hann sagði forfeðrum okkar

að fræða börn sín um þau+

 6 svo að komandi kynslóð,

börnin sem voru enn ekki fædd, gæti kynnst þeim+

og síðan sagt börnum sínum frá þeim.+

 7 Þá myndu þau treysta Guði

og ekki gleyma verkum hans+

heldur halda boðorð hans.+

 8 Þau yrðu ekki eins og forfeður þeirra,

þrjósk og uppreisnargjörn kynslóð,+

kynslóð með óstöðugt* hjarta+

sem var Guði ótrú.

 9 Efraímítar voru vopnaðir boga

en á orrustudeginum hörfuðu þeir.

10 Þeir héldu ekki sáttmála Guðs+

og neituðu að fylgja lögum hans.+

11 Þeir gleymdu því sem hann hafði gert,+

kraftaverkunum sem hann lét þá sjá.+

12 Hann vann máttarverk í augsýn forfeðra þeirra+

í Egyptalandi, á Sóansvæðinu.+

13 Hann klauf hafið og lét þá ganga gegnum það,

hann lét sjóinn standa eins og stífluvegg.+

14 Hann leiddi þá með skýi á daginn

og með lýsandi eldi um nætur.+

15 Hann klauf kletta í óbyggðunum

og lét þá drekka nægju sína eins og úr djúpum lindum.+

16 Hann lét ár spretta úr kletti

og vatn streyma eins og fljót.+

17 En þeir héldu áfram að syndga gegn honum

og gera uppreisn gegn Hinum hæsta í eyðimörkinni.+

18 Þeir ögruðu* Guði í hjarta sér+

með því að heimta mat sem þeir girntust.

20 Hann sló á klett

svo að vatn rann og ár streymdu fram.+

„Getur hann líka gefið okkur brauð

eða séð fólki sínu fyrir kjöti?“+

Eldur+ gaus upp gegn Jakobi

og reiði Guðs blossaði gegn Ísrael+

22 því að þeir trúðu ekki á Guð+

og treystu ekki að hann gæti bjargað þeim.

23 Hann skipaði þá skýjunum

og opnaði dyr himins.

24 Hann lét rigna manna þeim til matar,

hann gaf þeim korn af himni.+

25 Menn átu brauð hinna máttugu,*+

hann gaf þeim nóg til að seðja þá.+

26 Hann gaf austanvindinum lausan tauminn á himnum

og vakti sunnanvind með krafti sínum.+

27 Hann lét kjöti rigna yfir þá eins og ryki,

fuglum eins og sandi á sjávarströnd.

28 Hann lét þá falla í miðjum búðum sínum,

allt í kringum tjöld sín.

29 Þeir átu sér til óbóta,

hann gaf þeim það sem þeir girntust.+

30 En áður en þeim tókst að seðja græðgina,

meðan maturinn var enn í munni þeirra,

31 blossaði reiði Guðs upp gegn þeim.+

Hann tók sterkustu menn þeirra af lífi,+

felldi unga menn Ísraels.

32 Þrátt fyrir þetta syndguðu þeir áfram+

og trúðu ekki á máttarverk hans.+

33 Hann batt enda á ævidaga þeirra eins og væru þeir aðeins vindgustur,+

ár þeirra enduðu með skelfingu.

Þeir sneru við og leituðu Guðs,

35 minnugir þess að hann var klettur þeirra,+

að hinn hæsti Guð var lausnari* þeirra.+

36 En þeir reyndu að blekkja hann með orðum sínum

og lugu að honum með tungunni.

37 Þeir voru honum ekki trúir í hjarta+

og héldu ekki sáttmálann við hann.+

Oft hélt hann aftur af reiði sinni+

og gaf bræðinni ekki lausan tauminn.

39 Hann minntist þess að þeir voru hold,+

vindhviða sem líður hjá* og snýr ekki aftur.

40 Hve oft risu þeir ekki gegn honum í óbyggðunum+

og særðu hann í eyðimörkinni.+

41 Þeir reyndu Guð hvað eftir annað+

og hryggðu* Hinn heilaga Ísraels.

42 Þeir mundu ekki eftir mætti* hans,

deginum sem hann bjargaði þeim undan* óvininum,+

43 hvernig hann birti tákn sín í Egyptalandi+

og kraftaverk sín á Sóansvæðinu.

44 Hann breytti Nílarám í blóð+

svo að þeir gátu ekki drukkið úr þeim.

45 Hann sendi broddflugusveim til að tortíma þeim+

og froska til að gera út af við þá.+

46 Hann gaf gráðugum engisprettum uppskeru þeirra

og engisprettusveim ávöxt erfiðis þeirra.+

47 Hann eyddi vínviði þeirra

og mórfíkjutrjám með hagli.+

48 Hann gaf burðardýr þeirra haglinu á vald+

og búfé þeirra eldingunum.*

49 Hann lét þá kenna á brennandi reiði sinni

með bræði, gremju og raunum.

Hann þyrmdi ekki lífi þeirra

heldur gaf þá* drepsóttinni á vald.

51 Að lokum felldi hann alla frumburði Egypta,+

frumgróða karlmennsku þeirra í tjöldum Kams.

52 Síðan fór hann með fólk sitt þaðan eins og sauði+

og leiddi það eins og hjörð í óbyggðunum.

53 Hann leiddi þá óhulta

og þeir óttuðust ekki.+

54 Hann fór með þá til síns heilaga lands,+

fjalllendisins sem hann tók með hægri hendi.+

55 Hann hrakti þjóðirnar undan þeim,+

skipti með þeim erfðalandi með mælisnúru.+

57 Þeir yfirgáfu hann og voru eins svikulir og forfeður þeirra,+

óáreiðanlegir eins og slakur bogi.+

58 Þeir misbuðu honum með fórnarhæðum sínum+

og reittu hann til reiði* með skurðgoðum sínum.+

59 Guð heyrði það og reiddist,+

hann hafnaði Ísrael með öllu.

60 Að lokum yfirgaf hann tjaldbúðina í Síló,+

tjaldið þar sem hann hafði búið meðal manna.+

61 Hann lét tákn máttar síns fara í útlegð,

lét dýrð sína í hendur andstæðingsins.+

62 Hann lét fólk sitt falla fyrir sverði+

og reiddist arfleifð sinni ákaflega.

63 Eldur gleypti ungu mennina

og enginn söng brúðkaupssöng fyrir meyjar hans.*

64 Prestar hans féllu fyrir sverði+

en ekkjur þeirra grétu ekki.+

65 Þá vaknaði Jehóva eins og af svefni,+

eins og hermaður+ vaknar eftir víndrykkju.

66 Hann rak andstæðinga sína á flótta+

og gerði þeim varanlega skömm.

67 Hann hafnaði tjaldi Jósefs,

valdi ekki ættkvísl Efraíms.

68 En hann valdi ættkvísl Júda,+

Síonarfjall sem hann elskar.+

69 Hann gerði helgidóm sinn eins varanlegan og himininn,*+

eins og jörðina sem hann skapaði til að standa að eilífu.+

70 Hann útvaldi Davíð+ þjón sinn

og sótti hann í fjárbyrgin+

71 þar sem hann gætti ánna.*

Hann gerði hann að hirði yfir Jakobi, þjóð sinni,+

og yfir Ísrael, arfleifð sinni.+

72 Hann var hirðir þeirra af einlægu hjarta+

og leiddi þá með lipurri hendi.+