ຈົດເຊັນບັນຊີ

1 ໃນວັນທີ 1 ຂອງເດືອນທີ 2 ໃນປີທີ 2 ຫຼັງຈາກທີ່ພວກອິດສະຣາເອນອອກມາຈາກເອຢິບ+ ພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກໂມເຊຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ*+ໃນບ່ອນກັນດານຊີນາຍ+ວ່າ: 2 “ໃຫ້ນັບຈຳນວນ+ຜູ້ຊາຍອິດສະຣາເອນ*ທຸກຄົນ*ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. 3 ເຈົ້າກັບອາໂຣນຕ້ອງຈົດທະບຽນລາຍຊື່ທຸກຄົນຕາມກຸ່ມຂອງເຂົາເຈົ້າ*ຄື ທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ+ ເຊິ່ງເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບອິດສະຣາເອນໄດ້.

4 ໃຫ້ເລືອກເອົາຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງຈາກແຕ່ລະຕະກູນມາເປັນຜູ້ຊ່ວຍເຈົ້າ. ແຕ່ລະຄົນຈະເປັນຫົວໜ້າຂອງແຕ່ລະຕະກູນ.+ 5 ລາຍຊື່ຂອງຄົນທີ່ຈະມາເປັນຜູ້ຊ່ວຍເຈົ້າມີດັ່ງນີ້: ຈາກຕະກູນຣູເບັນແມ່ນເອລີຊູ+ລູກຊາຍຂອງເຊເດອູ 6 ຈາກຕະກູນຊີເມໂອນແມ່ນເຊລູມີເອນ+ລູກຊາຍຂອງເຊເດຊູຣີຊັດດາຍ 7 ຈາກຕະກູນຢູດາແມ່ນນາໂຊນ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີນາດາບ 8 ຈາກຕະກູນອິດຊາຄາແມ່ນເນທາເນນ+ລູກຊາຍຂອງຊຸອາ 9 ຈາກຕະກູນເຊບູລູນແມ່ນເອລີອາບ+ລູກຊາຍຂອງເຮໂລນ 10 ຈາກຕະກູນເອຟຣາຢິມ+ເຊິ່ງເປັນລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບແມ່ນເອລີຊາມາລູກຊາຍຂອງອຳມີຮຸດ ຈາກຕະກູນມານາເຊເຊິ່ງເປັນລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບແມ່ນຄາມາລີເອັນລູກຊາຍຂອງເປດາຊູ 11 ຈາກຕະກູນເບັນຢາມິນແມ່ນອາບີດານ+ລູກຊາຍຂອງກິເດໂອນີ 12 ຈາກຕະກູນດານແມ່ນອາຮີເອເຊ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຊັດດາຍ 13 ຈາກຕະກູນອາເຊແມ່ນປາກີເອນ+ລູກຊາຍຂອງອົກຣັນ 14 ຈາກຕະກູນຄາດແມ່ນເອລີຢາສັບ+ລູກຊາຍຂອງດູເອນ 15 ຈາກຕະກູນນັບທາລີແມ່ນອາຮີລາ+ລູກຊາຍຂອງເອນັນ. 16 ຄົນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຜູ້ທີ່ຖືກເລືອກຈາກພວກອິດສະຣາເອນ. ເຂົາເຈົ້າເປັນຫົວໜ້າ+ຂອງຕະກູນທີ່ສືບເຊື້ອສາຍມາຈາກປູ່ຍ່າຕານາຍ ແລະເປັນຫົວໜ້າຂອງຄົນອິດສະຣາເອນຫຼາຍພັນຄົນ.”+

17 ໂມເຊກັບອາໂຣນໄດ້ພາຄົນເຫຼົ່ານີ້ທີ່ຖືກເລືອກຈາກແຕ່ລະຕະກູນມາ. 18 ໃນວັນທີ 1 ຂອງເດືອນທີ 2 ຄົນເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ເອີ້ນພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ມາປະຊຸມກັນ ເພື່ອຈະຈົດທະບຽນຊື່ຂອງທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ 19 ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ. ໂມເຊໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນໃນບ່ອນກັນດານຊີນາຍ.+

20 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງຣູເບັນ ເຊິ່ງເປັນລູກຊາຍກົກ+ຂອງອິດສະຣາເອນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 21 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນຣູເບັນມີ 46.500 ຄົນ.

22 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງຊີເມໂອນ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 23 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນຊີເມໂອນມີ 59.300 ຄົນ.

24 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງຄາດ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 25 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນຄາດມີ 45.650 ຄົນ.

26 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງຢູດາ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 27 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນຢູດາມີ 74.600 ຄົນ.

28 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງອິດຊາຄາ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 29 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນອິດຊາຄາມີ 54.400 ຄົນ.

30 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງເຊບູລູນ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 31 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນເຊບູລູນມີ 57.400 ຄົນ.

32 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງເອຟຣາຢິມ+ ເຊິ່ງເປັນລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 33 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນເອຟຣາຢິມມີ 40.500 ຄົນ.

34 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງມານາເຊ+ ເຊິ່ງເປັນລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 35 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນມານາເຊມີ 32.200 ຄົນ.

36 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງເບັນຢາມິນ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 37 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນເບັນຢາມິນມີ 35.400 ຄົນ.

38 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງດານ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 39 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນດານມີ 62.700 ຄົນ.

40 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງອາເຊ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 41 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນອາເຊມີ 41.500 ຄົນ.

42 ເຂົາເຈົ້າຈົດລາຍຊື່ລູກຫຼານຂອງນັບທາລີ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້. 43 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດຂອງຕະກູນນັບທາລີມີ 53.400 ຄົນ.

44 ໂມເຊກັບອາໂຣນແລະພວກຫົວໜ້າຂອງອິດສະຣາເອນຈາກ 12 ຕະກູນໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ຂອງຄົນເຫຼົ່ານີ້. 45 ຜູ້ຊາຍອິດສະຣາເອນທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ແລະເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບໄດ້ນັ້ນຖືກຈົດທະບຽນຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. 46 ຈຳນວນຄົນທີ່ລົງທະບຽນທັງໝົດມີ 603.550 ຄົນ.+

47 ແຕ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ຂອງພວກເລວີ+ຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ.+ 48 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 49 “ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງຈົດທະບຽນຊື່ຂອງຄົນຕະກູນເລວີ ແລະບໍ່ຕ້ອງນັບຈຳນວນຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າເຂົ້າກັບພວກອິດສະຣາເອນຕະກູນອື່ນໆ.+ 50 ເຈົ້າຕ້ອງແຕ່ງຕັ້ງຄົນເລວີໃຫ້ເບິ່ງແຍງເຕັ້ນສັກສິດທີ່ມີຫີບສັນຍາ*+ຢູ່ຫັ້ນ ແລະໃຫ້ເບິ່ງແຍງເຄື່ອງໃຊ້ແລະເຄື່ອງຂອງທຸກຢ່າງທີ່ກ່ຽວກັບເຕັ້ນສັກສິດນັ້ນ.+ ເຂົາເຈົ້າຈະເບິ່ງແຍງ+ແລະຂົນເຕັ້ນສັກສິດ ລວມທັງເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງທີ່ກ່ຽວກັບເຕັ້ນນັ້ນ.+ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຕັ້ງເຕັ້ນຂອງໂຕເອງອ້ອມຮອບເຕັ້ນສັກສິດ.+ 51 ເມື່ອໃດກໍຕາມທີ່ຕ້ອງມ້າງ+ເຕັ້ນສັກສິດແລະຍ້າຍບ່ອນ ພວກເລວີຈະຕ້ອງເປັນຄົນເຮັດ. ເມື່ອໃດກໍຕາມທີ່ຕ້ອງປະກອບເຕັ້ນສັກສິດອີກ ພວກເລວີກໍຈະຕ້ອງເປັນຄົນເຮັດ. ຖ້າຄົນທີ່ບໍ່ມີສິດ*ຄົນໃດເຂົ້າໄປໃກ້ເຕັ້ນສັກສິດ ລາວຈະຕ້ອງຕາຍ.+

52 ຄົນອິດສະຣາເອນຕ້ອງຕັ້ງເຕັ້ນຂອງໂຕເອງໃນບ່ອນທີ່ກຳນົດໄວ້ຕາມຈຸ*+ແລະຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າ. 53 ພວກເລວີຕ້ອງຕັ້ງເຕັ້ນຂອງໂຕເອງອ້ອມຮອບເຕັ້ນສັກສິດທີ່ມີຫີບສັນຍາຢູ່ ເພື່ອເຮົາຈະບໍ່ໃຈຮ້າຍໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ.+ ພວກເລວີມີໜ້າທີ່ເບິ່ງແຍງ*ເຕັ້ນສັກສິດທີ່ມີຫີບສັນຍາ+ຢູ່ຫັ້ນ.”

54 ພວກອິດສະຣາເອນເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດຕາມໝົດທຸກຢ່າງ.

2 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊແລະອາໂຣນອີກວ່າ: 2 “ພວກອິດສະຣາເອນຕ້ອງຕັ້ງຄ້າຍພັກຕາມຈຸ+ທີ່ກຳນົດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ ເຊິ່ງຈຸໜຶ່ງມີ 3 ຕະກູນ. ແຕ່ລະຄົນຕ້ອງຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ໃກ້ກັບປ້າຍຂອງຫົວໜ້າຈຸ້ມເຈື້ອໂຕເອງ. ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຕັ້ງເຕັ້ນປິ່ນໜ້າໄປທາງເຕັ້ນສັກສິດ*ແລະອ້ອມຮອບເຕັ້ນນັ້ນ.

3 ພວກອິດສະຣາເອນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກຈະມີ 3 ຕະກູນຢູ່ລວມກັນເປັນຈຸໜຶ່ງ ຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າ* ແລະນຳໜ້າໂດຍຕະກູນຢູດາ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນຢູດາແມ່ນນາໂຊນ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີນາດາບ. 4 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 74.600 ຄົນ.+ 5 ຕະກູນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງຂ້າງຕະກູນຢູດາແມ່ນຕະກູນອິດຊາຄາ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນອິດຊາຄາແມ່ນເນທາເນນ+ລູກຊາຍຂອງຊຸອາ. 6 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 54.400 ຄົນ.+ 7 ຕໍ່ຈາກຕະກູນອິດຊາຄາແມ່ນຕະກູນເຊບູລູນ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນເຊບູລູນແມ່ນເອລີອາບ+ລູກຊາຍຂອງເຮໂລນ. 8 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 57.400 ຄົນ.+

9 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງຈຸທີ່ນຳໜ້າໂດຍຕະກູນຢູດາມີທັງໝົດ 186.400 ຄົນ. ເມື່ອຍ້າຍຄ້າຍພັກ ເຂົາເຈົ້າເປັນຈຸທຳອິດ+ທີ່ຕ້ອງມ້າງເຕັ້ນແລະອອກເດີນທາງ.

10 ອີກ 3 ຕະກູນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງທິດໃຕ້ຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້ານຳໜ້າໂດຍຕະກູນຣູເບັນ.+ ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນຣູເບັນແມ່ນເອລີຊູ+ລູກຊາຍຂອງເຊເດອູ. 11 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 46.500 ຄົນ.+ 12 ຕະກູນທີ່ຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ທາງຂ້າງຕະກູນຣູເບັນແມ່ນຕະກູນຊີເມໂອນ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນຊີເມໂອນແມ່ນເຊລູມີເອນ+ລູກຊາຍຂອງຊູຣີຊັດດາຍ. 13 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 59.300 ຄົນ.+ 14 ຕໍ່ຈາກຕະກູນຊີເມໂອນແມ່ນຕະກູນຄາດ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນຄາດແມ່ນເອລີຢາສັບ+ລູກຊາຍຂອງເຣອູເອນ. 15 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 45.650 ຄົນ.+

16 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງຈຸທີ່ນຳໜ້າໂດຍຕະກູນຣູເບັນມີທັງໝົດ 151.450 ຄົນ. ເມື່ອຍ້າຍຄ້າຍພັກ ເຂົາເຈົ້າເປັນຈຸທີ 2+ ທີ່ຕ້ອງມ້າງເຕັ້ນແລະອອກເດີນທາງ.

17 ຕອນທີ່ຍ້າຍ+ເຕັ້ນສັກສິດ ເຕັ້ນຂອງພວກເລວີຈະຢູ່ທາງກາງລະຫວ່າງເຕັ້ນຂອງຕະກູນອື່ນໆ.

ພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນຕ້ອງມ້າງເຕັ້ນ ແລະອອກເດີນທາງຕາມລຳດັບຄືກັບຕອນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນ+ຕາມຈຸຂອງເຂົາເຈົ້າ ເຊິ່ງແຕ່ລະຈຸມີ 3 ຕະກູນ.

18 ອີກ 3 ຕະກູນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງທິດຕາເວັນຕົກຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້ານຳໜ້າໂດຍຕະກູນເອຟຣາຢິມ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນເອຟຣາຢິມແມ່ນເອລີຊາມາ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຮຸດ. 19 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 40.500 ຄົນ.+ 20 ຕະກູນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງຂ້າງຕະກູນເອຟຣາຢິມແມ່ນຕະກູນມານາເຊ.+ ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນມານາເຊແມ່ນຄາມາລີເອັນ+ລູກຊາຍຂອງເປດາຊູ. 21 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 32.200 ຄົນ.+ 22 ຕໍ່ຈາກຕະກູນມານາເຊແມ່ນຕະກູນເບັນຢາມິນ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນເບັນຢາມິນແມ່ນອາບີດານ+ລູກຊາຍຂອງກິເດໂອນີ. 23 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 35.400 ຄົນ.+

24 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງຈຸທີ່ນຳໜ້າໂດຍຕະກູນເອຟຣາຢິມມີທັງໝົດ 108.100 ຄົນ. ເມື່ອຍ້າຍຄ້າຍພັກ ເຂົາເຈົ້າເປັນຈຸທີ 3+ ທີ່ຕ້ອງມ້າງເຕັ້ນແລະອອກເດີນທາງ.

25 ອີກ 3 ຕະກູນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງທິດເໜືອຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້ານຳໜ້າໂດຍຕະກູນດານ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນດານແມ່ນອາຮີເອເຊ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຊັດດາຍ. 26 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 62.700 ຄົນ.+ 27 ຕະກູນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນທາງຂ້າງຕະກູນດານແມ່ນຕະກູນອາເຊ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນອາເຊແມ່ນປາກີເອນ+ລູກຊາຍຂອງອົກຣັນ. 28 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 41.500 ຄົນ.+ 29 ຕໍ່ຈາກຕະກູນອາເຊແມ່ນຕະກູນນັບທາລີ. ຫົວໜ້າຂອງຕະກູນນັບທາລີແມ່ນອາຮີລາ+ລູກຊາຍຂອງເອນັນ. 30 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງລາວມີ 53.400 ຄົນ.+

31 ຄົນທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບຂອງຈຸທີ່ນຳໜ້າໂດຍຕະກູນດານມີທັງໝົດ 157.600 ຄົນ. ເມື່ອຍ້າຍຄ້າຍພັກ ເຂົາເຈົ້າເປັນຈຸສຸດທ້າຍ+ທີ່ຕ້ອງມ້າງເຕັ້ນແລະອອກເດີນທາງຕາມຈຸຂອງເຂົາເຈົ້າ ເຊິ່ງແຕ່ລະຈຸມີ 3 ຕະກູນ.”

32 ຄົນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຄົນອິດສະຣາເອນທີ່ຖືກຈົດທະບຽນຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຈຳນວນຄົນໃນຄ້າຍທີ່ລົງທະບຽນເຂົ້າກອງທັບມີທັງໝົດ 603.550 ຄົນ.+ 33 ແຕ່ຄົນເລວີບໍ່ໄດ້ລົງທະບຽນ+ຄືກັບຄົນອິດສະຣາເອນຕະກູນອື່ນໆ+ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ. 34 ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ເຮັດຕາມທຸກຢ່າງທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ. ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງເຕັ້ນແລະມ້າງເຕັ້ນ+ຕາມຈຸຂອງເຂົາເຈົ້າ+ ເຊິ່ງແຕ່ລະຈຸມີ 3 ຕະກູນ ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ.

3 ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນລາຍຊື່ລູກຫຼານ*ຂອງອາໂຣນແລະຂອງໂມເຊ ໃນມື້ທີ່ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊຢູ່ພູຊີນາຍ.+ 2 ລູກຊາຍຂອງອາໂຣນມີຊື່ດັ່ງນີ້: ນາດາບທີ່ເປັນລູກກົກ ອາບີຮູ+ ເອເລອາຊາ+ ແລະອີທາມາ.+ 3 ຄົນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນລູກຊາຍຂອງອາໂຣນທີ່ຖືກເລືອກແລະໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງ*ໃຫ້ເຮັດວຽກເປັນປະໂລຫິດ.+ 4 ແຕ່ນາດາບກັບອາບີຮູຕາຍຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດມາເຜົາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ+ຢູ່ບ່ອນກັນດານຊີນາຍ. ຕອນນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຍັງບໍ່ມີລູກຊາຍ ແຕ່ເອເລອາຊາ+ແລະອີທາມາ+ຍັງເຮັດວຽກປະໂລຫິດກັບອາໂຣນພໍ່ຂອງເຂົາເຈົ້າຕໍ່ໄປ.

5 ຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 6 “ໃຫ້ພວກເລວີ+ອອກມາທາງໜ້າແລະຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າປະໂລຫິດອາໂຣນ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະຊ່ວຍວຽກ+ຂອງລາວ. 7 ພວກເລວີມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບເຮັດວຽກນຳອາໂຣນ ແລະເຮັດວຽກເພື່ອຄົນອິດສະຣາເອນຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ.* ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ທຸກຢ່າງທີ່ກ່ຽວກັບເຕັ້ນນັ້ນ. 8 ເຂົາເຈົ້າຈະເບິ່ງແຍງອຸປະກອນທຸກຢ່າງ+ສຳລັບເຕັ້ນສັກສິດ ແລະເຮັດວຽກເພື່ອຄົນອິດສະຣາເອນ ໂດຍເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ທີ່ກ່ຽວກັບເຕັ້ນສັກສິດ.+ 9 ເຈົ້າຕ້ອງຍົກຄົນຕະກູນເລວີໃຫ້ອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວ. ເຂົາເຈົ້າຖືກເລືອກຈາກຄົນອິດສະຣາເອນ+ໃຫ້ມາຊ່ວຍວຽກຂອງອາໂຣນ. 10 ເຈົ້າຕ້ອງແຕ່ງຕັ້ງອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດໜ້າທີ່ເປັນປະໂລຫິດ.+ ຖ້າຄົນທີ່ບໍ່ມີສິດ*ຄົນໃດເຂົ້າໄປໃກ້ບ່ອນບໍລິສຸດ ຄົນນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ.”+

11 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 12 “ເຮົາໄດ້ເລືອກຄົນໃນຕະກູນເລວີຈາກພວກອິດສະຣາເອນໄວ້ສຳລັບເຮົາ ໃຫ້ເປັນຕົວແທນລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດທຸກຄົນຂອງພວກອິດສະຣາເອນ+ ແລະຄົນໃນຕະກູນເລວີຈະເປັນຂອງເຮົາ. 13 ລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດທຸກຄົນເປັນຂອງເຮົາ.+ ໃນມື້ທີ່ເຮົາຂ້າລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດທຸກຄົນໃນແຜ່ນດິນເອຢິບ+ ເຮົາໄດ້ແຍກລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດທຸກຄົນຂອງພວກອິດສະຣາເອນ ແລະລູກໂຕຜູ້ໂຕທຳອິດຂອງສັດຕ່າງໆ+ຂອງເຂົາເຈົ້າໄວ້ ແລະຖືວ່າບໍລິສຸດ. ທັງຄົນແລະສັດເປັນຂອງເຮົາ. ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາ.”

14 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊຢູ່ບ່ອນກັນດານຊີນາຍ+ອີກວ່າ: 15 “ໃຫ້ຈົດທະບຽນຊື່ລູກຫຼານຂອງເລວີຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຈົ້າຕ້ອງຈົດຊື່ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປ.”+ 16 ໂມເຊກໍໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງລາວ. 17 ລູກຊາຍຂອງເລວີຊື່ເກໂຊນ ໂກຮາດ ແລະເມຣາຣີ.+

18 ລູກຊາຍຂອງເກໂຊນຊື່ລິບນີ ແລະຊິເມອີ.+ ລູກຫຼານຂອງເຂົາເຈົ້າຕັ້ງຊື່ຕະກູນຕາມຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າ.

19 ລູກຊາຍຂອງໂກຮາດຊື່ອຳຣາມ ອິດຊະຮາ ເຮັບໂຣນ ແລະອຸດຊີເອນ.+ ລູກຫຼານຂອງເຂົາເຈົ້າຕັ້ງຊື່ຕະກູນຕາມຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າ.

20 ລູກຊາຍຂອງເມຣາຣີຊື່ມາລີ+ ແລະມູຊີ.+ ລູກຫຼານຂອງເຂົາເຈົ້າຕັ້ງຊື່ຕະກູນຕາມຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າ.

ຄົນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນເຊື້ອສາຍຂອງເລວີຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ.

21 ພວກລິບນີ+ແລະພວກຊິເມອີເປັນລູກຫຼານຂອງເກໂຊນ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເປັນເຊື້ອສາຍຂອງເກໂຊນ. 22 ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງເກໂຊນເຊິ່ງມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປທີ່ລົງທະບຽນມີ 7.500 ຄົນ.+ 23 ລູກຫຼານຂອງເກໂຊນຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງຫຼັງຂອງເຕັ້ນສັກສິດ+ເຊິ່ງຢູ່ທາງທິດຕາເວັນຕົກ. 24 ຫົວໜ້າລູກຫຼານຂອງເກໂຊນແມ່ນເອລີຢາສັບລູກຊາຍຂອງລາເອນ. 25 ໜ້າທີ່ຂອງລູກຫຼານເກໂຊນ+ກ່ຽວກັບເຕັ້ນສັກສິດມີຄື: ເບິ່ງແຍງເຕັ້ນສັກສິດ+ ຜ້າປົກເຕັ້ນ+ ຜ້າກັ້ງ+ຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນ 26 ຜ້າກັ້ນເດີ່ນ+ ຜ້າກັ້ງ+ສຳລັບທາງເຂົ້າເດີ່ນ ແທ່ນບູຊາກັບເຊືອກສຳລັບຄຶງເສົາ ແລະເຮັດວຽກທຸກຢ່າງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງເຫຼົ່ານີ້.

27 ພວກອຳຣາມ ພວກອິດຊະຮາ ພວກເຮັບໂຣນ ແລະພວກອຸດຊີເອນເປັນລູກຫຼານຂອງໂກຮາດ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເປັນເຊື້ອສາຍຂອງໂກຮາດ.+ 28 ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງໂກຮາດເຊິ່ງມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປທີ່ລົງທະບຽນມີ 8.600 ຄົນ. ເຂົາເຈົ້າມີໜ້າທີ່ເບິ່ງແຍງບ່ອນບໍລິສຸດ.+ 29 ລູກຫຼານຂອງໂກຮາດຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງທິດໃຕ້ຂອງເຕັ້ນສັກສິດ.+ 30 ຫົວໜ້າລູກຫຼານຂອງໂກຮາດແມ່ນເອລີຊາຟັນລູກຊາຍຂອງອຸດຊີເອນ.+ 31 ໜ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າມີຄື: ເບິ່ງແຍງຫີບສັນຍາ+ ໂຕະ+ ຂາຕະກຽງ+ ແທ່ນເຜົາເຄື່ອງຫອມ+ ເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງ+ທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດກັບຜ້າກັ້ງ+ ແລະເຮັດວຽກທຸກຢ່າງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງເຫຼົ່ານີ້.+

32 ຫົວໜ້າຂອງພວກຫົວໜ້າຄົນເລວີແມ່ນເອເລອາຊາ+ລູກຊາຍຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນ. ລາວມີໜ້າທີ່ເບິ່ງແຍງຄົນທີ່ຮັບຜິດຊອບວຽກຢູ່ບ່ອນບໍລິສຸດ.

33 ພວກມາລີແລະພວກມູຊີເປັນລູກຫຼານຂອງເມຣາຣີ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເປັນເຊື້ອສາຍຂອງເມຣາຣີ.+ 34 ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງເມຣາຣີເຊິ່ງມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປທີ່ລົງທະບຽນມີ 6.200 ຄົນ.+ 35 ຫົວໜ້າລູກຫຼານຂອງເມຣາຣີແມ່ນຊູຣີເອນລູກຊາຍຂອງອາບີຮາຍ. ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງທິດເໜືອຂອງເຕັ້ນສັກສິດ.+ 36 ລູກຫຼານຂອງເມຣາຣີມີໜ້າທີ່ຄື: ເບິ່ງແຍງໂຄງຝາ+ຂອງເຕັ້ນສັກສິດ ໄມ້ຮາວ+ ເສົາ+ ຖານຮອງຕີນເສົາກັບເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງ+ສຳລັບເຕັ້ນສັກສິດ ແລະເຮັດວຽກທຸກຢ່າງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງເຫຼົ່ານີ້+ 37 ລວມທັງເສົາຂອງຜ້າກັ້ນເດີ່ນເຕັ້ນສັກສິດກັບຖານຮອງຕີນເສົາ+ ຫຼິ້ມ*ທີ່ໃຊ້ຍຶດເຕັ້ນສັກສິດ ແລະເຊືອກສຳລັບຄຶງເສົາ.

38 ໂມເຊແລະອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງໜ້າຂອງເຕັ້ນສັກສິດເຊິ່ງຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກ. ເຂົາເຈົ້າມີໜ້າທີ່ເບິ່ງແຍງບ່ອນບໍລິສຸດແລະເປັນຕົວແທນຂອງພວກອິດສະຣາເອນ. ຖ້າຄົນທີ່ບໍ່ມີສິດຄົນໃດເຂົ້າໄປໃກ້ບ່ອນບໍລິສຸດ ຄົນນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ.+

39 ຜູ້ຊາຍທຸກຄົນໃນຕະກູນເລວີທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປທີ່ໂມເຊກັບອາໂຣນໄດ້ຈົດທະບຽນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໄວ້ມີທັງໝົດ 22.000 ຄົນ.

40 ຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ຈົດລາຍຊື່ແລະນັບຈຳນວນລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດຂອງພວກອິດສະຣາເອນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປ.+ 41 ໃຫ້ແຍກຄົນຈາກຕະກູນເລວີໄວ້ສຳລັບເຮົາແທນລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດຂອງພວກອິດສະຣາເອນ+ ແລະເອົາລູກສັດຂອງພວກເລວີແທນລູກສັດໂຕທຳອິດຂອງພວກອິດສະຣາເອນ.+ ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາ.” 42 ໂມເຊໄດ້ຈົດລາຍຊື່ລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດຂອງພວກອິດສະຣາເອນທັງໝົດ ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງລາວ. 43 ລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປທີ່ໄດ້ລົງທະບຽນມີທັງໝົດ 22.273 ຄົນ.

44 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 45 “ໃຫ້ແຍກຄົນຈາກຕະກູນເລວີໄວ້ສຳລັບເຮົາ ແທນລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດຂອງພວກອິດສະຣາເອນ ແລະເອົາສັດຂອງພວກເລວີແທນລູກສັດຂອງພວກອິດສະຣາເອນ. ພວກເລວີຕ້ອງເປັນຂອງເຮົາ. ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາ. 46 ສ່ວນລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດຂອງຄົນອິດສະຣາເອນທີ່ມີຈຳນວນກາຍຄົນໃນຕະກູນເລວີ+ 273 ຄົນນັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄດ້ຈ່າຍເງິນເປັນຄ່າໄຖ່.+ 47 ເຈົ້າຕ້ອງເອົາເງິນນຳເຂົາເຈົ້າຄົນລະ+ 5 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ.* 1 ເຊເກນເທົ່າກັບ 20 ເກຣາ.*+ 48 ເຈົ້າຕ້ອງເອົາເງິນນັ້ນໃຫ້ອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວເພື່ອເປັນຄ່າໄຖ່ຂອງຄົນຈຳນວນທີ່ກາຍນັ້ນ.” 49 ແລ້ວໂມເຊກໍເກັບເງິນຄ່າໄຖ່ເພື່ອໄຖ່ຄົນທີ່ມີຈຳນວນກາຍຄົນໃນຕະກູນເລວີ. 50 ລາວເກັບເງິນນຳລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດຂອງພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ 1.365 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ. 51 ແລ້ວໂມເຊກໍເອົາເງິນຄ່າໄຖ່ນັ້ນໃຫ້ອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາບອກ ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ.

4 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊແລະອາໂຣນວ່າ: 2 “ໃຫ້ນັບຈຳນວນລູກຫຼານຂອງໂກຮາດ+ຈາກຕະກູນເລວີຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. 3 ໃຫ້ນັບທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 30 ປີ+ຫາ 50 ປີ+ທີ່ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ.*+

4 ວຽກຮັບໃຊ້ຂອງລູກຫຼານໂກຮາດຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ+ເຊິ່ງເປັນວຽກທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດແທ້ໆ ມີດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: 5 ຕອນທີ່ຈະຍ້າຍຄ້າຍພັກແລະອອກເດີນທາງ ອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວຈະເຂົ້າມາໃນເຕັ້ນແລະປົດຜ້າກັ້ງ+ລົງມາປົກຫີບສັນຍາ+ໄວ້. 6 ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາຜ້າທີ່ເຮັດຈາກໜັງແມວນ້ຳມາປົກທັບ ແລ້ວເອົາຜ້າສີຟ້າມາປົກທັບອີກແລະເອົາໄມ້ຫາມ+ມາສອດໃສ່ບ້ວງໄວ້ຄືເກົ່າ.

7 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຂົ້າຈີ່ທີ່ຕັ້ງໄວ້*+ອອກກ່ອນ ແລ້ວເອົາຜ້າສີຟ້າມາປົກໂຕະ ແລະເອົາເຂົ້າຈີ່ນັ້ນ+ມາວາງໄວ້ຄືເກົ່າ. ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາຈານ ຈອກ ຖ້ວຍແລະໂຖທີ່ໃຊ້ໃສ່ເຄື່ອງບູຊາດື່ມ+ມາວາງໄວ້ເທິງໂຕະ. 8 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາຜ້າສີແດງສົດມາປົກເຄື່ອງເຫຼົ່ານັ້ນ ແລ້ວເອົາຜ້າທີ່ເຮັດຈາກໜັງແມວນ້ຳມາປົກທັບແລະເອົາໄມ້ຫາມ+ສອດໃສ່ບ້ວງໄວ້ຄືເກົ່າ. 9 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາຜ້າສີຟ້າມາປົກຂາຕະກຽງ+ພ້ອມກັບຕະກຽງ+ ແນວໜີບໄສ້ຕະກຽງ ແນວໃສ່ຂີ້ໄສ້ຕະກຽງ+ ແລະແນວໃສ່ນ້ຳມັນສຳລັບຕະກຽງ. 10 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາຜ້າທີ່ເຮັດຈາກໜັງແມວນ້ຳມາຫໍ່ຂາຕະກຽງ ແລະເຄື່ອງໃຊ້ທັງໝົດທີ່ກ່ຽວກັບຕະກຽງ ແລ້ວກຽມໄວ້ເພື່ອຈະຫາມໄປ. 11 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາຜ້າສີຟ້າມາປົກແທ່ນບູຊາ+ທີ່ເຮັດດ້ວຍຄຳ ແລ້ວເອົາຜ້າທີ່ເຮັດຈາກໜັງແມວນ້ຳມາປົກທັບອີກ ແລະເອົາໄມ້ຫາມ+ມາສອດໃສ່ບ້ວງໄວ້ຄືເກົ່າ. 12 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງ+ສຳລັບວຽກຮັບໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດໃສ່ໃນຜ້າສີຟ້າ ແລ້ວເອົາຜ້າທີ່ເຮັດຈາກໜັງແມວນ້ຳມາຫໍ່ແລະກຽມໄວ້ເພື່ອຈະຫາມໄປ.

13 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາຂີ້ເທົ່າອອກຈາກແທ່ນບູຊາ+ ແລະເອົາຜ້າທີ່ເຮັດຈາກດ້າຍຂົນແກະທີ່ຍ້ອມສີມ່ວງມາປົກແທ່ນນັ້ນ. 14 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງສຳລັບແທ່ນບູຊານັ້ນ+ມາວາງໄວ້ເທິງແທ່ນຄື: ຖາດສຳລັບໃສ່ຖ່ານທີ່ຮ້ອນໆ ສ້ອມໃຫຍ່ທີ່ມີສາມງ່າມ ຊວ້ານ ແລະຖ້ວຍ ແລ້ວເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເອົາຜ້າທີ່ເຮັດຈາກໜັງແມວນ້ຳມາປົກແທ່ນນັ້ນ ແລະເອົາໄມ້ຫາມ+ມາສອດໃສ່ບ້ວງໄວ້ຄືເກົ່າ.

15 ກ່ອນທີ່ຈະຍ້າຍຄ້າຍພັກແລະອອກເດີນທາງ ອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວຕ້ອງປົກຫຼືຫໍ່ສິ່ງຂອງຕ່າງໆຂອງບ່ອນບໍລິສຸດ+ ແລະອຸປະກອນທຸກຢ່າງສຳລັບບ່ອນບໍລິສຸດໃຫ້ຮຽບຮ້ອຍ. ຈາກນັ້ນ ລູກຫຼານຂອງໂກຮາດກໍຈະມາຫາມໄປ.+ ແຕ່ຫ້າມເຂົາເຈົ້າໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສິ່ງຂອງຕ່າງໆຂອງບ່ອນບໍລິສຸດເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຕາຍ.+ ນີ້ແມ່ນໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບຂອງລູກຫຼານໂກຮາດທີ່ກ່ຽວກັບເຕັ້ນສັກສິດ.

16 ເອເລອາຊາ+ລູກຊາຍຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນຈະເປັນຄົນເບິ່ງແຍງເລື່ອງນ້ຳມັນສຳລັບຕະກຽງ+ ເຄື່ອງຫອມ+ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າສຳລັບທຸກໆມື້ ແລະນ້ຳມັນທີ່ໃຊ້ເພື່ອແຕ່ງຕັ້ງ.+ ລາວຕ້ອງເບິ່ງແຍງເຕັ້ນສັກສິດແລະສິ່ງຂອງທີ່ຢູ່ໃນເຕັ້ນນັ້ນ ລວມທັງບ່ອນບໍລິສຸດແລະເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງສຳລັບບ່ອນບໍລິສຸດ.”

17 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊແລະອາໂຣນອີກວ່າ: 18 “ໃຫ້ເບິ່ງແຍງລູກຫຼານໂກຮາດ+ຈາກຕະກູນເລວີໃຫ້ດີໆ. ຢ່າໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຖືກທຳລາຍ. 19 ໃຫ້ເບິ່ງແຍງດີໆເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຕາຍຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າມາໃກ້ສິ່ງບໍລິສຸດແທ້ໆ.+ ອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວຕ້ອງເຂົ້າໄປໃນເຕັ້ນສັກສິດນຳເຂົາເຈົ້າ ແລະມອບວຽກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າວ່າຜູ້ໃດຕ້ອງຫາມຫຍັງໄປ. 20 ເມື່ອລູກຫຼານຂອງໂກຮາດເຂົ້າໄປໃນເຕັ້ນ ຢ່າໃຫ້ເຂົາເຈົ້າແນມເບິ່ງສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດ ແມ່ນແຕ່ບຶດດຽວກໍບໍ່ໄດ້ ຄັນບໍ່ຊັ້ນເຂົາເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍ.”+

21 ຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາກໍບອກໂມເຊວ່າ: 22 “ໃຫ້ນັບຈຳນວນລູກຫຼານຂອງເກໂຊນ+ຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ. 23 ເຈົ້າຕ້ອງຈົດທະບຽນຊື່ທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 30 ປີຫາ 50 ປີທີ່ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ. 24 ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນວຽກມອບໝາຍທີ່ລູກຫຼານຂອງເກໂຊນຕ້ອງເບິ່ງແຍງແລະສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຂົນໄປ.+ 25 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຂົນຜ້າເຕັ້ນສັກສິດ+ ຜ້າປົກເຕັ້ນຜືນທີ່ຢູ່ທາງໃນ ຜ້າປົກເຕັ້ນຜືນທີ່ຢູ່ທາງນອກ ຜ້າປົກເຕັ້ນຜືນທີ່ຢູ່ທາງນອກສຸດ+ທີ່ເຮັດຈາກໜັງແມວນ້ຳ ຜ້າກັ້ງສຳລັບທາງເຂົ້າເຕັ້ນ+ 26 ຜ້າກັ້ນເດີ່ນ+ ຜ້າກັ້ງສຳລັບທາງເຂົ້າເດີ່ນ+ຂອງເຕັ້ນສັກສິດທີ່ມີແທ່ນບູຊາ ເຊືອກສຳລັບຄຶງເສົາ ແລະອຸປະກອນກັບເຄື່ອງມືທັງໝົດທີ່ໃຊ້ສຳລັບວຽກນີ້. ນີ້ແມ່ນໜ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ. 27 ພວກລູກຫຼານຂອງເກໂຊນ+ຕ້ອງເຮັດວຽກທັງໝົດນີ້ຕາມຄຳສັ່ງຂອງອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວ. ເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຮັບຜິດຊອບຂົນເຄື່ອງເຫຼົ່ານີ້. 28 ນີ້ແມ່ນວຽກກ່ຽວກັບເຕັ້ນສັກສິດ+ທີ່ພວກລູກຫຼານຂອງເກໂຊນຕ້ອງຮັບຜິດຊອບ ແລະເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງອີທາມາ+ລູກຊາຍຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນ.

29 ສຳລັບພວກລູກຫຼານຂອງເມຣາຣີ+ ເຈົ້າຕ້ອງຈົດທະບຽນຊື່ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. 30 ເຈົ້າຕ້ອງຈົດທະບຽນຊື່ທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 30 ປີຫາ 50 ປີທີ່ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ. 31 ສິ່ງທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບເຕັ້ນສັກສິດທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຂົນໄປ+ຄື: ໂຄງຝາ+ຂອງເຕັ້ນສັກສິດ ໄມ້ຮາວ+ ເສົາ+ກັບຖານຮອງຕີນເສົາ+ 32 ເສົາ+ຂອງຜ້າກັ້ນເດີ່ນກັບຖານຮອງຕີນເສົາ+ ຫຼິ້ມ*ທີ່ໃຊ້ຍຶດເຕັ້ນ+ ເຊືອກສຳລັບຄຶງເສົາ ອຸປະກອນແລະເຄື່ອງມືທັງໝົດທີ່ໃຊ້ໃນວຽກນັ້ນ. ເຈົ້າຕ້ອງມອບວຽກໃຫ້ແຕ່ລະຄົນວ່າຜູ້ໃດຕ້ອງຫາມຫຍັງໄປ. 33 ນີ້ແມ່ນວຽກກ່ຽວກັບເຕັ້ນສັກສິດທີ່ພວກລູກຫຼານເມຣາຣີ+ຕ້ອງເຮັດ ແລະເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງອີທາມາລູກຊາຍຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນ.”+

34 ຈາກນັ້ນ ໂມເຊກັບອາໂຣນແລະພວກຫົວໜ້າ+ອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ພວກລູກຫຼານໂກຮາດ+ຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. 35 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 30 ປີຫາ 50 ປີ ຈາກຄົນທີ່ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ.+ 36 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າມີຈຳນວນທັງໝົດ 2.750 ຄົນ.+ 37 ນີ້ແມ່ນຈຳນວນຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກລູກຫຼານຂອງໂກຮາດທີ່ຮັບໃຊ້ຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ. ໂມເຊກັບອາໂຣນໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງຜ່ານທາງໂມເຊ.+

38 ລູກຫຼານຂອງເກໂຊນ+ກໍມາລົງທະບຽນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. 39 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 30 ປີຫາ 50 ປີ ຈາກຄົນທີ່ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ. 40 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າມີຈຳນວນທັງໝົດ 2.630 ຄົນ.+ 41 ນີ້ແມ່ນຈຳນວນຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກລູກຫຼານຂອງເກໂຊນທີ່ຮັບໃຊ້ຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ. ໂມເຊກັບອາໂຣນໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງ.+

42 ລູກຫຼານຂອງເມຣາຣີກໍມາລົງທະບຽນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. 43 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 30 ປີຫາ 50 ປີ ຈາກຄົນທີ່ຖືກມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ.+ 44 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າມີຈຳນວນທັງໝົດ 3.200 ຄົນ.+ 45 ນີ້ແມ່ນຈຳນວນຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກລູກຫຼານເມຣາຣີ. ໂມເຊກັບອາໂຣນໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງຜ່ານທາງໂມເຊ.+

46 ໂມເຊກັບອາໂຣນແລະພວກຫົວໜ້າອິດສະຣາເອນໄດ້ຈົດທະບຽນຊື່ຂອງພວກເລວີທັງໝົດຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ. 47 ເຂົາເຈົ້າມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 30 ປີຫາ 50 ປີ. ເຂົາເຈົ້າມີໜ້າທີ່ຮັບໃຊ້ແລະຂົນເຄື່ອງຂອງສຳລັບເຕັ້ນສັກສິດ.+ 48 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນທັງໝົດມີຈຳນວນ 8.580 ຄົນ.+ 49 ເຂົາເຈົ້າມາລົງທະບຽນຕາມໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບແລະຕາມສິ່ງຂອງທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຂົນໄປ ຄືກັບທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງຜ່ານທາງໂມເຊ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ.

5 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊຕໍ່ໄປວ່າ: 2 “ໃຫ້ສັ່ງພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ຕ້ອງໃຫ້ທຸກຄົນທີ່ເປັນພະຍາດຂີ້ທູດ+ ທຸກຄົນທີ່ເປັນພະຍາດທີ່ເຮັດໃຫ້ມີນ້ຳເມືອກໄຫຼອອກມາຈາກອະໄວຍະວະເພດ+ ແລະທຸກຄົນທີ່ບໍ່ສະອາດຍ້ອນໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ+ ອອກໄປນອກຄ້າຍພັກ. 3 ພວກເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າອອກໄປຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຜູ້ຊາຍຫຼືຜູ້ຍິງກໍຕາມ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຢູ່ນອກຄ້າຍພັກເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຄົນອື່ນທີ່ຢູ່ໃນຄ້າຍນັ້ນບໍ່ສະອາດ*+ ເພາະເຮົາຢູ່ຫັ້ນ.”+ 4 ແລ້ວພວກອິດສະຣາເອນກໍໃຫ້ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນອອກໄປຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກໂມເຊ.

5 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊຕື່ມອີກວ່າ: 6 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ຖ້າຜູ້ຊາຍຫຼືຜູ້ຍິງບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາໂດຍເຮັດຜິດຕໍ່ຄົນອື່ນ ຜູ້ນັ້ນຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ສິ່ງທີ່ໂຕເອງເຮັດ.+ 7 ລາວຕ້ອງສາລະພາບ+ຄວາມຜິດທີ່ໄດ້ເຮັດ. ລາວຕ້ອງຈ່າຍຄ່າຊົດໄຊ້ໃນລາຄາເຕັມໃຫ້ຜູ້ທີ່ເສຍຫາຍ ແລະເອົາ 1 ສ່ວນ 5 ຂອງມູນຄ່າສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ+ມາຕື່ມໃຫ້ອີກ. 8 ແຕ່ຖ້າຜູ້ທີ່ເສຍຫາຍນັ້ນຕາຍ ແລະບໍ່ມີພີ່ນ້ອງໃກ້ຊິດມາເອົາຄ່າຊົດໄຊ້ແທນລາວ. ຄ່າຊົດໄຊ້ນັ້ນຈະເປັນຂອງພະເຢໂຫວາແລະປະໂລຫິດ. ນອກຈາກນັ້ນ ຜູ້ທີ່ເຮັດຜິດຕ້ອງເອົາແກະໂຕຜູ້ໄປໃຫ້ປະໂລຫິດ ເພື່ອປະໂລຫິດຈະໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ລາວ.+

9 ສ່ວນແບ່ງຈາກສິ່ງບໍລິສຸດທັງໝົດທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້+ຈະເປັນຂອງປະໂລຫິດ.+ 10 ປະໂລຫິດຈະຮັບເອົາສິ່ງບໍລິສຸດຂອງແຕ່ລະຄົນທີ່ເອົາມາໃຫ້ລາວ. ບໍ່ວ່າເຂົາເຈົ້າຈະເອົາຫຍັງມາໃຫ້ປະໂລຫິດ ສິ່ງນັ້ນກໍຈະເປັນຂອງປະໂລຫິດ.’”

11 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊຕື່ມອີກວ່າ: 12 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ຖ້າເມຍຂອງຜູ້ໃດບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ຜົວ 13 ແລະໄດ້ໄປນອນນຳຜູ້ຊາຍຄົນອື່ນ+ ແຕ່ຜົວຂອງລາວບໍ່ຮູ້ ແລະກໍບໍ່ມີຜູ້ໃດຮູ້ຄືກັນ. ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າລາວເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດໂດຍທີ່ບໍ່ມີພະຍານແລະບໍ່ມີຄົນຈັບໄດ້. 14 ຖ້າຜົວຫຶງແລະສົງໄສວ່າເມຍບໍ່ສັດຊື່ ບໍ່ວ່າເມຍຈະເຮັດຜິດແທ້ຫຼືບໍ່ ຜົວຕ້ອງເຮັດແນວນີ້. 15 ຜົວຕ້ອງພາເມຍໄປຫາປະໂລຫິດ ແລະຕ້ອງເອົາແປ້ງເຂົ້າບາເລ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ໄປນຳ ເພື່ອຈະໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ຫ້າມລາວເທນ້ຳມັນຫຼືເອົາເຄື່ອງຫອມໃສ່ແປ້ງນັ້ນ ເພາະເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າທີ່ລາວເອົາມາໃຫ້ຍ້ອນລາວຫຶງເມຍ. ເຄື່ອງບູຊານີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຮູ້ວ່າຜູ້ເປັນເມຍເຮັດຜິດແທ້ຫຼືບໍ່.

16 ປະໂລຫິດຈະພາຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນໄປຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ.+ 17 ປະໂລຫິດຈະເອົານ້ຳສະອາດໃສ່ໃນໝໍ້ດິນ ແລ້ວລາວກໍຈະເອົາຂີ້ດິນຢູ່ພື້ນຂອງເຕັ້ນສັກສິດມາໃສ່ໃນນ້ຳນັ້ນ. 18 ປະໂລຫິດຈະໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາແລະລາວຈະແກ້ຜົມທີ່ມ້ວນຢູ່ຂອງຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນອອກ. ລາວຈະໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຖືເຄື່ອງບູຊາທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຮູ້ວ່າຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຜິດແທ້ຫຼືບໍ່ ເຊິ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າທີ່ຜົວເອົາມາຍ້ອນຫຶງເມຍ+ ສ່ວນປະໂລຫິດກໍຈະຖືນ້ຳຂົມທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຖືກສາບແຊ່ງ.+

19 ແລ້ວປະໂລຫິດຈະໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນສາບານໂດຍບອກລາວວ່າ: “ຖ້າເຈົ້າບໍ່ໄດ້ນອກໃຈຜົວ+ໂດຍນອນນຳຜູ້ຊາຍຄົນອື່ນ ແລະຖ້າເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ ເຈົ້າກໍຈະບໍ່ຖືກສາບແຊ່ງຍ້ອນນ້ຳຂົມນີ້. 20 ແຕ່ຖ້າເຈົ້ານອກໃຈຜົວໂດຍນອນນຳຜູ້ຊາຍຄົນອື່ນ+ ແລະຖ້າເຈົ້າເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ ເຈົ້າກໍຈະຖືກສາບແຊ່ງ.” 21 ປະໂລຫິດຕ້ອງໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນສາບານວ່າ ລາວຈະຍອມຖືກສາບແຊ່ງຖ້າລາວເຮັດຜິດແທ້ໆ. ປະໂລຫິດຈະບອກລາວວ່າ: “ຂໍພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ເລື່ອງຂອງເຈົ້າເປັນບົດຮຽນຂອງການສາບານແລະການສາບແຊ່ງສຳລັບປະຊາຊົນ. ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ຍອມໃຫ້ເຈົ້າມີລູກ*ແລະຈະເຮັດໃຫ້ທ້ອງຂອງເຈົ້າໃຄ່. 22 ເມື່ອກິນນ້ຳທີ່ເຮັດໃຫ້ຖືກສາບແຊ່ງແລ້ວ ນ້ຳນີ້ຈະລົງໄປໃນລຳໄສ້ເຮັດໃຫ້ທ້ອງຂອງເຈົ້າໃຄ່ແລະຈະເຮັດໃຫ້ເຈົ້າມີລູກບໍ່ໄດ້.” ແລ້ວຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຕ້ອງເວົ້າວ່າ: “ອາແມນ! ອາແມນ!”*

23 ປະໂລຫິດຈະຂຽນຄຳສາບແຊ່ງໃສ່ໃນປຶ້ມ ແລ້ວເອົານ້ຳຂົມມາລ້າງໂຕໜັງສືອອກ. 24 ປະໂລຫິດຈະໃຫ້ຜູ້ຍິງກິນນ້ຳຂົມນັ້ນ. ເມື່ອກິນເຂົ້າໄປແລ້ວນ້ຳນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ລາວເຈັບທ້ອງ. 25 ຈາກນັ້ນ ປະໂລຫິດຈະເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ທີ່ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຖືຢູ່ຊູໄປຊູມາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ ແລ້ວເອົາໄປວາງໄວ້ຢູ່ແທ່ນບູຊາ. 26 ປະໂລຫິດຈະເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາເພື່ອລະນຶກເຖິງ*ມາ 1 ກຳມື ແລ້ວເອົາໄປເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາ+ ແລະເອົານ້ຳຂົມໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນກິນ. 27 ເມື່ອກິນນ້ຳແລ້ວ ຖ້າລາວໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດແລະບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ຜົວແທ້ໆ ນ້ຳທີ່ກິນລົງໄປຈະເຮັດໃຫ້ລາວເຈັບທ້ອງ. ທ້ອງຂອງລາວຈະໃຄ່ແລະລາວຈະມີລູກບໍ່ໄດ້. ແລ້ວເລື່ອງຂອງລາວກໍຈະເປັນບົດຮຽນຂອງການສາບແຊ່ງສຳລັບປະຊາຊົນ. 28 ແຕ່ຖ້າລາວບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ ລາວຈະບໍ່ຖືກລົງໂທດ. ລາວຈະຖືພາແລະມີລູກໄດ້ຕາມປົກກະຕິ.

29 ນີ້ແມ່ນກົດໝາຍທີ່ໃຊ້ໃນກໍລະນີທີ່ຜົວຫຶງເມຍ+ ເມື່ອເມຍຂອງຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງບໍ່ສັດຊື່ແລະເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ 30 ຫຼືໃນກໍລະນີທີ່ຜົວຫຶງແລະສົງໄສວ່າເມຍບໍ່ສັດຊື່. ຜົວຕ້ອງພາເມຍໄປຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ. ປະໂລຫິດຈະຕ້ອງເຮັດກັບຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນຕາມກົດໝາຍທັງໝົດນີ້. 31 ຜົວຈະບໍ່ມີຄວາມຜິດຫຍັງ ແຕ່ຖ້າເມຍເຮັດຜິດແທ້ໆ ເມຍກໍຕ້ອງຖືກລົງໂທດ.’”

6 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 2 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ຖ້າຜູ້ຊາຍຫຼືຜູ້ຍິງສາບານພິເສດວ່າຈະເປັນນາຊີຣີ*+ຂອງພະເຢໂຫວາ 3 ຫ້າມລາວກິນເຫຼົ້າແວງຫຼືເຄື່ອງດື່ມອື່ນໆທີ່ເຮັດໃຫ້ມຶນເມົາ.+ ຫ້າມລາວກິນເຫຼົ້າແວງສົ້ມຫຼືນ້ຳສົ້ມທີ່ເຮັດຈາກເຫຼົ້າອື່ນໆ. ຫ້າມລາວກິນນ້ຳທີ່ເຮັດຈາກໝາກລະແຊັງ ແລະຫ້າມລາວກິນໝາກລະແຊັງສົດຫຼືໝາກລະແຊັງແຫ້ງ. 4 ຕະຫຼອດໄລຍະທີ່ລາວເປັນນາຊີຣີ ຫ້າມລາວກິນອີ່ຫຍັງກໍຕາມທີ່ມາຈາກຕົ້ນໝາກລະແຊັງ ບໍ່ວ່າຈະເປັນໝາກລະແຊັງດິບຫຼືເປືອກຂອງມັນ.

5 ຕະຫຼອດໄລຍະທີ່ລາວສາບານວ່າຈະເປັນນາຊີຣີ ຫ້າມລາວຕັດຜົມ.+ ລາວຕ້ອງເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍລິສຸດໂດຍຈົ່ງຜົມຍາວໄວ້ຈົນຄົບໄລຍະທີ່ລາວສາບານໄວ້ກັບພະເຢໂຫວາ. 6 ຕະຫຼອດໄລຍະທີ່ລາວໄດ້ສາບານໄວ້ກັບພະເຢໂຫວາ ຫ້າມລາວເຂົ້າໄປໃກ້ສົບຄົນຕາຍ. 7 ເຖິງວ່າຄົນທີ່ຕາຍຈະເປັນພໍ່ ແມ່ ຫຼືອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງລາວກໍຕາມ ກໍຫ້າມລາວເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ+ ຍ້ອນລາວໄດ້ຈົ່ງຜົມຍາວທີ່ເປັນເຄື່ອງໝາຍວ່າລາວເປັນນາຊີຣີຂອງພະເຈົ້າ.

8 ຕະຫຼອດໄລຍະທີ່ລາວເປັນນາຊີຣີ ພະເຢໂຫວາຈະຖືວ່າລາວບໍລິສຸດ. 9 ແຕ່ໃນໄລຍະທີ່ລາວຈົ່ງຜົມຍາວທີ່ເປັນເຄື່ອງໝາຍວ່າລາວເປັນນາຊີຣີ ຖ້າມີຄົນທີ່ຢູ່ໃກ້ໆລາວ+ຕາຍແບບກະທັນຫັນ ແລະລາວໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບນັ້ນ ລາວກໍເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ. ລາວຕ້ອງແຖຫົວ+ໃນມື້ທີ່ປະກາດວ່າລາວສະອາດແລ້ວເຊິ່ງແມ່ນມື້ທີ 7. 10 ໃນມື້ທີ 8 ລາວຕ້ອງເອົານົກເຂົາ 2 ໂຕ ຫຼືນົກກາງແກ 2 ໂຕມາໃຫ້ປະໂລຫິດຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນສັກສິດ.* 11 ປະໂລຫິດຈະເອົານົກໂຕໜຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ ແລະອີກໂຕໜຶ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ລາວ+ທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ. ລາວຕ້ອງເຮັດໃຫ້ໂຕເອງ*ສະອາດໃນມື້ນັ້ນ. 12 ລາວຕ້ອງເອົາແກະໂຕຜູ້ທີ່ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ ແລ້ວລາວຕ້ອງເລີ່ມເປັນນາຊີຣີຂອງພະເຢໂຫວາໃໝ່. ລາວຈະນັບເວລາທີ່ລາວເປັນນາຊີຣີກ່ອນໜ້ານີ້ບໍ່ໄດ້ ຍ້ອນລາວເຮັດໃຫ້ໂຕເອງບໍ່ສະອາດ. ລາວຕ້ອງໄດ້ເລີ່ມນັບໃໝ່.

13 ນີ້ແມ່ນຄຳສັ່ງສຳລັບຄົນທີ່ເປັນນາຊີຣີ. ເມື່ອເປັນນາຊີຣີ+ຄົບຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້ ລາວຈະຕ້ອງມາຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນສັກສິດ. 14 ລາວຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຄື: ແກະໂຕຜູ້ທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ ແກະໂຕແມ່ທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ ແກະໂຕຜູ້ທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ 15 ກະດົ້ງທີ່ມີເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອຮູບວົງມົນ*ທີ່ເຮັດຈາກແປ້ງລະອຽດນວດໃສ່ນ້ຳມັນ ກັບເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແຜ່ນບາງໆທີ່ທານ້ຳມັນ ແລະເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ.+ 16 ປະໂລຫິດຈະເອົາສິ່ງທັງໝົດນີ້ມາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ. ທຳອິດ ລາວຈະເຜົາເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ. 17 ຈາກນັ້ນ ລາວຈະເຜົາແກະໂຕຜູ້ທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກໃຫ້ພະເຢໂຫວາພ້ອມກັບເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອທີ່ຢູ່ກະດົ້ງ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມ.

18 ແລ້ວນາຊີຣີຄົນນັ້ນຈະຕ້ອງແຖຜົມ+ທີ່ລາວຈົ່ງໄວ້ຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນສັກສິດ. ລາວຈະເອົາຜົມທີ່ຈົ່ງໄວ້ຕອນທີ່ເປັນນາຊີຣີຖິ້ມລົງໃສ່ໄຟທີ່ກຳລັງເຜົາເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ. 19 ຫຼັງຈາກແຖຜົມແລ້ວ ປະໂລຫິດຈະເອົາຂາໜ້າຂອງແກະໂຕຜູ້ທີ່ຕົ້ມແລ້ວ+ ເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອຮູບວົງມົນກ້ອນໜຶ່ງ ແລະເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແຜ່ນບາງໆອັນໜຶ່ງທີ່ຢູ່ໃນກະດົ້ງມາໃສ່ມືຂອງນາຊີຣີຄົນນັ້ນ. 20 ປະໂລຫິດຕ້ອງເອົາສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນໄປຊູໄປຊູມາ*ເປັນເຄື່ອງບູຊາຊູໄປມາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ.+ ສ່ວນເຫຼົ່ານັ້ນກັບຊີ້ນສ່ວນເອິກທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາຊູໄປມາແລະຂາຫຼັງທີ່ເປັນສ່ວນແບ່ງສັກສິດ+ ເປັນສິ່ງບໍລິສຸດສຳລັບປະໂລຫິດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຄົນທີ່ເປັນນາຊີຣີຈະກິນເຫຼົ້າແວງໄດ້.

21 ຖ້ານາຊີຣີ+ຄົນໃດສາບານວ່າຈະເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຫຼາຍກວ່າທີ່ຮຽກຮ້ອງນັ້ນ ລາວກໍຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນຄຳສັ່ງກ່ຽວກັບຄົນທີ່ສາບານວ່າຈະເປັນນາຊີຣີ.’”

22 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 23 “ໃຫ້ບອກອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວວ່າ ‘ເຈົ້າຕ້ອງອວຍພອນ+ຄົນອິດສະຣາເອນແນວນີ້.

24 “ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາອວຍພອນພວກເຈົ້າ+ ແລະປົກປ້ອງພວກເຈົ້າ.

25 ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາເຮັດດີຕໍ່ພວກເຈົ້າ+ ແລະພໍໃຈພວກເຈົ້າ.

26 ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາເຫັນໃຈພວກເຈົ້າ ແລະໃຫ້ພວກເຈົ້າມີສັນຕິສຸກ.”’+

27 ອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວຕ້ອງຮ້ອງຊື່ຂອງເຮົາຕໍ່ໜ້າພວກອິດສະຣາເອນ+ ແລະເຮົາຈະອວຍພອນເຂົາເຈົ້າ.”+

7 ໃນມື້ທີ່ໂມເຊຕັ້ງເຕັ້ນສັກສິດ+ແລ້ວໆ ລາວໄດ້ເອົານ້ຳມັນຊິດໃສ່ເຕັ້ນນັ້ນ+ແລະແຍກໄວ້ຕ່າງຫາກສຳລັບພະເຈົ້າ. ລາວເຮັດແນວນີ້ກັບເຄື່ອງຕົກແຕ່ງ ແທ່ນບູຊາແລະເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງສຳລັບເຕັ້ນນັ້ນ.+ ຫຼັງຈາກໂມເຊຊິດນ້ຳມັນໃສ່ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ ແລະແຍກໄວ້ຕ່າງຫາກສຳລັບພະເຈົ້າແລ້ວ+ 2 ພວກຫົວໜ້າຂອງຄົນອິດສະຣາເອນ+ເຊິ່ງເປັນຫົວໜ້າຕະກູນທີ່ຖືກເລືອກຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າກໍເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນຫົວໜ້າຕະກູນຕ່າງໆທີ່ເບິ່ງແຍງການຈົດທະບຽນຂອງຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນ. 3 ເຂົາເຈົ້າເອົາກວຽນທີ່ມີຫຼັງຄາ 6 ຄັນ ແລະເອົາງົວ 12 ໂຕມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. ຫົວໜ້າ 2 ຄົນຕໍ່ກວຽນຄັນໜຶ່ງ ແລະຫົວໜ້າ 1 ຄົນຕໍ່ງົວໂຕໜຶ່ງ. ເຂົາເຈົ້າເອົາທັງໝົດນີ້ມາຕໍ່ໜ້າເຕັ້ນສັກສິດ. 4 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 5 “ໃຫ້ເອົາງົວກັບກວຽນນຳເຂົາເຈົ້າເພື່ອຊິເອົາໄປໃຊ້ໃນວຽກສຳລັບເຕັ້ນສັກສິດ.* ເຈົ້າຕ້ອງເອົາສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ພວກເລວີ. ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເອົາໄປໃຊ້ຕາມຄວາມຈຳເປັນຂອງແຕ່ລະຄົນ.”

6 ໂມເຊກໍຮັບເອົາກວຽນກັບງົວ ແລະເອົາໃຫ້ພວກເລວີ. 7 ລາວໄດ້ເອົາກວຽນ 2 ຄັນກັບງົວ 4 ໂຕໃຫ້ພວກລູກຫຼານເກໂຊນຕາມຄວາມຈຳເປັນທີ່ຕ້ອງໃຊ້ໃນໜ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ.+ 8 ລາວເອົາກວຽນ 4 ຄັນກັບງົວ 8 ໂຕໃຫ້ພວກລູກຫຼານເມຣາຣີຕາມຄວາມຈຳເປັນທີ່ຕ້ອງໃຊ້ໃນໜ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ. ລາວເຮັດແນວນີ້ຕາມຄຳສັ່ງຂອງອີທາມາລູກຊາຍຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນ.+ 9 ແຕ່ໂມເຊບໍ່ໄດ້ເອົາກວຽນກັບງົວໃຫ້ພວກລູກຫຼານໂກຮາດເລີຍ ເພາະວຽກຂອງເຂົາເຈົ້າກ່ຽວຂ້ອງກັບບ່ອນບໍລິສຸດ+ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະຂົນເຄື່ອງບໍລິສຸດໂດຍຫາມໃສ່ບ່າເອົາ.+

10 ພວກຫົວໜ້າເອົາເຄື່ອງບູຊາອື່ນໆມາໃຫ້ຕື່ມອີກຕອນທີ່ອຸທິດແທ່ນບູຊາ+ ໃນມື້ທີ່ແຍກແທ່ນນັ້ນໄວ້ຕ່າງຫາກສຳລັບພະເຈົ້າ. ເມື່ອພວກຫົວໜ້າເອົາເຄື່ອງບູຊາມາຢູ່ຕໍ່ໜ້າແທ່ນ 11 ພະເຢໂຫວາກໍເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ໃນແຕ່ລະມື້ຕ້ອງມີຫົວໜ້າຄົນໜຶ່ງເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ສຳລັບການອຸທິດແທ່ນບູຊາ. ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດແນວນີ້ຕິດຕໍ່ກັນ 12 ມື້.”

12 ໃນມື້ທຳອິດ ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນນາໂຊນ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີນາດາບຈາກຕະກູນຢູດາ. 13 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ*+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 14 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 15 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 16 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 17 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງນາໂຊນລູກຊາຍຂອງອຳມີນາດາບ.+

18 ໃນມື້ທີ 2 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນເນທາເນນ+ລູກຊາຍຂອງຊຸອາຈາກຕະກູນອິດຊາຄາ. 19 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 20 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 21 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 22 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 23 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງເນທາເນນລູກຊາຍຂອງຊຸອາ.

24 ໃນມື້ທີ 3 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນເອລີອາບ+ລູກຊາຍຂອງເຮໂລນຈາກຕະກູນເຊບູລູນ. 25 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 26 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 27 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 28 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 29 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງເອລີອາບ+ລູກຊາຍຂອງເຮໂລນ.

30 ໃນມື້ທີ 4 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນເອລີຊູ+ລູກຊາຍຂອງເຊເດອູຈາກຕະກູນຣູເບັນ. 31 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 32 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 33 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 34 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 35 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງເອລີຊູ+ລູກຊາຍຂອງເຊເດອູ.

36 ໃນມື້ທີ 5 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນເຊລູມີເອນ+ລູກຊາຍຂອງຊູຣີຊັດດາຍຈາກຕະກູນຊີເມໂອນ. 37 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 38 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 39 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 40 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 41 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງເຊລູມີເອນ+ລູກຊາຍຂອງຊູຣີຊັດດາຍ.

42 ໃນມື້ທີ 6 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນເອລີຢາສັບ+ລູກຊາຍຂອງດູເອນຈາກຕະກູນຄາດ. 43 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 44 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 45 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 46 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 47 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງເອລີຢາສັບ+ລູກຊາຍຂອງດູເອນ.

48 ໃນມື້ທີ 7 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນເອລີຊາມາ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຮຸດຈາກຕະກູນເອຟຣາຢິມ. 49 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 50 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 51 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 52 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 53 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງເອລີຊາມາ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຮຸດ.

54 ໃນມື້ທີ 8 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນຄາມາລີເອັນ+ລູກຊາຍຂອງເປດາຊູຈາກຕະກູນມານາເຊ. 55 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 56 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 57 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 58 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 59 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງຄາມາລີເອັນ+ລູກຊາຍຂອງເປດາຊູ.

60 ໃນມື້ທີ 9 ຫົວໜ້າ+ທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນອາບີດານ+ລູກຊາຍຂອງກິເດໂອນີຈາກຕະກູນເບັນຢາມິນ. 61 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 62 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 63 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 64 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 65 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງອາບີດານ+ລູກຊາຍຂອງກິເດໂອນີ.

66 ໃນມື້ທີ 10 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນອາຮີເອເຊ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຊັດດາຍຈາກຕະກູນດານ. 67 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 68 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 69 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 70 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 71 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງອາຮີເອເຊ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຊັດດາຍ.

72 ໃນມື້ທີ 11 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນປາກີເອນ+ລູກຊາຍຂອງອົກຣັນຈາກຕະກູນອາເຊ. 73 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 74 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 75 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 76 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 77 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງປາກີເອນ+ລູກຊາຍຂອງອົກຣັນ.

78 ໃນມື້ທີ 12 ຫົວໜ້າທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ແມ່ນອາຮີລາ+ລູກຊາຍຂອງເອນັນຈາກຕະກູນນັບທາລີ. 79 ເຄື່ອງບູຊາຂອງລາວມີຄື: ຈານເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນ 1 ໃບ ໜັກ 70 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ+ ໃນຈານກັບຖ້ວຍມີແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນໃສ່ຢູ່ເຕັມ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 80 ຈອກຄຳ 1 ໜ່ວຍ ໜັກ 10 ເຊເກນ*ທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ 81 ງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ 82 ແບ້ໂຕໜຶ່ງ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ 83 ແລະສຳລັບເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ມີຄື: ງົວ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 5 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍອາຍຸ 1 ປີ 5 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາຂອງອາຮີລາ+ລູກຊາຍຂອງເອນັນ.

84 ໃນມື້ທີ່ອຸທິດແທ່ນບູຊາ+ແລະແຍກແທ່ນນັ້ນໄວ້ຕ່າງຫາກສຳລັບພະເຈົ້າ ພວກຫົວໜ້າຂອງຄົນອິດສະຣາເອນໄດ້ເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ຄື: ຈານເງິນ 12 ໃບ ຖ້ວຍເງິນ 12 ໃບ ແລະຈອກຄຳ 12 ໜ່ວຍ.+ 85 ຈານເງິນແຕ່ລະໃບໜັກ 130 ເຊເກນ* ແລະຖ້ວຍເງິນແຕ່ລະໃບໜັກ 70 ເຊເກນ.* ຈານກັບຖ້ວຍທັງໝົດລວມກັນເປັນເງິນໜັກ 2.400 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ.+ 86 ຈອກຄຳ 12 ໜ່ວຍທີ່ໃສ່ເຄື່ອງຫອມຈົນເຕັມ ແຕ່ລະໜ່ວຍໜັກ 10 ເຊເກນ.* ຈອກທັງໝົດລວມກັນເປັນຄຳໜັກ 120 ເຊເກນ* ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ. 87 ສັດທັງໝົດທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາມີຄື: ງົວໂຕຜູ້ 12 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 12 ໂຕ ແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີ 12 ໂຕ ກັບເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະແບ້ 12 ໂຕທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. 88 ສັດທັງໝົດທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກມີຄື: ງົວໂຕຜູ້ 24 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 60 ໂຕ ແບ້ໂຕຜູ້ 60 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 60 ໂຕ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາສຳລັບການອຸທິດແທ່ນບູຊາ+ຫຼັງຈາກແທ່ນນັ້ນຖືກແຍກໄວ້ຕ່າງຫາກສຳລັບພະເຈົ້າ.+

89 ທຸກໆເທື່ອທີ່ໂມເຊເຂົ້າໄປໃນເຕັ້ນສັກສິດເພື່ອເວົ້າກັບພະເຈົ້າ+ ລາວຈະໄດ້ຍິນສຽງຂອງເພິ່ນຈາກເທິງຝາ+ຫີບສັນຍາລະຫວ່າງເຄຣູບ 2 ອົງ.+ ພະເຈົ້າຈະເວົ້າກັບລາວຈາກບ່ອນນັ້ນ.

8 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 2 “ໃຫ້ບອກອາໂຣນວ່າ ‘ເມື່ອເຈົ້າໄຕ້ໄຟໃສ່ຕະກຽງ 7 ອັນ ຕ້ອງໃຫ້ແສງໄຟສ່ອງໄປບໍລິເວນອ້ອມໆຂາຕະກຽງ.’”+ 3 ອາໂຣນກໍໄຕ້ຕະກຽງໃຫ້ແສງສ່ອງໄປບໍລິເວນອ້ອມໆຂາຕະກຽງ+ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ. 4 ຂາຕະກຽງນີ້ເຮັດຂຶ້ນຕາມແບບໃນນິມິດ+ທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ໂມເຊເຫັນ. ຊ່າງໄດ້ເອົາຄຳມາຕີ+ເປັນຂາຕະກຽງ ໂດຍຕີໃຫ້ເປັນຂາຕັ້ງໄປຈົນຮອດດອກບານ.

5 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 6 “ໃຫ້ແຍກຄົນໃນຕະກູນເລວີຈາກພວກອິດສະຣາເອນ ແລະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສະອາດ.*+ 7 ເຈົ້າຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສະອາດໂດຍເອົານ້ຳທີ່ເຮັດໃຫ້ສະອາດຊິດໃສ່ເຂົາເຈົ້າ ແລ້ວໃຫ້ເຂົາເຈົ້າແຖຂົນທີ່ຢູ່ຕາມຕົນໂຕອອກໃຫ້ໝົດ ແລະຊັກເຄື່ອງນຸ່ງເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ໂຕເອງສະອາດ.+ 8 ຈາກນັ້ນ ໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເອົາງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ+ກັບແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນມາເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ ແລະໃຫ້ເຈົ້າເອົາງົວໂຕຜູ້ອີກໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ.+ 9 ໃຫ້ເຈົ້າພາພວກເລວີມາຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າເຕັ້ນສັກສິດ ແລະໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ*+ມາລວມໂຕກັນຢູ່ຫັ້ນ. 10 ເມື່ອເຈົ້າພາພວກເລວີມາຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ ພວກອິດສະຣາເອນຕ້ອງວາງມືເທິງຫົວຂອງເຂົາເຈົ້າ.+ 11 ອາໂຣນຕ້ອງສັ່ງໃຫ້ພວກເລວີເນີ້ງໂຕໄປທາງໜ້າແລະທາງຫຼັງຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ ເພື່ອເປັນຄືກັບເຄື່ອງບູຊາຊູໄປມາ+ຈາກພວກອິດສະຣາເອນ ແລະພວກເລວີຈະເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາ.+

12 ຈາກນັ້ນ ພວກເລວີຈະເອົາມືວາງເທິງຫົວຂອງງົວ.+ ງົວໂຕໜຶ່ງຈະເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ ແລະອີກໂຕໜຶ່ງຈະເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດ+ໃຫ້ພວກເລວີ. 13 ເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ພວກເລວີມາຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວ ແລະອາໂຣນຕ້ອງບອກພວກເລວີໃຫ້ເນີ້ງໂຕໄປທາງໜ້າແລະທາງຫຼັງເພື່ອເປັນຄືກັບເຄື່ອງບູຊາຊູໄປມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. 14 ເຈົ້າຕ້ອງແຍກຄົນໃນຕະກູນເລວີຈາກພວກອິດສະຣາເອນ ແລະພວກເລວີຈະເປັນຂອງເຮົາ.+ 15 ພວກເລວີຈະເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ*ຫຼັງຈາກທີ່ເຈົ້າເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສະອາດ ແລະສັ່ງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເນີ້ງໂຕໄປທາງໜ້າແລະທາງຫຼັງ ເພື່ອເປັນຄືກັບເຄື່ອງບູຊາຊູໄປມາ. 16 ເພາະເຂົາເຈົ້າຖືກມອບໃຫ້ເຮົາເປັນຄືກັບຂອງຂວັນຈາກລູກຫຼານຂອງອິດສະຣາເອນ. ເຮົາໄດ້ເລືອກເຂົາເຈົ້າສຳລັບເຮົາແທນລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດຂອງພວກອິດສະຣາເອນ.+ 17 ລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດທຸກຄົນ ແລະລູກສັດໂຕຜູ້ໂຕທຳອິດທຸກໂຕ+ຂອງພວກອິດສະຣາເອນເປັນຂອງເຮົາ. ເຮົາໄດ້ແຍກເຂົາເຈົ້າໄວ້ຕ່າງຫາກໃຫ້ເປັນຂອງເຮົາໃນມື້ທີ່ເຮົາຂ້າລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດ ແລະລູກສັດໂຕຜູ້ໂຕທຳອິດທັງໝົດໃນແຜ່ນດິນເອຢິບ.+ 18 ເຮົາເລືອກພວກເລວີສຳລັບເຮົາແທນລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດທຸກຄົນຂອງພວກອິດສະຣາເອນ. 19 ເຮົາຈະເອົາພວກເລວີຈາກພວກລູກຫຼານຂອງອິດສະຣາເອນໃຫ້ເປັນຄືກັບຂອງຂວັນສຳລັບອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວ. ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ເພື່ອພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ+ ແລະໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ. ຍ້ອນແນວນີ້ ຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເຂົ້າມາໃກ້ບ່ອນບໍລິສຸດ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຈະບໍ່ຖືກໄພພິບັດ.”+

20 ໂມເຊກັບອາໂຣນແລະພວກອິດສະຣາເອນເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊກ່ຽວກັບພວກເລວີ. 21 ພວກເລວີໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງສະອາດ ແລະໄດ້ຊັກເຄື່ອງນຸ່ງ.+ ຈາກນັ້ນ ອາໂຣນກໍສັ່ງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເນີ້ງໂຕໄປທາງໜ້າແລະທາງຫຼັງເພື່ອເປັນຄືກັບເຄື່ອງບູຊາຊູໄປມາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ.+ ແລ້ວອາໂຣນກໍໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເພື່ອເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າສະອາດ.+ 22 ຈາກນັ້ນ ພວກເລວີກໍໄປເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ ພາຍໃຕ້ການເບິ່ງແຍງຂອງອາໂຣນກັບພວກລູກຊາຍຂອງລາວ. ໂມເຊກັບອາໂຣນແລະພວກອິດສະຣາເອນກໍເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊກ່ຽວກັບພວກເລວີ.

23 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 24 “ຂໍ້ກຳນົດທີ່ໃຊ້ກັບພວກເລວີຄື ຜູ້ຊາຍທີ່ອາຍຸ 25 ປີຂຶ້ນໄປຈະໄປເຮັດວຽກນຳຄົນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ. 25 ແຕ່ເມື່ອອາຍຸຮອດ 50 ປີ ລາວຈະກະສຽນແລະບໍ່ຕ້ອງເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ນັ້ນອີກຕໍ່ໄປ. 26 ລາວສະໝັກໃຈໄປຊ່ວຍພີ່ນ້ອງຂອງລາວທີ່ມີໜ້າທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດໄດ້ ແຕ່ລາວຈະບໍ່ມີວຽກທີ່ຕ້ອງຮັບຜິດຊອບ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ເຈົ້າຕ້ອງເຮັດກ່ຽວກັບພວກເລວີແລະໜ້າທີ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ.”+

9 ໃນເດືອນທີ 1+ ຂອງປີທີ 2 ຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາເຈົ້າອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບ ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊຢູ່ບ່ອນກັນດານຊີນາຍວ່າ: 2 “ພວກອິດສະຣາເອນຕ້ອງກຽມເຄື່ອງບູຊາສຳລັບເທດສະການປັດສະຄາ+ຕາມເວລາທີ່ກຳນົດໄວ້.+ 3 ໃນວັນທີ 14 ຂອງເດືອນນີ້ຕອນໃກ້ຊິຄ່ຳ* ພວກເຈົ້າຕ້ອງກຽມເຄື່ອງບູຊາຕາມເວລາທີ່ກຳນົດໄວ້. ພວກເຈົ້າຕ້ອງກຽມຕາມຄຳສັ່ງທຸກຢ່າງ ແລະຕາມຂັ້ນຕອນທີ່ກຳນົດໄວ້ທັງໝົດ.”+

4 ແລ້ວໂມເຊກໍບອກພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ກຽມເຄື່ອງບູຊາສຳລັບເທດສະການປັດສະຄາ. 5 ໃນວັນທີ 14 ຂອງເດືອນທີ 1 ຕອນໃກ້ຊິຄ່ຳ ພວກອິດສະຣາເອນກໍກຽມເຄື່ອງບູຊາສຳລັບເທດສະການປັດສະຄາຢູ່ບ່ອນກັນດານຊີນາຍ. ເຂົາເຈົ້າເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ.

6 ແຕ່ມີຄົນກຸ່ມໜຶ່ງທີ່ບໍ່ສະອາດຍ້ອນໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ+ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ສາມາດກຽມເຄື່ອງບູຊາສຳລັບເທດສະການປັດສະຄາໃນມື້ນັ້ນໄດ້. ເຂົາເຈົ້າກໍເລີຍພາກັນໄປຫາໂມເຊກັບອາໂຣນໃນມື້ນັ້ນ+ 7 ແລະເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາບໍ່ສະອາດຍ້ອນໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ ແຕ່ພວກເຮົາຢາກກຽມເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຕາມເວລາທີ່ກຳນົດໄວ້ຄືກັບຄົນອິດສະຣາເອນຄົນອື່ນໆ. ພວກເຮົາຕ້ອງເຮັດແນວໃດ?”+ 8 ໂມເຊຈຶ່ງບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ໃຫ້ຖ້າຢູ່ນີ້ກ່ອນ ແລ້ວຂ້ອຍຊິໄປຖາມພະເຢໂຫວາວ່າເພິ່ນຊິໃຫ້ພວກເຈົ້າເຮັດແນວໃດ.”+

9 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 10 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ເຖິງວ່າພວກເຈົ້າຫຼືລູກຫຼານຂອງພວກເຈົ້າຄົນໃດບໍ່ສະອາດຍ້ອນໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ+ ຫຼືໄດ້ເດີນທາງໄກ ຄົນນັ້ນກໍຍັງຕ້ອງກຽມເຄື່ອງບູຊາສຳລັບເທດສະການປັດສະຄາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຢູ່. 11 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງກຽມຕອນໃກ້ຊິຄ່ຳໃນວັນທີ 14 ຂອງເດືອນທີ 2 ແທນ.+ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງກິນເຄື່ອງບູຊານັ້ນກັບເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແລະຜັກທີ່ມີລົດຂົມ.+ 12 ຫ້າມເຂົາເຈົ້າຈົ່ງສ່ວນທີ່ເຫຼືອຂອງເຄື່ອງບູຊາໄວ້ຈົນຮອດເຊົ້າມື້ຕໍ່ໄປ+ ແລະຫ້າມຫັກກະດູກຂອງສັດທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊານັ້ນ.+ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງກຽມເຄື່ອງບູຊາຕາມຄຳສັ່ງທຸກຢ່າງກ່ຽວກັບເທດສະການປັດສະຄາ. 13 ຖ້າຜູ້ໃດສະອາດຢູ່ແລ້ວ ຫຼືບໍ່ໄດ້ເດີນທາງໄກ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ກຽມເຄື່ອງບູຊາສຳລັບເທດສະການປັດສະຄາ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ+ ຍ້ອນລາວບໍ່ໄດ້ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຕາມເວລາທີ່ກຳນົດໄວ້. ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຖືກລົງໂທດ.

14 ຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າກໍຕ້ອງກຽມເຄື່ອງບູຊາສຳລັບເທດສະການປັດສະຄາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຄືກັນ.+ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງແລະຂັ້ນຕອນທີ່ກຳນົດໄວ້ກ່ຽວກັບເທດສະການປັດສະຄາ.+ ທັງຄົນຕ່າງຊາດແລະຄົນອິດສະຣາເອນຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງອັນດຽວກັນ.’”+

15 ໃນມື້ທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນສັກສິດ+ຈະມີຂີ້ເຝື້ອປົກຄຸມຢູ່ເທິງເຕັ້ນນັ້ນທີ່ມີຫີບສັນຍາ.* ແຕ່ໃນຕອນແລງຂີ້ເຝື້ອນັ້ນຈະເປັນຄືກັບໄຟແລະປົກຄຸມຢູ່ເທິງເຕັ້ນນັ້ນຈົນຮອດຕອນເຊົ້າ.+ 16 ໃນມື້ຕໍ່ໆໄປກໍເປັນແນວນັ້ນຄືກັນ. ຕອນກາງເວັນຈະມີຂີ້ເຝື້ອປົກຄຸມຢູ່ເທິງເຕັ້ນ ແລະຕອນກາງຄືນຂີ້ເຝື້ອນັ້ນຈະເປັນຄືກັບໄຟປົກຄຸມຢູ່ເທິງເຕັ້ນນັ້ນ.+ 17 ແຕ່ເມື່ອໃດກໍຕາມທີ່ຂີ້ເຝື້ອນັ້ນລອຍຂຶ້ນໄປຈາກເຕັ້ນ ພວກອິດສະຣາເອນຈະຍ້າຍຄ້າຍພັກທັນທີ+ ແລະຖ້າຂີ້ເຝື້ອໄປຢຸດຢູ່ບ່ອນໃດ ພວກອິດສະຣາເອນກໍຈະຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.+ 18 ພວກອິດສະຣາເອນຍ້າຍຄ້າຍພັກຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະຕັ້ງຄ້າຍພັກຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ.+ ຖ້າຂີ້ເຝື້ອຍັງປົກຄຸມຢູ່ເທິງເຕັ້ນສັກສິດ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະບໍ່ຍ້າຍຄ້າຍພັກໄປໃສ. 19 ຖ້າຂີ້ເຝື້ອປົກຄຸມຢູ່ເທິງເຕັ້ນສັກສິດຫຼາຍມື້ ພວກອິດສະຣາເອນກໍເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາແລະຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນເກົ່າ.+ 20 ແຕ່ບາງເທື່ອຂີ້ເຝື້ອກໍປົກຄຸມຢູ່ເທິງເຕັ້ນສັກສິດບໍ່ເທົ່າໃດມື້. ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງຄ້າຍພັກຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະຍ້າຍຄ້າຍພັກຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ. 21 ບາງເທື່ອຂີ້ເຝື້ອກໍປົກຄຸມພຽງແຕ່ຕອນແລງຈົນຮອດຕອນເຊົ້າເທົ່ານັ້ນ ແລະເມື່ອຂີ້ເຝື້ອລອຍຂຶ້ນໄປຈາກເຕັ້ນໃນຕອນເຊົ້າ ເຂົາເຈົ້າກໍຍ້າຍຄ້າຍພັກ. ບໍ່ວ່າຈະເປັນກາງເວັນຫຼືກາງຄືນ ເມື່ອຂີ້ເຝື້ອລອຍຂຶ້ນໄປ ເຂົາເຈົ້າກໍພາກັນຍ້າຍຄ້າຍພັກ.+ 22 ຖ້າຂີ້ເຝື້ອຍັງປົກຄຸມຢູ່ເທິງເຕັ້ນສັກສິດ ບໍ່ວ່າຈະເປັນ 2 ມື້ 1 ເດືອນ ຫຼືດົນກວ່ານັ້ນ ພວກອິດສະຣາເອນກໍຈະຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນເກົ່າ ແລະບໍ່ໄດ້ຍ້າຍໄປໃສ. ແຕ່ຖ້າຂີ້ເຝື້ອລອຍຂຶ້ນໄປຈາກເຕັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍຈະຍ້າຍຄ້າຍພັກ. 23 ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງຄ້າຍພັກຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະຍ້າຍຄ້າຍພັກຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ. ເຂົາເຈົ້າເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງຜ່ານທາງໂມເຊ.

10 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 2 “ໃຫ້ເອົາເງິນມາຕີເປັນແກ+ 2 ໜ່ວຍ ເພື່ອໃຊ້ເປົ່າເອີ້ນປະຊາຊົນໃຫ້ມາປະຊຸມກັນ ແລະເປົ່າໃຫ້ສັນຍານຍ້າຍຄ້າຍພັກ. 3 ເມື່ອເປົ່າແກທັງສອງໜ່ວຍ ພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນຕ້ອງມາຫາເຈົ້າຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນສັກສິດ.*+ 4 ຖ້າເປົ່າແກໜ່ວຍດຽວ ມີແຕ່ພວກຫົວໜ້າທີ່ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນອິດສະຣາເອນເທົ່ານັ້ນທີ່ຕ້ອງມາຫາເຈົ້າ.+

5 ເມື່ອເປົ່າແກເປັນສຽງສູງແລະສຽງຕ່ຳ ຄົນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກ+ຕ້ອງອອກເດີນທາງ. 6 ເມື່ອເປົ່າແກເປັນສຽງສູງແລະສຽງຕ່ຳເທື່ອທີ 2 ຄົນທີ່ຕັ້ງເຕັ້ນຢູ່ທາງທິດໃຕ້+ຕ້ອງອອກເດີນທາງ. ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເປົ່າແກແບບນີ້ທຸກໆເທື່ອທີ່ຄົນຈຸໜຶ່ງຈະອອກເດີນທາງ.

7 ເມື່ອເປົ່າແກເອີ້ນປະຊາຊົນໃຫ້ມາປະຊຸມກັນ+ ຢ່າເປົ່າເປັນສຽງສູງແລະສຽງຕ່ຳ. 8 ພວກລູກຊາຍຂອງອາໂຣນທີ່ເປັນປະໂລຫິດຕ້ອງເປັນຄົນເປົ່າແກ.+ ການເປົ່າແກແນວນີ້ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດໄປຈົນຮອດລຸ້ນລູກລຸ້ນຫຼານຕໍ່ໆໄປ.

9 ຖ້າພວກເຈົ້າຕ້ອງຕໍ່ສູ້ກັບສັດຕູທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເປົ່າແກເປັນສັນຍານໃຫ້ທະຫານກຽມໂຕໄປສູ້ຮົບ+ ແລ້ວພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າຈະສົນໃຈແລະຊ່ວຍພວກເຈົ້າໃຫ້ພົ້ນຈາກສັດຕູ.

10 ນອກຈາກນັ້ນ ໃນຍາມທີ່ພວກເຈົ້າມ່ວນຊື່ນ+ ເຊັ່ນ ຕອນສະຫຼອງເທດສະການຕ່າງໆ+ແລະຕອນຕົ້ນເດືອນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເປົ່າແກຕໍ່ໜ້າເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ ແລະເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ຂອງພວກເຈົ້າ. ການເປົ່າແກນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າລະນຶກເຖິງພວກເຈົ້າ. ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.”+

11 ໃນວັນທີ 20 ເດືອນທີ 2 ຂອງປີທີ 2+ ຂີ້ເຝື້ອໄດ້ລອຍຂຶ້ນຈາກເຕັ້ນສັກສິດ+ທີ່ມີຫີບສັນຍາ*ຢູ່ 12 ພວກອິດສະຣາເອນກໍເລີຍເລີ່ມອອກເດີນທາງຈາກບ່ອນກັນດານຊີນາຍຕາມລຳດັບຂອງເຂົາເຈົ້າ+ ແລະຂີ້ເຝື້ອໄດ້ຢຸດຢູ່ບ່ອນກັນດານປາຣານ.+ 13 ນີ້ເປັນເທື່ອທຳອິດທີ່ເຂົາເຈົ້າຍ້າຍຄ້າຍພັກຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງຜ່ານທາງໂມເຊ.+

14 ຈຸທີ່ມີ 3 ຕະກູນເຊິ່ງນຳໜ້າໂດຍຕະກູນຢູດາໄດ້ອອກເດີນທາງຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າເປັນຈຸທຳອິດ. ນາໂຊນ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີນາດາບເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນຢູດາ. 15 ເນທາເນນ+ລູກຊາຍຂອງຊຸອາເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນອິດຊາຄາ. 16 ເອລີອາບ+ລູກຊາຍຂອງເຮໂລນເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນເຊບູລູນ.

17 ເມື່ອມ້າງເຕັ້ນສັກສິດແລ້ວໆ+ ລູກຫຼານເກໂຊນ+ກັບລູກຫຼານເມຣາຣີ+ເຊິ່ງເຮັດໜ້າທີ່ຂົນເຕັ້ນສັກສິດກໍອອກເດີນທາງ.

18 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຈຸທີ່ມີ 3 ຕະກູນເຊິ່ງນຳໜ້າໂດຍຕະກູນຣູເບັນໄດ້ອອກເດີນທາງຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເອລີຊູ+ລູກຊາຍຂອງເຊເດອູເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນຣູເບັນ. 19 ເຊລູມີເອນ+ລູກຊາຍຂອງຊູຣີຊັດດາຍເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນຊີເມໂອນ. 20 ເອລີຢາສັບ+ລູກຊາຍຂອງດູເອນເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນຄາດ.

21 ຈາກນັ້ນ ພວກລູກຫຼານໂກຮາດເຊິ່ງເປັນຜູ້ຂົນເຄື່ອງຂອງບໍລິສຸດ+ໄດ້ອອກເດີນທາງ. ເຕັ້ນສັກສິດຕ້ອງຕັ້ງໃຫ້ແລ້ວກ່ອນທີ່ພວກລູກຫຼານໂກຮາດຈະໄປຮອດ.

22 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຈຸທີ່ມີ 3 ຕະກູນເຊິ່ງນຳໜ້າໂດຍຕະກູນເອຟຣາຢິມໄດ້ອອກເດີນທາງຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເອລີຊາມາ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຮຸດເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນເອຟຣາຢິມ. 23 ຄາມາລີເອັນ+ລູກຊາຍຂອງເປດາຊູເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນມານາເຊ. 24 ອາບີດານ+ລູກຊາຍຂອງກິເດໂອນີເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນເບັນຢາມິນ.

25 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ຈຸທີ່ມີ 3 ຕະກູນເຊິ່ງນຳໜ້າໂດຍຕະກູນດານໄດ້ອອກເດີນທາງຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງເປັນຈຸສຸດທ້າຍເພື່ອປົກປ້ອງຈຸອື່ນໆ. ອາຮີເອເຊ+ລູກຊາຍຂອງອຳມີຊັດດາຍເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນດານ. 26 ປາກີເອນ+ລູກຊາຍຂອງອົກຣັນເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນອາເຊ. 27 ອາຮີລາ+ລູກຊາຍຂອງເອນັນເປັນຜູ້ເບິ່ງແຍງກຸ່ມຄົນຂອງຕະກູນນັບທາລີ. 28 ເມື່ອພວກອິດສະຣາເອນຍ້າຍຄ້າຍພັກ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າຕາມລຳດັບນີ້.+

29 ໂມເຊເວົ້າກັບໂຮບັບລູກຊາຍຂອງເຣອູເອນ+ຄົນມີດີອານທີ່ເປັນພໍ່ເຖົ້າຂອງລາວວ່າ: “ພວກເຮົາຈະເດີນທາງໄປແຜ່ນດິນທີ່ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ພວກເຮົາ+ ພໍ່ໄປກັບພວກເຮົາເນາະ.+ ພວກເຮົາຊິເຮັດດີກັບພໍ່ ເພາະພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ສິ່ງດີໆກັບພວກອິດສະຣາເອນ.”+ 30 ແຕ່ໂຮບັບບອກວ່າ: “ພໍ່ບໍ່ໄດ້ໄປເດີ້. ພໍ່ຈະກັບໄປບ້ານເກີດແລະໄປຫາຍາດຕິພີ່ນ້ອງຂອງພໍ່.” 31 ໂມເຊກໍເລີຍເວົ້າວ່າ: “ຂໍຢ່າໄປຈາກພວກເຮົາເລີຍ ເພາະພໍ່ຮູ້ວ່າພວກເຮົາຄວນຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໃສໃນບ່ອນກັນດານ ແລະພໍ່ເປັນຄົນນຳທາງໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້. 32 ຖ້າພໍ່ໄປກັບພວກເຮົາ+ ບໍ່ວ່າພະເຢໂຫວາຈະອວຍພອນຫຍັງໃຫ້ພວກເຮົາ ພໍ່ກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຄືກັນ.”

33 ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເດີນທາງອອກຈາກພູຂອງພະເຢໂຫວາ+ເປັນເວລາ 3 ມື້. ຕະຫຼອດ 3 ມື້ນັ້ນ ຄົນທີ່ຫາມຫີບສັນຍາ+ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ອອກໜ້າໄປກ່ອນ ເພື່ອຫາບ່ອນພັກໃຫ້ທຸກຄົນໃນແຕ່ລະມື້.+ 34 ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າເດີນທາງ ຂີ້ເຝື້ອ+ຂອງພະເຢໂຫວາໄດ້ນຳໜ້າເຂົາເຈົ້າໃນຕອນກາງເວັນ.

35 ທຸກເທື່ອທີ່ມີການຍ້າຍຫີບສັນຍາ ໂມເຊຈະເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຂໍໃຫ້ພະອົງເຮັດຫຍັງບາງຢ່າງ+ ແລະເຮັດໃຫ້ສັດຕູຂອງພະອົງກະຈັດກະຈາຍກັນໄປ. ຂໍໃຫ້ຄົນທີ່ກຽດຊັງພະອົງໜີຈາກພະອົງ.” 36 ຕອນທີ່ປົງຫີບລົງ ລາວກໍຈະເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເອີ້ຍ ຂໍພະອົງຢູ່ນຳພວກອິດສະຣາເອນທີ່ມີຫຼາຍຈົນນັບບໍ່ໄດ້*ນີ້.”+

11 ປະຊາຊົນເລີ່ມຈົ່ມແທ້ຈົ່ມວ່າໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. ເມື່ອພະເຢໂຫວາໄດ້ຍິນ ເພິ່ນກໍໃຈຮ້າຍຫຼາຍ ແລະພະເຢໂຫວາໄດ້ສົ່ງໄຟລົງມາເຜົາບາງຄົນທີ່ຢູ່ແຖວຂອບຂອງຄ້າຍພັກ. 2 ເມື່ອປະຊາຊົນໄປຮ້ອງຂໍໃຫ້ໂມເຊຊ່ວຍ ໂມເຊກໍອະທິດຖານເຖິງພະເຢໂຫວາ+ ແລ້ວໄຟນັ້ນກໍມອດໄປ. 3 ເຂົາເຈົ້າກໍເລີຍຕັ້ງຊື່ບ່ອນນັ້ນວ່າຕາເບຣາ* ຍ້ອນພະເຢໂຫວາໄດ້ສົ່ງໄຟລົງມາເຜົາເຂົາເຈົ້າຢູ່ຫັ້ນ.+

4 ຄົນຕ່າງຊາດ+ທີ່ຢູ່ນຳເຂົາເຈົ້າເລີ່ມໂລບຢາກກິນອາຫານແນວອື່ນ+ ພວກອິດສະຣາເອນກໍເລີຍຮ້ອງຄາງແລ້ວເວົ້າວ່າ: “ໃຜກະໄດ້ເອົາຊີ້ນມາໃຫ້ພວກເຮົາກິນແດ່.+ 5 ຈັ່ງແມ່ນຄິດຮອດປາຢູ່ເອຢິບເດ້ ບໍ່ຕ້ອງຊື້ກໍມີກິນ. ພວກເຮົາຢາກກິນໝາກແຕງ ໝາກໂມ ຕົ້ນຫອມບົ່ວໃຫຍ່ ຫົວຜັກບົ່ວໃຫຍ່ ແລະກະທຽມ!+ 6 ພວກເຮົາບໍ່ມີເຫື່ອບໍ່ມີແຮງແລ້ວ ໄດ້ກິນແຕ່ມານານີ້ ບໍ່ໄດ້ກິນແນວອື່ນເລີຍ.”+

7 ມານາ+ຄ້າຍຄືກັບເມັດຫອມປ້ອມ+ ແລະສີຂອງມັນຄ້າຍຄືກັບຢາງໄມ້ຫອມ. 8 ປະຊາຊົນຈະແຍກກັນໄປເກັບມານາຢູ່ບ່ອນຕ່າງໆ ແລະເອົາມາບົດຢູ່ຫີນໂມ້ ຫຼືເອົາມາຕຳໃນຄົກ. ຈາກນັ້ນກໍຈະເອົາໄປຕົ້ມໃສ່ໝໍ້ ຫຼືເອົາໄປເຮັດເປັນເຂົ້າຈີ່ກ້ອນມົນໆ.+ ລົດຊາດຂອງມັນຄືກັບເຂົ້າໜົມເຄັກຫວານໆໃສ່ນ້ຳມັນ. 9 ຕອນກາງຄືນ ເມື່ອມີນ້ຳຄ້າງຕົກໃນຄ້າຍພັກ ມານາກໍຈະຕົກມາຢອງຢູ່ເທິງນ້ຳຄ້າງ.+

10 ໂມເຊໄດ້ຍິນທຸກຄອບຄົວພາກັນຈົ່ມ ແລະຮ້ອງຄາງຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນຂອງໂຕເອງ. ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍຫຼາຍ+ ແລະໂມເຊກໍໃຈຮ້າຍຫຼາຍຄືກັນ. 11 ໂມເຊເລີຍເວົ້າກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ເປັນຫຍັງພະອົງເຮັດໃຫ້ລູກລຳບາກໃຈແນວນີ້? ພະອົງບໍ່ພໍໃຈລູກບໍ ພະອົງຈຶ່ງເອົາວຽກໜັກມາໃຫ້ລູກ ແລະໃຫ້ລູກເບິ່ງແຍງຄົນພວກນີ້?+ 12 ລູກເບັ່ງຄົນພວກນີ້ອອກມາບໍ ພະອົງຈຶ່ງບອກລູກວ່າ ‘ໃຫ້ອູ້ມເຂົາເຈົ້າໄວ້ຢູ່ເອິກຂອງເຈົ້າຄືກັບຄົນລ້ຽງແອນ້ອຍ’ ເພື່ອໄປແຜ່ນດິນທີ່ພະອົງສັນຍາວ່າຈະເອົາໃຫ້ປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງເຂົາເຈົ້າ?+ 13 ລູກຈະເອົາຊີ້ນມາແຕ່ໃສໃຫ້ພວກນີ້ກິນ? ເຂົາເຈົ້າເວົ້າບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາວ່າ ‘ເອົາຊີ້ນມາໃຫ້ພວກເຮົາກິນແດ່ແມ້!’ 14 ລູກເບິ່ງແຍງຄົນພວກນີ້ຄົນດຽວບໍ່ໄຫວແລ້ວ. ວຽກນີ້ມັນໜັກໂພດ.+ 15 ຖ້າພະອົງຈະເຮັດກັບລູກແນວນີ້ ກໍຂໍໃຫ້ພະອົງຂ້າລູກຕອນນີ້ເລີຍດີກວ່າ.+ ແຕ່ຖ້າພະອົງພໍໃຈລູກ ກໍຂໍຊ່ວຍໃຫ້ລູກບໍ່ຕ້ອງເຈິເລື່ອງຫຍຸ້ງຍາກໃຈແນວນີ້ອີກ.”

16 ພະເຢໂຫວາຕອບໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ເລືອກ 70 ຄົນຈາກພວກຜູ້ນຳອິດສະຣາເອນມາໃຫ້ເຮົາ ເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ເຈົ້າຮູ້ວ່າຈະເຮັດວຽກຜູ້ນຳແລະເບິ່ງແຍງປະຊາຊົນໄດ້ດີ.+ ໃຫ້ພາເຂົາເຈົ້າໄປເຕັ້ນສັກສິດ* ແລະໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຢືນຢູ່ຫັ້ນນຳເຈົ້າ. 17 ເຮົາຈະລົງມາ+ແລະເວົ້າກັບເຈົ້າຢູ່ຫັ້ນ+ ແລະເຮົາກໍຈະເອົາພະລັງບໍລິສຸດຂອງເຮົາສ່ວນໜຶ່ງ+ທີ່ຢູ່ນຳເຈົ້າໃຫ້ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າຈະແບ່ງເບົາວຽກໜັກຂອງເຈົ້າໃນການເບິ່ງແຍງປະຊາຊົນ ເພື່ອເຈົ້າຈະບໍ່ຕ້ອງເຮັດຄົນດຽວອີກຕໍ່ໄປ.+ 18 ເຈົ້າຕ້ອງບອກປະຊາຊົນວ່າ ‘ໃຫ້ພວກເຈົ້າກຽມໂຕ*ສຳລັບມື້ອື່ນ+ ເພາະພວກເຈົ້າຈະໄດ້ກິນຊີ້ນແນ່ນອນ ຍ້ອນພະເຢໂຫວາໄດ້ຍິນພວກເຈົ້າຈົ່ມ+ວ່າ “ໃຜກະໄດ້ເອົາຊີ້ນມາໃຫ້ພວກເຮົາກິນແດ່. ໃຫ້ພວກເຮົາຢູ່ເອຢິບຍັງຊິດີກວ່າ.”+ ພະເຢໂຫວາຈະເອົາຊີ້ນໃຫ້ພວກເຈົ້າກິນແນ່ນອນ.+ 19 ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ກິນ ບໍ່ແມ່ນ 1 ມື້ 2 ມື້ 5 ມື້ 10 ມື້ ຫຼື 20 ມື້ 20 ແຕ່ຈະໄດ້ກິນ 1 ເດືອນເຕັມໆ ກິນຈົນຊີ້ນນັ້ນອອກມາຈາກຮູດັງ ແລ້ວພວກເຈົ້າຈະຂີ້ດຽດຊີ້ນໄປເລີຍ.+ ຍ້ອນພວກເຈົ້າໄດ້ຖິ້ມພະເຢໂຫວາທີ່ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າ ແລະຈົ່ມໃຫ້ເພິ່ນວ່າ “ເປັນຫຍັງຕ້ອງໃຫ້ພວກເຮົາອອກມາຈາກເອຢິບ?”’”+

21 ໂມເຊເວົ້າວ່າ: “ຄົນທີ່ຢູ່ນຳລູກທີ່ເປັນທະຫານກໍມີ 600.000 ຄົນ+ແລ້ວ ແຕ່ພະອົງກໍຍັງບອກວ່າ ‘ເຮົາຈະເອົາຊີ້ນໃຫ້ທຸກຄົນກິນ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ກິນຈົນອີ່ມ 1 ເດືອນເຕັມໆ!’ 22 ຖ້າພວກເຮົາຂ້າແກະຂ້າງົວໝົດທຸກຝູງ ກໍບໍ່ພໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກິນດອກ ຫຼືຖ້າພວກເຮົາຈັບປາຈົນໝົດທະເລ ກໍບໍ່ພໍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກິນດອກ!”

23 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ເຈົ້າຄິດວ່າພະເຢໂຫວາເຮັດບໍ່ໄດ້ບໍ?+ ເຈົ້າຈະໄດ້ເຫັນຕອນນີ້ແຫຼະວ່າສິ່ງທີ່ເຮົາເວົ້າຈະເກີດຂຶ້ນແທ້ຫຼືບໍ່.”

24 ແລ້ວໂມເຊກໍອອກໄປບອກປະຊາຊົນຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາເວົ້າ. ລາວໃຫ້ຜູ້ຊາຍ 70 ຄົນທີ່ຖືກເລືອກຈາກພວກຜູ້ນຳຂອງອິດສະຣາເອນມາລວມໂຕກັນ ແລະມາຢືນອ້ອມເຕັ້ນສັກສິດ.+ 25 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍລົງມາໃນຂີ້ເຝື້ອ+ແລະເວົ້າກັບໂມເຊ.+ ເພິ່ນໄດ້ເອົາພະລັງບໍລິສຸດຂອງເພິ່ນສ່ວນໜຶ່ງ+ທີ່ຢູ່ນຳໂມເຊໄປໃຫ້ພວກຜູ້ນຳ 70 ຄົນນັ້ນ. ເມື່ອແຕ່ລະຄົນໄດ້ຮັບພະລັງນັ້ນແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າກໍເລີ່ມເຮັດທ່າທາງຄືກັບຜູ້ພະຍາກອນ.+ ເຂົາເຈົ້າເຮັດແຕ່ຕອນນັ້ນ ແລະກໍບໍ່ໄດ້ເຮັດອີກເລີຍ.

26 ແຕ່ຍັງມີຜູ້ນຳອີກ 2 ຄົນທີ່ຍັງຢູ່ໃນຄ້າຍພັກ. ສອງຄົນນັ້ນຊື່ເອັນດັດແລະເມດັດ. ເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ຮັບພະລັງບໍລິສຸດຄືກັນ ຍ້ອນຢູ່ໃນລາຍຊື່ຂອງພວກຜູ້ນຳທີ່ຖືກເລືອກ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ອອກໄປເຕັ້ນສັກສິດຄືຄົນອື່ນ. ເຂົາເຈົ້າກໍເລີຍເລີ່ມເຮັດທ່າທາງຄືກັບຜູ້ພະຍາກອນຢູ່ໃນຄ້າຍພັກ. 27 ແລ້ວຄົນໜຸ່ມຄົນໜຶ່ງກໍແລ່ນມາບອກໂມເຊວ່າ: “ເອັນດັດກັບເມດັດກຳລັງເຮັດທ່າທາງຄືກັບຜູ້ພະຍາກອນຢູ່ໃນຄ້າຍພັກ!” 28 ໂຢຊວຍ+ລູກຊາຍຂອງນູນ ເຊິ່ງເປັນຄົນຮັບໃຊ້ຂອງໂມເຊຕັ້ງແຕ່ຍັງນ້ອຍໆຈຶ່ງເວົ້າວ່າ: “ທ່ານໂມເຊເອີ້ຍ ໄປຫ້າມເຂົາເຈົ້າແມ້!”+ 29 ແຕ່ໂມເຊບອກລາວວ່າ: “ເຈົ້າອິດສາແທນຂ້ອຍບໍ? ບໍ່ຕ້ອງອິດສາດອກ. ຂ້ອຍຢາກໃຫ້ຄົນຂອງພະເຢໂຫວາທຸກຄົນເປັນຜູ້ພະຍາກອນ ແລະຢາກໃຫ້ພະເຢໂຫວາເອົາພະລັງຂອງເພິ່ນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຄືກັນ!” 30 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ໂມເຊກໍກັບໄປຄ້າຍພັກພ້ອມກັບພວກຜູ້ນຳຂອງອິດສະຣາເອນ.

31 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍເຮັດໃຫ້ລົມພັດເອົານົກກະທາມາຈາກທາງທະເລ ແລະມາຕົກຢູ່ອ້ອມຄ້າຍພັກທົ່ວທຸກດ້ານ.+ ຖ້າຜູ້ໃດຍ່າງອອກຈາກຄ້າຍພັກໄປທາງໃດເປັນໄລຍະທາງໜຶ່ງມື້ ຕະຫຼອດທາງນັ້ນລາວຈະເຫັນນົກກອງກັນຂຶ້ນສູງ 2 ສອກ*ຈາກໜ້າດິນ. 32 ພວກອິດສະຣາເອນພາກັນເກັບນົກ 2 ມື້ກັບ 1 ຄືນເຕັມໆ ບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາ ແລະບໍ່ໄດ້ຫຼັບບໍ່ໄດ້ນອນເລີຍ. ຜູ້ໃດກໍເກັບໄດ້ບໍ່ຕ່ຳກວ່າ 10 ໂຮເມີ.* ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເອົານົກໄປຕາກໃຫ້ແຫ້ງຢູ່ທົ່ວຄ້າຍພັກ. 33 ແຕ່ຕອນທີ່ຊີ້ນຍັງຢູ່ໃນປາກເຂົາເຈົ້າແລະຍັງບໍ່ໄດ້ຫຍ້ຳຊ້ຳ ພະເຢໂຫວາກໍໃຈຮ້າຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຫຼາຍ ແລະພະເຢໂຫວາໄດ້ຂ້າເຂົາເຈົ້າຫຼາຍຄົນ.+

34 ເຂົາເຈົ້າເລີຍຕັ້ງຊື່ບ່ອນນັ້ນວ່າກິບໂຣດຮັດຕາວາ*+ ເພາະຢູ່ບ່ອນນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຝັງສົບຂອງຄົນຂີ້ໂລບທີ່ຢາກກິນອາຫານ.+ 35 ແລ້ວພວກອິດສະຣາເອນກໍເດີນທາງອອກຈາກກິບໂຣດຮັດຕາວາ ແລະໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຮາເຊໂຣດ.+

12 ມີຣີອາມກັບອາໂຣນເລີ່ມເວົ້າບໍ່ດີກ່ຽວກັບໂມເຊ ເລື່ອງທີ່ລາວເອົາຄົນກູເຊມາເປັນເມຍ.+ 2 ເຂົາເຈົ້າເວົ້ານຳກັນວ່າ: “ພະເຢໂຫວາເວົ້າຜ່ານທາງໂມເຊຜູ້ດຽວບໍ? ເພິ່ນກໍເວົ້າຜ່ານທາງພວກເຮົາຄືກັນຕົ໋ວ.”+ ຕອນນັ້ນ ພະເຢໂຫວາກໍໄດ້ຍິນ.+ 3 ໂມເຊເປັນຄົນທີ່ຖ່ອມໂຕທີ່ສຸດ+ໃນໂລກ.

4 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊແລະອາໂຣນກັບມີຣີອາມທັນທີວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າ 3 ຄົນໄປທີ່ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ແລ້ວທັງສາມຄົນກໍອອກໄປຫັ້ນ. 5 ພະເຢໂຫວາໄດ້ມາທີ່ເສົາຂີ້ເຝື້ອ+ແລະຢືນຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນ. ເພິ່ນໄດ້ເອີ້ນອາໂຣນກັບມີຣີອາມ ແລະທັງສອງຄົນກໍຍ່າງອອກມາທາງໜ້າ. 6 ເພິ່ນເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ຟັງເຮົາເດີ້. ຖ້າມີຜູ້ພະຍາກອນຂອງພະເຢໂຫວາຢູ່ນຳພວກເຈົ້າ ເຮົາຈະໃຫ້ລາວຮູ້ຈັກເຮົາຜ່ານທາງນິມິດ+ ແລະເຮົາຈະເວົ້າກັບລາວໃນຄວາມຝັນ.+ 7 ແຕ່ກັບໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາ ເຮົາບໍ່ໄດ້ເຮັດແນວນັ້ນ. ເຮົາໄວ້ໃຈລາວໃຫ້ເບິ່ງແຍງຄົນຂອງເຮົາ.*+ 8 ເຮົາເວົ້າກັບລາວແບບສອງຄົນລົມກັນເຊິ່ງໜ້າ+ ເວົ້າແບບກົງໆ ບໍ່ຕ້ອງຕີຄວາມໝາຍຫຍັງ ແລະລາວຍັງໄດ້ເຫັນພະເຢໂຫວາ. ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈຶ່ງກ້າເວົ້າແນວບໍ່ດີໃຫ້ໂມເຊຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາ?”

9 ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຫຼາຍແລະໄດ້ໄປຈາກເຂົາເຈົ້າ. 10 ແລ້ວຂີ້ເຝື້ອກໍລອຍຂຶ້ນໄປຈາກເຕັ້ນນັ້ນ ແລະຕອນນັ້ນມີຣີອາມກໍເປັນຂີ້ທູດຂາວຄືຫິມະ.+ ເມື່ອອາໂຣນປິ່ນໜ້າໄປຫາມີຣີອາມ ລາວກໍເຫັນມີຣີອາມເປັນຂີ້ທູດ.+ 11 ອາໂຣນເວົ້າກັບໂມເຊທັນທີວ່າ: “ນາຍເອີ້ຍ ຂ້ອຍຂໍນຳແດ່. ຢ່າໃຫ້ພວກເຮົາຖືກລົງໂທດຍ້ອນຄວາມຜິດນີ້ເລີຍ. ພວກເຮົາໂງ່ຫຼາຍທີ່ເວົ້າແນວນັ້ນ. 12 ຂໍຢ່າໃຫ້ລາວເປັນຄືກັບແອນ້ອຍທີ່ຕາຍໃນທ້ອງແມ່ ແລ້ວຕອນທີ່ອອກມາເນື້ອໜັງກໍເນົ່າເປື່ອຍໄປແລ້ວເຄິ່ງໜຶ່ງ.” 13 ແລ້ວໂມເຊກໍຮ້ອງຂໍກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະເຈົ້າເອີ້ຍ ຂໍພະອົງຊ່ວຍລາວແດ່. ປິ່ນປົວລາວແດ່.”+

14 ພະເຢໂຫວາຕອບໂມເຊວ່າ: “ຖ້າພໍ່ຖົ່ມນ້ຳລາຍໃສ່ໜ້າລາວ ລາວຈະອັບອາຍຢູ່ 7 ມື້ແມ່ນຕົ໋ວ. ຄັນຊັ້ນກໍໃຫ້ກັກໂຕລາວຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ 7 ມື້.+ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ລາວຈະກັບເຂົ້າໄປໃນຄ້າຍພັກໄດ້.” 15 ມີຣີອາມຖືກກັກໂຕຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ 7 ມື້+ ແລະພວກອິດສະຣາເອນກໍເລີຍບໍ່ໄດ້ຍ້າຍຄ້າຍພັກໄປໃສຈົນມີຣີອາມກັບເຂົ້າມາ. 16 ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເດີນທາງອອກຈາກຮາເຊໂຣດ+ ແລະໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນກັນດານປາຣານ.+

13 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 2 “ໃຫ້ສົ່ງຄົນໄປສອດແນມແຜ່ນດິນການາອານທີ່ເຮົາຈະເອົາໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ. ໃຫ້ເຈົ້າເລືອກຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງຈາກແຕ່ລະຕະກູນທີ່ເປັນຫົວໜ້າ+ ແລ້ວສົ່ງໄປສອດແນມ.”+

3 ໂມເຊສົ່ງເຂົາເຈົ້າອອກຈາກບ່ອນກັນດານປາຣານ+ ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງ. ຜູ້ຊາຍເຫຼົ່ານັ້ນເປັນຫົວໜ້າຂອງຄົນອິດສະຣາເອນ. 4 ເຂົາເຈົ້າມີຊື່ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ຊາມມູອາລູກຊາຍຂອງຊາກູເຣ ຈາກຕະກູນຣູເບັນ; 5 ຊາຟາດລູກຊາຍຂອງໂຮຣີ ຈາກຕະກູນຊີເມໂອນ; 6 ກາເລັບ+ລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນ ຈາກຕະກູນຢູດາ; 7 ອີການລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບ ຈາກຕະກູນອິດຊາຄາ; 8 ໂຮເຊຢາ+ລູກຊາຍຂອງນູນ ຈາກຕະກູນເອຟຣາຢິມ; 9 ປານຕີລູກຊາຍຂອງຣາຟູ ຈາກຕະກູນເບັນຢາມິນ; 10 ກາດດີເອນລູກຊາຍຂອງໂສດີ ຈາກຕະກູນເຊບູລູນ; 11 ກາດດີລູກຊາຍຂອງສູສີ ຈາກຕະກູນມານາເຊ+ເຊິ່ງກໍຄືຕະກູນໂຢເຊັບ;+ 12 ອຳມີເອນລູກຊາຍຂອງເກມາລີ ຈາກຕະກູນດານ; 13 ເສທູເຣລູກຊາຍຂອງມີກາເອນ ຈາກຕະກູນອາເຊ; 14 ນາບີລູກຊາຍຂອງໂວບສີ ຈາກຕະກູນນັບທາລີ; 15 ແລະເກອູເອນລູກຊາຍຂອງມາກິ ຈາກຕະກູນຄາດ. 16 ນີ້ແມ່ນລາຍຊື່ຂອງຄົນທີ່ໂມເຊສົ່ງໄປສອດແນມແຜ່ນດິນການາອານ. ໂມເຊໄດ້ປ່ຽນຊື່ຂອງໂຮເຊຢາລູກຊາຍຂອງນູນເປັນໂຢຊວຍ.*+

17 ຕອນທີ່ໂມເຊສົ່ງເຂົາເຈົ້າໄປສອດແນມແຜ່ນດິນການາອານ ລາວບອກວ່າ: “ໃຫ້ຂຶ້ນໄປທາງເນເກັບ* ຈາກນັ້ນໃຫ້ຂຶ້ນໄປທາງເຂດທີ່ມີພູຫຼາຍໆໜ່ວຍ.+ 18 ພວກເຈົ້າຕ້ອງໄປສືບເບິ່ງວ່າແຜ່ນດິນນັ້ນເປັນແນວໃດ+ ຄົນຢູ່ຫັ້ນແຂງແຮງຫຼືອ່ອນແອ ມີຫຼາຍຫຼືມີໜ້ອຍ 19 ແຜ່ນດິນນັ້ນດີຫຼືບໍ່ດີ ເມືອງທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ມີກຳແພງອ້ອມຫຼືບໍ່ມີ 20 ແຜ່ນດິນນັ້ນອຸດົມສົມບູນຫຼືແຫ້ງແລ້ງ+ ມີຕົ້ນໄມ້ຫຼາຍຫຼືບໍ່ຫຼາຍ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງກ້າຫານ+ແລະເອົາໝາກໄມ້ຈາກແຜ່ນດິນນັ້ນມານຳ.” ຕອນນັ້ນ ເປັນລະດູເກັບກ່ຽວໝາກລະແຊັງຊຸດທຳອິດພໍດີ.+

21 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງຂຶ້ນໄປສອດແນມແຜ່ນດິນນັ້ນ ຕັ້ງແຕ່ບ່ອນກັນດານຊິນ+ໄປຈົນຮອດເຣໂຮບ+ທີ່ຢູ່ໃກ້ໆເລໂບຮາມັດ.+ 22 ເມື່ອເຂົາເຈົ້າຂຶ້ນໄປທາງເນເກັບ ເຂົາເຈົ້າກໍໄປຮອດເມືອງເຮັບໂຣນ+ ເຊິ່ງເປັນເມືອງທີ່ອາຮີມານ ເຊຊາຍ ແລະຕານມາຍ*+ທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງອານາກ+ອາໄສຢູ່. ເມືອງເຮັບໂຣນນີ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນກ່ອນເມືອງໂຊອານໃນແຜ່ນດິນເອຢິບ 7 ປີ. 23 ເມື່ອໄປຮອດຮ່ອມພູເອັດຊະໂຄນ+ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຕັດເອົາງ່າໄມ້ທີ່ມີພວງໝາກລະແຊັງ ເຊິ່ງໜັກຫຼາຍຈົນຕ້ອງໄດ້ໃຫ້ຜູ້ຊາຍ 2 ຄົນໃຊ້ໄມ້ຫາມໄປ. ເຂົາເຈົ້າຍັງໄດ້ເອົາໝາກພິລາກັບໝາກເດື່ອມານຳ.+ 24 ເຂົາເຈົ້າເອີ້ນບ່ອນນັ້ນວ່າຮ່ອມພູ*ເອັດຊະໂຄນ*+ ຍ້ອນພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຕັດເຄືອໝາກລະແຊັງມາຈາກຮ່ອມພູນັ້ນ.

25 ເຂົາເຈົ້າໄປສອດແນມແຜ່ນດິນນັ້ນ 40 ມື້+ແລ້ວກໍກັບມາ. 26 ເຂົາເຈົ້າກັບມາຫາໂມເຊແລະອາໂຣນກັບພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ກາເດັດໃນບ່ອນກັນດານປາຣານ.+ ພວກຄົນສອດແນມໄດ້ບອກໃຫ້ທຸກຄົນຮູ້ວ່າແຜ່ນດິນນັ້ນເປັນແນວໃດ ແລະເອົາໝາກໄມ້ຈາກແຜ່ນດິນນັ້ນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເບິ່ງນຳ. 27 ພວກຄົນສອດແນມເລົ່າໃຫ້ໂມເຊຟັງວ່າ: “ພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນນັ້ນແລະກໍເຫັນວ່າແຜ່ນດິນນັ້ນມີນ້ຳນົມກັບນ້ຳເຜີ້ງຫຼາຍແທ້ໆ+ ແລະນີ້ແມ່ນໝາກໄມ້ທີ່ພວກເຮົາເອົາມາ.+ 28 ແຕ່ຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນເປັນຄົນແຂງແຮງ. ເມືອງຕ່າງໆຂອງເຂົາເຈົ້າໃຫຍ່ຫຼາຍແລະມີກຳແພງອ້ອມນຳ ແລະພວກເຮົາກໍເຫັນພວກລູກຫຼານຂອງອານາກຢູ່ຫັ້ນ.+ 29 ຄົນອາມາເລັກ+ຢູ່ເຂດເນເກັບ.+ ຄົນເຮດ ຄົນເຢບຸດ+ ແລະຄົນອາໂມ+ຢູ່ເຂດທີ່ມີພູຫຼາຍໆໜ່ວຍ. ຄົນການາອານ+ຢູ່ໃກ້ໆທະເລ+ແລະຕາມແຄມຝັ່ງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ.”

30 ກາເລັບພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນມິດງຽບເພື່ອໃຫ້ຟັງໂມເຊ ໂດຍເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຮົາຂຶ້ນໄປຕອນນີ້ໂລດ. ພວກເຮົາຈະຍຶດແຜ່ນດິນນັ້ນໄດ້ ເພາະພວກເຮົາຈະຊະນະຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນໄດ້ແນ່ນອນ.”+ 31 ແຕ່ພວກຄົນສອດແນມທີ່ໄປນຳກາເລັບເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາຂຶ້ນໄປຕໍ່ສູ້ກັບພວກນັ້ນບໍ່ໄຫວດອກ ຍ້ອນພວກເຂົາແຂງແຮງກວ່າພວກເຮົາ.”+ 32 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າແນວບໍ່ດີກ່ຽວກັບແຜ່ນດິນທີ່ເຂົາເຈົ້າໄປສອດແນມໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຟັງບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາ+ວ່າ: “ແຜ່ນດິນນັ້ນອັນຕະລາຍ. ຖ້າພວກເຮົາໄປຢູ່ກໍຕ້ອງຕາຍແທ້ໆ ແລະຄົນທີ່ຢູ່ຫັ້ນທຸກຄົນເປັນຄົນໂຕໃຫຍ່ຜິດທຳມະຊາດ+ 33 ແລະພວກເຮົາຍັງໄດ້ເຫັນພວກລູກຫຼານຂອງອານາກ+ທີ່ສືບເຊື້ອສາຍມາຈາກພວກຄົນຮ່າງຍັກ.* ຖ້າທຽບກັນແລ້ວ ພວກເຮົາກໍສ່ຳກັບຕັກກະແຕນ ແລະພວກເຂົາກໍຈະເຫັນພວກເຮົາເປັນຕັກກະແຕນຄືກັນ.”

14 ເມື່ອພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຍິນພວກຫົວໜ້າເວົ້າແນວນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍຮ້ອງໄຫ້ສຽງດັງບໍ່ຢຸດບໍ່ເຊົາໝົດຄືນ.+ 2 ພວກອິດສະຣາເອນຈົ່ມໃຫ້ໂມເຊກັບອາໂຣນ+ວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຮົາຕາຍຢູ່ໃນເອຢິບຫຼືຕາຍຢູ່ບ່ອນກັນດານກໍຍັງຊິດີກວ່າ! 3 ເປັນຫຍັງພະເຢໂຫວາຈຶ່ງພາພວກເຮົາໃຫ້ມາຖືກຂ້າຢູ່ແຜ່ນດິນທີ່ເພິ່ນເລືອກ?+ ຊ້ຳບໍ່ໜຳ ລູກກັບເມຍຂອງພວກເຮົາກໍຊິຖືກຈັບໄປເປັນຊະເລີຍ.+ ໃຫ້ພວກເຮົາກັບໄປເອຢິບຊິບໍ່ດີກວ່າເບາະ?”+ 4 ເຂົາເຈົ້າກໍເລີຍເວົ້າກັນວ່າ: “ໄປ໋! ໃຫ້ພວກເຮົາເລືອກຄົນໜຶ່ງມາເປັນຫົວໜ້າພາພວກເຮົາກັບໄປເອຢິບ!”+

5 ໂມເຊກັບອາໂຣນກໍເລີຍໝູບໜ້າລົງພື້ນຕໍ່ໜ້າພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນ. 6 ໂຢຊວຍ+ລູກຊາຍຂອງນູນກັບກາເລັບ+ລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນທີ່ໄດ້ໄປສອດແນມແຜ່ນດິນນັ້ນກໍຈີກເສື້ອຂອງໂຕເອງ 7 ແລ້ວເວົ້າກັບພວກອິດສະຣາເອນວ່າ: “ແຜ່ນດິນທີ່ພວກເຮົາໄປສອດແນມນັ້ນດີຫຼາຍອີ່ຫຼີ.+ 8 ຖ້າພະເຢໂຫວາພໍໃຈພວກເຮົາ ເພິ່ນຈະພາພວກເຮົາເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ມີນ້ຳນົມກັບນ້ຳເຜີ້ງຫຼາຍ+ ແລະເອົາແຜ່ນດິນນັ້ນໃຫ້ພວກເຮົາ. 9 ແຕ່ຫ້າມພວກເຈົ້າກະບົດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ແລະບໍ່ຕ້ອງຢ້ານຄົນໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ+ ເພາະພວກເຮົາຈະຊະນະພວກເຂົາໄດ້ງ່າຍໆ.* ບໍ່ມີໃຜປົກປ້ອງພວກເຂົາແລ້ວ ແຕ່ພະເຢໂຫວາຢູ່ນຳພວກເຮົາ.+ ບໍ່ຕ້ອງໄປຢ້ານພວກເຂົາ.”

10 ແຕ່ພວກອິດສະຣາເອນລົມກັນວ່າຊິດຶກກ້ອນຫີນໃສ່ 2 ຄົນນັ້ນ.+ ແລ້ວທຸກຄົນກໍເຫັນແສງລັດສະໝີຂອງພະເຢໂຫວາຢູ່ເທິງເຕັ້ນສັກສິດ.*+

11 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ຄົນພວກນີ້ຊິບໍ່ນັບຖືເຮົາອີກດົນປານໃດ?+ ທັງໆທີ່ເຮົາເຮັດການອັດສະຈັນຫຼາຍເທື່ອແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າຍັງບໍ່ເຊື່ອເຮົາອີກບໍ?+ 12 ເຮົາຊິທຳລາຍເຂົາເຈົ້າດ້ວຍໂລກລະບາດ ແລ້ວເຮົາຊິໃຫ້ມີຊາດໃຫຍ່ກວ່າແລະມີອຳນາດຫຼາຍກວ່າມາຈາກເຈົ້າ.”+

13 ແຕ່ໂມເຊເວົ້າກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະອົງພາຄົນພວກນີ້ອອກມາຈາກເອຢິບດ້ວຍລິດເດດຂອງພະອົງ ຖ້າພະອົງເຮັດແນວນີ້ ພວກເອຢິບກໍຊິໄດ້ຍິນເລື່ອງນີ້+ 14 ແລະບອກຕໍ່ໆກັນໄປທົ່ວແຜ່ນດິນຂອງພວກເຂົາ. ພວກເອຢິບເຄີຍໄດ້ຍິນແລ້ວວ່າພະເຢໂຫວາຢູ່ກັບຄົນຂອງພະອົງ+ ແລະມາຫາເຂົາເຈົ້າຄືກັບສອງຄົນລົມກັນເຊິ່ງໜ້າ.+ ພະອົງແມ່ນພະເຢໂຫວາ. ພະອົງໃຫ້ຂີ້ເຝື້ອຢູ່ນຳເຂົາເຈົ້າ. ໃນຕອນກາງເວັນພະອົງນຳທາງເຂົາເຈົ້າໄປໂດຍໃຫ້ມີເສົາຂີ້ເຝື້ອ ແລະໃນຕອນກາງຄືນພະອົງກໍຍັງນຳທາງເຂົາເຈົ້າໂດຍໃຫ້ເສົານັ້ນປ່ຽນເປັນເສົາໄຟ.+ 15 ຖ້າພະອົງຂ້າຄົນຂອງພະອົງຕາຍໝົດບາດດຽວ ຊາດຕ່າງໆທີ່ໄດ້ຍິນເລື່ອງຂອງພະອົງກໍຈະເວົ້າວ່າ 16 ‘ພະເຢໂຫວາສັນຍາວ່າຈະໃຫ້ແຜ່ນດິນໜຶ່ງກັບຄົນຂອງເພິ່ນ ແຕ່ພາເຂົາເຈົ້າໄປບ່ອນນັ້ນບໍ່ໄດ້ ເພິ່ນກໍເລີຍຂ້າເຂົາເຈົ້າຖິ້ມໃນບ່ອນກັນດານ.’+ 17 ພະເຢໂຫວາ ຕອນນີ້ ຂໍພະອົງສະແດງອຳນາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະອົງ ຄືກັບທີ່ພະອົງເຄີຍເວົ້າໄວ້ວ່າ 18 ‘ພະເຢໂຫວາບໍ່ໃຈຮ້າຍງ່າຍ ມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງຫຼາຍທີ່ສຸດ+ ໃຫ້ອະໄພຄວາມຜິດແລະການບໍ່ເຊື່ອຟັງ ແຕ່ເຮົາຊິບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ຄົນທີ່ເຮັດຜິດບໍ່ຖືກລົງໂທດ ເຮົາຈະລົງໂທດຄົນທີ່ເຮັດຜິດໄປຈົນຮອດລູກ ຫຼານ ແລະເຫຼນຂອງລາວ.’+ 19 ຍ້ອນພະອົງມີຄວາມຮັກທີ່ໝັ້ນຄົງ ຂໍພະອົງຍົກໂທດຄວາມຜິດໃຫ້ຄົນພວກນີ້ ຄືກັບທີ່ພະອົງໄດ້ຍົກໂທດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງແຕ່ຕອນທີ່ອອກຈາກເອຢິບຈົນຮອດຕອນນີ້.”+

20 ພະເຢໂຫວາເວົ້າວ່າ: “ເຮົາຊິຍົກໂທດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຕາມທີ່ເຈົ້າຂໍ.+ 21 ເຮົາເອງສາບານວ່າຄົນທົ່ວໂລກຈະຕ້ອງຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາມີອຳນາດຫຼາຍສ່ຳໃດ.+ 22 ຄົນພວກນີ້ເຄີຍເຫັນອຳນາດ ເຫັນການອັດສະຈັນຕ່າງໆ+ທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດໃນເອຢິບແລະໃນບ່ອນກັນດານ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າກໍຍັງທົດສອບເຮົາ+ຕັ້ງຫຼາຍເທື່ອ*ແລະບໍ່ຟັງເຮົາ.+ 23 ເຂົາເຈົ້າຊິບໍ່ໄດ້ເຫັນແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາສັນຍາວ່າຊິເອົາໃຫ້ປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງເຂົາເຈົ້າ. ທຸກຄົນທີ່ບໍ່ນັບຖືເຮົາຊິບໍ່ໄດ້ເຫັນແຜ່ນດິນນັ້ນເລີຍ.+ 24 ແຕ່ກາເລັບ+ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເຮົາບໍ່ເປັນຄືກັບເຂົາເຈົ້າ. ລາວເຊື່ອຟັງເຮົາສຸດຫົວໃຈ. ເຮົາຈະພາລາວເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ ແລະລູກຫຼານຂອງລາວກໍຈະໄດ້ແຜ່ນດິນນັ້ນເປັນມໍລະດົກ.+ 25 ແຕ່ຕອນນີ້ ພວກເຈົ້າຢູ່ຮ່ອມພູທີ່ມີພວກອາມາເລັກກັບພວກການາອານຫຼາຍ.+ ມື້ອື່ນໃຫ້ພວກເຈົ້າເລີ່ມເດີນທາງໄປບ່ອນກັນດານໂດຍໃຊ້ເສັ້ນທາງທີ່ຈະໄປທະເລແດງ.”+

26 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊແລະອາໂຣນວ່າ: 27 “ຄົນຊົ່ວພວກນີ້ຊິຈົ່ມໃຫ້ເຮົາອີກດົນປານໃດ?+ ເຮົາໄດ້ຍິນທີ່ເຂົາເຈົ້າຈົ່ມໃຫ້ເຮົາ.+ 28 ໃຫ້ບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ ‘ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບພວກເຈົ້າແນວນີ້ “ເຮົາເອງສາບານວ່າເຮົາຈະເຮັດກັບພວກເຈົ້າຄືກັບທີ່ພວກເຈົ້າເວົ້າໃຫ້ເຮົາ!+ 29 ທຸກຄົນທີ່ໄດ້ລົງທະບຽນ+ເຊິ່ງມີອາຍຸ 20 ປີຂຶ້ນໄປແລະໄດ້ຈົ່ມໃຫ້ເຮົາຈະຕ້ອງຕາຍໃນບ່ອນກັນດານ.+ 30 ຈະບໍ່ມີຜູ້ໃດໄດ້ເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາສັນຍາຈະໃຫ້ພວກເຈົ້າ+ ຍົກເວັ້ນກາເລັບລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນກັບໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ.+

31 ແຕ່ລູກຂອງເຈົ້າທີ່ພວກເຈົ້າບອກວ່າຈະຖືກຈັບໄປເປັນຊະເລີຍ+ ເຮົາຈະພາເຂົາເຈົ້າໄປຢູ່ໃນແຜ່ນດິນທີ່ພວກເຈົ້າບອກວ່າບໍ່ຢາກໄປ+ 32 ສ່ວນພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍໃນບ່ອນກັນດານນີ້. 33 ລູກຂອງພວກເຈົ້າຈະເປັນຄົນລ້ຽງແກະໃນບ່ອນກັນດານ 40 ປີ+ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຮັບຜົນຍ້ອນພວກເຈົ້າເຮັດຜິດ*ຕໍ່ເຮົາ ຈົນກວ່າຄົນສຸດທ້າຍໃນພວກເຈົ້າຈະຕາຍໃນບ່ອນກັນດານນີ້.+ 34 ພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປສອດແນມໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ 40 ມື້+ ພວກເຈົ້າກໍຈະຮັບໂທດຕາມຄວາມຜິດຂອງພວກເຈົ້າ 40 ປີ+ ເພາະເຮົາຈະໃຫ້ 1 ມື້ເທົ່າກັບ 1 ປີ ເພື່ອພວກເຈົ້າຊິຮູ້ວ່າຜົນຂອງການຕໍ່ຕ້ານເຮົາເປັນແນວໃດ.

35 ເຮົາເຢໂຫວາເວົ້າແນວໃດ ເຮົາກໍຈະເຮັດແນວນັ້ນກັບຄົນຊົ່ວພວກນີ້ທີ່ມາລວມໂຕກັນຕໍ່ຕ້ານເຮົາ. ເຂົາເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍໃນບ່ອນກັນດານນີ້.+ 36 ສ່ວນພວກຜູ້ຊາຍທີ່ໂມເຊໄດ້ສົ່ງໄປສອດແນມ ແລ້ວກັບມາເລົ່າເລື່ອງທີ່ບໍ່ດີກ່ຽວກັບແຜ່ນດິນນັ້ນຈົນເຮັດໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຈົ່ມໃຫ້ໂມເຊ+ 37 ຄົນພວກນີ້ທີ່ມາເລົ່າເລື່ອງບໍ່ດີກ່ຽວກັບແຜ່ນດິນນັ້ນຈະຕ້ອງຖືກລົງໂທດແລະຕາຍຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ.+ 38 ແຕ່ໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນກັບກາເລັບລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນເຊິ່ງຢູ່ໃນກຸ່ມ 12 ຄົນທີ່ໄປສອດແນມແຜ່ນດິນນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຕາຍ.”’”+

39 ເມື່ອໂມເຊບອກເລື່ອງນີ້ກັບພວກອິດສະຣາເອນ ເຂົາເຈົ້າກໍຮ້ອງໄຫ້ເສຍໃຈຫຼາຍ. 40 ເຂົາເຈົ້າລຸກແຕ່ເຊົ້າເພື່ອຂຶ້ນໄປເທິງຍອດພູ ແລະເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາເຮັດຜິດແລ້ວ. ຕອນນີ້ພວກເຮົາພ້ອມຈະໄປແຜ່ນດິນທີ່ພະເຢໂຫວາບອກໃຫ້ໄປ.”+ 41 ໂມເຊເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ບອກໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປ. ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຄິດເອົາເອງ? ພວກເຈົ້າໄປບໍ່ຮອດດອກ. 42 ຢ່າຊູ່ຂຶ້ນໄປ ເພາະພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າແລ້ວ. ພວກເຈົ້າຈະຊະນະສັດຕູບໍ່ໄດ້ດອກ.+ 43 ພວກເຈົ້າຈະຕາຍເພາະພວກອາມາເລັກກັບພວກການາອານລໍຖ້າທີ່ຈະສູ້ກັບພວກເຈົ້າຢູ່.+ ພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ຢູ່ກັບພວກເຈົ້າເພາະພວກເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາ.”+

44 ແຕ່ພວກອິດສະຣາເອນກໍຍັງດື້ແລະຂຶ້ນໄປເທິງພູນັ້ນ+ ທັງໆທີ່ໂມເຊບໍ່ໄດ້ໄປນຳ ແລະຫີບສັນຍາຂອງພະເຢໂຫວາກໍຍັງຢູ່ກາງຄ້າຍພັກ.+ 45 ພວກອາມາເລັກກັບພວກການາອານທີ່ຢູ່ເທິງພູນັ້ນກໍມາຕໍ່ສູ້ເຂົາເຈົ້າແລະໄດ້ຊະນະ ແລ້ວເຮັດໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນແຕກໜີໄປຮອດໂຮມາ.+

15 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 2 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາຈະເອົາໃຫ້ພວກເຈົ້າ+ 3 ແລ້ວພວກເຈົ້າຈະເອົາງົວຫຼືແກະເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟໃຫ້ພະເຢໂຫວາເຊິ່ງມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ*+ ບໍ່ວ່າຈະເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ ຫຼືເຄື່ອງບູຊາສາບານພິເສດ ຫຼືເຄື່ອງບູຊາທີ່ໃຫ້ດ້ວຍຄວາມສະໝັກໃຈ+ ຫຼືເຄື່ອງບູຊາສຳລັບເທດສະການຕ່າງໆ+ 4 ຜູ້ທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຕ້ອງເອົາມາພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ ເຊິ່ງມີແປ້ງລະອຽດ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ປະສົມກັບນ້ຳມັນ 1 ສ່ວນ 4 ຮິນ.* 5 ຖ້າເຈົ້າເອົາເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ ຫຼືເຄື່ອງບູຊາທີ່ເປັນແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ມາໃຫ້ ເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຫຼົ້າແວງ 1 ສ່ວນ 4 ຮິນ*ມານຳ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາດື່ມ. 6 ຖ້າເຄື່ອງບູຊາເປັນແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ເຈົ້າຕ້ອງເອົາແປ້ງລະອຽດ 2 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ທີ່ປະສົມນ້ຳມັນ 1 ສ່ວນ 3 ຮິນ*ມານຳ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ 7 ແລະກໍເອົາເຫຼົ້າແວງ 1 ສ່ວນ 3 ຮິນ*ມານຳ ເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາດື່ມເຊິ່ງມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ.

8 ຖ້າເຈົ້າເອົາງົວໂຕຜູ້ມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ ຫຼືເຄື່ອງບູຊາສາບານພິເສດ+ ຫຼືເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ 9 ເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕນັ້ນມາພ້ອມກັບແປ້ງລະອຽດ 3 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ທີ່ປະສົມກັບນ້ຳມັນເຄິ່ງຮິນ*ທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ 10 ແລະເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຫຼົ້າແວງເຄິ່ງຮິນມານຳເພື່ອໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາດື່ມ+ ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. 11 ໃຫ້ເຮັດແນວນີ້ກັບສັດແຕ່ລະໂຕທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ ບໍ່ວ່າຈະເປັນງົວ ແກະໂຕຜູ້ ແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ ຫຼືແບ້. 12 ບໍ່ວ່າຈະເອົາມາເປັນເຄື່ອງບູຊາຈັກໂຕກໍຕ້ອງເຮັດແນວນີ້ຄືກັນ. 13 ທຸກຄົນທີ່ເກີດໃນອິດສະຣາເອນຕ້ອງເຮັດແນວນີ້ຕອນທີ່ເອົາເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ເຊິ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນພໍໃຈ.

14 ຖ້າຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າຫຼືຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າມາດົນແລ້ວຈະເອົາເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ເຊິ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນພໍໃຈ ລາວຕ້ອງເຮັດຄືກັບພວກເຈົ້າທຸກຢ່າງ.+ 15 ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄົນອິດສະຣາເອນຫຼືຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳເຈົ້າກໍຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງອັນດຽວກັນນີ້. ນີ້ແມ່ນຄຳສັ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມໄປຈົນຮອດລຸ້ນລູກລຸ້ນຫຼານຕໍ່ໆໄປ. ສຳລັບພະເຢໂຫວາ ຄົນຕ່າງຊາດກໍຕ້ອງເຮັດຄືກັນກັບພວກເຈົ້າ.+ 16 ພວກເຈົ້າກັບຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າມີກົດໝາຍແລະຄຳສັ່ງອັນດຽວກັນ.’”

17 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊຕື່ມອີກວ່າ: 18 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາຊິເອົາໃຫ້ພວກເຈົ້າ 19 ແລະໄດ້ກິນອາຫານຢູ່ຫັ້ນ+ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາສ່ວນໜຶ່ງໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. 20 ເຈົ້າຕ້ອງເອົາແປ້ງທີ່ບົດບໍ່ລະອຽດຈາກຜົນລະປູກຊຸດທຳອິດ+ມາເຮັດເປັນເຂົ້າຈີ່ຮູບວົງມົນ.* ເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຂົ້າຈີ່ນັ້ນໃຫ້ພະເຈົ້າ ຄືກັບວິທີທີ່ເອົາຜົນລະປູກທີ່ໄດ້ຈາກລານຟາດເຂົ້າໃຫ້ເພິ່ນ. 21 ຄົນລຸ້ນຕໍ່ໆໄປກໍຕ້ອງເອົາສ່ວນໜຶ່ງຂອງແປ້ງທີ່ບົດບໍ່ລະອຽດທີ່ໄດ້ຈາກຜົນລະປູກຊຸດທຳອິດມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຄືກັນ.

22 ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມຄຳສັ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊ ພວກເຈົ້າຈະມີຄວາມຜິດ. 23 ຄຳສັ່ງເຫຼົ່ານີ້ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຜ່ານທາງໂມເຊ ແລະໃຊ້ໄດ້ຕັ້ງແຕ່ມື້ທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງພວກເຈົ້າໄປຈົນຮອດລຸ້ນລູກລຸ້ນຫຼານ. 24 ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດຜິດໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາເຊິ່ງມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ ແລະເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມມາໃຫ້ເພິ່ນ.+ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບນຳ.+ 25 ປະໂລຫິດຈະໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນ ແລະພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບການຍົກໂທດ+ທີ່ໄດ້ເຮັດຜິດໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ ຍ້ອນພວກເຈົ້າໄດ້ເອົາເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາກັບເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດນັ້ນ. 26 ເມື່ອເຮັດແນວນັ້ນແລ້ວ ພວກອິດສະຣາເອນແລະຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບການຍົກໂທດທີ່ໄດ້ເຮັດຜິດໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ.

27 ຖ້າຜູ້ໃດເຮັດຜິດໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ ລາວຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕແມ່ອາຍຸບໍ່ກາຍ 1 ປີໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ.+ 28 ປະໂລຫິດຈະໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ຜູ້ນັ້ນຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາແລ້ວລາວຈະໄດ້ຮັບການຍົກໂທດ.+ 29 ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄົນອິດສະຣາເອນ ຫຼືຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າກໍຕ້ອງເຮັດຕາມກົດໝາຍອັນດຽວກັນນີ້ເມື່ອເຮັດຜິດໂດຍບໍ່ຮູ້ໂຕ.+

30 ຖ້າຜູ້ໃດຕັ້ງໃຈເຮັດຜິດ+ກໍເທົ່າກັບວ່າລາວກຳລັງດູໝິ່ນພະເຢໂຫວາ. ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍບໍ່ວ່າຈະເປັນຄົນອິດສະຣາເອນຫຼືຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳພວກເຈົ້າ. 31 ລາວດູຖູກຄຳເວົ້າຂອງພະເຢໂຫວາແລະບໍ່ເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງເພິ່ນ ຍ້ອນແນວນັ້ນ ລາວຈະຕ້ອງຕາຍ.+ ລາວຈະຕ້ອງຕາຍຍ້ອນຄວາມຜິດຂອງລາວເອງ.’”+

32 ຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ບ່ອນກັນດານ ມີຄົນເຫັນຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງໄປຫາຟືນໃນວັນຊະບາໂຕ.+ 33 ເຂົາເຈົ້າກໍເລີຍພາຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນໄປຫາໂມເຊກັບອາໂຣນ ແລະພວກອິດສະຣາເອນ. 34 ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຮູ້ວ່າຊິເຮັດແນວໃດກັບລາວເພາະກົດໝາຍກໍບໍ່ໄດ້ບອກຈະແຈ້ງ ເຂົາເຈົ້າເລີຍກັກໂຕລາວໄວ້ກ່ອນ.+

35 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນພາຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນອອກໄປນອກຄ້າຍພັກແລະດຶກກ້ອນຫີນໃສ່ລາວ.+ ລາວຈະຕ້ອງຕາຍ.”+ 36 ພວກອິດສະຣາເອນກໍເຮັດແບບນັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າພາລາວອອກໄປນອກຄ້າຍພັກແລະດຶກກ້ອນຫີນໃສ່ລາວຈົນຕາຍ ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກໂມເຊ.

37 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊຕື່ມວ່າ: 38 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນເຮັດຍອຍໃສ່ຕີນຊຸດຍາວຂອງໂຕເອງ ແລະໃຫ້ເອົາດ້າຍສີຟ້າມາຫຍິບເຮັດເປັນຂອບເທິງຍອຍນັ້ນ.+ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດແບບນີ້ໄປຈົນຮອດລຸ້ນລູກລຸ້ນຫຼານຕໍ່ໆໄປ. 39 ແລ້ວໃຫ້ບອກອີກວ່າ ‘ເມື່ອພວກເຈົ້າເຫັນຍອຍເສື້ອນີ້ ມັນຈະເຕືອນພວກເຈົ້າໃຫ້ຈື່ແລະເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ.+ ຢ່າເຮັດຕາມໃຈໂຕເອງແລະຕາມທີ່ຕາເຫັນ ເພາະມັນຈະເຮັດໃຫ້ພວກເຈົ້າເປັນຄືກັບແມ່ຈ້າງ.*+ 40 ເມື່ອເຮັດແນວນີ້ພວກເຈົ້າກໍຈະຈື່ແລະເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງເຮົາ. ພວກເຈົ້າຈະເປັນຄົນບໍລິສຸດສຳລັບເຮົາ.+ 41 ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ທີ່ພາພວກເຈົ້າອອກຈາກເອຢິບເພື່ອສະແດງວ່າເຮົາເປັນພະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.+ ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ.’”+

16 ຕໍ່ມາ ໂກຣາ+ຮ່ວມຫົວກັບດາທານ ອາບີຣາມ ແລະໂອນ. (ໂກຣາເປັນລູກຫຼານຂອງເລວີ.+ ເລວີມີລູກຊາຍຊື່ໂກຮາດ. ໂກຮາດມີລູກຊາຍຊື່ອິດຊະຮາ.+ ອິດຊະຮາມີລູກຊາຍຊື່ໂກຣາ.+ ດາທານ ອາບີຣາມ ແລະໂອນເປັນລູກຫຼານຂອງຣູເບັນ.+ ດາທານກັບອາບີຣາມເປັນລູກຊາຍຂອງເອລີອາບ+ ສ່ວນໂອນເປັນລູກຊາຍຂອງເປເລດ.) 2 ເຂົາເຈົ້າກັບພວກຫົວໜ້າອີກ 250 ຄົນ ເຊິ່ງເປັນຄົນທີ່ມີຊື່ສຽງແລະຖືກເລືອກຈາກພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ພາກັນໄປເວົ້າໃຫ້ໂມເຊ. 3 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າໃຫ້+ໂມເຊກັບອາໂຣນວ່າ: “ພວກເຮົາທົນພວກເຈົ້າບໍ່ໄຫວແລ້ວ! ຄົນອິດສະຣາເອນທັງໝົດເປັນຂອງພະເຢໂຫວາ+ແລະເພິ່ນກໍຢູ່ນຳພວກເຮົາ+ຄືກັນບໍ່ແມ່ນບໍ? ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າເຮັດໂຕເປັນໃຫຍ່ໃນພວກຄົນຂອງພະເຢໂຫວາ?”

4 ເມື່ອໂມເຊໄດ້ຍິນແນວນັ້ນ ລາວກໍອຸກໃຈ ເລີຍຄູ້ເຂົ່າໝູບໜ້າລົງພື້ນ. 5 ໂມເຊບອກໂກຣາກັບພວກຂອງລາວວ່າ: “ມື້ອື່ນເຊົ້າ ພະເຢໂຫວາຊິເຮັດໃຫ້ຮູ້ວ່າ ແມ່ນໃຜເປັນຄົນຂອງເພິ່ນ+ ແມ່ນໃຜເປັນຄົນບໍລິສຸດ ແລະແມ່ນໃຜເຂົ້າຫາເພິ່ນໄດ້.+ ຄົນທີ່ເພິ່ນເລືອກຫັ້ນແຫຼະຈະເຂົ້າຫາເພິ່ນໄດ້.+ 6 ໂກຣາ ໃຫ້ເຈົ້າກັບຄົນຂອງເຈົ້າ+ເອົາແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມ+ມາ. 7 ມື້ອື່ນເຊົ້າ ໃຫ້ເອົາຖ່ານໄຟກັບເຄື່ອງຫອມມາໃສ່ໃນຫັ້ນຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ. ຖ້າພະເຢໂຫວາເລືອກໃຜ+ ຄົນນັ້ນກໍເປັນຄົນບໍລິສຸດ. ພໍໄດ້ແລ້ວ ພວກລູກຫຼານເລວີເອີ້ຍ!”+

8 ໂມເຊເວົ້າກັບໂກຣາອີກວ່າ: “ຟັງເດີ້ ພວກລູກຫຼານເລວີ 9 ພະເຈົ້າຂອງອິດສະຣາເອນໃຫ້ສິດທິພິເສດພວກເຈົ້າຫຼາຍແລ້ວບໍ່ແມ່ນບໍ? ເພິ່ນເລືອກພວກເຈົ້າຈາກພວກອິດສະຣາເອນ+ໃຫ້ເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາ ໃຫ້ຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າພວກອິດສະຣາເອນ ແລະເຮັດວຽກແທນເຂົາເຈົ້າ.+ 10 ເພິ່ນເລືອກໃຫ້ພວກເຈົ້າກັບອ້າຍນ້ອງຂອງພວກເຈົ້າທຸກຄົນທີ່ເປັນລູກຫຼານເລວີຢູ່ໃກ້ເພິ່ນ. ພວກເຈົ້າຍັງບໍ່ພໍໃຈບໍ? ຍັງຢາກເປັນປະໂລຫິດອີກຊັ້ນເບາະ?+ 11 ພວກເຈົ້າກັບຄົນຂອງພວກເຈົ້າເຮັດແນວນີ້ ກໍເທົ່າກັບຕໍ່ຕ້ານພະເຢໂຫວາ. ແລ້ວອາໂຣນເຮັດຫຍັງໃຫ້ພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າຈຶ່ງຈົ່ມໃຫ້ລາວ?”+

12 ໂມເຊໃຫ້ຄົນໄປເອີ້ນດາທານກັບອາບີຣາມ+ລູກຊາຍຂອງເອລີອາບມາຫາ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາບໍ່ໄປຫາເຈົ້າດອກ. ຊິໄປເຮັດຫຍັງ? 13 ເຈົ້າພາພວກເຮົາອອກມາຈາກແຜ່ນດິນທີ່ມີນ້ຳນົມກັບນ້ຳເຜີ້ງຫຼາຍ ແລະໃຫ້ພວກເຮົາມາຕາຍຢູ່ບ່ອນກັນດານນີ້ ຍັງບໍ່ສົມໃຈເຈົ້າອີກເບາະ?+ ຍັງຊິເປັນນາຍພວກເຮົາອີກຫວະ? 14 ປານນັ້ນວ່າຊິໃຫ້ພວກເຮົາໄປຢູ່ໃນແຜ່ນດິນທີ່ມີນ້ຳນົມກັບນ້ຳເຜີ້ງຫຼາຍ.+ ໃສຄືບໍ່ເຫັນມີ? ດິນກັບສວນໝາກລະແຊັງທີ່ເຮົາຊິໄດ້ຢູ່ໃສ? ເຈົ້າຊິໃຫ້ຄົນພວກນີ້ຫຼັບຫູຫຼັບຕາໄປນຳເຈົ້າຊັ້ນຫວະ? ພວກເຮົາບໍ່ໄປດອກ!”

15 ໂມເຊໃຈຮ້າຍຫຼາຍແລະເວົ້າກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ພະອົງບໍ່ຕ້ອງຍອມຮັບເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າເດີ້. ລາໂຕດຽວລູກກໍບໍ່ໄດ້ເອົາຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະລູກກໍບໍ່ໄດ້ຕີບໍ່ໄດ້ຂ້າຜູ້ໃດ.”+

16 ໂມເຊກໍເວົ້າກັບໂກຣາວ່າ: “ມື້ອື່ນ ໃຫ້ເຈົ້າກັບຄົນຂອງເຈົ້າມາຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ ແລ້ວອາໂຣນກໍຊິມາຄືກັນ. 17 ໃຫ້ທຸກຄົນເອົາແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມມາ ເອົາເຄື່ອງຫອມໃສ່ໃນຫັ້ນ ແລ້ວໄປຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ ທັງເຈົ້າກັບອາໂຣນ ແລະພວກຫົວໜ້າ 250 ຄົນ.” 18 ແຕ່ລະຄົນກໍຖືແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມມາແລະເອົາຖ່ານໄຟກັບເຄື່ອງຫອມໃສ່ໃນຫັ້ນ ແລ້ວຢືນຢູ່ກັບໂມເຊແລະອາໂຣນຢູ່ຕໍ່ໜ້າທາງເຂົ້າເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ. 19 ຕອນທີ່ໂກຣາກັບພວກຂອງລາວ+ມາຢືນຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ ພວກອິດສະຣາເອນກໍເຫັນແສງລັດສະໝີຂອງພະເຢໂຫວາ.+

20 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊກັບອາໂຣນວ່າ: 21 “ໃຫ້ພວກເຈົ້າຢືນຢູ່ຫ່າງໆຈາກພວກນັ້ນ ເຮົາຈະທຳລາຍພວກເຂົາໃຫ້ໝົດບາດດຽວ.”+ 22 ແລ້ວທັງສອງຄົນກໍໝູບໜ້າລົງພື້ນແລະເວົ້າວ່າ: “ພະເຈົ້າຜູ້ໃຫ້ຊີວິດທຸກຄົນ+ ມີແຕ່ຄົນດຽວທີ່ເຮັດຜິດ ພະອົງຈະທຳລາຍພວກອິດສະຣາເອນໝົດທຸກຄົນເລີຍບໍ?”+

23 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 24 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ໃຫ້ຢູ່ໄກໆຈາກເຕັ້ນຂອງໂກຣາ ດາທານ ແລະອາບີຣາມ!’”+

25 ໂມເຊກັບພວກຜູ້ນຳ+ຂອງອິດສະຣາເອນກໍໄປຫາດາທານກັບອາບີຣາມ. 26 ໂມເຊບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ: “ໃຫ້ຢູ່ໄກໆຈາກເຕັ້ນຂອງຄົນຊົ່ວພວກນີ້ ແລະຢ່າໄປຖືກຫຼືໄປບາຍເຄື່ອງຂອງຂອງພວກເຂົາ ເພື່ອພວກເຈົ້າຈະບໍ່ຖືກທຳລາຍພ້ອມກັບຄົນພວກນີ້ ຍ້ອນພວກເຂົາເຮັດຜິດ.” 27 ແລ້ວປະຊາຊົນກໍຫຍັບອອກໄປໄກໆຈາກເຕັ້ນຂອງໂກຣາ ດາທານ ແລະອາບີຣາມທັນທີ. ດາທານກັບອາບີຣາມກໍອອກມາຢືນຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນຂອງໂຕເອງ ພ້ອມກັບລູກແລະເມຍ.

28 ໂມເຊເວົ້າວ່າ: “ເຫດການທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນຕໍ່ໄປນີ້ຊິເຮັດໃຫ້ຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາໃຊ້ຂ້ອຍມາຫຼືຂ້ອຍຄິດເອງ. 29 ຖ້າຄົນພວກນີ້ຕາຍແລະຖືກລົງໂທດຄືກັບຄົນທົ່ວໄປ ກໍສະແດງວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ໃຊ້ຂ້ອຍມາ.+ 30 ແຕ່ຖ້າພະເຢໂຫວາເຮັດສິ່ງທີ່ເໜືອທຳມະຊາດ ໂດຍໃຫ້ແຜ່ນດິນແຍກອອກຈາກກັນ ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍຕົກລົງໄປຕາຍໃນຫັ້ນພ້ອມກັບເຄື່ອງຂອງຂອງເຂົາເຈົ້າ ນີ້ກໍສະແດງວ່າເຂົາເຈົ້າດູໝິ່ນພະເຢໂຫວາ.”

31 ທັນທີທີ່ໂມເຊເວົ້າຈົບ ແຜ່ນດິນບ່ອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຢືນຢູ່ກໍແຍກອອກຈາກກັນ.+ 32 ດິນໄດ້ອ້າປາກແລະກືນເຂົາເຈົ້າລົງໄປ. ຄົນໃນຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະຄົນທີ່ສະໜັບສະໜູນໂກຣາ+ກໍຕົກລົງໄປຕາຍ. ເຄື່ອງຂອງຂອງເຂົາເຈົ້າກໍຕົກລົງໄປນຳ. 33 ເຂົາເຈົ້າກັບຄົນທີ່ສະໜັບສະໜູນເຂົາເຈົ້າກໍຕົກລົງຫັ້ນແລະດິນກໍຖົມເຂົາເຈົ້າ. ທຸກຄົນຈຶ່ງຕາຍ*ໝົດ.+ 34 ເມື່ອໄດ້ຍິນສຽງຮ້ອງຂອງຄົນທີ່ຕົກລົງໄປ ພວກອິດສະຣາເອນທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບເຂົາເຈົ້າກໍພາກັນແລ່ນໜີແລະເວົ້າວ່າ: “ເປັນຕາຢ້ານແທ້. ພວກເຮົາບໍ່ຢາກຕົກລົງໄປນຳເຂົາເຈົ້າ!” 35 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍສົ່ງໄຟລົງມາ+ເຜົາຜູ້ຊາຍ 250 ຄົນທີ່ເຜົາເຄື່ອງຫອມ.+

36 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 37 “ບອກເອເລອາຊາລູກຊາຍຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນໃຫ້ເອົາແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມ+ອອກຈາກບ່ອນທີ່ຖືກໄຟໄໝ້ ຍ້ອນແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມເຫຼົ່ານັ້ນເປັນສິ່ງບໍລິສຸດ ແລະບອກໃຫ້ລາວເອົາຖ່ານໄຟໄປສາດຖິ້ມໄກໆ. 38 ໃຫ້ເອົາແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມຂອງຄົນທີ່ຖືກລົງໂທດເຖິງຕາຍຍ້ອນເຮັດຜິດໄປຕີເປັນແຜ່ນບາງໆ ແລະເອົາໄປໂອບແທ່ນບູຊາ.+ ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນຖືວ່າບໍລິສຸດ ຍ້ອນຖືກເອົາມາຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາແລ້ວ. ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນຈະເປັນສິ່ງເຕືອນໃຈພວກອິດສະຣາເອນ.”+ 39 ແລ້ວປະໂລຫິດເອເລອາຊາກໍເອົາແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມທີ່ເຮັດດ້ວຍທອງແດງຂອງຄົນທີ່ຖືກເຜົາໄປຕີເປັນແຜ່ນ ແລະເອົາໄປໂອບໃສ່ແທ່ນບູຊາ 40 ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກຜ່ານທາງໂມເຊ. ສິ່ງນີ້ຈະເຕືອນພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ຄົນທີ່ບໍ່ແມ່ນລູກຫຼານຂອງອາໂຣນບໍ່ມີສິດ*ທີ່ຈະເຜົາເຄື່ອງຫອມຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ+ ແລະຍັງເຕືອນເຂົາເຈົ້າວ່າບໍ່ຄວນເຮັດຄືກັບໂກຣາແລະພວກຂອງລາວ.+

41 ມື້ຕໍ່ມາ ພວກອິດສະຣາເອນກໍພາກັນມາເວົ້າໃຫ້ໂມເຊກັບອາໂຣນ+ວ່າ: “ພວກເຈົ້າ 2 ຄົນເຮັດໃຫ້ຄົນຂອງພະເຢໂຫວາຕ້ອງຕາຍ.” 42 ຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນລວມໂຕກັນມາຕໍ່ຕ້ານໂມເຊກັບອາໂຣນ ເຂົາເຈົ້າປິ່ນໜ້າໄປທາງເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເຫັນຂີ້ເຝື້ອລົງມາປົກຄຸມເຕັ້ນນັ້ນ ແລະເຫັນແສງລັດສະໝີຂອງພະເຢໂຫວາ.+

43 ແລ້ວໂມເຊກັບອາໂຣນກໍໄປຢືນຢູ່ທາງໜ້າເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ+ 44 ແລະພະເຢໂຫວາກໍເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 45 “ໃຫ້ພວກເຈົ້າຫຍັບອອກໄປໄກໆຈາກຄົນພວກນີ້ ເຮົາຈະທຳລາຍພວກເຂົາໃຫ້ໝົດບາດດຽວ.”+ ຕອນນັ້ນ ໂມເຊກັບອາໂຣນກໍໝູບໜ້າລົງພື້ນທັນທີ.+ 46 ໂມເຊບອກອາໂຣນວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າໄປເອົາແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມມາ ເອົາຖ່ານໄຟຢູ່ແທ່ນບູຊາໃສ່+ ແລ້ວກໍເອົາເຄື່ອງຫອມໃສ່ ແລະໃຫ້ເຈົ້າຟ້າວໄປຫາປະຊາຊົນ ເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ+ ຍ້ອນພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍແຮງ ແລະປະຊາຊົນກໍເລີ່ມຕາຍຍ້ອນໂລກລະບາດແລ້ວ!” 47 ອາໂຣນກໍຟ້າວເຮັດຕາມທີ່ໂມເຊບອກທັນທີ. ລາວແລ່ນອອກໄປຫາປະຊາຊົນ. ຕອນນັ້ນ ປະຊາຊົນກໍເລີ່ມຕາຍຍ້ອນໂລກລະບາດແລ້ວ. ລາວເອົາເຄື່ອງຫອມໃສ່ໃນແນວໃສ່ເຄື່ອງຫອມໄປໄຖ່ບາບໃຫ້ປະຊາຊົນ. 48 ລາວຢືນຢູ່ລະຫວ່າງຟາກທີ່ມີຄົນຕາຍກັບຄົນທີ່ຍັງບໍ່ທັນຕາຍ ແລ້ວໂລກລະບາດກໍເຊົາ. 49 ຄົນທີ່ຕາຍຍ້ອນໂລກລະບາດນັ້ນ ລວມທັງໝົດມີ 14.700 ຄົນ ເຊິ່ງບໍ່ໄດ້ນັບລວມຄົນທີ່ຕາຍຍ້ອນການກະບົດຂອງໂກຣານຳ. 50 ຕອນທີ່ອາໂຣນກັບຄືນໄປຫາໂມເຊຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳກໍບໍ່ມີຜູ້ໃດຕາຍຍ້ອນໂລກລະບາດອີກແລ້ວ.

17 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 2 “ໃຫ້ເຈົ້າໄປເວົ້າກັບພວກອິດສະຣາເອນ ແລະໃຫ້ເຈົ້າເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງຫົວໜ້າແຕ່ລະຕະກູນ+ມາທັງໝົດ 12 ອັນ. ເຈົ້າຕ້ອງຂຽນຊື່ຂອງແຕ່ລະຄົນໃສ່ໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າ. 3 ໃຫ້ເຈົ້າຂຽນຊື່ຂອງອາໂຣນໃສ່ໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງຕະກູນເລວີ ເພາະວ່າຫົວໜ້າຂອງແຕ່ລະຕະກູນມີໄມ້ຄ້ອນເທົ້າໜຶ່ງອັນ. 4 ໃຫ້ເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າທັງໝົດໄປໄວ້ໃນເຕັ້ນສັກສິດ*ຕໍ່ໜ້າຫີບສັນຍາ*+ ບ່ອນທີ່ເຮົາມາຫາເຈົ້າເປັນປະຈຳ.+ 5 ຖ້າເຮົາເລືອກຜູ້ໃດ+ ໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງຜູ້ນັ້ນກໍຈະອອກດອກ. ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນເຊົາຈົ່ມໃຫ້ເຮົາ+ ແລະເຊົາຈົ່ມໃຫ້ເຈົ້າກັບອາໂຣນນຳ.”+

6 ໂມເຊກໍໄປບອກພວກອິດສະຣາເອນ ແລ້ວຫົວໜ້າແຕ່ລະຕະກູນໄດ້ເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງໂຕເອງມາໃຫ້ໂມເຊທັງໝົດ 12 ອັນ ແລະມີໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງອາໂຣນນຳ. 7 ໂມເຊໄດ້ເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າທັງໝົດໄປວາງໄວ້ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາໃນເຕັ້ນສັກສິດທີ່ມີຫີບສັນຍາ.

8 ມື້ຕໍ່ມາ ໂມເຊເຂົ້າໄປໃນເຕັ້ນສັກສິດທີ່ມີຫີບສັນຍາ ແລ້ວລາວກໍເຫັນໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງອາໂຣນທີ່ເປັນຂອງຕະກູນເລວີອອກດອກ ມີທັງດອກຈູມ ດອກບານ ແລະໝາກແອວມ້ອນສຸກ. 9 ໂມເຊເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າທັງໝົດທີ່ຢູ່ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາອອກມາໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນເບິ່ງ ແລ້ວພວກຫົວໜ້າຂອງແຕ່ລະຕະກູນກໍຈັບເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງໂຕເອງ.

10 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງອາໂຣນ+ໄປໄວ້ຕໍ່ໜ້າຫີບສັນຍາຄືເກົ່າ ເພື່ອເປັນສິ່ງເຕືອນໃຈ+ໃຫ້ພວກກະບົດ+ເຊົາຈົ່ມໃຫ້ເຮົາ ແລ້ວພວກເຂົາກໍຈະບໍ່ຕາຍ.” 11 ໂມເຊເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງທັນທີ. ລາວເຮັດທຸກຢ່າງຕາມທີ່ເພິ່ນບອກ.

12 ແລ້ວພວກອິດສະຣາເອນກໍເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ຕາຍແລ້ວ ພວກເຮົາຕ້ອງຕາຍແທ້ໆ! ພວກເຮົາຕ້ອງຕາຍອີ່ຫຼີ! 13 ຜູ້ໃດທີ່ເຂົ້າໄປໃກ້ເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາຈະຕ້ອງຕາຍ.+ ພວກເຮົາຈະຕ້ອງຕາຍໝົດເລີຍແມ່ນບໍນິ?”+

18 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບອາໂຣນວ່າ: “ຖ້າມີຜູ້ໃດເຮັດຜິດກົດໝາຍກ່ຽວກັບບ່ອນບໍລິສຸດ ເຈົ້າກັບພວກລູກຊາຍຂອງເຈົ້າແລະລູກຫຼານຂອງເຈົ້າຕ້ອງຮັບຜິດຊອບ.+ ຖ້າຜູ້ໃດເຮັດຜິດກົດໝາຍກ່ຽວກັບວຽກປະໂລຫິດ ເຈົ້າກັບພວກລູກຊາຍຂອງເຈົ້າຕ້ອງຮັບຜິດຊອບ.+ 2 ໃຫ້ເອົາພວກພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າທີ່ຢູ່ໃນຕະກູນເລວີ ເຊິ່ງເປັນຕະກູນຂອງພໍ່ເຈົ້າມາຊ່ວຍວຽກເຈົ້າ+ກັບພວກລູກຊາຍຂອງເຈົ້າຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດທີ່ມີຫີບສັນຍາ.*+ 3 ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດວຽກທຸກຢ່າງຕາມທີ່ເຈົ້າສັ່ງ ແລະເຮັດວຽກອື່ນໆກ່ຽວກັບເຕັ້ນສັກສິດ.+ ແຕ່ຫ້າມໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າໄປໃກ້ເຄື່ອງໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດກັບແທ່ນບູຊາເພື່ອເຈົ້າກັບເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ຕາຍ.+ 4 ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດວຽກນຳເຈົ້າແລະເຮັດວຽກຂອງເຂົາເຈົ້າທີ່ກ່ຽວກັບເຕັ້ນສັກສິດ* ແຕ່ຄົນທີ່ບໍ່ມີສິດ*ຫ້າມເຂົ້າໄປໃກ້ເຈົ້າ.+ 5 ເຈົ້າຈະຕ້ອງເຮັດໜ້າທີ່ຢູ່ບ່ອນບໍລິສຸດ+ກັບຢູ່ແທ່ນບູຊາ+ເພື່ອເຮົາຈະບໍ່ໃຈຮ້າຍ+ໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນອີກ. 6 ເຮົາໄດ້ເລືອກຄົນເລວີເຊິ່ງເປັນພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າຈາກພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ເປັນຂອງຂວັນຂອງເຈົ້າ.+ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ເປັນຂອງພະເຢໂຫວາແລະເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ.+ 7 ເຈົ້າກັບພວກລູກຊາຍຂອງເຈົ້າຈະຕ້ອງເຮັດວຽກປະໂລຫິດຢູ່ແທ່ນບູຊາກັບຢູ່ຫ້ອງບໍລິສຸດທີ່ສຸດ.*+ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດໜ້າ+ທີ່ນີ້ເພາະເຮົາໃຫ້ວຽກປະໂລຫິດເປັນຂອງຂວັນຂອງພວກເຈົ້າ. ຖ້າຄົນທີ່ບໍ່ມີສິດຄົນໃດເຂົ້າໄປໃກ້ບ່ອນບໍລິສຸດ ຄົນນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ.”+

8 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບອາໂຣນຕື່ມອີກວ່າ: “ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າເບິ່ງແຍງສິ່ງທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້ເຮົາ.+ ເຮົາຈະໃຫ້ເຈົ້າກັບພວກລູກຊາຍຂອງເຈົ້າໄດ້ສ່ວນແບ່ງຂອງສິ່ງບໍລິສຸດນີ້ຕະຫຼອດໄປ.+ 9 ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ສ່ວນແບ່ງຈາກເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟເຊິ່ງເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ບໍລິສຸດແທ້ໆຄື: ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ ເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ ແລະເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ຄວາມຜິດ+ທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້ເຮົາ. ທັງໝົດນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດແທ້ໆສຳລັບເຈົ້າກັບພວກລູກຊາຍຂອງເຈົ້າ. 10 ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງກິນສ່ວນແບ່ງຈາກເຄື່ອງບູຊາເຫຼົ່ານັ້ນໃນບ່ອນບໍລິສຸດ.+ ມີແຕ່ຜູ້ຊາຍເທົ່ານັ້ນທີ່ກິນໄດ້. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດສຳລັບພວກເຈົ້າ.+ 11 ພວກເຈົ້າຍັງຈະໄດ້ຂອງຂວັນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້+ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາຊູໄປມາ.+ ເຮົາເອົາສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ເຈົ້າກັບພວກລູກຊາຍແລະພວກລູກສາວທີ່ຢູ່ນຳເຈົ້າ. ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ສ່ວນແບ່ງນີ້ຕະຫຼອດໄປ.+ ຄົນໃນເຮືອນຂອງເຈົ້າທີ່ຈະກິນສ່ວນແບ່ງເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຕ້ອງເປັນຄົນທີ່ເຮົາຖືວ່າສະອາດ.+

12 ເມື່ອພວກອິດສະຣາເອນເອົານ້ຳມັນທີ່ດີທີ່ສຸດ ເຫຼົ້າແວງທີ່ດີທີ່ສຸດ ແລະຜົນລະປູກຊຸດທຳອິດ+ມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ເຮົາຈະເອົາໃຫ້ເຈົ້າ.+ 13 ຜົນລະປູກຊຸດທຳອິດທັງໝົດທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນທີ່ເຂົາເຈົ້າເອົາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຈະເປັນຂອງພວກເຈົ້າ.+ ຄົນໃນເຮືອນຂອງເຈົ້າທີ່ຈະກິນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ໄດ້ຕ້ອງເປັນຄົນທີ່ເຮົາຖືວ່າສະອາດ.

14 ທຸກສິ່ງທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້ພະເຈົ້າ*ຈະເປັນຂອງພວກເຈົ້າ.+

15 ລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດທຸກຄົນ ແລະລູກສັດໂຕຜູ້ໂຕທຳອິດທຸກໂຕທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ+ຈະເປັນຂອງເຈົ້າ. ເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບເງິນຄ່າໄຖ່ລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດ+ແລະລູກໂຕຜູ້ໂຕທຳອິດຂອງສັດທີ່ຖືວ່າບໍ່ສະອາດ.+ 16 ເມື່ອແອນ້ອຍຜູ້ຊາຍອາຍຸໄດ້ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປ ເຈົ້າຈະໄດ້ເງິນຄ່າໄຖ່ຈາກພໍ່ແມ່ຂອງແອນ້ອຍຕາມຈຳນວນທີ່ກຳນົດໄວ້ ຄືເງິນໜັກ 5 ເຊເກນ*+ ຕາມມາດຕະຖານຂອງເຊເກນທີ່ໃຊ້ໃນບ່ອນບໍລິສຸດ.* 1 ເຊເກນເທົ່າກັບ 20 ເກຣາ.* 17 ແຕ່ຫ້າມໃຫ້ຜູ້ໃດໄຖ່ງົວນ້ອຍໂຕຜູ້ໂຕທຳອິດ ແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ໂຕທຳອິດ ຫຼືແບ້ນ້ອຍໂຕຜູ້ໂຕທຳອິດ.+ ເຮົາຖືວ່າສັດເຫຼົ່ານີ້ບໍລິສຸດ. ເຈົ້າຕ້ອງຊິດເລືອດຂອງມັນໃສ່ແທ່ນບູຊາ+ ແລະເອົານ້ຳມັນຂອງສັດໂຕນັ້ນໄປເຜົາເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ.*+ 18 ຊີ້ນຂອງພວກມັນຈະເປັນຂອງເຈົ້າ ຄືກັບຊີ້ນສ່ວນເອິກກັບຂາຫຼັງເບື້ອງຂວາທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາຊູໄປມາຈະເປັນຂອງເຈົ້າ.+ 19 ທຸກສິ່ງທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຈະເປັນສ່ວນແບ່ງຂອງເຈົ້າຕະຫຼອດໄປ.+ ເຮົາຈະເອົາໃຫ້ເຈົ້າກັບລູກຊາຍຂອງເຈົ້າແລະລູກສາວທີ່ຢູ່ນຳເຈົ້າ.+ ນີ້ແມ່ນສັນຍາຕະຫຼອດໄປ*ທີ່ພະເຢໂຫວາເຮັດກັບເຈົ້າແລະລູກຫຼານຂອງເຈົ້າ.”

20 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບອາໂຣນອີກວ່າ: “ເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຮັບດິນເປັນມໍລະດົກຄືກັບພວກອິດສະຣາເອນຕະກູນອື່ນໆໄດ້ຮັບ+ ແຕ່ເຮົາຈະເບິ່ງແຍງເຈົ້າແລະໃຫ້ເຈົ້າມີສິ່ງຈຳເປັນຕ່າງໆ.*+

21 ເຮົາຈະເອົາ 1 ສ່ວນ 10+ ທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້ເຮົາ ໃຫ້ເປັນມໍລະດົກຂອງພວກເລວີເພື່ອຕອບແທນທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ. 22 ຫ້າມພວກອິດສະຣາເອນເຂົ້າມາໃກ້ເຕັ້ນສັກສິດອີກເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດແລະຕາຍ. 23 ພວກເລວີຕ້ອງເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ. ຖ້າພວກອິດສະຣາເອນຄົນໃດເຮັດຜິດຕໍ່ບ່ອນບໍລິສຸດ ພວກເລວີຕ້ອງຮັບຜິດຊອບ.+ ພວກເລວີຈະບໍ່ໄດ້ຮັບດິນເປັນມໍລະດົກຄືກັບພວກອິດສະຣາເອນຕະກູນອື່ນໆໄດ້ຮັບ. ນີ້ແມ່ນກົດໝາຍທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມໄປຈົນຮອດລຸ້ນລູກລຸ້ນຫຼານຕໍ່ໆໄປ.+ 24 ເພາະ 1 ສ່ວນ 10 ທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວານັ້ນ ເຮົາເອົາໃຫ້ເປັນມໍລະດົກຂອງພວກເລວີ. ຍ້ອນແນວນີ້ ເຮົາຈຶ່ງບອກພວກເລວີວ່າ ‘ພວກເຈົ້າຈະບໍ່ໄດ້ຮັບດິນເປັນມໍລະດົກ ຄືກັບພວກອິດສະຣາເອນຕະກູນອື່ນໆໄດ້ຮັບ.’”+

25 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 26 “ໃຫ້ບອກພວກເລວີວ່າ ‘ເຮົາຈະເອົາ 1 ສ່ວນ 10 ທີ່ພວກອິດສະຣາເອນເອົາມາໃຫ້ເຮົາ ໃຫ້ເປັນມໍລະດົກຂອງພວກເຈົ້າ.+ ແຕ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາ 1 ສ່ວນ 10 ຈາກ 1 ສ່ວນ 10 ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບນັ້ນມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ.+ 27 ໃຫ້ຖືວ່າສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າເອົາມາໃຫ້ນັ້ນເປັນຄືກັບເຂົ້າ+ ນ້ຳມັນໝາກກອກ ຫຼືເຫຼົ້າແວງຂອງພວກເຈົ້າເອງ. 28 ເມື່ອເຮັດແນວນີ້ ພວກເຈົ້າກໍໄດ້ເອົາ 1 ສ່ວນ 10 ທີ່ໄດ້ຈາກພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາສ່ວນນີ້ທີ່ເປັນຂອງພະເຢໂຫວາໃຫ້ປະໂລຫິດອາໂຣນ. 29 ສິ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຈະເອົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາຕ້ອງເປັນສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຈາກພວກອິດສະຣາເອນ+ ແລະໃຫ້ພວກເຈົ້າຖືວ່າເປັນສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດ.

30 ເມື່ອພວກເຈົ້າໃຫ້ສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດກັບພະເຈົ້າແລ້ວ ສ່ວນທີ່ເຫຼືອກໍຈະເປັນຂອງພວກເຈົ້າ. ມັນຈະເປັນຄືກັບເຂົ້າ ນ້ຳມັນໝາກກອກ ຫຼືເຫຼົ້າແວງຂອງພວກເຈົ້າເອງ. 31 ພວກເຈົ້າກັບຄອບຄົວຈະກິນສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ຢູ່ໃສກໍໄດ້ ເພາະມັນເປັນສິ່ງຕອບແທນທີ່ພວກເຈົ້າເຮັດວຽກຢູ່ເຕັ້ນສັກສິດ.+ 32 ຖ້າພວກເຈົ້າເອົາສິ່ງທີ່ດີທີ່ສຸດທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບມາໃຫ້ພະເຈົ້າ ພວກເຈົ້າກໍຈະບໍ່ມີຄວາມຜິດ. ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າເອົາສິ່ງທີ່ບໍລິສຸດທີ່ໄດ້ຈາກພວກອິດສະຣາເອນໄປໃຊ້ໃນທາງທີ່ຜິດ ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງຕາຍ.’”+

19 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊກັບອາໂຣນອີກວ່າ: 2 “ພະເຢໂຫວາໃຫ້ກົດໝາຍດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ ‘ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນເອົາງົວໂຕແມ່ສີແດງທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມມາໂຕໜຶ່ງ. ງົວໂຕນັ້ນຕ້ອງບໍ່ມີຕຳໜິ+ແລະບໍ່ທັນໄດ້ໃຊ້ວຽກເທື່ອ.* 3 ໃຫ້ເຈົ້າເອົາງົວໂຕນັ້ນໄປໃຫ້ປະໂລຫິດເອເລອາຊາ ແລ້ວລາວຈະເອົາມັນອອກໄປຂ້າຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ. 4 ປະໂລຫິດເອເລອາຊາຈະເອົານິ້ວມືຈຸ່ມເລືອດງົວໂຕນັ້ນ ແລ້ວຊິດໄປທາງໜ້າຂອງເຕັ້ນສັກສິດ* 7 ເທື່ອ.+ 5 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຈູດງົວໂຕນັ້ນທັງໜັງ ຊີ້ນ ເລືອດ ແລະຂີ້ຂອງມັນນຳ.+ 6 ປະໂລຫິດຈະເອົາງ່າໄມ້ຊີດ້າ* ຕົ້ນຫູສົບ+ ແລະຜ້າສີແດງສົດຖິ້ມລົງໃສ່ກອງໄຟທີ່ຈູດງົວໂຕນັ້ນ. 7 ປະໂລຫິດຕ້ອງຊັກເຄື່ອງນຸ່ງຂອງໂຕເອງແລະອາບນ້ຳ ແລ້ວຈຶ່ງຈະກັບເຂົ້າມາໃນຄ້າຍພັກໄດ້ ແຕ່ຈະຖືວ່າລາວບໍ່ສະອາດຈົນຮອດຄ່ຳ.

8 ຄົນທີ່ຈູດງົວໂຕນັ້ນຕ້ອງຊັກເຄື່ອງນຸ່ງແລະອາບນ້ຳຄືກັນ ແລະຈະຖືວ່າລາວບໍ່ສະອາດຈົນຮອດຄ່ຳ.

9 ໃຫ້ຄົນທີ່ຖືວ່າສະອາດຄົນໜຶ່ງໄປເອົາຂີ້ເທົ່າຂອງງົວໂຕ+ນັ້ນມາ ແລະເອົາໄປມ້ຽນໄວ້ບ່ອນທີ່ສະອາດບ່ອນໜຶ່ງ. ພວກອິດສະຣາເອນຕ້ອງມ້ຽນຂີ້ເທົ່າໄວ້ ແລະເຂົາເຈົ້າຈະເອົາຂີ້ເທົ່ານັ້ນປະສົມກັບນ້ຳເພື່ອໃຊ້ໃນຕອນເຮັດໃຫ້ຄົນສະອາດ.+ ງົວໂຕນັ້ນເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. 10 ຄົນທີ່ໄປເກັບຂີ້ເທົ່າຂອງງົວໂຕນັ້ນຕ້ອງຊັກເຄື່ອງນຸ່ງຂອງໂຕເອງ ແລະຈະຖືວ່າລາວບໍ່ສະອາດຈົນຮອດຄ່ຳ.

ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນກົດໝາຍທີ່ພວກອິດສະຣາເອນແລະຄົນຕ່າງຊາດທີ່ຢູ່ນຳເຂົາເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມຕະຫຼອດໄປ.+ 11 ຖ້າຜູ້ໃດໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ ຈະຕ້ອງຖືວ່າລາວບໍ່ສະອາດ 7 ມື້.+ 12 ໃນມື້ທີ 3 ຕ້ອງໃຫ້ຄົນໜຶ່ງຊິດນ້ຳທີ່ປະສົມຂີ້ເທົ່ານັ້ນໃສ່ລາວເພື່ອເຮັດໃຫ້ລາວສະອາດ ແລະໃນມື້ທີ 7 ຈຶ່ງຈະຖືວ່າລາວສະອາດ. ແຕ່ຖ້າລາວບໍ່ໄດ້ເຮັດແນວນັ້ນໃນມື້ທີ 3 ເມື່ອຮອດມື້ທີ 7 ກໍຈະຖືວ່າລາວຍັງບໍ່ສະອາດຢູ່. 13 ຜູ້ໃດທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ ແລະບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງສະອາດ ຜູ້ນັ້ນກໍເຮັດໃຫ້ເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ສະອາດ.+ ລາວຈະຕ້ອງຕາຍ.+ ເປັນແນວນີ້ກໍຍ້ອນລາວບໍ່ໄດ້ຖືກຊິດນ້ຳ+ນັ້ນໃສ່ ລາວເລີຍຍັງບໍ່ສະອາດເທື່ອ.

14 ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນກົດໝາຍທີ່ຕ້ອງເຮັດຕາມເມື່ອມີຄົນຕາຍຢູ່ໃນເຕັ້ນ. ໃຫ້ຖືວ່າທຸກຄົນທີ່ຢູ່ໃນເຕັ້ນແລະຄົນທີ່ເຂົ້າໄປໃນເຕັ້ນນັ້ນບໍ່ສະອາດ 7 ມື້. 15 ເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງທີ່ຢູ່ໃນເຕັ້ນນັ້ນທີ່ບໍ່ໄດ້ອັດປາກດີໆຈະຖືວ່າບໍ່ສະອາດ.+ 16 ສ່ວນຄົນທີ່ຢູ່ນອກເຕັ້ນທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນທີ່ຖືກຂ້າ ສົບຄົນຕາຍ ກະດູກຄົນຕາຍ ຫຼືບ່ອນຝັງສົບ ກໍຈະຖືວ່າຄົນນັ້ນບໍ່ສະອາດ 7 ມື້.+ 17 ໃຫ້ຄົນໄປເອົາຂີ້ເທົ່າຂອງສັດທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບໄປປະສົມກັບນ້ຳທີ່ຕັກມາຈາກນ້ຳທີ່ໄຫຼ 18 ແລ້ວຄົນທີ່ຖືວ່າສະອາດຜູ້ໜຶ່ງ+ຈະເອົາຕົ້ນຫູສົບ+ຈຸ່ມລົງໃສ່ນ້ຳນັ້ນ ແລະເອົາໄປຊິດໃສ່ເຕັ້ນກັບເຄື່ອງໃຊ້ທຸກຢ່າງແລະຊິດໃສ່ຄົນທີ່ຢູ່ໃນເຕັ້ນນັ້ນ. ນອກຈາກນັ້ນ ລາວຍັງຈະເອົາໄປຊິດໃສ່ຄົນທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍກະດູກຄົນຕາຍ ຄົນທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນທີ່ຖືກຂ້າ ຄົນທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນຕາຍ ຫຼືຄົນທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍບ່ອນຝັງສົບ. 19 ຄົນທີ່ຖືວ່າສະອາດຕ້ອງຊິດນ້ຳນັ້ນໃສ່ຄົນທີ່ຖືວ່າບໍ່ສະອາດໃນມື້ທີ 3 ກັບມື້ທີ 7. ຄົນທີ່ບໍ່ສະອາດຈະຖືກເຮັດໃຫ້ສະອາດໃນມື້ທີ 7.+ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ລາວຕ້ອງຊັກເຄື່ອງນຸ່ງຂອງໂຕເອງແລະອາບນ້ຳ ເມື່ອຮອດຕອນຄ່ຳຈຶ່ງຈະຖືວ່າລາວສະອາດ.

20 ຜູ້ໃດທີ່ບໍ່ສະອາດ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ໂຕເອງສະອາດ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ+ ເພາະລາວເຮັດໃຫ້ບ່ອນບໍລິສຸດຂອງພະເຢໂຫວາບໍ່ສະອາດ. ລາວບໍ່ສະອາດຍ້ອນບໍ່ໄດ້ຖືກຊິດນ້ຳນັ້ນໃສ່.

21 ນີ້ແມ່ນກົດໝາຍທີ່ພວກອິດສະຣາເອນຕ້ອງເຮັດຕາມຕະຫຼອດໄປຄື: ຄົນທີ່ຊິດນ້ຳທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນສະອາດ+ຕ້ອງຊັກເຄື່ອງນຸ່ງຂອງໂຕເອງ. ທຸກຄົນທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍນ້ຳນັ້ນກໍຈະຖືວ່າບໍ່ສະອາດຈົນຮອດຄ່ຳ. 22 ຖ້າຄົນທີ່ຖືວ່າບໍ່ສະອາດໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສິ່ງໃດ ກໍຈະຖືວ່າສິ່ງນັ້ນບໍ່ສະອາດ ແລະຖ້າມີຄົນໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສິ່ງນັ້ນ ກໍຈະຖືວ່າຜູ້ນັ້ນບໍ່ສະອາດຈົນຮອດຄ່ຳ.’”+

20 ໃນເດືອນທີ 1 ພວກອິດສະຣາເອນທັງໝົດກໍເດີນທາງມາຮອດບ່ອນກັນດານຊິນ ແລະເຂົາເຈົ້າໄດ້ຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ກາເດັດ.+ ມີຣີອາມ+ຕາຍ ແລະເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ຝັງສົບລາວຢູ່ຫັ້ນ.

2 ຕອນນັ້ນ ພວກອິດສະຣາເອນບໍ່ມີນ້ຳກິນ+ ເຂົາເຈົ້າກໍເລີຍລວມໂຕກັນມາຫາໂມເຊກັບອາໂຣນ. 3 ເຂົາເຈົ້າພາກັນຈົ່ມໃຫ້ໂມເຊ+ວ່າ: “ໃຫ້ພະເຢໂຫວາຂ້າພວກເຮົາໃຫ້ຕາຍໄປພ້ອມກັບພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຮົາໃນຕອນນັ້ນກໍຍັງຊິດີກວ່າ! 4 ເຈົ້າພາຄົນຂອງພະເຢໂຫວາກັບຝູງສັດມາຕາຍຢູ່ບ່ອນກັນດານນີ້ເຮັດຫຍັງ?+ 5 ເປັນຫຍັງເຈົ້າພາພວກເຮົາອອກຈາກເອຢິບໃຫ້ມາຢູ່ບ່ອນດິນຕາຍໆນີ້?+ ບໍ່ມີບ່ອນໃຫ້ປູກຫຍັງເລີຍ. ຢາກປູກໝາກເດື່ອ ໝາກລະແຊັງ ແລະໝາກພິລາກໍບໍ່ໄດ້. ແມ່ນແຕ່ນ້ຳຊິກິນກໍບໍ່ມີ.”+ 6 ໂມເຊກັບອາໂຣນອອກຈາກຄົນກຸ່ມນັ້ນ ແລ້ວໄປທີ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນສັກສິດ*ແລະໝູບໜ້າລົງພື້ນ. ເມື່ອເງີຍໜ້າຂຶ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍເຫັນແສງລັດສະໝີຂອງພະເຢໂຫວາ.+

7 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 8 “ໃຫ້ເຈົ້າເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງເຈົ້າໄປ ແລະໃຫ້ເຈົ້າກັບອາໂຣນອ້າຍຂອງເຈົ້າເອີ້ນພວກອິດສະຣາເອນມາ. ໃຫ້ເຈົ້າເວົ້າໃສ່ຫີນ ແລ້ວກໍຈະມີນ້ຳອອກມາຈາກຫຼືບຫີນໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນກັບຝູງສັດຂອງເຂົາເຈົ້າກິນ.”+

9 ໂມເຊຖືໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງລາວໄປຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາບອກ.+ 10 ໂມເຊກັບອາໂຣນໄດ້ເອີ້ນປະຊາຊົນໃຫ້ມາລວມໂຕກັນຢູ່ຕໍ່ໜ້າຫີນ ແລະເວົ້າວ່າ: “ຟັງເດີ້ ພວກກະບົດ! ພວກເຈົ້າຢາກໃຫ້ພວກເຮົາເອົານ້ຳອອກຈາກຫີນນີ້ໃຫ້ພວກເຈົ້າແມ່ນບໍ?”+ 11 ແລ້ວໂມເຊກໍເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງລາວຕີຫີນ 2 ເທື່ອ. ຈາກນັ້ນ ນ້ຳກໍທັ່ງອອກມາໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນກັບຝູງສັດຂອງເຂົາເຈົ້າກິນ.+

12 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍເວົ້າກັບໂມເຊແລະອາໂຣນວ່າ: “ຍ້ອນພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງເຮົາ ແລະບໍ່ໄດ້ໃຫ້ກຽດເຮົາຕໍ່ໜ້າພວກອິດສະຣາເອນ ພວກເຈົ້າຊິບໍ່ໄດ້ພາຄົນພວກນີ້ເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາຊິເອົາໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.”+ 13 ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງເອີ້ນບ່ອນທີ່ມີນ້ຳອອກມານັ້ນວ່າເມຣິບາ*+ ຍ້ອນພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຖຽງພະເຢໂຫວາຢູ່ຫັ້ນ ແລະເພິ່ນກໍເຮັດໃຫ້ເພິ່ນເອງໄດ້ຮັບກຽດຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.

14 ໂມເຊໄດ້ສົ່ງຄົນຈາກກາເດັດໄປບອກກະສັດເອໂດມ+ວ່າ: “ພວກອິດສະຣາເອນທີ່ເປັນພີ່ນ້ອງຂອງທ່ານ+ບອກວ່າ ‘ທ່ານກໍຄືຊິຮູ້ດີວ່າພວກເຮົາມີຊີວິດທີ່ຍາກລຳບາກຫຼາຍ. 15 ປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຮົາໄດ້ໄປຢູ່ເອຢິບ.+ ພວກເຮົາຢູ່ຫັ້ນຫຼາຍປີ+ ແລະພວກເອຢິບກໍຂົ່ມເຫງພວກເຮົາແລະປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຮົາ.+ 16 ພວກເຮົາໄດ້ຮ້ອງຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາຊ່ວຍ+ ແລະເພິ່ນກໍໄດ້ຟັງພວກເຮົາ. ເພິ່ນສົ່ງທູດສະຫວັນ+ອົງໜຶ່ງມາ ແລ້ວພາພວກເຮົາອອກຈາກເອຢິບ. ຕອນນີ້ ພວກເຮົາຢູ່ເມືອງກາເດັດໃກ້ໆເຂດຂອງທ່ານແລ້ວ. 17 ພວກເຮົາຂໍຍ່າງຜ່ານແຜ່ນດິນຂອງທ່ານໄດ້ບໍ? ພວກເຮົາຊິບໍ່ຍ່າງຜ່າທົ່ງນາຫຼືສວນໝາກລະແຊັງ ແລະຊິບໍ່ກິນນ້ຳຈາກນ້ຳສ້າງຂອງພວກທ່ານເລີຍ. ພວກເຮົາຊິຍ່າງຕາມທາງຫຼັກເທົ່ານັ້ນ ຊິບໍ່ລ້ຽວຊ້າຍລ້ຽວຂວາຈົນກວ່າຊິຫວິດເຂດຂອງທ່ານໄປ.’”+

18 ແຕ່ກະສັດເອໂດມຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍຊິບໍ່ໃຫ້ພວກເຈົ້າເຂົ້າມາໃນເຂດແດນຂອງພວກເຮົາ. ຖ້າພວກເຈົ້າເຂົ້າມາ ຂ້ອຍຊິມາຕໍ່ສູ້ກັບພວກເຈົ້າ.” 19 ພວກອິດສະຣາເອນກໍເວົ້າກັບກະສັດວ່າ: “ພວກເຮົາຊິຍ່າງຜ່ານແຕ່ທາງຫຼັກເທົ່ານັ້ນ. ຖ້າພວກເຮົາກັບຝູງສັດຂອງພວກເຮົາກິນນ້ຳຂອງທ່ານ ພວກເຮົາກໍຊິຊົດໄຊ້ໃຫ້.+ ພວກເຮົາມີແຕ່ຂໍຍ່າງຜ່ານຊື່ໆ.”+ 20 ແຕ່ກະສັດກໍຍັງເວົ້າວ່າ: “ບໍ່ ຂ້ອຍບໍ່ໃຫ້ຜ່ານເດັດຂາດ.”+ ກະສັດເອໂດມເອົາກອງທັບໃຫຍ່ແລະເຂັ້ມແຂງ*ອອກມາເຈິກັບໂມເຊ. 21 ຍ້ອນກະສັດເອໂດມບໍ່ຍອມໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຜ່ານແຜ່ນດິນຂອງລາວ ພວກອິດສະຣາເອນກໍເລີຍປ່ຽນໄປໃຊ້ທາງເສັ້ນອື່ນ.+

22 ພວກອິດສະຣາເອນທັງໝົດເດີນທາງອອກຈາກເມືອງກາເດັດໄປຮອດພູໂຮເຣ.+ 23 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍເວົ້າກັບໂມເຊແລະອາໂຣນຢູ່ພູໂຮເຣທີ່ຢູ່ໃກ້ກັບເຂດແດນຂອງແຜ່ນດິນເອໂດມ. ເພິ່ນເວົ້າວ່າ: 24 “ອາໂຣນຈະຕາຍ ແລະໄປຢູ່ນຳປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງລາວ.*+ ລາວຈະບໍ່ໄດ້ເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາຈະເອົາໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ ຍ້ອນພວກເຈົ້າ 2 ຄົນບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງເຮົາເລື່ອງນ້ຳທີ່ຢູ່ເມຣິບາ.+ 25 ໃຫ້ເຈົ້າພາອາໂຣນກັບເອເລອາຊາລູກຊາຍຂອງລາວຂຶ້ນໄປເທິງພູໂຮເຣ. 26 ໃຫ້ເຈົ້າແກ້ຊຸດປະໂລຫິດອອກຈາກອາໂຣນ+ ແລ້ວເອົາໄປນຸ່ງໃຫ້ເອເລອາຊາ+ລູກຊາຍຂອງລາວ ແລະອາໂຣນຈະຕາຍຢູ່ເທິງພູນັ້ນ.”

27 ໂມເຊກໍເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ. ພວກອິດສະຣາເອນເຫັນເຂົາເຈົ້າທັງສາມຄົນຂຶ້ນໄປເທິງພູໂຮເຣ. 28 ໂມເຊໄດ້ແກ້ຊຸດປະໂລຫິດອອກຈາກອາໂຣນ ແລະເອົາໄປນຸ່ງໃຫ້ເອເລອາຊາລູກຊາຍຂອງລາວ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ອາໂຣນກໍຕາຍຢູ່ເທິງຈອມພູໂຮເຣ+ ແລ້ວໂມເຊກັບເອເລອາຊາກໍລົງມາຈາກພູ. 29 ເມື່ອພວກອິດສະຣາເອນຮູ້ວ່າອາໂຣນຕາຍ ເຂົາເຈົ້າກໍພາກັນຮ້ອງໄຫ້ໂສກເສົ້າໃຫ້ອາໂຣນ 30 ມື້.+

21 ເມື່ອກະສັດຂອງຄົນການາອານທີ່ປົກຄອງເມືອງອາຣັດ+ທີ່ຢູ່ເນເກັບ*ໄດ້ຍິນວ່າພວກອິດສະຣາເອນເດີນທາງມາຕາມເສັ້ນທາງອາທາຣີມ ລາວກໍມາໂຈມຕີເຂົາເຈົ້າແລະຈັບບາງຄົນໄປເປັນຊະເລີຍ. 2 ພວກອິດສະຣາເອນກໍເລີຍເຮັດສັນຍາກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຖ້າພະອົງຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ຊະນະຄົນພວກນີ້ ພວກເຮົາຊິທຳລາຍເມືອງຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາບໍ່ໃຫ້ເຫຼືອ.” 3 ພະເຢໂຫວາກໍຟັງຄຳທີ່ເຂົາເຈົ້າຂໍ ແລະຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເອົາຊະນະພວກການາອານ. ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຂ້າພວກການາອານ ແລະທຳລາຍເມືອງຕ່າງໆຂອງພວກເຂົາຈົນບໍ່ເຫຼືອ. ຍ້ອນແນວນີ້ ບ່ອນນັ້ນຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າໂຮມາ.*+

4 ພວກອິດສະຣາເອນເດີນທາງອອກຈາກພູໂຮເຣ+ໂດຍໃຊ້ເສັ້ນທາງທີ່ຈະໄປທະເລແດງ ເພື່ອຊິບໍ່ຕ້ອງຜ່ານແຜ່ນດິນເອໂດມ.+ ຕອນນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າພາກັນເມື່ອຍຫຼາຍ. 5 ພວກປະຊາຊົນກໍຈົ່ມໃຫ້ພະເຈົ້າກັບໂມເຊ+ວ່າ: “ເຈົ້າພາພວກເຮົາອອກມາຈາກເອຢິບ ແລະໃຫ້ພວກເຮົາມາຕາຍຢູ່ບ່ອນກັນດານນີ້ເຮັດຫຍັງ? ຢູ່ນີ້ບໍ່ມີເຂົ້າບໍ່ມີນ້ຳ+ ແລະພວກເຮົາເບື່ອມານານີ້ຊິຕາຍຢູ່ແລ້ວ.”+ 6 ພະເຢໂຫວາກໍເລີຍໃຫ້ງູພິດບັກຫຼາຍໆໂຕມາຕອດເຂົາເຈົ້າ. ພວກອິດສະຣາເອນຫຼາຍຄົນໄດ້ຕາຍຢູ່ຫັ້ນ.+

7 ປະຊາຊົນຈຶ່ງມາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ພວກເຮົາເຮັດຜິດໄປແລ້ວ ເພາະພວກເຮົາໄດ້ຈົ່ມໃຫ້ພະເຢໂຫວາ ແລະຈົ່ມໃຫ້ເຈົ້ານຳ.+ ຂໍເຈົ້າຊ່ວຍຂໍພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ງູພວກນີ້ໜີໄປຈາກພວກເຮົາແດ່.” ແລ້ວໂມເຊກໍໄດ້ອະທິດຖານເພື່ອເຂົາເຈົ້າ.+ 8 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ຫຼໍ່ຮູບງູພິດໂຕໜຶ່ງ ແລ້ວເອົາໄປກ້ຽວໃສ່ເສົາ. ຖ້າຜູ້ໃດຖືກງູຕອດແລ້ວຫຼຽວເບິ່ງງູໂຕນີ້ ຜູ້ນັ້ນກະຊິບໍ່ຕາຍ.” 9 ແລ້ວໂມເຊກໍເອົາທອງແດງມາເຮັດເປັນງູ+ ແລະກ້ຽວໃສ່ເສົາ.+ ເມື່ອຄົນທີ່ຖືກງູຕອດແນມເບິ່ງງູທອງແດງນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍບໍ່ຕາຍ.+

10 ຈາກນັ້ນ ພວກອິດສະຣາເອນກໍເດີນທາງໄປທີ່ໂອໂບດ+ ແລະຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຫັ້ນ. 11 ຕໍ່ມາ ເຂົາເຈົ້າເດີນທາງອອກຈາກໂອໂບດ ແລະໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ທີ່ອີເຢອາບາຣີມ+ ເຊິ່ງເປັນບ່ອນກັນດານທີ່ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງໂມອາບ 12 ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເດີນທາງອອກຈາກບ່ອນນັ້ນໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ທີ່ຮ່ອມພູ*ເຊເຣັດ.+ 13 ຈາກບ່ອນນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າເດີນທາງອອກໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຮ່ອມພູ*ອາໂນນ.+ ຮ່ອມພູນັ້ນຢູ່ສຸດເຂດຂອງບ່ອນກັນດານທີ່ຕິດກັບເຂດແດນຂອງພວກອາໂມ. ບ່ອນກັນດານນີ້ຢູ່ລະຫວ່າງເຂດຂອງພວກໂມອາບກັບພວກອາໂມ. 14 ຍ້ອນແນວນັ້ນ ປຶ້ມທີ່ຊື່ສົງຄາມຂອງພະເຢໂຫວາກໍເລີຍເວົ້າເຖິງ “ວາເຮັບທີ່ຢູ່ໃນຊູຟາກັບຮ່ອມພູອາໂນນ 15 ເຊີ່ງມີແມ່ນ້ຳໄຫຼອອກມາຈາກທັງສອງບ່ອນມາລວມກັນ ແລ້ວກໍໄຫຼໄປທາງເມືອງອາຣະ ແລະໄຫຼໄປຕາມຊາຍແດນຂອງເຂດພວກໂມອາບ.”

16 ຈາກນັ້ນ ພວກອິດສະຣາເອນກໍມາຮອດເບເອ. ຢູ່ບ່ອນນັ້ນມີນ້ຳສ້າງ ແລະພະເຢໂຫວາໄດ້ບອກໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ທຸກຄົນມາລວມໂຕກັນ ເຮົາຊິເອົານ້ຳໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.”

17 ຕອນນັ້ນ ພວກອິດສະຣາເອນພາກັນຮ້ອງເພງວ່າ:

“ນ້ຳສ້າງເອີ້ຍ ໃຫ້ນ້ຳອອກມາເດີ້! ມາເລີຍ ມາຊ່ວຍກັນຮ້ອງເພງ!

18 ພວກເຈົ້ານາຍແລະຄົນທີ່ມີນ້ຳໃຈເປັນຄົນຂຸດນ້ຳສ້າງນີ້.

ເຂົາເຈົ້າໃຊ້ຄ້ອນຂອງພວກເຈົ້ານາຍແລະໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງໂຕເອງຂຸດນ້ຳສ້າງນີ້.”

ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍອອກເດີນທາງຈາກບ່ອນກັນດານນີ້ໄປມັດຕານາ. 19 ຈາກມັດຕານາເຂົາເຈົ້າເດີນທາງໄປນາຮາລີເອນ. ຈາກນາຮາລີເອນເຂົາເຈົ້າກໍເດີນທາງໄປບາໂມດ.+ 20 ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍເດີນທາງອອກຈາກບາໂມດໄປເຂດຮ່ອມພູຂອງໂມອາບ+ ເຊິ່ງຢູ່ໃກ້ປິຊະກາ+ບ່ອນທີ່ແນມເຫັນເຢຊີໂມນ.*+

21 ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ສົ່ງຄົນໄປບອກສີໂຮນກະສັດຂອງພວກອາໂມວ່າ:+ 22 “ພວກເຮົາຂໍຜ່ານແຜ່ນດິນຂອງທ່ານໄດ້ບໍ? ພວກເຮົາຊິບໍ່ຍ່າງຜ່າໄຮ່ນາຫຼືສວນໝາກລະແຊັງ ແລະຊິບໍ່ກິນນ້ຳຢູ່ນ້ຳສ້າງຂອງພວກທ່ານດອກ. ພວກເຮົາຊິໄປຕາມເສັ້ນທາງຫຼັກເທົ່ານັ້ນຈົນຜ່ານເຂດແດນຂອງທ່ານໄປ.”+ 23 ແຕ່ສີໂຮນບໍ່ຍອມໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຜ່ານເຂດຂອງລາວ. ລາວລວບລວມຄົນຂອງລາວອອກມາເຈິພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ບ່ອນກັນດານ ແລະໄດ້ຕໍ່ສູ້ກັບພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ຢາຮາດ.+ 24 ແຕ່ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຂ້າສີໂຮນ+ ແລະໄດ້ຍຶດແຜ່ນດິນຂອງລາວ+ຕັ້ງແຕ່ຮ່ອມພູອາໂນນ+ໄປຈົນຮອດຢັບໂບກ+ທີ່ຢູ່ໃກ້ໆພວກອຳໂມນ ແຕ່ບໍ່ກາຍເມືອງຢາເຊ+ ຍ້ອນເມືອງນີ້ຢູ່ຕິດກັບເຂດແດນຂອງພວກອຳໂມນ.+

25 ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຍຶດເອົາເມືອງຕ່າງໆ ແລະເຂົ້າໄປອາໄສຢູ່ໃນເມືອງເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ເປັນຂອງຄົນອາໂມ.+ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຍຶດເມືອງເຮັດຊະໂບນແລະເມືອງຕ່າງໆທີ່ຢູ່ອ້ອມເມືອງນັ້ນ 26 ເພາະເມືອງເຮັດຊະໂບນເປັນເມືອງຂອງສີໂຮນກະສັດຂອງຄົນອາໂມ. ສີໂຮນເຄີຍຕໍ່ສູ້ກັບກະສັດໂມອາບ ແລະໄດ້ຍຶດເອົາແຜ່ນດິນຂອງກະສັດໂມອາບໄປຈົນຮອດຮ່ອມພູອາໂນນ. 27 ຍ້ອນແນວນີ້ຜູ້ຄົນຈຶ່ງມັກເວົ້າຄຳກອນຕໍ່ໄປນີ້ເພື່ອເຍາະເຍີ້ຍຄົນອື່ນ:

“ລອງມາເຮັດຊະໂບນເບິ່ງແມ້.

ລອງມາສ້າງເມືອງຂອງສີໂຮນຂຶ້ນໃໝ່ໃຫ້ມັນເຂັ້ມແຂງເບິ່ງດຸ.

28 ໄຟອອກມາຈາກເຮັດຊະໂບນ ແລະແປວໄຟອອກມາຈາກເມືອງຂອງສີໂຮນ.

ໄຟໄດ້ໄໝ້ເມືອງອາຣະຂອງໂມອາບ ແລະເຜົາພວກເຈົ້ານາຍໃນບ່ອນສູງຂອງອາໂນນ.

29 ພວກໂມອາບເອີ້ຍ ພວກເຈົ້າຈິບຫາຍແລ້ວ! ຄົນຂອງພະເຄມົດ+ເອີ້ຍ ພວກເຈົ້າຈະຕ້ອງຖືກທຳລາຍ!

ພະເຄມົດຈະເຮັດໃຫ້ລູກຊາຍຂອງໂຕເອງບໍ່ມີບ່ອນຢູ່ ແລະສີໂຮນກະສັດຂອງພວກອາໂມຈະຈັບລູກສາວຂອງລາວໄປເປັນຊະເລີຍ.

30 ໃຫ້ເຮົາຍິງໃສ່ພວກເຂົາ.

ເຮົາຊິທຳລາຍເຮັດຊະໂບນໄປຈົນຮອດດີໂບນ+

ເຮົາຊິທຳລາຍທັງໝົດໄປຈົນຮອດໂນຟາ

ເຮົາຊິຈູດໄຟໃຫ້ລາມໄປຈົນຮອດເມເດບາ.”+

31 ຕອນນີ້ ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ເຂົ້າໄປອາໄສຢູ່ໃນແຜ່ນດິນຂອງພວກອາໂມ. 32 ໂມເຊໄດ້ສົ່ງຄົນໄປສອດແນມເມືອງຢາເຊ.+ ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຍຶດເມືອງຕ່າງໆທີ່ຢູ່ອ້ອມເມືອງນັ້ນ ແລະໄດ້ໄລ່ຄົນອາໂມທີ່ຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນອອກໄປ. 33 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າກໍອອກເດີນທາງໄປຕາມເສັ້ນທາງບາຊານ. ແຕ່ໂອກ+ກະສັດຂອງບາຊານກັບຄົນຂອງລາວໄດ້ອອກມາຕໍ່ສູ້ກັບພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ເອັດເຣອີ.+ 34 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: “ຢ່າຊູ່ຢ້ານລາວ.+ ເຮົາຈະມອບລາວ ຄົນຂອງລາວ ແລະແຜ່ນດິນຂອງລາວໃຫ້ກັບເຈົ້າ.+ ເຈົ້າຈະຈັດການລາວຄືກັບທີ່ເຄີຍຈັດການສີໂຮນກະສັດຂອງຄົນອາໂມທີ່ຢູ່ເມືອງເຮັດຊະໂບນ.”+ 35 ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຂ້າຄົນພວກນັ້ນໝົດທຸກຄົນຈົນບໍ່ເຫຼືອ.+ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຂ້າກະສັດກັບພວກລູກຂອງລາວແລະທະຫານຂອງລາວ ແລະໄດ້ຍຶດເອົາແຜ່ນດິນຂອງລາວ.+

22 ແລ້ວພວກອິດສະຣາເອນກໍເດີນທາງມາຮອດບ່ອນກັນດານໂມອາບ ແລະຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຫັ້ນ. ບ່ອນນັ້ນຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກ.+ 2 ບາລາກ+ລູກຊາຍຂອງຊິບໂປໄດ້ຍິນວ່າພວກອິດສະຣາເອນຈັດການກັບພວກອາໂມແລ້ວ 3 ພວກໂມອາບກໍເລີຍຢ້ານພວກອິດສະຣາເອນຈົນຫົວຫົດ ຍ້ອນພວກອິດສະຣາເອນມີຄົນຫຼາຍ.+ 4 ພວກໂມອາບກໍໄປເວົ້າກັບພວກຫົວໜ້າຄົນມີດີອານ+ວ່າ: “ອີກຈັກໜ້ອຍພວກນັ້ນກໍຈະມາຈັດການກັບພວກເຮົາຄືກັບງົວກິນຫຍ້າຈົນກ້ຽງໝົດ.”

ຕອນນັ້ນ ບາລາກລູກຊາຍຂອງຊິບໂປເປັນກະສັດຂອງໂມອາບ. 5 ບາລາກສົ່ງຄົນໄປຫາບາລາອາມລູກຊາຍຂອງເບໂອ. ບາລາອາມຢູ່ບ້ານເກີດຂອງໂຕເອງທີ່ຢູ່ເປໂທ+ໃກ້ໆແມ່ນ້ຳເອິຟາຣາດ. ບາລາກຝາກຄວາມມາບອກບາລາອາມວ່າ: “ເບິ່ງພວກທີ່ອອກມາຈາກເອຢິບແມ້! ພວກເຂົາມີບັກຫຼາຍໆ+ ແລະຕອນນີ້ພວກເຂົາມາຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໃກ້ໆຂ້ອຍແລ້ວ! 6 ຂໍໃຫ້ເຈົ້າມາສາບແຊ່ງຄົນພວກນີ້ໃຫ້ຂ້ອຍແດ່+ ຍ້ອນພວກເຂົາມີຄົນຫຼາຍກວ່າຂ້ອຍ. ຖ້າເຈົ້າຊ່ວຍຂ້ອຍ ຂ້ອຍອາດຈະຊະນະ ແລະໄລ່ພວກເຂົາອອກຈາກແຜ່ນດິນຂອງຂ້ອຍໄດ້ ເພາະຂ້ອຍຮູ້ວ່າຖ້າເຈົ້າອວຍພອນໃຫ້ຜູ້ໃດ ຜູ້ນັ້ນກໍຈະໄດ້ພອນ ແລະຖ້າເຈົ້າສາບແຊ່ງຜູ້ໃດ ຜູ້ນັ້ນກໍຈະຖືກສາບແຊ່ງ.”

7 ພວກຫົວໜ້າຂອງຄົນໂມອາບກັບພວກຫົວໜ້າຂອງຄົນມີດີອານກໍອອກເດີນທາງໄປຫາບາລາອາມ.+ ເຂົາເຈົ້າເອົາຄ່າຈ້າງໄປນຳ ແລະບອກບາລາອາມວ່າບາລາກເວົ້າແນວໃດ. 8 ບາລາອາມຕອບພວກເຂົາວ່າ: “ຄືນນີ້ ໃຫ້ພັກຢູ່ນີ້ກ່ອນ. ຖ້າພະເຢໂຫວາບອກຂ້ອຍແນວໃດ ຂ້ອຍກໍຈະມາບອກພວກເຈົ້າ.” ແລ້ວພວກຫົວໜ້າຂອງໂມອາບກໍພັກກັບບາລາອາມ.

9 ພະເຈົ້າມາຫາ*ບາລາອາມ ແລະເວົ້າວ່າ:+ “ພວກຄົນທີ່ຢູ່ນຳເຈົ້າແມ່ນໃຜ?” 10 ບາລາອາມຕອບພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ວ່າ: “ບາລາກລູກຊາຍຂອງຊິບໂປກະສັດຂອງໂມອາບສົ່ງຄົນມາຫາຂ້ອຍແລະບອກວ່າ 11 ‘ເບິ່ງພວກທີ່ອອກມາຈາກເອຢິບແມ້! ພວກເຂົາມີບັກຫຼາຍໆ. ໃຫ້ເຈົ້າມາສາບແຊ່ງພວກເຂົາໃຫ້ຂ້ອຍແດ່.+ ຖ້າເຈົ້າຊ່ວຍຂ້ອຍ ຂ້ອຍອາດຈະຊະນະພວກເຂົາ ແລະໄລ່ພວກເຂົາອອກຈາກແຜ່ນດິນຂອງຂ້ອຍໄດ້.’” 12 ພະເຈົ້າເວົ້າກັບບາລາອາມວ່າ: “ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ເຈົ້າໄປກັບຄົນພວກນີ້. ຫ້າມເຈົ້າສາບແຊ່ງຄົນຊາດນັ້ນ ເພາະເຮົາໄດ້ອວຍພອນຄົນຊາດນັ້ນແລ້ວ.”+

13 ບາລາອາມກໍຕື່ນແຕ່ເຊົ້າໄປຫາພວກຫົວໜ້າທີ່ບາລາກສົ່ງມາແລະເວົ້າວ່າ: “ໃຫ້ພວກເຈົ້າກັບເມືອສະ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ໃຫ້ຂ້ອຍໄປກັບພວກເຈົ້າ.” 14 ພວກຫົວໜ້າຂອງໂມອາບກໍກັບໄປຫາບາລາກແລະບອກວ່າ: “ບາລາອາມບໍ່ຍອມມາກັບພວກເຮົາ.”

15 ແຕ່ບາລາກກໍສົ່ງຄົນໄປຫາບາລາອາມອີກ. ເທື່ອນີ້ ລາວສົ່ງຄົນທີ່ມີຕຳແໜ່ງສູງກວ່າແລະສົ່ງໄປຫຼາຍກວ່າເກົ່າ. 16 ເຂົາເຈົ້າບອກບາລາອາມວ່າ: “ບາລາກລູກຊາຍຂອງຊິບໂປຝາກມາບອກແນວນີ້ ‘ຂໍໃຫ້ເຈົ້າມາຊ່ວຍຂ້ອຍແດ່ໄດ້ບໍ? ຈັ່ງໃດກໍຂໍໃຫ້ເຈົ້າມາຊ່ວຍຂ້ອຍແດ່. 17 ຖ້າເຈົ້າມາຫາຂ້ອຍ ຂ້ອຍຊິຕ້ອນຮັບເຈົ້າຢ່າງດີ. ເຈົ້າຢາກໄດ້ຫຍັງ ຂ້ອຍກໍຊິເຮັດໃຫ້ ແຕ່ຂໍໃຫ້ເຈົ້າມາຊ່ວຍສາບແຊ່ງຄົນພວກນີ້ໃຫ້ຂ້ອຍແດ່.’” 18 ແຕ່ບາລາອາມຕອບຄົນຂອງບາລາກວ່າ: “ເຖິງວ່າບາລາກຈະເອົາວັງ ພ້ອມກັບເງິນຄຳເຕັມວັງນັ້ນໃຫ້ຂ້ອຍ ຂ້ອຍກໍເຮັດຫຍັງບໍ່ໄດ້. ຖ້າພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຂອງຂ້ອຍບໍ່ບອກໃຫ້ເຮັດ ຂ້ອຍກໍເຮັດບໍ່ໄດ້ ບໍ່ວ່າຈະເປັນເລື່ອງນ້ອຍຫຼືໃຫຍ່.+ 19 ແຕ່ໃຫ້ພວກເຈົ້າພັກຢູ່ນີ້ຄືນໜຶ່ງກ່ອນ ບາງທີພະເຢໂຫວາອາດຈະບອກຫຍັງກັບຂ້ອຍກໍໄດ້.”+

20 ແລ້ວພະເຈົ້າກໍມາຫາບາລາອາມແລະບອກວ່າ: “ຖ້າຄົນພວກນີ້ຢາກໃຫ້ເຈົ້າໄປນຳກໍໄປນຳພວກເຂົາໂລດ ແຕ່ໃຫ້ເວົ້າສະເພາະທີ່ເຮົາຊິບອກໃຫ້ເຈົ້າເວົ້າ.”+ 21 ບາລາອາມຈຶ່ງລຸກແຕ່ເຊົ້າ ແລ້ວກຽມລາຂອງລາວ ແລະອອກເດີນທາງໄປພ້ອມກັບພວກຫົວໜ້າຂອງໂມອາບ.+

22 ແຕ່ພະເຈົ້າໃຈຮ້າຍໃຫ້ບາລາອາມ ຍ້ອນລາວໄປນຳພວກເຂົາ. ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາກໍເລີຍໄປລັດຢູ່ທາງໜ້າລາວ. ຕອນນັ້ນ ບາລາອາມນັ່ງຢູ່ເທິງຫຼັງລາ ແລະມີຄົນຮັບໃຊ້ໄປນຳລາວ 2 ຄົນ. 23 ເມື່ອໂຕລາເຫັນທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາຈັບດາບລັດໜ້າຢູ່ ມັນກໍພະຍາຍາມອອກໄປທາງທົ່ງນາ. ແຕ່ບາລາອາມຕີມັນ ເພື່ອໃຫ້ມັນກັບມາຫົນທາງຄືເກົ່າ. 24 ຈາກນັ້ນ ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາກໍໄປຢືນລັດຢູ່ທາງແຄບໆທີ່ຜ່ານສວນໝາກລະແຊັງ. ທາງນັ້ນມີກຳແພງຫີນທັງສອງຂ້າງ. 25 ເມື່ອລາເຫັນທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາ ມັນກໍໄປບຽດກຳແພງ ແລ້ວຕີນຂອງບາລາອາມກໍເຖືອໃສ່ກຳແພງ ລາວເລີຍຕີລາອີກ.

26 ຈາກນັ້ນ ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາກໍຍ້າຍໄປຢືນລັດຢູ່ອີກບ່ອນໜຶ່ງ. ບ່ອນນັ້ນມັນແຄບໆ ແລະບໍ່ມີທາງໄປຊ້າຍໄປຂວາໄດ້. 27 ເມື່ອລາເຫັນທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາມັນກໍໝູບລົງ. ບາລາອາມໃຈຮ້າຍຫຼາຍ ແລ້ວກໍເອົາໄມ້ຄ້ອນເທົ້າຂອງລາວຕີລາບັກຫຼາຍໆບາດ. 28 ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ລາເວົ້າໄດ້.+ ມັນເວົ້າກັບບາລາອາມວ່າ: “ຂ້ອຍໄປເຮັດຫຍັງໃຫ້ເຈົ້າ ເຈົ້າຈຶ່ງມາຕີຂ້ອຍຕັ້ງວ່າ 3 ເທື່ອແລ້ວ?”+ 29 ບາລາອາມຕອບລາວ່າ: “ໃຜບອກເຈົ້າເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍເສຍໜ້າ. ຖ້າຂ້ອຍມີດາບ ຂ້ອຍຂ້າເຈົ້າຖິ້ມແລ້ວ!” 30 ລາຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍບໍ່ແມ່ນລາທີ່ເຈົ້າຂີ່ມາຕະຫຼອດບໍ? ຂ້ອຍເຄີຍເຮັດແບບນີ້ບໍ?” ບາລາອາມຕອບວ່າ: “ກະບໍ່.” 31 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍເຮັດໃຫ້ບາລາອາມເຫັນ+ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາຢືນຖືດາບຢູ່ຫົນທາງ. ເມື່ອເຫັນທູດສະຫວັນ ລາວກໍໝູບໜ້າລົງພື້ນທັນທີ ເພື່ອສະແດງຄວາມນັບຖື.

32 ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບລາວວ່າ: “ເປັນຫຍັງເຈົ້າຕີລາຂອງເຈົ້າຕັ້ງວ່າ 3 ເທື່ອ? ຂ້ອຍມາລັດເຈົ້າໄວ້ ເພາະເຈົ້າບໍ່ເຮັດຕາມທີ່ຂ້ອຍບອກ.+ 33 ລາມັນເຫັນຂ້ອຍ ມັນພະຍາຍາມຫຼີກຂ້ອຍຕັ້ງ 3 ເທື່ອ.+ ຖ້າລາມັນບໍ່ຫຼີກຂ້ອຍ ຂ້ອຍກໍຊິຂ້າເຈົ້າ ແຕ່ຊິບໍ່ຂ້າລາ.” 34 ບາລາອາມເວົ້າກັບທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາວ່າ: “ຂ້ອຍເຮັດຜິດແລ້ວ. ຂ້ອຍບໍ່ຮູ້ວ່າທ່ານມາລັດຂ້ອຍຢູ່ຫົນທາງ. ຖ້າທ່ານບໍ່ຢາກໃຫ້ຂ້ອຍໄປ ຂ້ອຍກໍຊິບໍ່ໄປ.” 35 ແຕ່ທູດສະຫວັນຂອງພະເຢໂຫວາບອກລາວວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າໄປນຳພວກນັ້ນໂລດ ແຕ່ໃຫ້ເວົ້າສະເພາະທີ່ຂ້ອຍຊິບອກໃຫ້ເຈົ້າເວົ້າ.” ແລ້ວບາລາອາມກໍໄປກັບພວກຫົວໜ້າທີ່ບາລາກສົ່ງມາ.

36 ເມື່ອບາລາກຮູ້ວ່າບາລາອາມໃກ້ຈະມາຮອດ ລາວກໍອອກໄປຕ້ອນຮັບ. ເຂົາເຈົ້າເຈິກັນຢູ່ເມືອງໜຶ່ງຂອງໂມອາບທີ່ຢູ່ຮ່ອມພູ*ອາໂນນໃກ້ໆກັບເຂດແດນຂອງພວກໂມອາບ. 37 ບາລາກເວົ້າກັບບາລາອາມວ່າ: “ຂ້ອຍສົ່ງຄົນໄປຫາເຈົ້າແລ້ວ ເປັນຫຍັງເຈົ້າຄືບໍ່ມານ້ຳ? ເຈົ້າຢ້ານວ່າຂ້ອຍຊິຕອບແທນໃຫ້ບໍ່ຄຸ້ມບໍ?”+ 38 ບາລາອາມຕອບວ່າ: “ຂ້ອຍກໍມາລະເດ້. ແຕ່ຂ້ອຍຊິບໍ່ໄດ້ເວົ້າຕາມໃຈຂ້ອຍເດີ້ ຂ້ອຍຊິເວົ້າຕາມທີ່ພະເຈົ້າບອກໃຫ້ເວົ້າເທົ່ານັ້ນ.”+

39 ຈາກນັ້ນ ບາລາກກໍພາບາລາອາມໄປທີ່ກີຣິອາດຮຸດໂຊດ. 40 ບາລາກເອົາງົວກັບແກະມາເປັນເຄື່ອງບູຊາ ແລະເອົາຊີ້ນສ່ວນໜຶ່ງໃຫ້ບາລາອາມກັບພວກຫົວໜ້າທີ່ມານຳກິນ. 41 ເຊົ້າມື້ຕໍ່ມາ ບາລາກກໍພາບາລາອາມຂຶ້ນໄປບາໂມດບາອານ ເພື່ອຊິໄດ້ເຫັນພວກອິດສະຣາເອນທັງໝົດ.+

23 ບາລາອາມເວົ້າກັບບາລາກວ່າ: “ໃຫ້ສ້າງແທ່ນບູຊາ 7 ແທ່ນ+ ແລະກຽມງົວໂຕຜູ້ 7 ໂຕ ແລະແກະໂຕຜູ້ 7 ໂຕໃຫ້ຂ້ອຍນຳ.” 2 ບາລາກກໍເຮັດຕາມທີ່ບາລາອາມບອກທັນທີ. ເຂົາເຈົ້າເອົາງົວກັບແກະແນວລະໂຕມາເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາແຕ່ລະແທ່ນ.+ 3 ແລ້ວບາລາອາມກໍບອກບາລາກວ່າ: “ໃຫ້ທ່ານຖ້າຢູ່ບ່ອນເຄື່ອງບູຊາຂອງທ່ານນີ້ກ່ອນ. ຂ້ອຍຈະໄປອີກບ່ອນໜຶ່ງ ເພື່ອວ່າພະເຢໂຫວາຈະມາເວົ້າກັບຂ້ອຍຢູ່ຫັ້ນ. ຖ້າເພິ່ນວ່າແນວໃດ ຂ້ອຍຈະມາເວົ້າໃຫ້ຟັງ.” ບາລາອາມກໍຂຶ້ນໄປໂນນພູອີກໜ່ວຍໜຶ່ງ.

4 ແລ້ວພະເຈົ້າກໍມາຫາບາລາອາມ.+ ບາລາອາມເວົ້າກັບພະເຈົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍໄດ້ສ້າງແທ່ນບູຊາ 7 ແທ່ນ ແລະເອົາງົວກັບແກະແນວລະໂຕເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາແຕ່ລະແທ່ນໃຫ້ພະອົງແລ້ວ.” 5 ພະເຢໂຫວາບອກບາລາອາມ+ວ່າຕ້ອງເວົ້າກັບບາລາກແນວໃດ. ເພິ່ນບອກວ່າ: “ກັບໄປຫາບາລາກ ແລະເວົ້າຕາມທີ່ເຮົາຈະສັ່ງໃຫ້ເຈົ້າເວົ້າ.” 6 ບາລາອາມກໍກັບໄປ ແລ້ວເຫັນບາລາກກັບພວກຫົວໜ້າໂມອາບຖ້າຢູ່ບ່ອນເຜົາເຄື່ອງບູຊາ. 7 ບາລາອາມເວົ້າອອກມາເປັນຄຳກອນວ່າ:+

“ບາລາກ ກະສັດໂມອາບພາຂ້ອຍມາຈາກອາຣາມ+

ແລະມາຈາກພູທາງທິດຕາເວັນອອກ.

ລາວບອກຂ້ອຍວ່າ ‘ມາສາບແຊ່ງລູກຫຼານຂອງຢາໂຄບໃຫ້ຂ້ອຍໄດ້ບໍ?

ຊ່ວຍມາສາບແຊ່ງພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ຂ້ອຍແດ່.’+

8 ຂ້ອຍຊິສາບແຊ່ງຄົນທີ່ພະເຈົ້າບໍ່ໄດ້ສາບແຊ່ງໄດ້ແນວໃດ?

ຄັນພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ສາບແຊ່ງຜູ້ໃດ ຂ້ອຍກໍສາບແຊ່ງຜູ້ນັ້ນບໍ່ໄດ້ດອກ.+

9 ຂ້ອຍຂຶ້ນໄປເທິງຜາ ແລະແນມເຫັນເຂົາເຈົ້າ.

ຂ້ອຍຂຶ້ນໄປໂນນພູ ແລະແນມເຫັນເຂົາເຈົ້າໄດ້ຄືກັນ.

ເຂົາເຈົ້າຢູ່ນຳກັນເປັນຊາດໜຶ່ງ+

ແລະເຂົາເຈົ້າເຮັດບໍ່ຄືຊາດອື່ນ.+

10 ລູກຫຼານຂອງຢາໂຄບມີຫຼາຍຄືກັບດິນຊາຍ+ ແລະບໍ່ມີຜູ້ໃດນັບໄດ້.

ແມ່ນແຕ່ 1 ສ່ວນ 4 ຂອງພວກອິດສະຣາເອນກໍມີຄົນຫຼາຍຈົນນັບບໍ່ໄດ້.

ຄົນດີຄືເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສຸກຈົນຮອດມື້ຕາຍ.

ຂ້ອຍກໍຢາກເປັນຄືກັບເຂົາເຈົ້າ.”

11 ບາລາກເວົ້າໃຫ້ບາລາອາມວ່າ: “ເປັນຫຍັງເຈົ້າຄືເຮັດແນວນີ້? ຂ້ອຍໃຫ້ເຈົ້າມາສາບແຊ່ງສັດຕູໃຫ້ຂ້ອຍ ແຕ່ເຈົ້າພັດອວຍພອນໃຫ້ພວກມັນຊ້ຳ.”+ 12 ບາລາອາມຕອບວ່າ: “ພະເຢໂຫວາໃຫ້ຂ້ອຍເວົ້າແນວໃດ ຂ້ອຍກໍເວົ້າຈັ່ງຊັ້ນຫັ້ນແຫຼະ.”+

13 ບາລາກບອກບາລາອາມວ່າ: “ໄປນຳຂ້ອຍອີກບ່ອນໜຶ່ງໄດ້ບໍ? ຢູ່ບ່ອນນັ້ນ ເຈົ້າຊິເຫັນພວກອິດສະຣາເອນສ່ວນໜຶ່ງ ແຕ່ຊິບໍ່ເຫັນທັງໝົດ. ໃຫ້ເຈົ້າສາບແຊ່ງພວກມັນໃຫ້ຂ້ອຍ.”+ 14 ບາລາກກໍພາບາລາອາມໄປທົ່ງໂຊຟິມທີ່ຢູ່ເທິງພູປິຊະກາ.+ ເຂົາເຈົ້າສ້າງແທ່ນບູຊາ 7 ແທ່ນຢູ່ບ່ອນນັ້ນ ແລະເອົາງົວກັບແກະແນວລະໂຕເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາແຕ່ລະແທ່ນ.+ 15 ບາລາອາມບອກບາລາກວ່າ: “ໃຫ້ທ່ານຖ້າຢູ່ນີ້ກ່ອນ. ຂ້ອຍຊິໄປລົມກັບພະເຈົ້າຢູ່ອີກບ່ອນໜຶ່ງ.” 16 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍມາຫາບາລາອາມ ແລະບອກວ່າລາວຕ້ອງເວົ້າຫຍັງ.+ ເພິ່ນບອກວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າກັບໄປຫາບາລາກ ແລ້ວເວົ້າຕາມທີ່ເຮົາຈະສັ່ງໃຫ້ເຈົ້າເວົ້າ.” 17 ບາລາອາມກໍກັບໄປ ແລະເຫັນບາລາກກັບພວກຫົວໜ້າໂມອາບຖ້າຢູ່ບ່ອນເຜົາເຄື່ອງບູຊາ. ບາລາກຖາມບາລາອາມວ່າ: “ພະເຢໂຫວາບອກຫຍັງເຈົ້າແດ່?” 18 ບາລາອາມເວົ້າອອກມາເປັນຄຳກອນວ່າ:+

“ບາລາກ ລຸກຂຶ້ນດຽວນີ້.

ລູກຊາຍຂອງຊິບໂປ ຕັ້ງໃຈຟັງຂ້ອຍດີໆ!

19 ພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນມະນຸດຈຶ່ງຊິມາເວົ້າຕົວະ.+

ເພິ່ນບໍ່ຄືກັບຄົນທີ່ມັກປ່ຽນໃຈ.+

ຖ້າເພິ່ນເວົ້າແລ້ວ ເພິ່ນຊິບໍ່ເຮັດບໍ?

ມີຫຍັງທີ່ເພິ່ນເວົ້າແລ້ວ ແລະບໍ່ໄດ້ເຮັດບໍ?+

20 ຂ້ອຍຖືກໃຊ້ໃຫ້ມາອວຍພອນເຂົາເຈົ້າ.

ບັດນີ້ ເພິ່ນອວຍພອນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າແລ້ວ+ ຂ້ອຍກໍເຮັດຫຍັງບໍ່ໄດ້.+

21 ເພິ່ນບໍ່ຍອມໃຫ້ຜູ້ໃດເສກມົນໃສ່ລູກຫຼານຂອງຢາໂຄບ.

ເພິ່ນບໍ່ຍອມໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຕົກທຸກໄດ້ຍາກ.

ພະເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລະເພິ່ນຢູ່ນຳເຂົາເຈົ້າ.+

ເຂົາເຈົ້າຮ້ອງສັນລະເສີນເພິ່ນ ຍ້ອນເພິ່ນເປັນກະສັດຂອງເຂົາເຈົ້າ.

22 ພະເຈົ້າພາເຂົາເຈົ້າອອກຈາກເອຢິບ.+

ເພິ່ນປົກປ້ອງເຂົາເຈົ້າ ຄືກັບເຂົາຂອງງົວປົກປ້ອງໂຕມັນເອງ.+

23 ບໍ່ມີມົນໃດເສກໃສ່ລູກຫຼານຢາໂຄບໄດ້+

ແລະບໍ່ມີຜູ້ໃດໃຊ້ຄາຖາອາຄົມທຳລາຍພວກອິດສະຣາເອນໄດ້.+

ເມື່ອຜູ້ໃດເຫັນພວກອິດສະຣາເອນ ແລະລູກຫຼານຂອງຢາໂຄບ

ເຂົາເຈົ້າຈະເວົ້າວ່າ ‘ສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າເຮັດນິ ມັນຄືຄັກແທ້!’

24 ເຂົາເຈົ້າຈະລຸກຂຶ້ນຄືກັບໂຕສິງ+

ແລະຈະຢືນຢ່າງສະຫງ່າງາມ.

ເຂົາເຈົ້າເປັນຄືກັບໂຕສິງທີ່ບໍ່ນອນຈົນກວ່າຈະໄດ້ກິນເຫຍື່ອ

ແລະກິນເລືອດຂອງເຫຍື່ອທີ່ມັນຂ້າ.”

25 ແລ້ວບາລາກກໍຮ້າຍບາລາອາມວ່າ: “ຖ້າເຈົ້າສາບແຊ່ງພວກມັນບໍ່ໄດ້ ກໍຢ່າໄປອວຍພອນພວກມັນແມ້.” 26 ບາລາອາມບອກວ່າ: “ຂ້ອຍກໍບອກທ່ານແລ້ວເດ້ວ່າ ‘ຂ້ອຍຈະເວົ້າຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາບອກເທົ່ານັ້ນ.’”+

27 ບາລາກເວົ້າກັບບາລາອາມວ່າ: “ຄັນຊັ້ນ ໃຫ້ເຈົ້າໄປນຳຂ້ອຍອີກບ່ອນໜຶ່ງໄດ້ບໍ? ບາງເທື່ອ ພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ຊິຍອມໃຫ້ເຈົ້າສາບແຊ່ງພວກມັນໃຫ້ຂ້ອຍ.”+ 28 ບາລາກກໍພາບາລາອາມຂຶ້ນໄປເທິງພູເປໂອ. ຢູ່ບ່ອນນັ້ນສາມາດແນມເຫັນບ່ອນກັນດານເຢຊີໂມນທັງໝົດໄດ້.+ 29 ແລ້ວບາລາອາມກໍບອກບາລາກວ່າ: “ໃຫ້ສ້າງແທ່ນບູຊາ 7 ແທ່ນຢູ່ບ່ອນນີ້ ແລະກຽມງົວກັບແກະແນວລະ 7 ໂຕໃຫ້ຂ້ອຍນຳ.”+ 30 ບາລາກເຮັດຕາມທີ່ບາລາອາມບອກ ແລະລາວກໍເອົາງົວກັບແກະແນວລະໂຕເຜົາເທິງແທ່ນບູຊາແຕ່ລະແທ່ນ.

24 ເມື່ອບາລາອາມຮູ້ວ່າພະເຢໂຫວາຢາກອວຍພອນໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ ລາວກໍບໍ່ໄດ້ໄປຫາບ່ອນທີ່ຈະເສກມົນອີກຕໍ່ໄປ+ ແຕ່ລາວແນມເບິ່ງໄປທາງບ່ອນກັນດານ. 2 ເມື່ອບາລາອາມເຫັນຄ້າຍພັກຂອງພວກອິດສະຣາເອນທີ່ຈັດຕາມແຕ່ລະຕະກູນ+ ລາວກໍໄດ້ຮັບພະລັງຂອງພະເຈົ້າ.+ 3 ລາວເວົ້າອອກມາເປັນຄຳກອນວ່າ:+

“ນີ້ແມ່ນຄຳເວົ້າຂອງບາລາອາມລູກຊາຍຂອງເບໂອ

ຜູ້ທີ່ຕອນນີ້ໄດ້ເຫັນແຈ້ງແລ້ວ.

4 ລາວໄດ້ຍິນຄຳເວົ້າຂອງພະເຈົ້າ.

ຕອນທີ່ລາວໝູບໜ້າລົງ ແລະຍັງມືນຕາຢູ່

ລາວໄດ້ເຫັນນິມິດຂອງຜູ້ມີລິດເດດສູງສຸດ. ລາວເວົ້າວ່າ+

5 ‘ລູກຫຼານຂອງຢາໂຄບເອີ້ຍ ເຕັ້ນຂອງພວກເຈົ້າງາມແທ້ໆ

ພວກອິດສະຣາເອນເອີ້ຍ ບ່ອນຢູ່ຂອງພວກເຈົ້າຈັ່ງແມ່ນງາມອີ່ຫຼີ!+

6 ເຕັ້ນຂອງພວກເຈົ້າລຽນຍາວກັນໄປຄືກັບຮ່ອມພູ+

ຄືກັບສວນທີ່ຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳ

ຄືກັບຕົ້ນເກດສະໜາທີ່ພະເຢໂຫວາປູກໄວ້

ແລະຄືກັບຕົ້ນຊີດ້າ*ທີ່ຢູ່ແຄມນ້ຳ.

7 ນ້ຳລິນອອກຈາກຄຸ 2 ໜ່ວຍຂອງລາວ*

ແລະແນວປູກຂອງລາວຫວ່ານຢູ່ບ່ອນທີ່ມີນ້ຳຫຼາຍ.+

ກະສັດຂອງລາວ+ຊິຍິ່ງໃຫຍ່ກວ່າອາກັກ.+

ປະເທດຂອງລາວຊິໝັ້ນຄົງເຂັ້ມແຂງ.+

8 ພະເຈົ້າພາອິດສະຣາເອນອອກຈາກເອຢິບ.

ເພິ່ນປົກປ້ອງລາວຄືກັບເຂົາຂອງງົວປົກປ້ອງໂຕມັນເອງ.

ອິດສະຣາເອນຊິທຳລາຍຊາດຕ່າງໆທີ່ມາຂົ່ມເຫງລາວ.+

ລາວຊິແຫ້ນກະດູກຂອງພວກເຂົາ ແລະຊິຍິງທະນູໃສ່ພວກເຂົາໃຫ້ຕາຍ.

9 ລາວນອນຢຽດຄືກັບໂຕສິງ.

ໃຜຊິກ້າໄປກວນມັນ?

ຄົນທີ່ອວຍພອນເຈົ້າກໍຊິໄດ້ພອນ

ແຕ່ຄົນທີ່ສາບແຊ່ງເຈົ້າກໍຊິຖືກສາບແຊ່ງ.’”+

10 ບາລາກເລີຍໃຈຮ້າຍໃຫ້ບາລາອາມແຮງ. ລາວຕົບມືແຮງໆໃສ່ບາລາອາມ ແລະເວົ້າວ່າ: “ຂ້ອຍໃຫ້ເຈົ້າມາສາບແຊ່ງສັດຕູໃຫ້ຂ້ອຍ+ ແຕ່ເຈົ້າພັດອວຍພອນໃຫ້ພວກມັນຕັ້ງວ່າ 3 ເທື່ອແລ້ວ. 11 ກັບເມືອສະ! ຂ້ອຍລະຕັ້ງໃຈຊິເອົາລາງວັນໃຫ້ເຈົ້າບັກຫຼາຍໆ+ ແຕ່ພະເຢໂຫວາເຮັດໃຫ້ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຮັບລາງວັນຊ້ຳ.”

12 ບາລາອາມຕອບບາລາກວ່າ: “ຂ້ອຍບອກຄົນທີ່ເຈົ້າສົ່ງມາແລ້ວເດ້ວ່າ 13 ‘ເຖິງວ່າບາລາກຊິເອົາວັງພ້ອມກັບເງິນຄຳເຕັມວັງນັ້ນໃຫ້ຂ້ອຍ ຂ້ອຍກໍເຮັດຕາມໃຈໂຕເອງບໍ່ໄດ້ ຂ້ອຍຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາບອກ ບໍ່ວ່າຊິເປັນເລື່ອງດີຫຼືເລື່ອງຮ້າຍ. ຂ້ອຍຊິເວົ້າແຕ່ສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາບອກໃຫ້ເວົ້າເທົ່ານັ້ນ.’+ 14 ຄັນຊັ້ນ ຂ້ອຍຊິກັບໄປຫາພີ່ນ້ອງຂອງຂ້ອຍ. ແຕ່ກ່ອນຂ້ອຍຊິເມືອ ຂ້ອຍຊິບອກເຈົ້າວ່າພວກອິດສະຣາເອນຊິເຮັດແນວໃດກັບຄົນຂອງເຈົ້າ.” 15 ບາລາອາມກໍເວົ້າອອກມາເປັນຄຳກອນວ່າ:+

“ນີ້ແມ່ນຄຳເວົ້າຂອງບາລາອາມລູກຊາຍຂອງເບໂອ

ຜູ້ທີ່ຕອນນີ້ໄດ້ເຫັນແຈ້ງແລ້ວ.+

16 ລາວໄດ້ຍິນຄຳເວົ້າຂອງພະເຈົ້າ

ແລະມີຄວາມຮູ້ຂອງພະເຈົ້າສູງສຸດ.

ຕອນທີ່ລາວໝູບໜ້າລົງ ແລະຍັງມືນຕາຢູ່

ລາວໄດ້ເຫັນນິມິດຂອງຜູ້ມີລິດເດດສູງສຸດ. ລາວເວົ້າວ່າ

17 ‘ຂ້ອຍຈະເຫັນລາວ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນຕອນນີ້.

ຂ້ອຍຈະເຫັນລາວ ແຕ່ບໍ່ແມ່ນໄວໆນີ້.

ຈະມີດາວດວງໜຶ່ງ+ອອກມາຈາກລູກຫຼານຂອງຢາໂຄບ

ແລະຈະມີຄ້ອນຂອງກະສັດອັນໜຶ່ງ+ອອກມາຈາກລູກຫຼານຂອງອິດສະຣາເອນ.+

ເຮົາຈະຕີໜ້າຜາກຂອງພວກໂມອາບ+ໃຫ້ແຕກ

ແລະທຸບກະໂຫຼກຂອງຄົນໂຫດຮ້າຍ.

18 ລາວຈະຍຶດເອົາເອໂດມເປັນຂອງໂຕເອງ.+

ພວກສັດຕູຂອງເສອີ+ຈະຍຶດເອົາເສອີໄດ້+

ແລະຕອນນັ້ນອິດສະຣາເອນຈະສະແດງຄວາມກ້າຫານ.

19 ຄົນທີ່ອອກມາຈາກລູກຫຼານຂອງຢາໂຄບຈະຊະນະສັດຕູຂອງລາວ.+

ລາວຈະຂ້າຄົນທີ່ເຫຼືອຢູ່ໃນເມືອງນັ້ນໃຫ້ໝົດ.’”

20 ເມື່ອບາລາອາມເຫັນພວກອາມາເລັກ ລາວກໍເວົ້າອອກມາເປັນຄຳກອນວ່າ:

“ອາມາເລັກເປັນຊາດທຳອິດ*+

ແຕ່ໃນສຸດທ້າຍກໍຊິບໍ່ເຫຼືອເລີຍ.”+

21 ຈາກນັ້ນ ບາລາອາມກໍເຫັນພວກເກນີ+ ລາວຈຶ່ງເວົ້າເປັນຄຳກອນວ່າ:

“ພວກເຈົ້າຄິດວ່າບ່ອນຢູ່ຂອງພວກເຈົ້າໝັ້ນຄົງ ແລະເຮືອນຂອງພວກເຈົ້າກໍຕັ້ງຢູ່ເທິງຫີນ

22 ແຕ່ຈະມີຄົນມາເຜົາພວກເກນີຈົນໝົດ.

ອີກບໍ່ດົນພວກອັດຊີເຣຍກໍຈະມາຈັບພວກເຈົ້າໄປເປັນຊະເລີຍ.”

23 ບາລາອາມເວົ້າເປັນຄຳກອນອີກວ່າ:

“ຖ້າພະເຈົ້າເຮັດແນວນີ້ ຈະບໍ່ມີຜູ້ໃດລອດ!

24 ເຮືອຈະມາຈາກຝັ່ງທະເລຂອງກິດຕີມ.+

ພວກມັນຈະໂຈມຕີອັດຊີເຣຍ+

ແລະຈະໂຈມຕີເອເບນຳ.

ແຕ່ສຸດທ້າຍ ພວກມັນກໍຈະບໍ່ເຫຼືອເລີຍ.”

25 ແລ້ວບາລາອາມ+ກັບບາລາກກໍແຍກທາງກັນ ເມືອເຮືອນໃຜເຮືອນລາວ.

25 ຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຊິດຕີມ+ ບາງຄົນໄດ້ໄປນອນນຳພວກຜູ້ຍິງຄົນໂມອາບ.+ 2 ພວກຜູ້ຍິງໂມອາບໄດ້ຊວນພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ເອົາເຄື່ອງບູຊາໄປໃຫ້ພະເຈົ້າຂອງພວກເຂົາ+ ຊວນໃຫ້ກິນເຄື່ອງທີ່ເອົາໄປບູຊາ ແລະຊວນໃຫ້ນົບຮູບພະເຫຼົ່ານັ້ນ.+ 3 ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ໄປນະມັດສະການພະບາອານທີ່ຢູ່ເປໂອ+ ພະເຢໂຫວາຈຶ່ງໃຈຮ້າຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຫຼາຍ. 4 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ຂ້າພວກທີ່ພາເຂົາເຈົ້າໄປເຮັດແບບນັ້ນ ແລ້ວເອົາສົບໄປແຂວນໄວ້ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາໃຫ້ທຸກຄົນເຫັນ ເພື່ອພະເຢໂຫວາຊິເຊົາໃຈຮ້າຍໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ.” 5 ໂມເຊກໍເລີຍບອກພວກຜູ້ຕັດສິນຂອງອິດສະຣາເອນວ່າ:+ “ໃຫ້ຂ້າທຸກຄົນທີ່ໄປນະມັດສະການພະບາອານຢູ່ເປໂອ.”+

6 ຕອນນັ້ນ ມີຜູ້ຊາຍອິດສະຣາເອນຄົນໜຶ່ງພາຜູ້ຍິງຄົນມີດີອານ+ເຂົ້າມາຫາຍາດຕິພີ່ນ້ອງຂອງໂຕເອງໃນຄ້າຍພັກ. ລາວເຮັດແບບນັ້ນຕໍ່ໜ້າຕໍ່ຕາໂມເຊແລະພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນທີ່ກຳລັງຮ້ອງໄຫ້ຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ. 7 ເມື່ອຟີເນຮາດ+ທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງເອເລອາຊາແລະເປັນຫຼານຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນແນມເຫັນ ລາວກໍຟ້າວລຸກຂຶ້ນແລະຈັບຫອກໄປນຳ. 8 ລາວຍ່າງນຳຫຼັງຜູ້ຊາຍອິດສະຣາເອນຄົນນັ້ນເຂົ້າໄປໃນເຕັ້ນ ແລ້ວກໍແທງຜູ້ຊາຍຄົນນັ້ນຈົນຊອດທ້ອງນ້ອຍ*ຂອງຜູ້ຍິງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ໂລກລະບາດທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບພວກອິດສະຣາເອນກໍເຊົາ.+ 9 ຄົນທີ່ຕາຍຍ້ອນຖືກລົງໂທດມີທັງໝົດ 24.000 ຄົນ.+

10 ແລ້ວພະເຢໂຫວາກໍເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 11 “ຟີເນຮາດ+ທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງເອເລອາຊາແລະເປັນຫຼານຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນໄດ້ເຮັດໃຫ້ເຮົາເຊົາໃຈຮ້າຍໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ ຍ້ອນລາວທົນບໍ່ໄດ້ທີ່ເຫັນພວກອິດສະຣາເອນບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ເຮົາ.+ ຖ້າລາວບໍ່ເຮັດແນວນັ້ນ ເຮົາຄືຊິທຳລາຍພວກອິດສະຣາເອນໄປຈົນໝົດແລ້ວ ຍ້ອນເຮົາເປັນພະເຈົ້າທີ່ຢາກໃຫ້ນະມັດສະການເຮົາພຽງຜູ້ດຽວ.+ 12 ໃຫ້ໄປບອກລາວວ່າ ‘ເຮົາຊິເຮັດສັນຍາກັບລາວຍ້ອນເຮົາພໍໃຈລາວ. 13 ສັນຍານີ້ຊິເຮັດໃຫ້ລາວກັບລູກຫຼານຂອງລາວໄດ້ເປັນປະໂລຫິດຕະຫຼອດໄປ+ ຍ້ອນລາວທົນບໍ່ໄດ້ທີ່ເຫັນພວກອິດສະຣາເອນບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຈົ້າຂອງລາວ+ ແລະລາວໄດ້ໄຖ່ຄວາມຜິດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.’”

14 ຜູ້ຊາຍອິດສະຣາເອນທີ່ຖືກຂ້າພ້ອມກັບຜູ້ຍິງຄົນມີດີອານນັ້ນຊື່ຊິມຣີ. ລາວເປັນລູກຊາຍຂອງສາລູ ແລະເປັນຫົວໜ້າຄົນໜຶ່ງໃນຕະກູນຊີເມໂອນ. 15 ຜູ້ຍິງຄົນມີດີອານທີ່ຖືກຂ້າຊື່ໂກດຊະບີ. ລາວເປັນລູກສາວຂອງຊູເຣ+ທີ່ເປັນຫົວໜ້າຕະກູນໜຶ່ງຢູ່ມີດີອານ.+

16 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 17 “ໃຫ້ພວກເຈົ້າໄປໂຈມຕີພວກມີດີອານແລະຂ້າພວກເຂົາ.+ 18 ເພາະພວກເຂົາໂຈມຕີພວກເຈົ້າໂດຍໃຊ້ເລ່ລ່ຽມເພື່ອລໍ້ລວງພວກເຈົ້າຢູ່ເປໂອ+ ແລະເພາະໂກດຊະບີເຊິ່ງເປັນລູກສາວຂອງຫົວໜ້າຕະກູນໜຶ່ງຢູ່ມີດີອານ. ລາວຖືກຂ້າ+ໃນມື້ທີ່ພວກອິດສະຣາເອນຖືກລົງໂທດຍ້ອນເລື່ອງທີ່ກ່ຽວກັບເປໂອ.”+

26 ຫຼັງຈາກໂລກລະບາດເຊົາແລ້ວ+ ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊແລະເອເລອາຊາລູກຊາຍຂອງປະໂລຫິດອາໂຣນວ່າ: 2 “ໃຫ້ນັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍອິດສະຣາເອນທຸກຄົນຕາມຈຸ້ມເຈື້ອຂອງເຂົາເຈົ້າ ທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ເຊິ່ງເຂົ້າຮ່ວມກັບກອງທັບຂອງອິດສະຣາເອນໄດ້.”+ 3 ຕອນນັ້ນ ພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ບ່ອນກັນດານໂມອາບ+ ບ່ອນທີ່ຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກ.+ ໂມເຊກັບປະໂລຫິດເອເລອາຊາ+ເວົ້າກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ: 4 “ໃຫ້ນັບຈຳນວນຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປ ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງພວກເຮົາ.”+

ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນລູກຫຼານຂອງອິດສະຣາເອນທີ່ອອກມາຈາກເອຢິບ. 5 ຣູເບັນ+ທີ່ເປັນລູກກົກຂອງອິດສະຣາເອນ ແລະລູກຫຼານຂອງຣູເບັນ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງຮາໂນກ ຄອບຄົວຂອງປານລູ 6 ຄອບຄົວຂອງເຮຊະໂຣນ ແລະຄອບຄົວຂອງກາມີ. 7 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນຣູເບັນມີຈຳນວນທັງໝົດ 43.730 ຄົນ.+

8 ປານລູມີລູກຊາຍຊື່ເອລີອາບ. 9 ເອລີອາບມີລູກຊາຍຊື່ເນມູເອນ ດາທານ ແລະອາບີຣາມ. ດາທານກັບອາບີຣາມເປັນຄົນທີ່ປະຊາຊົນເລືອກມາເປັນແກນນຳ. ເຂົາເຈົ້າກັບພວກຂອງໂກຣາ+ໄດ້ກະບົດຕໍ່ໂມເຊ+ກັບອາໂຣນແລະກະບົດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ.+

10 ຕອນນັ້ນ ແຜ່ນດິນໄດ້ແຍກອອກຈາກກັນແລະເຂົາເຈົ້າຕົກລົງໄປຕາຍໃນຫັ້ນ. ໂກຣາກັບພວກຂອງລາວທັງ 250 ຄົນກໍຖືກໄຟໄໝ້ຕາຍ.+ ສິ່ງທີ່ເກີດຂຶ້ນກັບເຂົາເຈົ້າເປັນຕົວຢ່າງເຕືອນໃຈໃຫ້ກັບຄົນອື່ນໆ.+ 11 ແຕ່ພວກລູກຂອງໂກຣາບໍ່ຕາຍ.+

12 ລູກຫຼານຂອງຊີເມໂອນ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງເນມູເອນ ຄອບຄົວຂອງຢາມິນ ຄອບຄົວຂອງຢາກິນ 13 ຄອບຄົວຂອງເຊຣາ ແລະຄອບຄົວຂອງຊາອູນ. 14 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນຊີເມໂອນມີຈຳນວນທັງໝົດ 22.200 ຄົນ.+

15 ລູກຫຼານຂອງຄາດ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງເຊໂຟນ ຄອບຄົວຂອງຮັກກີ ຄອບຄົວຂອງຊູນີ 16 ຄອບຄົວຂອງໂອດຊະນີ ຄອບຄົວຂອງເອຣີ 17 ຄອບຄົວຂອງອາໂຣດ ແລະຄອບຄົວຂອງອາເລລີ. 18 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນຄາດມີຈຳນວນທັງໝົດ 40.500 ຄົນ.+

19 ຢູດາມີລູກຊາຍ+ຊື່ເອຣະກັບໂອນານ+ ແຕ່ເອຣະກັບໂອນານຕາຍໃນແຜ່ນດິນການາອານ.+ 20 ລູກຫຼານຂອງຢູດາມີຄື: ຄອບຄົວຂອງເຊລາ+ ຄອບຄົວຂອງເປເຣດ+ ແລະຄອບຄົວຂອງເຊຣາ.+ 21 ລູກຫຼານຂອງເປເຣດມີຄື: ຄອບຄົວຂອງເຮຊະໂຣນ+ ແລະຄອບຄົວຂອງຮາມູນ.+ 22 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນຢູດາມີຈຳນວນທັງໝົດ 76.500 ຄົນ.+

23 ລູກຫຼານຂອງອິດຊາຄາ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງໂຕລາ+ ຄອບຄົວຂອງປູວາ 24 ຄອບຄົວຂອງຢາຊຸບ ແລະຄອບຄົວຂອງຊິມໂຣນ. 25 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນອິດຊາຄາມີຈຳນວນທັງໝົດ 64.300 ຄົນ.+

26 ລູກຫຼານຂອງເຊບູລູນ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງເສເຣັດ ຄອບຄົວຂອງເອໂລນ ແລະຄອບຄົວຂອງຢາເລເອນ. 27 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນເຊບູລູນມີຈຳນວນທັງໝົດ 60.500 ຄົນ.+

28 ລູກຫຼານຂອງໂຢເຊັບ+ແບ່ງເປັນຕະກູນມານາເຊກັບຕະກູນເອຟຣາຢິມ.+ 29 ລູກຫຼານຂອງມານາເຊ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງມາກີ+ ແລະຄອບຄົວຂອງກິລຽດ.+ ກິລຽດເປັນລູກຊາຍຂອງມາກີ. 30 ລູກຫຼານຂອງກິລຽດມີຄື: ຄອບຄົວຂອງອີເອເຊ ຄອບຄົວຂອງເຮເລັກ 31 ຄອບຄົວຂອງອາຊະຣີເອນ ຄອບຄົວຂອງເຊເຄັມ 32 ຄອບຄົວຂອງເຊມີດາ ແລະຄອບຄົວຂອງເຮເຟ. 33 ເຮເຟມີລູກຊາຍຊື່ເຊໂລເຟຂາດ. ແຕ່ເຊໂລເຟຂາດບໍ່ມີລູກຊາຍ ມີແຕ່ລູກສາວ.+ ເຊໂລເຟຂາດ+ມີລູກສາວຊື່ມາລາ ໂນອາ ໂຮກລາ ມີລະກາ ແລະຕີຣະຊາ. 34 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນມານາເຊມີຈຳນວນທັງໝົດ 52.700 ຄົນ.+

35 ລູກຫຼານຂອງເອຟຣາຢິມ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງຊູເທລາ+ ຄອບຄົວຂອງເບເຄ ແລະຄອບຄົວຂອງຕາຮານ. 36 ລູກຫຼານຂອງຊູເທລາມີຄື: ຄອບຄົວຂອງເອຣານ. 37 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນເອຟຣາຢິມມີຈຳນວນທັງໝົດ 32.500 ຄົນ.+ ຄົນເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນລູກຫຼານຂອງໂຢເຊັບຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ.

38 ລູກຫຼານຂອງເບັນຢາມິນ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງເບລາ+ ຄອບຄົວຂອງອາຊະເບັນ ຄອບຄົວຂອງອາຮີຣາມ 39 ຄອບຄົວຂອງເຊຟູຟາມ ແລະຄອບຄົວຂອງຮູຟາມ. 40 ລູກຫຼານຂອງເບລາມີຄື: ຄອບຄົວຂອງອາດ ແລະຄອບຄົວຂອງນາອາມານ.+ 41 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນເບັນຢາມິນມີຈຳນວນທັງໝົດ 45.600 ຄົນ.+

42 ລູກຫຼານຂອງດານ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງຊູຮາມ. ຄົນພວກນີ້ແມ່ນລູກຫຼານຂອງດານຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ. 43 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງຊູຮາມມີຈຳນວນທັງໝົດ 64.400 ຄົນ.+

44 ລູກຫຼານຂອງອາເຊ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງອິມນ້າ ຄອບຄົວຂອງອີຊະວີ ແລະຄອບຄົວຂອງເບຣິອາ. 45 ລູກຫຼານຂອງເບຣິອາມີຄື: ຄອບຄົວຂອງເຮເບ ແລະຄອບຄົວຂອງມັນກີເອນ. 46 ອາເຊມີລູກສາວຊື່ເຊຣາ. 47 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນອາເຊມີຈຳນວນທັງໝົດ 53.400 ຄົນ.+

48 ລູກຫຼານຂອງນັບທາລີ+ມີຄື: ຄອບຄົວຂອງຢາເຊເອນ ຄອບຄົວຂອງກູນີ 49 ຄອບຄົວຂອງເຢດເຊ ແລະຄອບຄົວຂອງຊິນເລັມ. 50 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນຈາກຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງຕະກູນນັບທາລີມີຈຳນວນທັງໝົດ 45.400 ຄົນ.+

51 ຄົນອິດສະຣາເອນທີ່ມາລົງທະບຽນມີຈຳນວນທັງໝົດ 601.730 ຄົນ.+

52 ຫຼັງຈາກນັ້ນ ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 53 “ໃຫ້ແບ່ງດິນນີ້ເປັນມໍລະດົກໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຕາມລາຍຊື່ຂອງເຂົາເຈົ້າ.+ 54 ຕະກູນໃດມີຄົນຫຼາຍກໍຈະໄດ້ດິນມູນຫຼາຍ ຕະກູນໃດມີຄົນໜ້ອຍກໍຈະໄດ້ດິນມູນໜ້ອຍ+ ແຕ່ລະຕະກູນຈະໄດ້ດິນມູນຕາມຈຳນວນຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນ. 55 ໃຫ້ແບ່ງດິນມູນໂດຍການຈົກສະຫຼາກ.+ ເຂົາເຈົ້າຈະໄດ້ດິນມູນຈາກສ່ວນທີ່ຕະກູນຂອງໂຕເອງໄດ້. 56 ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງຈົກສະຫຼາກເພື່ອຈະຮູ້ວ່າແຕ່ລະຕະກູນຈະໄດ້ດິນມູນຢູ່ໃສ ບໍ່ວ່າຕະກູນນັ້ນຈະມີຄົນຫຼາຍຫຼືມີຄົນໜ້ອຍກໍຕາມ.”

57 ຄົນໃນຕະກູນເລວີ+ທີ່ມາລົງທະບຽນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າມີດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ຄອບຄົວຂອງເກໂຊນ ຄອບຄົວຂອງໂກຮາດ+ ແລະຄອບຄົວຂອງເມຣາຣີ. 58 ຄອບຄົວຕໍ່ໄປນີ້ກໍຢູ່ໃນຕະກູນເລວີຄືກັນຄື: ຄອບຄົວຂອງລິບນີ+ ຄອບຄົວຂອງເຮັບໂຣນ+ ຄອບຄົວຂອງມາລີ+ ຄອບຄົວຂອງມູຊີ+ ແລະຄອບຄົວຂອງໂກຣາ.+

ໂກຮາດມີລູກຊາຍຊື່ອຳຣາມ.+ 59 ອຳຣາມມີເມຍຊື່ໂຢເກເບັດ.+ ໂຢເກເບັດເປັນລູກສາວຂອງເລວີທີ່ເກີດຢູ່ເອຢິບ. ອຳຣາມກັບໂຢເກເບັດມີລູກຊາຍນຳກັນຊື່ອາໂຣນກັບໂມເຊ ແລະມີລູກສາວຊື່ມີຣີອາມ.+ 60 ອາໂຣນມີລູກຊາຍຊື່ນາດາບ ອາບີຮູ ເອເລອາຊາ ແລະອີທາມາ.+ 61 ແຕ່ນາດາບກັບອາບີຮູຕາຍຍ້ອນເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໄປເຜົາຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ.+

62 ຜູ້ຊາຍຄົນເລວີທັງໝົດທີ່ມີອາຍຸ 1 ເດືອນຂຶ້ນໄປທີ່ມາລົງທະບຽນມີຈຳນວນ 23.000 ຄົນ.+ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ດິນມູນຄືກັບພວກອິດສະຣາເອນຕະກູນອື່ນໆ+ ເຂົາເຈົ້າຈຶ່ງບໍ່ໄດ້ລົງທະບຽນຮ່ວມກັບພວກອິດສະຣາເອນຕະກູນອື່ນໆ.+

63 ທັງໝົດນີ້ແມ່ນຄົນທີ່ໄດ້ມາລົງທະບຽນກັບໂມເຊແລະປະໂລຫິດເອເລອາຊາ ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຈົດທະບຽນພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ບ່ອນກັນດານໂມອາບ ບ່ອນທີ່ຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກ. 64 ຄົນທີ່ມາລົງທະບຽນເທື່ອນີ້ຍັງບໍ່ເຄີຍມາຈົດທະບຽນກັບໂມເຊແລະປະໂລຫິດອາໂຣນ ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້ານັບຈຳນວນພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ບ່ອນກັນດານຊີນາຍ.+ 65 ພະເຢໂຫວາເຄີຍເວົ້າເຖິງພວກນັ້ນວ່າ: “ເຂົາເຈົ້າຈະຕາຍໃນບ່ອນກັນດານ.”+ ຍ້ອນແນວນີ້ຈຶ່ງບໍ່ມີຜູ້ໃດລອດຕາຍຈັກຄົນ ນອກຈາກກາເລັບລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນກັບໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ.+

27 ພວກລູກສາວຂອງເຊໂລເຟຂາດ+ໄດ້ມາຫາໂມເຊ. ເຊໂລເຟຂາດເປັນລູກຊາຍຂອງເຮເຟ ເຮເຟເປັນລູກຊາຍຂອງກິລຽດ ກິລຽດເປັນລູກຊາຍຂອງມາກີ ມາກີເປັນລູກຊາຍຂອງມານາເຊ. ຄົນເຫຼົ່ານີ້ຢູ່ໃນຕະກູນມານາເຊທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບ. ພວກລູກສາວຂອງເຊໂລເຟຂາດຊື່ ມາລາ ໂນອາ ໂຮກລາ ມີລະກາ ແລະຕີຣະຊາ. 2 ເຂົາເຈົ້າມາຢືນຢູ່ທາງເຂົ້າເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳຕໍ່ໜ້າໂມເຊ ປະໂລຫິດເອເລອາຊາ ພວກຜູ້ນຳຂອງອິດສະຣາເອນ+ ແລະພວກອິດສະຣາເອນ. ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ: 3 “ພໍ່ຂອງພວກເຮົາຕາຍຢູ່ໃນບ່ອນກັນດານ ແຕ່ພໍ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ນຳພວກຂອງໂກຣາ+ທີ່ຕໍ່ຕ້ານພະເຢໂຫວາ. ພໍ່ຕາຍຍ້ອນບາບຂອງພໍ່ເອງ ແລະພໍ່ບໍ່ມີລູກຊາຍຈັກຄົນ. 4 ຍ້ອນພໍ່ຂອງພວກເຮົາບໍ່ມີລູກຊາຍ ຊື່ຂອງພໍ່ກໍຊິຖືກລຶບອອກຈາກຕະກູນເລີຍບໍ? ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາໄດ້ດິນມູນນຳກັນກັບພວກອ້າຍນ້ອງຂອງພໍ່ເຮົາໄດ້ບໍ?” 5 ໂມເຊຈຶ່ງໄປຖາມພະເຢໂຫວາກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້.+

6 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊວ່າ: 7 “ພວກລູກສາວຂອງເຊໂລເຟຂາດເວົ້າຖືກແລ້ວ. ເຈົ້າຕ້ອງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າໄດ້ດິນມູນນຳກັນກັບອ້າຍນ້ອງຂອງພໍ່ເຂົາເຈົ້າ. ໃຫ້ຍົກດິນມູນຂອງພໍ່ເຂົາເຈົ້າໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ+ 8 ແລະໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ຖ້າຜູ້ຊາຍຄົນໃດຕາຍແລະບໍ່ມີລູກຊາຍ ໃຫ້ຍົກດິນມູນຂອງລາວໃຫ້ລູກສາວ. 9 ຖ້າລາວບໍ່ມີລູກສາວ ໃຫ້ຍົກດິນມູນໃຫ້ອ້າຍຫຼືນ້ອງຊາຍຂອງລາວ. 10 ຖ້າລາວບໍ່ມີອ້າຍຫຼືນ້ອງຊາຍ ໃຫ້ຍົກດິນມູນໃຫ້ລຸງຫຼືອາວຂອງລາວ. 11 ຖ້າລາວບໍ່ມີລຸງຫຼືອາວ ກໍໃຫ້ຍົກດິນມູນໃຫ້ພີ່ນ້ອງທີ່ໃກ້ຊິດທີ່ສຸດທີ່ເປັນສາຍເລືອດດຽວກັນໃນຕະກູນຂອງລາວ. ຜູ້ນັ້ນຈະໄດ້ຮັບດິນມູນຂອງຄົນທີ່ຕາຍ. ນີ້ເປັນກົດໝາຍສຳລັບພວກອິດສະຣາເອນຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ.’”

12 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າຂຶ້ນໄປເທິງພູນີ້ທີ່ຢູ່ໃນເຂດອາບາຣີມ+ ແລະເບິ່ງແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາຈະເອົາໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ.+ 13 ເມື່ອເຈົ້າໄດ້ເຫັນແຜ່ນດິນນັ້ນແລ້ວ ເຈົ້າຈະຕາຍແລະໄປຢູ່ນຳປູ່ຍ່າຕານາຍ*+ຄືກັບອາໂຣນອ້າຍຂອງເຈົ້າ.+ 14 ຍ້ອນຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ຖຽງເຮົາຢູ່ບ່ອນກັນດານຊິນ ເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງຄຳສັ່ງຂອງເຮົາ ແລະບໍ່ໄດ້ໃຫ້ກຽດເຮົາຕອນທີ່ເຮົາເອົານ້ຳໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ.+ ນ້ຳນັ້ນຢູ່ເມຣິບາ+ທີ່ຢູ່ກາເດັດ+ໃນບ່ອນກັນດານຊິນ.”+

15 ໂມເຊເວົ້າກັບພະເຢໂຫວາວ່າ: 16 “ຂໍໃຫ້ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າຜູ້ໃຫ້ຊີວິດທຸກຄົນແຕ່ງຕັ້ງຜູ້ໜຶ່ງໃຫ້ເບິ່ງແຍງພວກອິດສະຣາເອນ. 17 ໃຫ້ຜູ້ນັ້ນເປັນຜູ້ນຳໜ້າແລະຊີ້ນຳເຂົາເຈົ້າໃນທຸກເລື່ອງ ເພື່ອຄົນຂອງພະເຢໂຫວາຈະບໍ່ໄດ້ເປັນຄືກັບແກະທີ່ບໍ່ມີຜູ້ລ້ຽງ.” 18 ພະເຢໂຫວາກໍເລີຍເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ໃຫ້ເຈົ້າວາງມືເທິງຫົວໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ ຍ້ອນລາວເປັນຄົນທີ່ມີຄວາມສາມາດ.*+ 19 ຈາກນັ້ນ ໃຫ້ລາວໄປຢືນຕໍ່ໜ້າປະໂລຫິດເອເລອາຊາແລະພວກອິດສະຣາເອນ. ເຈົ້າຕ້ອງແຕ່ງຕັ້ງລາວໃຫ້ເປັນຜູ້ນຳຕໍ່ໜ້າທຸກຄົນ.+ 20 ເຈົ້າຕ້ອງເຮັດໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນເຫັນວ່າລາວສົມຄວນໄດ້ຮັບຄວາມນັບຖື+ ເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະເຊື່ອຟັງລາວ.+ 21 ເມື່ອລາວມີເລື່ອງຢາກຖາມພະເຢໂຫວາ ລາວຕ້ອງໄປຫາປະໂລຫິດເອເລອາຊາ ແລະເອເລອາຊາຈະໃຊ້ອູຣີມ*+ຖາມແທນລາວ ເພື່ອລາວຈະຮູ້ວ່າຕ້ອງເຮັດແນວໃດ. ທຸກຄົນຈະຕ້ອງເຮັດຕາມຄຳສັ່ງຂອງລາວ ທັງໂຕລາວເອງແລະພວກອິດສະຣາເອນທັງໝົດ.”

22 ໂມເຊກໍເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງ. ລາວພາໂຢຊວຍໄປຢືນຢູ່ຕໍ່ໜ້າປະໂລຫິດເອເລອາຊາແລະພວກອິດສະຣາເອນ. 23 ຈາກນັ້ນກໍວາງມືເທິງຫົວຂອງໂຢຊວຍ ເພື່ອແຕ່ງຕັ້ງລາວໃຫ້ເປັນຜູ້ນຳ+ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ.+

28 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 2 “ໃຫ້ສັ່ງພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ເລື່ອງການເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເປັນຄືກັບອາຫານໃຫ້ເຮົາ ຕາມເວລາທີ່ເຮົາກຳນົດໄວ້. ເມື່ອພວກເຈົ້າເຜົາເຄື່ອງບູຊາເຫຼົ່ານີ້ຈະມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາພໍໃຈ.’*+

3 ໃຫ້ບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ ‘ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟທີ່ຕ້ອງເອົາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. ໃຫ້ເອົາແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມອາຍຸ 1 ປີ 2 ໂຕມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາສຳລັບທຸກໆມື້.+ 4 ແກະໂຕທຳອິດຈະໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໃນຕອນເຊົ້າ ແລະໂຕທີ 2 ຈະໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໃນຕອນໃກ້ຊິຄ່ຳ.*+ 5 ໃຫ້ເອົາແປ້ງລະອຽດ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນຢ່າງດີ 1 ສ່ວນ 4 ຮິນ*ທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າມານຳ.+ 6 ນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ສຳລັບທຸກມື້ຕາມທີ່ກຳນົດໄວ້ຢູ່ພູຊີນາຍ ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. 7 ໃຫ້ເອົາເຄື່ອງບູຊາດື່ມ 1 ສ່ວນ 4 ຮິນ*ສຳລັບແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕມານຳ+ ແລະໃຫ້ເທເຄື່ອງບູຊາດື່ມນັ້ນໃຫ້ພະເຢໂຫວາຢູ່ບ່ອນບໍລິສຸດ. 8 ສ່ວນແກະອີກໂຕໜຶ່ງທີ່ຈະໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາໃນຕອນໃກ້ຊິຄ່ຳ ໃຫ້ເຮັດຄືກັບແກະໂຕທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາໃນຕອນເຊົ້າ. ໃຫ້ເອົາມາພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມ ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ.+

9 ແຕ່ຖ້າເປັນວັນຊະບາໂຕ+ ເຈົ້າຕ້ອງເອົາແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມອາຍຸ 1 ປີ 2 ໂຕມາເປັນເຄື່ອງບູຊາ ພ້ອມກັບແປ້ງລະອຽດ 2 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ. 10 ໃນວັນຊະບາໂຕ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາເຫຼົ່ານີ້ມາພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມທີ່ໃຫ້ສຳລັບທຸກມື້.+

11 ໃນມື້ທຳອິດຂອງແຕ່ລະເດືອນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມອາຍຸ 1 ປີ 7 ໂຕມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ.+ 12 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ມາໃຫ້ນຳ. ສຳລັບງົວໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕແມ່ນແປ້ງ 3 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* ສຳລັບແກະໂຕຜູ້+ແມ່ນແປ້ງ 2 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* 13 ແລະສຳລັບແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕແມ່ນແປ້ງ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ.* ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟທີ່ມີກິ່ນຫອມ+ທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. 14 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຫຼົ້າແວງທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາດື່ມມາໃຫ້ນຳ. ສຳລັບງົວໂຕຜູ້+ແຕ່ລະໂຕແມ່ນເຫຼົ້າແວງເຄິ່ງຮິນ* ສຳລັບແກະໂຕຜູ້+ແມ່ນເຫຼົ້າແວງ 1 ສ່ວນ 3 ຮິນ* ແລະສຳລັບແກະນ້ອຍ+ແຕ່ລະໂຕແມ່ນເຫຼົ້າແວງ 1 ສ່ວນ 4 ຮິນ.* ທັງໝົດນີ້ແມ່ນເຄື່ອງບູຊາເຜົາທີ່ໃຫ້ສຳລັບທຸກເດືອນຕະຫຼອດປີ. 15 ນອກເໜືອຈາກເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມທີ່ຕ້ອງເອົາມາໃຫ້ທຸກມື້ແລ້ວ ພວກເຈົ້າຍັງຕ້ອງເອົາແບ້ອີກໂຕໜຶ່ງມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ.

16 ວັນທີ 14 ຂອງເດືອນທີ 1 ຈະເປັນວັນປັດສະຄາຂອງພະເຢໂຫວາ+ 17 ແລະໃນວັນທີ 15 ຂອງເດືອນນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເລີ່ມສະຫຼອງເທດສະການ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງກິນເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອ 7 ມື້.+ 18 ໃນມື້ທຳອິດຂອງເທດສະການ ພວກເຈົ້າຕ້ອງມາລວມໂຕກັນເພື່ອນະມັດສະການພະເຈົ້າ. ຫ້າມພວກເຈົ້າເຮັດວຽກ. 19 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 7 ໂຕມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 20 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ມາໃຫ້ນຳ. ສຳລັບງົວໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕແມ່ນແປ້ງ 3 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* ສຳລັບແກະໂຕຜູ້ແມ່ນແປ້ງ 2 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* 21 ແລະສຳລັບແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕແມ່ນແປ້ງ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ.* 22 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດຂອງພວກເຈົ້າ. 23 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຜົາເຄື່ອງບູຊາເຫຼົ່ານີ້ໃນຕອນເຊົ້າພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາທີ່ໃຫ້ສຳລັບທຸກມື້. 24 ໃຫ້ພວກເຈົ້າເອົາເຄື່ອງບູຊາແບບນີ້ມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາທຸກໆມື້ຕະຫຼອດ 7 ມື້ ເປັນຄືກັບອາຫານຂອງເພິ່ນ ເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ເພິ່ນພໍໃຈ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊານີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມທີ່ເອົາມາໃຫ້ທຸກມື້. 25 ໃນມື້ທີ 7 ໃຫ້ພວກເຈົ້າມາລວມໂຕກັນເພື່ອນະມັດສະການພະເຈົ້າ.+ ຫ້າມພວກເຈົ້າເຮັດວຽກ.+

26 ໃນມື້ທີ່ພວກເຈົ້າເກັບກ່ຽວຜົນລະປູກຊຸດທຳອິດ+ ພວກເຈົ້າຕ້ອງສະຫຼອງເທດສະການເກັບກ່ຽວ.*+ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຂົ້າວີດ*ໃໝ່ມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ.+ ໃຫ້ພວກເຈົ້າມາລວມໂຕກັນເພື່ອນະມັດສະການພະເຈົ້າ ແລະຫ້າມເຮັດວຽກຕ່າງໆຕະຫຼອດເທດສະການນັ້ນ.+ 27 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 7 ໂຕ ມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ.+ 28 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າມາໃຫ້ນຳ. ສຳລັບງົວໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕແມ່ນແປ້ງ 3 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* ສຳລັບແກະໂຕຜູ້ແມ່ນແປ້ງ 2 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* 29 ແລະສຳລັບແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕແມ່ນແປ້ງ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ.* 30 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດຂອງພວກເຈົ້າ.+ 31 ນອກຈາກເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ ພວກເຈົ້າຍັງຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມທີ່ໃຫ້ສຳລັບທຸກມື້ມານຳ. ສັດທີ່ໃຊ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.’”+

29 “‘ໃນວັນທີ 1 ຂອງເດືອນທີ 7 ພວກເຈົ້າຕ້ອງມາລວມໂຕກັນເພື່ອນະມັດສະການພະເຈົ້າ. ຫ້າມພວກເຈົ້າເຮັດວຽກ.+ ມື້ນັ້ນເປັນມື້ທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງເປົ່າແກ.+ 2 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 7 ໂຕ ມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ.* ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ. 3 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າມາໃຫ້ນຳ. ສຳລັບງົວໂຕຜູ້ແມ່ນແປ້ງ 3 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* ສຳລັບແກະໂຕຜູ້ແມ່ນແປ້ງ 2 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* 4 ແລະສຳລັບແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕແມ່ນແປ້ງ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ.* 5 ນອກຈາກນີ້ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດຂອງພວກເຈົ້າ. 6 ໃນມື້ນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ເປັນພິເສດ ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມ+ທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາສຳລັບທຸກເດືອນ+ແລະສຳລັບທຸກມື້. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນປົກກະຕິ ເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາດ້ວຍໄຟທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ.

7 ໃນວັນທີ 10 ຂອງເດືອນທີ 7 ພວກເຈົ້າຕ້ອງມາລວມໂຕກັນເພື່ອນະມັດສະການພະເຈົ້າ+ ແລະພວກເຈົ້າຕ້ອງສະແດງວ່າເສຍໃຈທີ່ໄດ້ເຮັດຜິດ.* ຫ້າມພວກເຈົ້າເຮັດວຽກ.+ 8 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 7 ໂຕມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 9 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າມາໃຫ້ນຳ. ສຳລັບງົວໂຕຜູ້ແມ່ນແປ້ງ 3 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* ສຳລັບແກະໂຕຜູ້ແມ່ນແປ້ງ 2 ສ່ວນ 10 ເອຟາ* 10 ແລະສຳລັບແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ແຕ່ລະໂຕແມ່ນແປ້ງ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ.* 11 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ+ໃນມື້ໄຖ່ຄວາມຜິດ ກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.

12 ໃນວັນທີ 15 ຂອງເດືອນທີ 7 ພວກເຈົ້າຕ້ອງມາລວມໂຕກັນເພື່ອນະມັດສະການພະເຈົ້າ. ຫ້າມພວກເຈົ້າເຮັດວຽກຕ່າງໆ ແລະພວກເຈົ້າຕ້ອງສະຫຼອງເທດສະການຂອງພະເຢໂຫວາ 7 ມື້.+ 13 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 13 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 14 ໂຕມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 14 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແປ້ງລະອຽດທີ່ນວດໃສ່ນ້ຳມັນທີ່ເປັນເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າມາໃຫ້ນຳ. ສຳລັບງົວໂຕຜູ້ 13 ໂຕແມ່ນແປ້ງ 3 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ຕໍ່ 1 ໂຕ ສຳລັບແກະໂຕຜູ້ 2 ໂຕແມ່ນແປ້ງ 2 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ຕໍ່ 1 ໂຕ 15 ແລະສຳລັບແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ 14 ໂຕນັ້ນແມ່ນແປ້ງ 1 ສ່ວນ 10 ເອຟາ*ຕໍ່ 1 ໂຕ. 16 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.+

17 ໃນມື້ທີ 2 ຂອງເທດສະການນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 12 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 14 ໂຕມາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 18 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ ພ້ອມກັບງົວໂຕຜູ້ ແກະໂຕຜູ້ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ມາໃຫ້ຕາມຈຳນວນທີ່ກຳນົດໄວ້ ແລະຕ້ອງເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນປົກກະຕິ. 19 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.+

20 ໃນມື້ທີ 3 ຂອງເທດສະການນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 11 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 14 ໂຕມາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 21 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ ພ້ອມກັບງົວໂຕຜູ້ ແກະໂຕຜູ້ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ມາໃຫ້ຕາມຈຳນວນທີ່ກຳນົດໄວ້ ແລະຕ້ອງເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນປົກກະຕິ. 22 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.+

23 ໃນມື້ທີ 4 ຂອງເທດສະການນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 10 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 14 ໂຕມາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 24 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ ພ້ອມກັບງົວໂຕຜູ້ ແກະໂຕຜູ້ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ມາໃຫ້ຕາມຈຳນວນທີ່ກຳນົດໄວ້ ແລະຕ້ອງເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນປົກກະຕິ. 25 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.+

26 ໃນມື້ທີ 5 ຂອງເທດສະການນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 9 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 14 ໂຕມາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 27 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ ພ້ອມກັບງົວໂຕຜູ້ ແກະໂຕຜູ້ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ມາໃຫ້ຕາມຈຳນວນທີ່ກຳນົດໄວ້ ແລະຕ້ອງເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນປົກກະຕິ. 28 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.+

29 ໃນມື້ທີ 6 ຂອງເທດສະການນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 8 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 14 ໂຕມາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 30 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ ພ້ອມກັບງົວໂຕຜູ້ ແກະໂຕຜູ້ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ມາໃຫ້ຕາມຈຳນວນທີ່ກຳນົດໄວ້ ແລະຕ້ອງເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນປົກກະຕິ. 31 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.+

32 ໃນມື້ທີ 7 ຂອງເທດສະການນັ້ນ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ 7 ໂຕ ແກະໂຕຜູ້ 2 ໂຕ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 14 ໂຕມາໃຫ້ເປັນເຄື່ອງບູຊາ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 33 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ ພ້ອມກັບງົວໂຕຜູ້ ແກະໂຕຜູ້ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ມາໃຫ້ຕາມຈຳນວນທີ່ກຳນົດໄວ້ ແລະຕ້ອງເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນປົກກະຕິ. 34 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.+

35 ໃນມື້ທີ 8 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຈັດການປະຊຸມພິເສດ. ຫ້າມພວກເຈົ້າເຮັດວຽກ.+ 36 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາງົວໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແກະໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ອາຍຸ 1 ປີ 7 ໂຕມາເປັນເຄື່ອງບູຊາເຜົາທີ່ມີກິ່ນຫອມທີ່ເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາພໍໃຈ. ສັດທັງໝົດນີ້ຕ້ອງເປັນໂຕທີ່ຕຸ້ຍພີດີງາມ.+ 37 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າກັບເຄື່ອງບູຊາດື່ມ ພ້ອມກັບງົວໂຕຜູ້ ແກະໂຕຜູ້ ແລະແກະນ້ອຍໂຕຜູ້ມາໃຫ້ຕາມຈຳນວນທີ່ກຳນົດໄວ້ ແລະຕ້ອງເຮັດຕາມຂັ້ນຕອນປົກກະຕິ. 38 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາແບ້ໂຕຜູ້ໂຕໜຶ່ງມາຕື່ມໃຫ້ອີກເພື່ອເປັນເຄື່ອງບູຊາໄຖ່ບາບ. ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາທັງໝົດນີ້ມາໃຫ້ພ້ອມກັບເຄື່ອງບູຊາເຜົາ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ ແລະເຄື່ອງບູຊາດື່ມສຳລັບທຸກມື້.+

39 ນອກເໜືອຈາກເຄື່ອງບູຊາທີ່ໃຫ້ຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້+ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ໃຫ້ດ້ວຍຄວາມສະໝັກໃຈ+ ເຄື່ອງບູຊາເຜົາ+ ເຄື່ອງບູຊາທີ່ເຮັດຈາກເມັດເຂົ້າ+ ເຄື່ອງບູຊາດື່ມ+ ແລະເຄື່ອງບູຊາສ້າງຄວາມສະຫງົບສຸກ+ ພວກເຈົ້າຍັງຕ້ອງເອົາເຄື່ອງບູຊາພິເສດເຫຼົ່ານີ້ມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາເມື່ອສະຫຼອງເທດສະການຕ່າງໆ.’”+ 40 ໂມເຊໄດ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນທຸກຢ່າງຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງລາວ.

30 ໂມເຊເວົ້າກັບພວກຫົວໜ້າ+ຕະກູນຕ່າງໆຂອງອິດສະຣາເອນວ່າ: “ພະເຢໂຫວາສັ່ງແນວນີ້. 2 ຖ້າຜູ້ຊາຍຄົນໃດໄດ້ສາບານ+ຕໍ່ພະເຢໂຫວາຫຼືສາບານວ່າຈະເຮັດບາງຢ່າງ*+ ລາວຈະປີ້ນຄວາມບໍ່ໄດ້.+ ລາວຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້ທຸກຢ່າງ.+

3 ຖ້າຜູ້ຍິງຄົນໃດທີ່ເປັນສາວແລະຍັງຢູ່ເຮືອນນຳພໍ່ໄດ້ສາບານຕໍ່ພະເຢໂຫວາຫຼືສາບານວ່າຈະເຮັດບາງຢ່າງ 4 ແລະພໍ່ກໍໄດ້ຍິນລາວສາບານວ່າຈະເຮັດບາງຢ່າງ ແຕ່ພໍ່ກໍບໍ່ໄດ້ຄັດຄ້ານ ລາວກໍຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້. 5 ແຕ່ຖ້າພໍ່ຂອງລາວໄດ້ຍິນຄຳສາບານນັ້ນແລະໄດ້ຄັດຄ້ານ ຄຳສາບານຂອງລາວກໍຈະໃຊ້ບໍ່ໄດ້. ພະເຢໂຫວາຈະຍົກໂທດໃຫ້ລາວ ຍ້ອນພໍ່ໄດ້ຄັດຄ້ານລາວ.+

6 ຖ້າຜູ້ຍິງຄົນໃດໄດ້ສາບານວ່າຈະເຮັດບາງຢ່າງໂດຍບໍ່ໄດ້ຄິດຄັກໆ ຫຼັງຈາກນັ້ນ ລາວກໍແຕ່ງດອງ 7 ແລ້ວຜົວໄດ້ຍິນວ່າລາວໄປສາບານໄວ້ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຄັດຄ້ານໃນມື້ທີ່ຮູ້ເລື່ອງນັ້ນ ລາວກໍຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້. 8 ແຕ່ຖ້າຜົວຂອງລາວໄດ້ຄັດຄ້ານໃນມື້ທີ່ຮູ້ເລື່ອງນັ້ນ ຜົວກໍເຮັດໃຫ້ຄຳສາບານໂດຍບໍ່ໄດ້ຄິດຄັກໆຂອງເມຍໃຊ້ບໍ່ໄດ້+ ແລະພະເຢໂຫວາຈະຍົກໂທດໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນ.

9 ຖ້າແມ່ຮ້າງຫຼືແມ່ໝ້າຍຄົນໃດໄດ້ສາບານວ່າຈະເຮັດບາງຢ່າງ ລາວກໍຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້ທຸກຢ່າງ.

10 ຖ້າຜູ້ຍິງຄົນໃດທີ່ແຕ່ງດອງແລະອອກເຮືອນໄປຢູ່ນຳຜົວແລ້ວໄດ້ສາບານວ່າຈະເຮັດບາງຢ່າງ 11 ແລະຜົວຂອງລາວກໍໄດ້ຍິນ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຄັດຄ້ານຫຼືບໍ່ໄດ້ວ່າຫຍັງ ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນກໍຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້ທຸກຢ່າງ. 12 ແຕ່ຖ້າຜົວຂອງລາວໄດ້ຍິນແລະໄດ້ຄັດຄ້ານ ຄຳສາບານນັ້ນກໍຈະໃຊ້ບໍ່ໄດ້ແລະລາວກໍບໍ່ຕ້ອງເຮັດຕາມ.+ ພະເຢໂຫວາຈະຍົກໂທດໃຫ້ຜູ້ຍິງຄົນນັ້ນ. 13 ບໍ່ວ່າເມຍຈະສາບານເລື່ອງຫຍັງ ຜົວມີສິດເຮັດໃຫ້ຄຳສາບານນັ້ນໃຊ້ໄດ້ຫຼືໃຊ້ບໍ່ໄດ້. 14 ຖ້າຜົວໄດ້ຍິນແລ້ວ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ຄັດຄ້ານແລະປ່ອຍໃຫ້ເວລາຜ່ານໄປ ນີ້ໝາຍຄວາມວ່າຜົວເຫັນດີນຳ ແລະເມຍກໍຕ້ອງເຮັດຕາມທີ່ໄດ້ສາບານໄວ້. 15 ແຕ່ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ ແລະຜົວປ່ຽນໃຈຢາກຄັດຄ້ານ ຜົວຈະມີຄວາມຜິດຖ້າເມຍບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ສາບານໄວ້.+

16 ນີ້ແມ່ນກົດໝາຍທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ໂມເຊກ່ຽວກັບຜູ້ຍິງທີ່ໄດ້ສາບານ ແລະສິ່ງທີ່ພໍ່ຫຼືຜົວຂອງລາວຕ້ອງເຮັດ.”

31 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: 2 “ໃຫ້ໄປແກ້ແຄ້ນ+ພວກມີດີອານ+ ຍ້ອນສິ່ງທີ່ພວກເຂົາເຮັດຕໍ່ພວກອິດສະຣາເອນ. ຈາກນັ້ນ ເຈົ້າກໍຈະຕາຍແລະໄປຢູ່ນຳປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງເຈົ້າ.”*+

3 ໂມເຊເລີຍໄປບອກປະຊາຊົນວ່າ: “ພະເຢໂຫວາຈະແກ້ແຄ້ນພວກມີດີອານ. ໃຫ້ກຽມທະຫານເພື່ອໄປສູ້ຮົບກັບພວກເຂົາ. 4 ໃຫ້ແຕ່ລະຕະກູນສົ່ງທະຫານມາຕະກູນລະ 1.000 ຄົນເພື່ອໄປສູ້ຮົບ.” 5 ພວກອິດສະຣາເອນ+ກໍສົ່ງທະຫານມາຕະກູນລະ 1.000 ຄົນ ລວມທັງໝົດເປັນ 12.000 ຄົນ.

6 ໂມເຊສົ່ງພວກທະຫານຕະກູນລະ 1.000 ຄົນອອກໄປສູ້ຮົບ ແລະຟີເນຮາດ+ລູກຊາຍຂອງເອເລອາຊາກໍໄປນຳເຂົາເຈົ້າ. ລາວເປັນປະໂລຫິດຂອງກອງທັບ. ລາວເອົາສິ່ງຂອງທີ່ບໍລິສຸດ ແລະແກທີ່ໃຊ້ເພື່ອເປົ່າໃຫ້ສັນຍານ+ໄປນຳ. 7 ພວກທະຫານອອກໄປສູ້ຮົບຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງໂມເຊ ແລະໄດ້ຂ້າພວກຜູ້ຊາຍມີດີອານທຸກຄົນ. 8 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຂ້າກະສັດ 5 ອົງຂອງມີດີອານຄື: ເອວີ ເຣເກັມ ຊູເຣ ຮູເຣ ແລະເຣບາ. ເຂົາເຈົ້າຍັງໄດ້ຂ້າບາລາອາມ+ລູກຊາຍຂອງເບໂອນຳ. 9 ແຕ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຈັບຜູ້ຍິງກັບເດັກນ້ອຍມາເປັນຊະເລີຍ ແລະໄດ້ປຸ້ນເອົາງົວ ແກະ ກັບສິ່ງຂອງຕ່າງໆຂອງພວກມີດີອານ 10 ແລ້ວເຜົາເມືອງຕ່າງໆແລະຄ້າຍພັກຂອງພວກມີດີອານຈົນໝົດ. 11 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ປຸ້ນເອົາເຄື່ອງຂອງກັບຄົນແລະສັດມາທັງໝົດ. 12 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ກັບມາຄ້າຍພັກຂອງພວກອິດສະຣາເອນ ແລະເອົາຊະເລີຍກັບເຄື່ອງຂອງທີ່ປຸ້ນມາໄດ້ໃຫ້ໂມເຊ ປະໂລຫິດເອເລອາຊາ ແລະພວກອິດສະຣາເອນເບິ່ງ. ຕອນນັ້ນ ຄ້າຍພັກຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ບ່ອນກັນດານໂມອາບ+ ບ່ອນທີ່ຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກ.

13 ໂມເຊກັບປະໂລຫິດເອເລອາຊາແລະພວກຫົວໜ້າຂອງອິດສະຣາເອນກໍອອກໄປຫາພວກທະຫານຢູ່ນອກຄ້າຍ. 14 ແຕ່ໂມເຊໃຈຮ້າຍໃຫ້ພວກຫົວໜ້າກອງພັນ ແລະພວກຫົວໜ້າກອງຮ້ອຍທີ່ກັບມາຈາກສົງຄາມ. 15 ໂມເຊເວົ້າກັບເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ພວກເຈົ້າຍັງຈົ່ງພວກຜູ້ຍິງມີດີອານໄວ້ຢູ່ຫວະ? 16 ຜູ້ຍິງພວກນີ້ຕົ໋ວທີ່ບາລາອາມໃຊ້ມາເພື່ອຫຼອກລວງພວກອິດສະຣາເອນໃຫ້ເຮັດຜິດຢູ່ເປໂອ.+ ພວກເຂົາເຮັດໃຫ້ຄົນຂອງພວກເຮົາບໍ່ສັດຊື່ຕໍ່ພະເຢໂຫວາ+ ແລະຖືກພະເຢໂຫວາລົງໂທດ.+ 17 ໃຫ້ພວກເຈົ້າຂ້າພວກຜູ້ຍິງທີ່ເຄີຍນອນນຳຜູ້ຊາຍແລ້ວ ແລະໃຫ້ຂ້າເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍທຸກຄົນທີ່ພວກເຈົ້າພາກັບມາ. 18 ແຕ່ບໍ່ຕ້ອງຂ້າຜູ້ສາວທີ່ຍັງບໍ່ເຄີຍນອນນຳຜູ້ຊາຍ.+ 19 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຢູ່ນອກຄ້າຍພັກ 7 ມື້. ຄົນທີ່ຂ້າຄົນແລະຄົນທີ່ໄປຖືກຫຼືໄປບາຍສົບຄົນທີ່ຖືກຂ້າ+ ຕ້ອງເຮັດໃຫ້ໂຕເອງສະອາດ+ໃນມື້ທີ 3 ແລະມື້ທີ 7. ພວກຊະເລີຍກໍຕ້ອງເຮັດຄືກັນ. 20 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດໃຫ້ເຄື່ອງຂອງເຫຼົ່ານີ້ສະອາດ ບໍ່ວ່າຈະເປັນເຄື່ອງນຸ່ງ ເຄື່ອງໜັງ ຜ້າທີ່ເຮັດຈາກຂົນແບ້ ຫຼືເຄື່ອງໃຊ້ຕ່າງໆທີ່ເປັນໄມ້.”

21 ແລ້ວປະໂລຫິດເອເລອາຊາກໍເວົ້າກັບທະຫານທີ່ກັບມາຈາກສູ້ຮົບວ່າ: “ພະເຢໂຫວາສັ່ງພວກເຈົ້າຜ່ານທາງໂມເຊແນວນີ້. 22 ‘ຄຳ ເງິນ ທອງແດງ ເຫຼັກ ກົ່ວ ແລະຊືນທີ່ພວກເຈົ້າເອົາມາ 23 ໃຫ້ເອົາໄປເຜົາໄຟເພື່ອຊິໃຫ້ມັນສະອາດ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ໃຫ້ເອົານ້ຳທີ່ເຮັດໃຫ້ສະອາດມາຊິດໃສ່.+ ແຕ່ຖ້າສິ່ງຂອງອັນໃດຖືກໄຟບໍ່ໄດ້ກໍໃຫ້ເອົາໄປລ້າງນ້ຳແທນ. 24 ໃນມື້ທີ 7 ໃຫ້ພວກເຈົ້າຊັກເຄື່ອງນຸ່ງຂອງໂຕເອງ ແລ້ວຈຶ່ງຈະຖືວ່າພວກເຈົ້າສະອາດ ແລະພວກເຈົ້າຈະກັບເຂົ້າມາໃນຄ້າຍພັກໄດ້.’”+

25 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 26 “ໃຫ້ເຈົ້າກັບປະໂລຫິດເອເລອາຊາ ແລະພວກຫົວໜ້າຄອບຄົວຕ່າງໆຂອງອິດສະຣາເອນນັບຈຳນວນຄົນແລະສັດທີ່ໄດ້ມາ. 27 ໃຫ້ແບ່ງເປັນ 2 ສ່ວນ. ສ່ວນໜຶ່ງຈະເປັນຂອງທະຫານທີ່ອອກໄປສູ້ຮົບ ແລະອີກສ່ວນໜຶ່ງຈະເປັນຂອງປະຊາຊົນ.+ 28 ໃນຈຳນວນຂອງຄົນ ງົວ ລາ ແກະ ແລະແບ້ທີ່ທະຫານຈະໄດ້ນັ້ນ ໃຫ້ເອົາ 1 ສ່ວນ 500 ເປັນສ່ວນແບ່ງ*ໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. 29 ເຈົ້າຕ້ອງເອົາສ່ວນນີ້ໃຫ້ປະໂລຫິດເອເລອາຊາ ເພື່ອຈະໃຫ້ພະເຢໂຫວາ.+ 30 ໃນຈຳນວນຂອງຄົນ ງົວ ລາ ແກະ ແລະແບ້ທີ່ປະຊາຊົນຈະໄດ້ນັ້ນ ໃຫ້ເອົາ 1 ສ່ວນ 50 ໃຫ້ພວກເລວີ+ເຊິ່ງເຮັດວຽກເບິ່ງແຍງເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາ.”+

31 ໂມເຊກັບປະໂລຫິດເອເລອາຊາກໍເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງໂມເຊ. 32 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ນັບຈຳນວນຂອງທຸກສິ່ງທີ່ປຸ້ນມາໄດ້ ແກະກັບແບ້ມີ 675.000 ໂຕ 33 ງົວມີ 72.000 ໂຕ 34 ລາມີ 61.000 ໂຕ 35 ແລະຜູ້ຍິງທີ່ຍັງບໍ່ເຄີຍນອນນຳຜູ້ຊາຍ+ມີ 32.000 ຄົນ. 36 ສ່ວນແບ່ງທີ່ເປັນຂອງພວກທະຫານ ມີດັ່ງນີ້: ແກະກັບແບ້ 337.500 ໂຕ 37 ແລະສ່ວນແບ່ງທີ່ຕ້ອງໃຫ້ພະເຢໂຫວາແມ່ນ 675 ໂຕ. 38 ງົວ 36.000 ໂຕ ແລະສ່ວນແບ່ງທີ່ຕ້ອງໃຫ້ພະເຢໂຫວາແມ່ນ 72 ໂຕ. 39 ລາ 30.500 ໂຕ ແລະສ່ວນແບ່ງທີ່ຕ້ອງໃຫ້ພະເຢໂຫວາແມ່ນ 61 ໂຕ. 40 ຜູ້ຍິງ 16.000 ຄົນ ແລະສ່ວນແບ່ງທີ່ຕ້ອງໃຫ້ພະເຢໂຫວາແມ່ນ 32 ຄົນ. 41 ໂມເຊໄດ້ເອົາສ່ວນແບ່ງທີ່ເປັນຂອງພະເຢໂຫວາໃຫ້ປະໂລຫິດເອເລອາຊາ+ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ.

42 ອີກເຄິ່ງໜຶ່ງທີ່ເປັນສ່ວນແບ່ງຂອງປະຊາຊົນຫຼັງຈາກທີ່ໂມເຊໄດ້ແບ່ງໃຫ້ທະຫານແລ້ວ ມີດັ່ງນີ້: 43 ແກະກັບແບ້ 337.500 ໂຕ 44 ງົວ 36.000 ໂຕ 45 ລາ 30.500 ໂຕ 46 ແລະຜູ້ຍິງ 16.000 ຄົນ. 47 ໂມເຊໄດ້ເອົາ 1 ສ່ວນ 50 ຈາກສ່ວນແບ່ງຂອງປະຊາຊົນໃຫ້ພວກເລວີ+ທີ່ເຮັດວຽກເບິ່ງແຍງເຕັ້ນສັກສິດຂອງພະເຢໂຫວາ.+ ໂມເຊໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງ.

48 ແລ້ວພວກຫົວໜ້າກອງພັນ+ກັບພວກຫົວໜ້າກອງຮ້ອຍກໍມາຫາໂມເຊ 49 ແລະເວົ້າວ່າ: “ພວກເຮົາແຕ່ລະຄົນໄດ້ນັບຄົນຂອງພວກເຮົາທີ່ກັບມາແຕ່ສູ້ຮົບແລ້ວ ແລະມາລາຍງານວ່າບໍ່ມີໃຜຕາຍຈັກຄົນ.+ 50 ພວກເຮົາຢາກເອົາເຄື່ອງທີ່ເຮັດຈາກຄຳ ປະຫຼັກແຂນ ປະຫຼັກຂາ ແຫວນຈ້ຳກາ ຕຸ້ມຫູ ແລະເຄື່ອງປະດັບອື່ນໆມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາ. ພວກເຮົາຢາກເອົາສິ່ງທັງໝົດນີ້ໃຫ້ພະເຢໂຫວາເພື່ອໄຖ່ຄວາມຜິດຂອງພວກເຮົາ.”

51 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເອົາເຄື່ອງປະດັບທີ່ເປັນຄຳມາໃຫ້ໂມເຊກັບປະໂລຫິດເອເລອາຊາ. 52 ຄຳທັງໝົດທີ່ພວກຫົວໜ້າກອງພັນກັບພວກຫົວໜ້າກອງຮ້ອຍເອົາມາໃຫ້ພະເຢໂຫວາມີ 16.750 ເຊເກນ.* 53 ຄຳເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນພວກທະຫານໄດ້ປຸ້ນມາ. 54 ໂມເຊກັບປະໂລຫິດເອເລອາຊາໄດ້ຮັບເອົາຄຳຈາກພວກຫົວໜ້າກອງພັນກັບພວກຫົວໜ້າກອງຮ້ອຍ ແລະເອົາໄປມ້ຽນຢູ່ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ ເພື່ອພວກອິດສະຣາເອນຈະຈື່ໄດ້ວ່າພະເຢໂຫວາໄດ້ຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າແນວໃດ.

32 ຕະກູນຣູເບັນ+ກັບຕະກູນຄາດ+ມີຝູງສັດຫຼາຍ. ເຂົາເຈົ້າເຫັນວ່າດິນຢູ່ຢາເຊ+ກັບກິລຽດເໝາະສຳລັບການລ້ຽງສັດຂອງເຂົາເຈົ້າ. 2 ບາງຄົນໃນຕະກູນຄາດກັບຕະກູນຣູເບັນເລີຍໄປຫາໂມເຊກັບປະໂລຫິດເອເລອາຊາແລະພວກຫົວໜ້າຂອງອິດສະຣາເອນ. ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ: 3 “ເມືອງອາຕາໂຣດ ດີໂບນ ຢາເຊ ນິມຣາ ເຮັດຊະໂບນ+ ເອເລອາເລ ເສບາມ ເນໂບ+ ແລະເບໂອນ+ 4 ເຊິ່ງເປັນເມືອງທີ່ພະເຢໂຫວາຍຶດໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ+ມີບ່ອນທີ່ດີທີ່ເໝາະສຳລັບລ້ຽງຝູງສັດຂອງພວກເຮົາ ແລະພວກເຮົາກໍມີຝູງສັດຫຼາຍ.”+ 5 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າຕື່ມອີກວ່າ: “ຖ້າພວກທ່ານເຫັນດີນຳ ພວກເຮົາຂໍດິນຢູ່ບ່ອນນີ້. ພວກເຮົາບໍ່ຢາກຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນໄປຢູ່ຟາກພຸ້ນ.”

6 ໂມເຊເລີຍເວົ້າກັບຄົນໃນຕະກູນຄາດແລະຄົນໃນຕະກູນຣູເບັນວ່າ: “ພວກເຈົ້າຊິຢູ່ນີ້ ແລ້ວປ່ອຍໃຫ້ພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຈົ້າໄປຕໍ່ສູ້ຊັ້ນບໍ? 7 ພວກເຈົ້າຊິເຮັດໃຫ້ພີ່ນ້ອງຂອງພວກເຈົ້າໝົດກຳລັງໃຈ ແລະເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າບໍ່ຢາກໄປແຜ່ນດິນທີ່ພະເຢໂຫວາຊິເອົາໃຫ້. 8 ຕອນທີ່ຂ້ອຍສົ່ງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຈົ້າຈາກກາເດັດບາເນອາເພື່ອໄປສອດແນມແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ເຮັດຄືກັບທີ່ພວກເຈົ້າກຳລັງເຮັດຢູ່ຕອນນີ້ແຫຼະ.+ 9 ຫຼັງຈາກທີ່ໄປຮອດຮ່ອມພູເອັດຊະໂຄນ+ແລະເຫັນແຜ່ນດິນນັ້ນແລ້ວ ເຂົາເຈົ້າພັດເຮັດໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນໝົດກຳລັງໃຈແລະບໍ່ຢາກເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນທີ່ພະເຢໂຫວາຊິເອົາໃຫ້.+ 10 ມື້ນັ້ນ ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍແຮງແລະສາບານວ່າ+ 11 ‘ທຸກຄົນທີ່ອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເອຢິບທີ່ມີອາຍຸຕັ້ງແຕ່ 20 ປີຂຶ້ນໄປຊິບໍ່ໄດ້ເຫັນແຜ່ນດິນທີ່ເຮົາສັນຍາ+ວ່າຊິໃຫ້ອັບຣາຮາມ ອີຊາກ ແລະຢາໂຄບ+ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຊື່ອຟັງເຮົາສຸດຫົວໃຈ. 12 ມີແຕ່ກາເລັບ+ລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນຄົນເກນິດຊີກັບໂຢຊວຍ+ລູກຊາຍຂອງນູນທີ່ຈະໄດ້ເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນນັ້ນ ຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເຊື່ອຟັງພະເຢໂຫວາສຸດຫົວໃຈ.’+ 13 ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຫຼາຍ ເລີຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຢູ່ບ່ອນກັນດານ 40 ປີ+ ຈົນກວ່າຄົນລຸ້ນທີ່ພະເຢໂຫວາເຫັນວ່າເຮັດຊົ່ວໄດ້ຕາຍໝົດ.+ 14 ຕອນນີ້ ພວກເຈົ້າກຳລັງເຮັດຜິດຄືກັບປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງພວກເຈົ້າ ແລະຈະເຮັດໃຫ້ພະເຢໂຫວາໃຈຮ້າຍໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ. 15 ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ເຊື່ອຟັງພະເຈົ້າ ເພິ່ນຊິຖິ້ມພວກອິດສະຣາເອນຢູ່ບ່ອນກັນດານນີ້ ແລ້ວທຸກຄົນກະຊິຕາຍໝົດ.”

16 ຈາກນັ້ນ ຄົນໃນຕະກູນຄາດກັບຄົນໃນຕະກູນຣູເບັນກໍເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາສ້າງຄອກ*ສັດແລະສ້າງເມືອງໃຫ້ລູກຂອງພວກເຮົາຢູ່ນີ້ໄດ້ບໍ? 17 ພວກເຮົາຊິກຽມໂຕໃຫ້ພ້ອມອອກໄປສູ້ຮົບ+ແລະນຳໜ້າພວກອິດສະຣາເອນໄປຈົນກວ່າເຂົາເຈົ້າຊິໄປຮອດແຜ່ນດິນຂອງໂຕເອງ. ລູກຂອງພວກເຮົາຊິຖ້າຢູ່ໃນເມືອງນີ້ແລະຊິປອດໄພຈາກຄົນຊາດອື່ນທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນີ້. 18 ພວກເຮົາຊິບໍ່ກັບມາຈົນກວ່າພວກອິດສະຣາເອນທຸກຄົນຊິໄດ້ດິນເປັນມໍລະດົກຂອງໂຕເອງ.+ 19 ພວກເຮົາຊິບໍ່ເອົາດິນທີ່ຢູ່ຟາກນັ້ນຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ເພາະພວກເຮົາໄດ້ດິນຢູ່ທາງຟາກທິດຕາເວັນອອກຂອງແມ່ນ້ຳນີ້ແທນແລ້ວ.”+

20 ໂມເຊບອກເຂົາເຈົ້າວ່າ: “ຖ້າພວກເຈົ້າກຽມໂຕເພື່ອໄປຕໍ່ສູ້ຕໍ່ໜ້າພະເຢໂຫວາ+ 21 ແລະຖ້າພວກເຈົ້າທຸກຄົນຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນໄປຕໍ່ສູ້ເພື່ອພະເຢໂຫວາຕອນທີ່ເພິ່ນຈັດການກັບພວກສັດຕູ+ 22 ຫຼັງຈາກທີ່ພະເຢໂຫວາຍຶດແຜ່ນດິນໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນແລ້ວ+ ພວກເຈົ້າກໍກັບມາຢູ່ບ່ອນນີ້ໄດ້+ ແລະຈະຖືວ່າພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາແລະຕໍ່ພວກອິດສະຣາເອນ. ພະເຢໂຫວາຈະເອົາດິນຢູ່ບ່ອນນີ້ໃຫ້ເປັນຂອງພວກເຈົ້າ.+ 23 ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ເຮັດຕາມທີ່ເວົ້າມານີ້ ກໍຈະຖືວ່າພວກເຈົ້າເຮັດຜິດຕໍ່ພະເຢໂຫວາ ແລະພວກເຈົ້າຕ້ອງຮັບຜິດຊອບຕໍ່ຄວາມຜິດຂອງໂຕເອງ. 24 ຄັນພວກເຈົ້າຢາກສ້າງເມືອງໃຫ້ລູກແລະສ້າງຄອກສັດຂອງພວກເຈົ້າ+ຢູ່ບ່ອນນີ້ກໍເຮັດໂລດ ແຕ່ຢ່າລືມເຮັດຕາມທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ສັນຍາໄວ້.”

25 ຄົນໃນຕະກູນຄາດກັບຄົນໃນຕະກູນຣູເບັນຈຶ່ງເວົ້າກັບໂມເຊວ່າ: “ນາຍເອີ້ຍ ພວກເຮົາເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງທ່ານແລະພວກເຮົາຊິເຮັດຕາມທີ່ທ່ານບອກ. 26 ພວກເຮົາຊິປະລູກກັບເມຍແລະຝູງສັດຂອງພວກເຮົາໄວ້ໃນເມືອງຕ່າງໆທີ່ຢູ່ກິລຽດນີ້.+ 27 ແລ້ວພວກເຮົາຊິກຽມອາວຸດແລະຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນໄປສູ້ຮົບເພື່ອພະເຢໂຫວາ+ຕາມທີ່ທ່ານບອກ.”

28 ຈາກນັ້ນ ໂມເຊກໍຝາກເລື່ອງນີ້ໄວ້ກັບປະໂລຫິດເອເລອາຊາ ໂຢຊວຍລູກຊາຍຂອງນູນ ແລະພວກຫົວໜ້າຕະກູນຕ່າງໆຂອງພວກອິດສະຣາເອນ 29 ໂດຍເວົ້າວ່າ: “ຖ້າຄົນໃນຕະກູນຄາດກັບຄົນໃນຕະກູນຣູເບັນຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນໄປແລະຕໍ່ສູ້ເພື່ອພະເຢໂຫວານຳພວກເຈົ້າ ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາດິນທີ່ຢູ່ກິລຽດໃຫ້ເປັນມໍລະດົກຂອງເຂົາເຈົ້າ.+ 30 ແຕ່ຖ້າເຂົາເຈົ້າບໍ່ກຽມອາວຸດແລະບໍ່ຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນໄປນຳພວກເຈົ້າ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄປຢູ່ແຜ່ນດິນການາອານນຳພວກເຈົ້າ.”

31 ຄົນໃນຕະກູນຄາດກັບຄົນໃນຕະກູນຣູເບັນບອກອີກວ່າ: “ພວກເຮົາຊິເຮັດຕາມທຸກສິ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງ. 32 ພວກເຮົາຊິຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນການາອານ+ແລະຕໍ່ສູ້ເພື່ອພະເຢໂຫວາ ແຕ່ດິນມູນຂອງພວກເຮົາຊິຢູ່ທາງຟາກນີ້ຂອງແມ່ນ້ຳ.” 33 ໂມເຊເອົາເມືອງກັບແຜ່ນດິນຕ່າງໆຂອງສີໂຮນ+ກະສັດຂອງຄົນອາໂມແລະຂອງໂອກ+ກະສັດຂອງຄົນບາຊານໃຫ້ຕະກູນຄາດກັບຕະກູນຣູເບັນ+ ແລະເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງຕະກູນມານາເຊ+ເຊິ່ງເປັນຕະກູນທີ່ມາຈາກລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບ.

34 ຄົນໃນຕະກູນຄາດສ້າງເມືອງດີໂບນ+ ອາຕາໂຣດ+ ອາໂຣເອ+ 35 ອາດໂຣດໂຊຟັນ ຢາເຊ+ ໂຢກເບຮາ+ 36 ເບັດນິມຣາ+ ແລະເບັດຮາຣານ+ຂຶ້ນໃໝ່. ເມືອງເຫຼົ່ານີ້ມີກຳແພງອ້ອມຮອບແລະມີປ້ອມທີ່ແຂງແຮງ. ເຂົາເຈົ້າຍັງເອົາກ້ອນຫີນມາສ້າງຄອກໃຫ້ຝູງສັດຂອງເຂົາເຈົ້ານຳ. 37 ສ່ວນຄົນໃນຕະກູນຣູເບັນໄດ້ສ້າງເມືອງເຮັດຊະໂບນ+ ເອເລອາເລ+ ກີຣິອາດທາຢິມ+ 38 ເນໂບ+ ບາອານເມໂອນ+ ແລະສິບມາຂຶ້ນໃໝ່. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ປ່ຽນຊື່ໃຫ້ເມືອງເຫຼົ່ານີ້ນຳ.

39 ລູກຫຼານມາກີ+ລູກຊາຍຂອງມານາເຊໄດ້ໄປໂຈມຕີແຜ່ນດິນກິລຽດ ແລະໄດ້ໄລ່ຄົນອາໂມອອກຈາກແຜ່ນດິນນັ້ນ. 40 ໂມເຊເລີຍເອົາສ່ວນໜຶ່ງຂອງແຜ່ນດິນກິລຽດໃຫ້ລູກຫຼານມາກີລູກຊາຍຂອງມານາເຊ ແລ້ວເຂົາເຈົ້າກໍອາໄສຢູ່ຫັ້ນ.+ 41 ຢາອີທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງມານາເຊກໍໄດ້ໄປໂຈມຕີແລະຍຶດເອົາບ້ານນ້ອຍໆທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນກິລຽດ ແລ້ວເອີ້ນຊື່ບ້ານເຫຼົ່ານັ້ນວ່າຮາໂວດຢາອີ.+ 42 ໂນບາໄດ້ໄປໂຈມຕີແລະຍຶດເມືອງເກນາດກັບບ້ານນ້ອຍໆທີ່ຢູ່ອ້ອມແອ້ມນັ້ນ. ລາວເອີ້ນເມືອງນັ້ນວ່າໂນບາຕາມຊື່ຂອງລາວ.

33 ຕໍ່ໄປນີ້ແມ່ນບັນທຶກການເດີນທາງຂອງພວກອິດສະຣາເອນຕັ້ງແຕ່ເຂົາເຈົ້າອອກຈາກເອຢິບ.+ ໂມເຊກັບອາໂຣນ+ເປັນຜູ້ນຳພາເຂົາເຈົ້າເດີນທາງຈາກບ່ອນໜຶ່ງໄປອີກບ່ອນໜຶ່ງຕາມກຸ່ມຄົນຂອງເຂົາເຈົ້າ.*+ 2 ໂມເຊໄດ້ຈົດບັນທຶກວ່າເຂົາເຈົ້າໄດ້ເດີນທາງຈາກໃສຮອດໃສຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງ. ການເດີນທາງຂອງເຂົາເຈົ້າຈາກບ່ອນໜຶ່ງໄປອີກບ່ອນໜຶ່ງມີດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້.+ 3 ໃນວັນທີ 15 ຂອງເດືອນທີ 1+ ເຊິ່ງເປັນມື້ທີ່ຕໍ່ຈາກວັນປັດສະຄາ+ ພວກອິດສະຣາເອນໄດ້ເດີນທາງອອກຈາກຣາເມເສດ.+ ເຂົາເຈົ້າເດີນທາງອອກມາດ້ວຍຄວາມໝັ້ນໃຈ ໃນຂະນະທີ່ພວກເອຢິບໄດ້ແຕ່ແນມເບິ່ງເຂົາເຈົ້າ. 4 ຕອນນັ້ນ ພວກເອຢິບກຳລັງຝັງສົບລູກຊາຍຜູ້ທຳອິດຂອງພວກເຂົາທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ຂ້າ+ຕອນທີ່ພະເຢໂຫວາລົງໂທດພະເຈົ້າຕ່າງໆຂອງພວກເອຢິບ.+

5 ພວກອິດສະຣາເອນເດີນທາງອອກຈາກຣາເມເສດໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ສຸກໂກດ.+ 6 ຈາກສຸກໂກດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ເອທາມ+ເຊິ່ງຢູ່ແຄມເຂດແດນບ່ອນກັນດານ. 7 ຈາກເອທາມ ເຂົາເຈົ້າກັບຄືນມາປີຮາຮີໂຣດເຊິ່ງຢູ່ໃກ້ພໍທີ່ຈະແນມເຫັນບາອານເຊໂຟນ+ ແລະເຂົາເຈົ້າກໍຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໃກ້ໆກັບມິກໂດນ.+ 8 ຈາກນັ້ນ ເຂົາເຈົ້າເດີນທາງອອກຈາກປີຮາຮີໂຣດຂ້າມທະເລ+ໄປບ່ອນກັນດານ.+ ເຂົາເຈົ້າເດີນທາງຢູ່ບ່ອນກັນດານເອທາມ+ 3 ມື້ ແລ້ວກໍໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ມາຣາ.+

9 ຈາກມາລາ ເຂົາເຈົ້າເດີນທາງໄປເອລີມ ແລ້ວກໍຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນນັ້ນ.+ ຢູ່ເອລີມມີນ້ຳອອກບໍ່ 12 ບ່ອນ ແລະມີຕົ້ນປາມ 70 ຕົ້ນ. 10 ຈາກເອລີມ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ແຄມທະເລແດງ. 11 ຈາກທະເລແດງ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນກັນດານຊິນ.+ 12 ຈາກບ່ອນກັນດານຊິນ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໂດບຟະກາ. 13 ຈາກໂດບຟະກາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ອາລູຊາ. 14 ຈາກອາລູຊາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ເຣຟີດີມ+ ແຕ່ຢູ່ບ່ອນນັ້ນບໍ່ມີນ້ຳກິນ. 15 ຈາກເຣຟີດີມ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນກັນດານຊີນາຍ.+

16 ຈາກບ່ອນກັນດານຊີນາຍ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ກິບໂຣດຮັດຕາວາ.+ 17 ຈາກກິບໂຣດຮັດຕາວາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຮາເຊໂຣດ.+ 18 ຈາກຮາເຊໂຣດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຣິດມາ. 19 ຈາກຣິດມາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຣິມໂມນເປເຣັດ. 20 ຈາກຣິມໂມນເປເຣັດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ລິບນາ. 21 ຈາກລິບນາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຣິດສາ. 22 ຈາກຣິດສາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ເກເຮລາທາ. 23 ຈາກເກເຮລາທາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ພູເຊເຟ.

24 ຈາກພູເຊເຟ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຮາຣາດາ. 25 ຈາກຮາຣາດາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ມັກເຮໂລດ. 26 ຈາກມັກເຮໂລດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງ+ໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ທາຄາດ. 27 ຈາກທາຄາດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ເຕຣາ. 28 ຈາກເຕຣາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ມີທະກາ. 29 ຈາກມີທະກາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຮາຊະໂມນາ. 30 ຈາກຮາຊະໂມນາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໂມເສໂຣດ. 31 ຈາກໂມເສໂຣດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ເບເນຢາອາການ.+ 32 ຈາກເບເນຢາອາການ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໂຮເຣຮັກກິດກາດ. 33 ຈາກໂຮເຣຮັກກິດກາດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໂຢດບາທາ.+ 34 ຈາກໂຢດບາທາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ອາບໂຣນາ. 35 ຈາກອາບໂຣນາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ເອັດຊີໂອນເກເບ.+ 36 ຈາກເອັດຊີໂອນເກເບ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນກັນດານຊິນ+ເຊິ່ງແມ່ນກາເດັດ.

37 ຈາກກາເດັດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ພູໂຮເຣ+ ເຊິ່ງຢູ່ໃກ້ເຂດແດນຂອງພວກເອໂດມ. 38 ປະໂລຫິດອາໂຣນໄດ້ຂຶ້ນໄປພູໂຮເຣຕາມຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາ ແລະລາວຕາຍຢູ່ຫັ້ນ. ລາວຕາຍໃນວັນທີ 1+ ເດືອນທີ 5 ຂອງປີທີ 40 ທີ່ພວກອິດສະຣາເອນອອກມາຈາກເອຢິບ. 39 ອາໂຣນຕາຍຢູ່ພູໂຮເຣ ຕອນທີ່ລາວອາຍຸ 123 ປີ.

40 ໃນຕອນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນກຳລັງເດີນທາງຢູ່ ກະສັດຂອງຄົນການາອານທີ່ປົກຄອງເມືອງອາຣັດ+ທີ່ຢູ່ເນເກັບ*ໃນແຜ່ນດິນການາອານກໍໄດ້ຍິນເລື່ອງຂອງເຂົາເຈົ້າ.

41 ຈາກພູໂຮເຣ+ ພວກອິດສະຣາເອນອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ຊັນໂມນາ. 42 ຈາກຊັນໂມນາ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ປູໂນນ. 43 ຈາກປູໂນນ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໂອໂບດ.+ 44 ຈາກໂອໂບດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ອີເຢອາບາຣີມເຂດແດນຂອງໂມອາບ.+ 45 ຈາກອີເຢອາບາຣີມ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ດີໂບນກາດ.+ 46 ຈາກດີໂບນກາດ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ອັນໂມນດິບລະທາຢິມ. 47 ຈາກອັນໂມນດິບລະທາຢິມ ເຂົາເຈົ້າອອກເດີນທາງໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ອາບາຣີມ+ໃກ້ໆກັບເນໂບ.+ 48 ໃນທີ່ສຸດ ເຂົາເຈົ້າກໍເດີນທາງອອກຈາກອາບາຣີມໄປຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ບ່ອນກັນດານໂມອາບ ບ່ອນທີ່ຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກ.+ 49 ເຂົາເຈົ້າຕັ້ງຄ້າຍພັກຕາມແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ຕັ້ງແຕ່ເບັດເຢຊີໂມດໄປຈົນຮອດອາເບັນຊິດຕີມ+ໃນບ່ອນກັນດານໂມອາບ.

50 ຕອນທີ່ໂມເຊຢູ່ບ່ອນກັນດານໂມອາບ ບ່ອນທີ່ຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກ ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບລາວວ່າ: 51 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ໃຫ້ພວກເຈົ້າຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນເຂົ້າໄປໃນໃນແຜ່ນດິນການາອານ.+ 52 ພວກເຈົ້າຕ້ອງຂັບໄລ່ຄົນທີ່ຢູ່ແຜ່ນດິນນັ້ນອອກໄປໃຫ້ໝົດ ແລະທຳລາຍຮູບປັ້ນທີ່ແກະສະຫຼັກຈາກຫີນ+ ຮູບປັ້ນທີ່ຫຼໍ່ຂຶ້ນມາ+ ແລະບ່ອນນະມັດສະການຂອງພວກເຂົາ.+ 53 ພວກເຈົ້າຕ້ອງໄປຍຶດເອົາແຜ່ນດິນນັ້ນແລະອາໄສຢູ່ຫັ້ນ. ເຮົາຈະເອົາແຜ່ນດິນນັ້ນໃຫ້ພວກເຈົ້າຢ່າງແນ່ນອນ.+ 54 ພວກເຈົ້າຕ້ອງແບ່ງດິນໃຫ້ແຕ່ລະຕະກູນແລະແຕ່ລະຄອບຄົວໂດຍການຈົກສະຫຼາກ.+ ຄອບຄົວໃດມີຄົນຫຼາຍກໍຈະໄດ້ດິນຫຼາຍ ຄອບຄົວໃດມີຄົນໜ້ອຍກໍຈະໄດ້ດິນໜ້ອຍ.+ ແຕ່ລະຕະກູນແລະແຕ່ລະຄອບຄົວຈະໄດ້ດິນມູນຕາມທີ່ເຂົາເຈົ້າຈົກສະຫຼາກໄດ້. ທຸກຄົນຈະໄດ້ດິນມູນຈາກເຂດຂອງຕະກູນໂຕເອງ.+

55 ແຕ່ຖ້າພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ຂັບໄລ່ຄົນທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນັ້ນອອກໄປໃຫ້ໝົດ+ ພວກເຂົາກໍຈະເປັນຄືກັບຂີ້ຝຸ່ນຢູ່ໃນຕາຂອງພວກເຈົ້າ ແລະເປັນຄືກັບໜາມທີ່ປັກຢູ່ຕາມຕົນໂຕຂອງພວກເຈົ້າ. ພວກເຂົາຈະສ້າງບັນຫາໃຫ້ພວກເຈົ້າ.+ 56 ສ່ວນເຮົາ ເຮົາຈະລົງໂທດພວກເຈົ້າຄືກັບທີ່ເຮົາເຄີຍຄິດໄວ້ວ່າຈະລົງໂທດຄົນທີ່ຢູ່ໃນແຜ່ນດິນນັ້ນກ່ອນໜ້າພວກເຈົ້າ.’”+

34 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 2 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ເມື່ອພວກເຈົ້າເຂົ້າໄປໃນແຜ່ນດິນການາອານ+ ດິນມູນທີ່ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຈະມີເຂດແດນແນວນີ້.+

3 ເຂດແດນທາງທິດໃຕ້ຈະຢູ່ລະຫວ່າງບ່ອນກັນດານຊິນກັບແຜ່ນດິນເອໂດມ. ເຂດແດນນັ້ນຈະເລີ່ມຈາກທະເລເກືອ.*+ 4 ມັນຈະໄປທາງທິດໃຕ້ຂອງເສັ້ນທາງຂຶ້ນພູທີ່ຊື່ອັກຣັບບີມ+ ຜ່ານຊິນໄປຈົນຮອດທາງໃຕ້ຂອງກາເດັດບາເນອາ.+ ຈາກນັ້ນຈະໄປທາງຮາຊາອັດດາ+ຈົນຮອດອາຊະໂມນ. 5 ຈາກອາຊະໂມນເຂດແດນນັ້ນຈະໄປຮ່ອມພູ*ຂອງເອຢິບ ແລ້ວໄປສຸດຢູ່ທະເລ.*+

6 ເຂດແດນທາງທິດຕາເວັນຕົກ+ຂອງດິນມູນທີ່ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຈະເລາະລຽບໄປຕາມແຄມທະເລໃຫຍ່.*

7 ເຂດແດນທາງທິດເໜືອຈະເລີ່ມຈາກທະເລໃຫຍ່ໄປຈົນຮອດພູໂຮເຣ.* 8 ຈາກພູໂຮເຣເຂດແດນຈະໄປທາງຮາມັດ+ແລະຈະໄປຮອດເຊດາດ.+ 9 ຈາກນັ້ນ ມັນຈະໄປທາງຊິໂຟຣນ ແລະໄປສຸດຢູ່ຮາຊາເອນັນ.+ ນີ້ແມ່ນເຂດແດນທາງທິດເໜືອຂອງດິນມູນທີ່ພວກເຈົ້າຈະໄດ້.

10 ເຂດແດນທາງທິດຕາເວັນອອກເລີ່ມຈາກຮາຊາເອນັນໄປຈົນຮອດເຊຟາມ. 11 ຈາກເຊຟາມໄປຈົນຮອດຣິບລາທີ່ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງອາອິນ ແລະລົງໄປຈົນຮອດເນີນພູທີ່ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກຂອງທະເລກິນເນເຣດ*+ 12 ແລ້ວເລາະລຽບໄປຕາມແມ່ນ້ຳຈໍແດນ ແລະໄປສຸດຢູ່ທະເລເກືອ.+ ດິນມູນທີ່ພວກເຈົ້າຈະໄດ້+ຈະມີເຂດແດນຕາມທີ່ໄດ້ເວົ້າມານີ້.’”

13 ໂມເຊບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ: “ນີ້ແມ່ນດິນມູນທີ່ 9 ຕະກູນເຄິ່ງ*ຈະໄດ້ ເຊິ່ງຕ້ອງແບ່ງກັນເອງໂດຍການຈົກສະຫຼາກ+ຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາສັ່ງ 14 ຍ້ອນວ່າຕະກູນຣູເບັນ ຕະກູນຄາດ ແລະເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງຕະກູນມານາເຊໄດ້ດິນມູນຕາມຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າແລ້ວ.+ 15 ສອງຕະກູນເຄິ່ງນີ້ໄດ້ດິນມູນທີ່ຢູ່ທາງທິດຕາເວັນອອກ+ຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກແລ້ວ.”

16 ພະເຢໂຫວາບອກໂມເຊອີກວ່າ: 17 “ໃຫ້ປະໂລຫິດເອເລອາຊາ+ກັບໂຢຊວຍ+ລູກຊາຍຂອງນູນມາແບ່ງດິນໃຫ້ພວກເຈົ້າ 18 ແລະໃຫ້ເອົາຫົວໜ້າຄົນໜຶ່ງຈາກແຕ່ລະຕະກູນມາຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າແບ່ງດິນມູນ.+ 19 ພວກຫົວໜ້າທີ່ຈະມາຊ່ວຍມີຊື່ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ກາເລັບ+ລູກຊາຍຂອງເຢຟຸນເນຈາກຕະກູນຢູດາ+ 20 ເຊມູເອນລູກຊາຍຂອງອຳມີຮຸດຈາກຕະກູນຊີເມໂອນ+ 21 ເອລີດາດລູກຊາຍຂອງກິຊະໂລນຈາກຕະກູນເບັນຢາມິນ+ 22 ບຸກກີລູກຊາຍຂອງໂຢກລີຈາກຕະກູນດານ+ 23 ຮານນີເອນລູກຊາຍຂອງເອໂຟດຈາກຕະກູນມານາເຊ+ ເຊິ່ງເປັນຕະກູນທີ່ມາຈາກລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບ+ 24 ເກມູເອນລູກຊາຍຂອງຊິບຕານຈາກຕະກູນເອຟຣາຢິມ+ ເຊິ່ງເປັນຕະກູນທີ່ມາຈາກລູກຊາຍອີກຄົນໜຶ່ງຂອງໂຢເຊັບ 25 ເອລີຊາຟັນລູກຊາຍຂອງປານັກຈາກຕະກູນເຊບູລູນ+ 26 ປັນຕີເອນລູກຊາຍຂອງອັດຊານຈາກຕະກູນອິດຊາຄາ+ 27 ອາຮີຮູດລູກຊາຍຂອງເຊໂລມີຈາກຕະກູນອາເຊ+ 28 ແລະປາດາເອນລູກຊາຍຂອງອຳມີຮຸດຈາກຕະກູນນັບທາລີ.”+ 29 ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງຄົນເຫຼົ່ານີ້ໃຫ້ເປັນຜູ້ແບ່ງດິນມູນໃນແຜ່ນດິນການາອານ+ໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນ.

35 ຕອນທີ່ໂມເຊຢູ່ບ່ອນກັນດານໂມອາບ ບ່ອນທີ່ຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນ+ຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກ ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບລາວວ່າ: 2 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນເອົາບາງເມືອງໃນດິນມູນຂອງເຂົາເຈົ້າ+ໃຫ້ພວກເລວີ ແລະເອົາທົ່ງຫຍ້າທີ່ຢູ່ອ້ອມໆເມືອງເຫຼົ່ານັ້ນໃຫ້ນຳ.+ 3 ຄົນເລວີຈະຢູ່ໃນເມືອງເຫຼົ່ານັ້ນ. ເຂົາເຈົ້າຈະລ້ຽງງົວ ແກະກັບແບ້ແລະສັດອື່ນໆ ແລະມ້ຽນເຄື່ອງສຳລັບຝູງສັດຂອງເຂົາເຈົ້າຢູ່ທົ່ງຫຍ້າອ້ອມເມືອງຕ່າງໆນັ້ນ. 4 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາທົ່ງຫຍ້າທີ່ຢູ່ອ້ອມເມືອງແຕ່ລະເມືອງໃຫ້ພວກເລວີ ໂດຍແທກຕັ້ງແຕ່ກຳແພງເມືອງອອກໄປດ້ານລະ 1.000 ສອກ.* 5 ເມືອງຈະຢູ່ເຄິ່ງກາງ ແລະຈາກເມືອງນັ້ນໃຫ້ແທກເຂດດິນໄປທາງທິດເໜືອ 2.000 ສອກ* ທິດໃຕ້ 2.000 ສອກ ທິດຕາເວັນອອກ 2.000 ສອກ ແລະທິດຕາເວັນຕົກ 2.000 ສອກ. ເນື້ອທີ່ດິນເຫຼົ່ານີ້ຈະເປັນບ່ອນລ້ຽງສັດສຳລັບເຂົາເຈົ້າ.

6 ເມືອງທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງເອົາໃຫ້ພວກເລວີມີ 42 ເມືອງກັບອີກ 6 ເມືອງທີ່ເປັນເມືອງລີ້ໄພ.+ ຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈຈະໜີໄປ+ຢູ່ເມືອງລີ້ໄພເຫຼົ່ານີ້ໄດ້. 7 ລວມແລ້ວພວກເລວີຈະໄດ້ທັງໝົດ 48 ເມືອງພ້ອມກັບທົ່ງຫຍ້າທີ່ຢູ່ອ້ອມເມືອງເຫຼົ່ານັ້ນ.+ 8 ເມືອງຕ່າງໆທີ່ພວກເຈົ້າຈະເອົາໃຫ້ແມ່ນມາຈາກດິນມູນທີ່ພວກອິດສະຣາເອນຈະໄດ້.+ ຕະກູນໃດມີຄົນຫຼາຍກໍຈະເອົາເມືອງໃຫ້ຫຼາຍ ຕະກູນໃດມີຄົນໜ້ອຍກໍຈະເອົາເມືອງໃຫ້ໜ້ອຍ.+ ແຕ່ລະຕະກູນຈະເອົາເມືອງຕ່າງໆໃຫ້ພວກເລວີຕາມຂະໜາດດິນມູນຂອງເຂົາເຈົ້າ.”

9 ພະເຢໂຫວາເວົ້າກັບໂມເຊອີກວ່າ: 10 “ໃຫ້ບອກພວກອິດສະຣາເອນວ່າ ‘ຕອນນີ້ພວກເຈົ້າກຳລັງຈະຂ້າມແມ່ນ້ຳຈໍແດນໄປແຜ່ນດິນການາອານ.+ 11 ເມື່ອພວກເຈົ້າຈະເລືອກເມືອງລີ້ໄພຕ່າງໆ ໃຫ້ເລືອກເມືອງທີ່ຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈຈະໜີໄປຢູ່ໄດ້ງ່າຍໆ.+ 12 ເມືອງເຫຼົ່ານີ້ຈະເປັນເມືອງລີ້ໄພສຳລັບຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈ ເພື່ອລາວຈະບໍ່ຖືກຄົນທີ່ມີສິດແກ້ແຄ້ນຂ້າ+ ກ່ອນຈະມີການຕັດສິນເລື່ອງຂອງລາວ.+ 13 ເມືອງລີ້ໄພທັງ 6 ເມືອງນີ້ຈະໃຊ້ໃນກໍລະນີແບບນັ້ນ. 14 ພວກເຈົ້າຕ້ອງເລືອກເມືອງລີ້ໄພ 3 ເມືອງຢູ່ຟາກນີ້ຂອງແມ່ນ້ຳຈໍແດນ+ ແລະອີກ 3 ເມືອງຢູ່ແຜ່ນດິນການາອານ.+ 15 ຖ້າຄົນອິດສະຣາເອນ ຫຼືຄົນຕ່າງຊາດ+ທີ່ມາຢູ່ນຳພວກອິດສະຣາເອນຄົນໃດຄົນໜຶ່ງເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈ+ ຄົນນັ້ນກໍຈະໜີໄປຢູ່ເມືອງລີ້ໄພເມືອງໃດເມືອງໜຶ່ງໃນ 6 ເມືອງນີ້ໄດ້.

16 ຖ້າຜູ້ໃດເອົາເຄື່ອງຂອງທີ່ເປັນເຫຼັກຕີຄົນຈົນຕາຍ ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າລາວຕັ້ງໃຈຂ້າຄົນ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ.+ 17 ຖ້າຜູ້ໃດເອົາກ້ອນຫີນທຸບຄົນຈົນຕາຍ* ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າລາວຕັ້ງໃຈຂ້າຄົນ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ. 18 ຖ້າຜູ້ໃດເອົາເຄື່ອງຂອງທີ່ເປັນໄມ້ຕີຄົນຈົນຕາຍ ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າລາວຕັ້ງໃຈຂ້າຄົນ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ.

19 ເມື່ອຄົນທີ່ມີສິດແກ້ແຄ້ນໃຫ້ຄົນທີ່ຕາຍ*ໄດ້ເຈິຄົນທີ່ຂ້າຄົນ ລາວມີສິດທີ່ຈະຂ້າຜູ້ນັ້ນ. 20 ຖ້າຜູ້ໃດຊັງຄົນອື່ນແລະຕັ້ງໃຈຊຸກຫຼືດຶກເຄື່ອງຂອງໃສ່ຄົນນັ້ນຈົນຕາຍ+ 21 ຫຼືຖ້າຜູ້ໃດຊັງຄົນອື່ນແລະຕັ້ງໃຈຊົກຄົນນັ້ນຈົນຕາຍ ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າລາວຕັ້ງໃຈຂ້າຄົນ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຕາຍ. ເມື່ອຄົນທີ່ມີສິດແກ້ແຄ້ນເຈິຄົນທີ່ຂ້າຄົນ ລາວມີສິດທີ່ຈະຂ້າຜູ້ນັ້ນ.

22 ແຕ່ຖ້າຜູ້ໃດຊຸກຫຼືດຶກເຄື່ອງຂອງໃສ່ຄົນອື່ນໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈແລະບໍ່ໄດ້ກຽດຊັງລາວ+ ແລ້ວຄົນນັ້ນຕາຍ 23 ຫຼືຖ້າຜູ້ໃດເຮັດກ້ອນຫີນຕົກໃສ່ຄົນອື່ນໂດຍບໍ່ໄດ້ເຫັນແລະບໍ່ໄດ້ກຽດຊັງລາວ ແລ້ວຄົນນັ້ນຕາຍ 24 ຄົນທີ່ມີສິດແກ້ແຄ້ນແລະຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍ ຕ້ອງໄປຫາພວກຜູ້ຕັດສິນເພື່ອເຂົາເຈົ້າຈະຕັດສິນຕາມກົດໝາຍເຫຼົ່ານີ້.+ 25 ພວກຜູ້ຕັດສິນຈະປົກປ້ອງຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍຈາກຄົນທີ່ມີສິດແກ້ແຄ້ນ ແລະຈະຊ່ວຍລາວໃຫ້ກັບໄປຢູ່ເມືອງລີ້ໄພທີ່ລາວເຄີຍໜີໄປຢູ່ຕອນທຳອິດ. ລາວຕ້ອງຢູ່ເມືອງນັ້ນຈົນກວ່າປະໂລຫິດໃຫຍ່*+ຈະຕາຍ.

26 ແຕ່ຖ້າຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈອອກໄປນອກເຂດເມືອງລີ້ໄພທີ່ລາວອາໄສຢູ່ 27 ເມື່ອຄົນທີ່ມີສິດແກ້ແຄ້ນເຈິແລະຂ້າລາວ ຄົນນັ້ນກໍຈະບໍ່ມີຄວາມຜິດ 28 ເພາະແທ້ໆແລ້ວ ຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈຕ້ອງຢູ່ໃນເຂດຂອງເມືອງລີ້ໄພທີ່ລາວອາໄສຢູ່ ຈົນກວ່າປະໂລຫິດໃຫຍ່ຈະຕາຍ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ ລາວຈຶ່ງຈະກັບໄປຢູ່ດິນຂອງໂຕເອງໄດ້.+ 29 ນີ້ແມ່ນຄຳສັ່ງທີ່ພວກເຈົ້າຕ້ອງເຮັດຕາມໄປຈົນຮອດລຸ້ນລູກລຸ້ນຫຼານຕໍ່ໆໄປ ບໍ່ວ່າພວກເຈົ້າຈະຢູ່ໃສກໍຕາມ.

30 ຖ້າມີຄົນຕັ້ງໃຈຂ້າຄົນອື່ນ+ແລະມີຄົນໃຫ້ຄຳພະຍານຫຼາຍກວ່າຄົນໜຶ່ງ+ ຜູ້ນັ້ນຈະຕ້ອງຖືກຂ້າ ແຕ່ຖ້າມີພະຍານພຽງແຕ່ຄົນດຽວກໍຫ້າມຂ້າລາວ. 31 ຖ້າຄົນທີ່ຂ້າຄົນຖືກຕັດສິນວ່າມີຄວາມຜິດ ລາວຈະຕ້ອງຕາຍຢ່າງແນ່ນອນ.+ ຢ່າຮັບເອົາຄ່າໄຖ່ສຳລັບໄຖ່ຊີວິດຂອງລາວແລະຢ່າປ່ອຍລາວໄປ. 32 ຖ້າຄົນທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕາຍໂດຍບໍ່ໄດ້ຕັ້ງໃຈຢາກອອກຈາກເມືອງລີ້ໄພ ແລະກັບໄປຢູ່ດິນຂອງໂຕເອງກ່ອນທີ່ປະໂລຫິດໃຫຍ່ຈະຕາຍ ຢ່າຮັບເອົາເງິນສິນບົນຈາກລາວແລະຢ່າປ່ອຍລາວໄປ.

33 ຢ່າເຮັດໃຫ້ແຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າບໍ່ສະອາດດ້ວຍເລືອດຂອງຄົນທີ່ຖືກຂ້າ.+ ວິທີດຽວທີ່ແຜ່ນດິນຈະກັບມາສະອາດຄືນອີກຄື ໃຫ້ເລືອດຂອງຄົນທີ່ຂ້າຄົນນັ້ນໄຫຼລົງດິນແທນ.+ 34 ຢ່າເຮັດໃຫ້ແຜ່ນດິນຂອງພວກເຈົ້າບໍ່ສະອາດ ເພາະເຮົາກໍຢູ່ນຳພວກເຈົ້າ. ເຮົາແມ່ນເຢໂຫວາ ເຮົາຢູ່ນຳພວກອິດສະຣາເອນ.’”+

36 ຫົວໜ້າຄອບຄົວທີ່ເປັນລູກຫຼານຂອງກິລຽດທີ່ເປັນລູກຊາຍຂອງມາກີ+ ເປັນຫຼານຂອງມານາເຊ ແລະເປັນເຫຼນຂອງໂຢເຊັບໄດ້ມາຫາໂມເຊກັບພວກຫົວໜ້າຂອງອິດສະຣາເອນ. 2 ເຂົາເຈົ້າເວົ້າວ່າ: “ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງທ່ານໃຫ້ແບ່ງດິນມູນໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນໂດຍການຈົກສະຫຼາກ+ ແລະພະເຢໂຫວາຍັງໄດ້ສັ່ງໃຫ້ເອົາດິນມູນຂອງເຊໂລເຟຂາດໃຫ້ພວກລູກສາວຂອງລາວ.+ 3 ແຕ່ຖ້າພວກລູກສາວຂອງລາວໄປແຕ່ງດອງກັບຄົນໃນຕະກູນອື່ນຂອງອິດສະຣາເອນ ດິນມູນທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບກໍຈະກາຍເປັນຂອງຄົນທີ່ເຂົາເຈົ້າແຕ່ງດອງນຳ. ດິນມູນຂອງຕະກູນພວກເຮົາກໍຈະກາຍເປັນຂອງຕະກູນອື່ນ 4 ແລ້ວເມື່ອຮອດປີແຫ່ງອິດສະຫຼະ*+ຂອງພວກອິດສະຣາເອນ ດິນມູນຂອງພວກລູກສາວເຊໂລເຟຂາດກໍຈະຕົກເປັນດິນມູນຂອງຕະກູນອື່ນຕະຫຼອດໄປໄດ໋.”

5 ໂມເຊກໍເລີຍອະທິບາຍຄຳສັ່ງຂອງພະເຢໂຫວາໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຟັງ. ລາວບອກວ່າ: “ພວກລູກຫຼານຂອງໂຢເຊັບເວົ້າຖືກແລ້ວ. 6 ພະເຢໂຫວາສັ່ງກ່ຽວກັບເລື່ອງຂອງພວກລູກສາວຂອງເຊໂລເຟຂາດແນວນີ້ ‘ເຂົາເຈົ້າຈະແຕ່ງດອງກັບຜູ້ໃດກໍໄດ້ ແຕ່ຕ້ອງເປັນຄົນໃນຕະກູນດຽວກັນກັບພໍ່ຂອງໂຕເອງ. 7 ຢ່າໃຫ້ດິນມູນຂອງຕະກູນໜຶ່ງກາຍໄປເປັນຂອງອີກຕະກູນໜຶ່ງ. ແຕ່ລະຕະກູນຕ້ອງຮັກສາດິນມູນຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງໂຕເອງໄວ້. 8 ຖ້າລູກສາວຄົນໃດໄດ້ຮັບດິນມູນ ລາວຈະຕ້ອງແຕ່ງດອງກັບຄົນໃນຕະກູນຂອງພໍ່ລາວ+ ເພື່ອຄົນອິດສະຣາເອນທຸກຄົນຈະຮັກສາດິນມູນຂອງປູ່ຍ່າຕານາຍຂອງໂຕເອງໄວ້ໄດ້. 9 ຢ່າໃຫ້ດິນມູນຂອງຕະກູນໜຶ່ງກາຍໄປເປັນຂອງອີກຕະກູນໜຶ່ງ. ຄົນອິດສະຣາເອນແຕ່ລະຕະກູນຕ້ອງຮັກສາດິນມູນຂອງໂຕເອງໄວ້.’”

10 ພວກລູກສາວຂອງເຊໂລເຟຂາດກໍເຮັດຕາມທີ່ພະເຢໂຫວາໄດ້ສັ່ງໂມເຊ.+ 11 ມາລາ ຕີຣະຊາ ໂຮກລາ ມີລະກາ ແລະໂນອາທີ່ເປັນລູກສາວຂອງເຊໂລເຟຂາດ+ໄດ້ແຕ່ງດອງກັບພວກລູກຊາຍຂອງພີ່ນ້ອງທາງພໍ່ຂອງເຂົາເຈົ້າ. 12 ເຂົາເຈົ້າໄດ້ແຕ່ງດອງກັບຄົນໃນຕະກູນມານາເຊເຊິ່ງເປັນຕະກູນທີ່ມາຈາກລູກຊາຍຂອງໂຢເຊັບ ເພື່ອດິນມູນທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບຈະຍັງຢູ່ກັບຄົນໃນຕະກູນຂອງພໍ່ເຂົາເຈົ້າ.

13 ນີ້ແມ່ນກົດໝາຍແລະຄຳສັ່ງທີ່ພະເຢໂຫວາໃຫ້ພວກອິດສະຣາເອນຜ່ານທາງໂມເຊ ຕອນທີ່ເຂົາເຈົ້າຢູ່ບ່ອນກັນດານໂມອາບ ບ່ອນທີ່ຢູ່ແຄມແມ່ນ້ຳຈໍແດນຄົນລະຟາກກັບເມືອງເຢຣິໂກ.+

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ພວກລູກຊາຍຂອງອິດສະຣາເອນ”

ຫຼື “ເປັນແຕ່ລະຫົວໄປ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຕາມກອງທັບຂອງເຂົາເຈົ້າ”

ຫີບທີ່ໃສ່ແຜ່ນຫີນທີ່ມີກົດໝາຍ 10 ຂໍ້

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄົນແປກໜ້າ.” ໝາຍເຖິງຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນລູກຫຼານຂອງອາໂຣນ.

ຈຸໜຶ່ງມີ 3 ຕະກູນ

ຫຼື “ປົກປ້ອງ; ເຮັດວຽກຮັບໃຊ້ຢູ່”

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຕາມກອງທັບຂອງເຂົາເຈົ້າ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄົນລຸ້ນຕ່າງໆ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຜູ້ທີ່ຖືກເທໃສ່ມື”

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄົນແປກໜ້າ.” ໝາຍເຖິງຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນລູກຫຼານຂອງອາໂຣນ.

ເປັນແນວຕອກໃສ່ພື້ນຄ້າຍຄືກັບເຫຼັກປັກເຕັ້ນ

57 ກຣາມ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

ຫຼື “ຕາມເຊເກນບໍລິສຸດ”

11,4 ກຣາມ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

15,6 ກິໂລກຣາມ

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ

ເປັນແນວຕອກໃສ່ພື້ນຄ້າຍຄືກັບເຫຼັກປັກເຕັ້ນ

ຫຼື “ຕິດເຊື້ອ”

2,2 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ເຮັດໃຫ້ກົກຂາເຈົ້າລີບ”

ຫຼື “ຂໍໃຫ້ເປັນແນວນັ້ນ ຂໍໃຫ້ເປັນແນວນັ້ນ”

ຫຼື “ເປັນສ່ວນທີ່ເຮັດໃຫ້ຈື່ເຄື່ອງບູຊານັ້ນ”

ຜູ້ຊາຍຫຼືຜູ້ຍິງທີ່ອຸທິດໂຕໃຫ້ພະເຈົ້າ. ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຫົວຂອງລາວ.” ອາດໝາຍເຖິງການຈົ່ງໃຫ້ຜົມຍາວ.

ເຂົ້າຈີ່ຮູບວົງມົນທີ່ມີຮູທາງກາງ

ອາດເປັນໄປໄດ້ວ່າປະໂລຫິດກັບນາຊີຣີເອົາສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນຊູໄປຊູມານຳກັນ

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

1,5 ກິໂລກຣາມ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

798 ກຣາມ

ຫຼື “ຕາມເຊເກນບໍລິສຸດ”

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

114 ກຣາມ

1,5 ກິໂລກຣາມ

798 ກຣາມ

27,3 ກິໂລກຣາມ

114 ກຣາມ

1,4 ກິໂລກຣາມ

ໝາຍເຖິງເຮັດໃຫ້ພະເຈົ້າຍອມຮັບ ແລະບໍ່ໄດ້ໝາຍເຖິງສະອາດໂດຍການອາບນ້ຳ

ອາດໝາຍເຖິງຕົວແທນຂອງພວກອິດສະຣາເອນ

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ລະຫວ່າງ 2 ເວລາຄ່ຳ.” ອາດໝາຍເຖິງໄລຍະເວລາຫຼັງຈາກຕາເວັນຕົກດິນຈົນຮອດຕອນທີ່ເລີ່ມມືດ.

ຫີບທີ່ໃສ່ແຜ່ນຫີນທີ່ມີກົດໝາຍ 10 ຂໍ້

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ຫີບທີ່ໃສ່ແຜ່ນຫີນທີ່ມີກົດໝາຍ 10 ຂໍ້

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຫຼາຍພັນ”

ແປວ່າ “ເຜົາ.” ໝາຍເຖິງໄຟທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເສຍຫາຍຢ່າງແຮງ.

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ເຮັດໂຕໃຫ້ບໍລິສຸດ”

89 ຊັງຕີແມັດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

2.200 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

ແປວ່າ “ບ່ອນຝັງສົບຄົນທີ່ຢາກກິນອາຫານ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ໃນເຮືອນທັງໝົດຂອງເຮົາ ລາວໄດ້ສະແດງວ່າເປັນຄົນສັດຊື່”

ຫຼື “ເຢໂຮຊູອາ.” ແປວ່າ “ພະເຢໂຫວາເປັນຄວາມລອດ.”

ຫຼື “ທາງທິດໃຕ້.” ໝາຍເຖິງທາງໃຕ້ຂອງແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ.

ອາດໝາຍເຖິງລູກຫຼານຂອງເຂົາເຈົ້າ

ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປວ່າ “ເຄືອໝາກລະແຊັງ”

ຄຳພາສາເຮັບເຣີແມ່ນ ເນຟິນ. ອາດແປວ່າ “ນັກປ້ຳ.” ໝາຍເຖິງຜູ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນລົ້ມລົງ. ເບິ່ງຄຳວ່າ “ເນຟິນ” ໃນສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ເພາະພວກເຂົາເປັນອາຫານຂອງພວກເຮົາ”

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “10 ເທື່ອ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ການເປັນໂສເພນີ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຜ່ອນຄາຍ”

2,2 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

0,92 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

0,92 ລິດ

4,4 ລິດ

1,22 ລິດ

6,6 ລິດ

1,84 ລິດ

ເຂົ້າຈີ່ຮູບວົງມົນທີ່ມີຮູທາງກາງ

ໝາຍເຖິງນະມັດສະການພະເຈົ້າອື່ນ

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຕາຍຈາກພວກອິດສະຣາເອນ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄົນແປກໜ້າ”

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ຫີບທີ່ໃສ່ແຜ່ນຫີນທີ່ມີກົດໝາຍ 10 ຂໍ້

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄົນແປກໜ້າ.” ໝາຍເຖິງຄົນທີ່ບໍ່ໄດ້ເປັນລູກຫຼານຂອງອາໂຣນ.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ສິ່ງທີ່ຢູ່ທາງຫຼັງຜ້າກັ້ງ”

ໝາຍເຖິງທຸກສິ່ງທີ່ຖືກເຮັດໃຫ້ບໍລິສຸດສຳລັບພະເຈົ້າໂດຍເອົາມາໃຫ້ພະອົງໃນແບບທີ່ບໍ່ສາມາດເອົາຄືນຫຼືໄຖ່ຄືນໄດ້

57 ກຣາມ

ຫຼື “ຕາມເຊເກນບໍລິສຸດ”

11,4 ກຣາມ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຜ່ອນຄາຍ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄຳສັນຍາແຫ່ງເກືອ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ເຮົາເປັນສ່ວນແບ່ງຂອງເຈົ້າ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ບໍ່ເຄີຍໃສ່ແອກ”

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ໄມ້ແປກຊະນິດໜຶ່ງ

ຫຼື “ເຕັ້ນຂໍການຊີ້ນຳ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ແປວ່າ “ຜິດຖຽງກັນ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຄົນທີ່ໂຕໃຫຍ່ໆແລະມືທີ່ແຂງແຮງ”

ເປັນສຳນວນບົດກອນທີ່ໝາຍເຖິງຕາຍ

ຫຼື “ທາງທິດໃຕ້.” ໝາຍເຖິງທາງໃຕ້ຂອງແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ.

ແປວ່າ “ສິ່ງທີ່ຕ້ອງທຳລາຍບໍ່ໃຫ້ເຫຼືອ”

ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ຫຼືອາດແປວ່າ “ບ່ອນກັນດານ”

ອາດຈະໃຊ້ທູດສະຫວັນໄປແທນຫຼືມາຫາທາງນິມິດ

ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ຕົ້ນແປກຊະນິດໜຶ່ງ

ຫຼືອາດແປວ່າ “ອິດສະຣາເອນ”

ໝາຍເຖິງຫຼັງຈາກພວກອິດສະຣາເອນອອກຈາກເອຢິບ ພວກອາມາເລັກເປັນຊາດທຳອິດທີ່ມາໂຈມຕີເຂົາເຈົ້າ

ຄຳນີ້ໃນພາສາເຮັບເຣີອາດໝາຍເຖິງອະໄວຍະວະເພດ

ເປັນສຳນວນບົດກອນທີ່ໝາຍເຖິງຕາຍ

ແປຕາມໂຕວ່າ “ມີຄວາມຄິດທີ່ແຕກຕ່າງ”

ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຜ່ອນຄາຍ”

2,2 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

0,92 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

0,92 ລິດ

4,4 ລິດ

6,6 ລິດ

4,4 ລິດ

2,2 ລິດ

1,84 ລິດ

1,22 ລິດ

0,92 ລິດ

6,6 ລິດ

4,4 ລິດ

2,2 ລິດ

ເອີ້ນອີກຊື່ໜຶ່ງວ່າເທດສະການສະຫຼອງຫຼັງຄົບ 7 ອາທິດ ຫຼືເທດສະການເພັນເຕກອດ

ເຂົ້າຊະນິດໜຶ່ງທີ່ໃຊ້ເຮັດເຂົ້າຈີ່ໄດ້

6,6 ລິດ

4,4 ລິດ

2,2 ລິດ

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຜ່ອນຄາຍ”

6,6 ລິດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

4,4 ລິດ

2,2 ລິດ

ອາດໝາຍເຖິງການອົດອາຫານຫຼືການເຮັດບາງຢ່າງທີ່ຄ້າຍຄືກັນ

6,6 ລິດ

4,4 ລິດ

2,2 ລິດ

6,6 ລິດ

4,4 ລິດ

2,2 ລິດ

ໝາຍເຖິງການສາບານວ່າຈະງົດເວັ້ນຈາກບາງສິ່ງທີ່ບໍ່ໄດ້ຂັດກັບກົດໝາຍຂອງພະເຈົ້າ

ເປັນສຳນວນບົດກອນທີ່ໝາຍເຖິງຕາຍ

ຫຼື “ຫັກເປັນພາສີໃຫ້ພະເຢໂຫວາ”

191 ກິໂລກຣາມ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

ໝາຍເຖິງຄອກທີ່ມີກຳແພງເປັນຫີນ

ແປຕາມໂຕວ່າ “ຕາມກອງທັບຂອງເຂົາເຈົ້າ”

ຫຼື “ທາງທິດໃຕ້.” ໝາຍເຖິງທາງໃຕ້ຂອງແຜ່ນດິນທີ່ພະເຈົ້າສັນຍາ.

ໝາຍເຖິງທະເລຕາຍ

ຫຼື “ວາດີ.” ເບິ່ງສ່ວນອະທິບາຍຄຳສັບ.

ໝາຍເຖິງທະເລໃຫຍ່ ຫຼືທະເລເມດີແຕຣາເນ

ແມ່ນທະເລເມດີແຕຣາເນ

ບໍ່ຮູ້ທີ່ຕັ້ງແນ່ນອນ ອາດເປັນຈອມພູທີ່ສູງໆຈອມພູໜຶ່ງຂອງເຂດພູເລບານອນ

ໝາຍເຖິງທະເລສາບເຄັນເນຊາເຣັດ ຫຼືທະເລຄາລີເລ

ໝາຍເຖິງອີກເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງຕະກູນມານາເຊ

445 ແມັດ. ເບິ່ງພາກຜະໜວກ ຂ14.

890 ແມັດ. ອາດແທກຈາກເສັ້ນຮອບນອກຂອງທົ່ງຫຍ້າ ແຕ່ບໍ່ລວມຄວາມຍາວຂອງຕົວເມືອງແຕ່ລະດ້ານ.

ຫຼື “ດຶກກ້ອນຫີນໃສ່ຄົນຈົນຕາຍ”

ຫຼື “ແກ້ແຄ້ນເລືອດທີ່ໄຫຼ”

ແປຕາມໂຕວ່າ “ປະໂລຫິດໃຫຍ່ທີ່ໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງດ້ວຍນ້ຳມັນບໍລິສຸດ”

ຫຼື “ປີຈູບີລີ”