युहन्नाका अनुसार
७ त्यसपछि येसु गालिलमै यात्रा गरिरहनुभयो किनकि यहुदीहरूले उहाँलाई मार्न खोजिरहेकोले+ उहाँले यहुदियामा यात्रा गर्न चाहनुभएन। २ यहुदीहरूले मनाउने झुप्रोबासको चाड*+ नजिकै थियो। ३ त्यसैले उहाँका भाइहरूले+ उहाँलाई भने: “यहाँबाट निस्केर यहुदिया गइहाल्नुहोस् र तपाईँका चेलाहरूले पनि तपाईँका कामहरू देखून्। ४ किनकि मानिसहरूले चिनून् भनी इच्छा गर्ने कसैले पनि कुनै काम गुप्तमा गर्दैन। यदि तपाईँ यी कामहरू गर्नुहुन्छ भने आफैलाई संसारसामु प्रकट गर्नुहोस्।” ५ वास्तवमा उहाँका भाइहरू उहाँमाथि विश्वास गर्दैनथे।+ ६ त्यसैले येसुले तिनीहरूलाई भन्नुभयो: “मेरो बेला आइपुगेको छैन।+ तिमीहरूको निम्ति त जुन बेला पनि ठीक छ। ७ संसारले तिमीहरूलाई घृणा गर्ने कुनै कारण छैन तर मलाई भने घृणा गर्छ किनकि त्यसका कामहरू दुष्ट छन् भनी म साक्षी दिन्छु।+ ८ तिमीहरू चाड मनाउन जाओ तर म भने अहिले चाड मनाउन जान्नँ किनकि मेरो बेला आइपुगेको छैन।”+ ९ त्यसैले तिनीहरूलाई यी कुरा भनिसकेपछि उहाँ गालिलमै बस्नुभयो।
१० तर आफ्ना भाइहरू चाड मनाउन गइसकेपछि उहाँ पनि जानुभयो तर कसैले नदेख्नेगरि सुटुक्क जानुभयो। ११ त्यसैले यहुदीहरूले चाडको बेला यसो भन्दै उहाँलाई खोज्न थाले: “खोइ त्यो मानिस?” १२ भीड उहाँको विषयमा निकै खासखुस गर्दै थियो। कोही भन्थे: “ऊ असल मानिस हो।” अनि अरूचाहिँ भन्थे: “अहँ, होइन। किनकि उसले भीडलाई बहकाउँछ।”+ १३ तर यहुदीहरूको डरले गर्दा कोही पनि उहाँको विषयमा खुलेआम कुरा गर्दैनथ्यो।+
१४ चाडको बीचतिर येसु उक्लेर मन्दिरभित्र पस्नुभयो र सिकाउन थाल्नुभयो। १५ त्यसैले यहुदीहरू छक्क पर्दै यसो भन्न थाले: “यो मानिसले पाठशाला* गएर पढेको छैन, तैपनि यसले धर्मशास्त्रको यत्ति धेरै ज्ञान कहाँबाट पायो?”+ १६ यो सुनेर येसुले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो: “म जे सिकाउँछु, त्यो मेरो होइन तर मलाई पठाउनुहुनेको शिक्षा हो।+ १७ यदि कोही उहाँको इच्छा पूरा गर्न चाहन्छ भने मेरो शिक्षा मेरो आफ्नै हो कि परमेश्वरको हो, त्यो उसले थाह पाउनेछ।+ १८ जसले आफ्नो तर्फबाट बोल्छ, उसले आफ्नै महिमा खोजिरहेको हुन्छ। तर जसले आफूलाई पठाउनेको महिमा खोज्छ,+ ऊ सत्य हो र उसमा कुनै असत्य हुँदैन। १९ के मोसाले तिमीहरूलाई व्यवस्था दिएका होइनन् र?+ तर तिमीहरूमध्ये कोही पनि व्यवस्था पालन गर्दैनौ। तिमीहरू किन मलाई मार्न खोज्दै छौ?”+ २० भीडले जवाफ दियो: “तिमीमा प्रेत* बास गरेको छ। कसले तिमीलाई मार्न खोजेको छ र?” २१ येसुले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो: “मैले एउटा काम के गरेँ, तिमीहरू सबै छक्क पऱ्यौ। २२ त्यसैले यो कुरा विचार गर, मोसाले तिमीहरूलाई खतनाको* नियम दिए+ (हुनत यो चलन मोसाको पालामा होइन तर हाम्रा पितापुर्खाको पालामै सुरु भएको थियो)+ अनि तिमीहरू विश्रामदिनमा* खतना गर्छौ। २३ मोसाको व्यवस्था उल्लङ्घन नहोस् भनेर यदि तिमीहरू विश्रामदिनमा खतना गर्छौ भने मैले विश्रामदिनमा एक जना मानिसलाई निको पारेँ भनेर किन रिसले चूर हुन्छौ?+ २४ बाहिरबाट देखिने कुराको आधारमा न्याय गर्न छोड बरु ठीकसित न्याय गर।”+
२५ त्यसैले यरुसलेमका केही बासिन्दाले यसो भन्न थाले: “तिनीहरूले मार्न खोजेको मानिस यही होइन र?+ २६ तैपनि हेर त, मानिसहरूसामु यो बोल्दै छ अनि तिनीहरू यसलाई केही पनि भन्दैनन्। यो मानिस साँच्चै ख्रिष्ट हो भनेर शासकहरू* पक्का भएछन् कि कसो? २७ यो मानिस कहाँको हो हामीलाई थाह छ+ तर जब ख्रिष्ट आउनुहुन्छ, उहाँ कहाँको हो भनेर कसैले थाह पाउँदैन।” २८ तब मन्दिरमा सिकाइरहेको बेला येसुले ठूलो स्वरमा भन्नुभयो: “म को हुँ अनि कहाँको हुँ, तिमीहरूलाई थाह छ। म आफूखुसी आएको होइनँ+ तर मलाई पठाउने जो हुनुहुन्छ, उहाँ साँच्चै अस्तित्वमा हुनुहुन्छ र तिमीहरू उहाँलाई चिन्दैनौ।+ २९ तर म उहाँलाई चिन्छु+ किनकि म उहाँको प्रतिनिधि हुँ र उहाँले नै मलाई पठाउनुभएको हो।” ३० त्यसैले तिनीहरूले उहाँलाई पक्रन खोजे+ तर कसैले उहाँमाथि हात हालेन किनकि उहाँको बेला अझै आइपुगेको थिएन।+ ३१ तैपनि भीडमा हुनेहरूमध्ये धेरैले उहाँमाथि विश्वास गरे+ अनि तिनीहरूले यसो भने: “जब ख्रिष्ट आउनुहुन्छ, के उहाँले यो मानिसले भन्दा धेरै चमत्कार गर्नुहोला र?”
३२ भीडले यी कुराहरू भन्दै उहाँको विषयमा खासखुस गरिरहेको फरिसीहरूले* सुने। तब उहाँलाई पक्रन मुख्य पुजारीहरू अनि फरिसीहरूले मन्दिरका पहरेदारहरूलाई पठाए। ३३ तब येसुले भन्नुभयो: “जसले मलाई पठाउनुभयो, उहाँकहाँ जानुअघि अब केही बेर म तिमीहरूसित हुनेछु।+ ३४ तिमीहरूले मलाई खोज्नेछौ तर फेला पार्नेछैनौ र म जहाँ हुन्छु, त्यहाँ तिमीहरू आउन सक्दैनौ।”+ ३५ त्यसैले यहुदीहरूले आपसमा यसो भन्दै कुरा गर्न थाले: “हामीले फेला पार्न नसक्नेगरि यो मानिस कहाँ जाँदै छ? ग्रीकहरूमाझ छरिएका यहुदीहरूकहाँ गएर यसले ती ग्रीकहरूलाई सिकाउने विचार गर्दै छ कि कसो? ३६ अनि ‘तिमीहरूले मलाई खोज्नेछौ तर फेला पार्नेछैनौ र म जहाँ हुन्छु, त्यहाँ तिमीहरू आउन सक्दैनौ’ भनेर यसले के भन्न खोजेको?”
३७ तब चाडको अन्तिम अनि सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण दिनमा+ येसुले उभिएर ठूलो स्वरमा यसो भन्नुभयो: “यदि कसैलाई तिर्खा लागेको छ भने ऊ मकहाँ आओस् र पिओस्।+ ३८ जसले ममाथि विश्वास गर्छ, धर्मशास्त्रले भनेजस्तै ‘उसको मनको गहिराइबाट जीवन दिने पानीको खोला बग्नेछ।’”+ ३९ उहाँले यी कुरा उहाँमाथि विश्वास गर्नेहरूले पाउन लागेको पवित्र शक्तिको विषयमा भन्नुभएको थियो। त्यतिबेलासम्म कसैले पनि पवित्र शक्ति पाएको थिएन+ किनकि उहाँ महिमित भइसक्नुभएको थिएन।+ ४० तब भीडमा हुनेहरूमध्ये कसै-कसैले उहाँको यो कुरा सुनेर यसो भन्न थाले: “यी मानिस पक्कै पनि भविष्यवक्ता हुनुपर्छ।”+ ४१ अरूचाहिँ यसो भनिरहेका थिए: “यी मानिस ख्रिष्ट हुन्।”+ तर केहीले यसो भने: “ख्रिष्ट पनि कहीँ गालिलबाट आउँछन् र?+ ४२ ख्रिष्ट दाउदको सन्तानबाट+ अनि दाउदको गाउँ अर्थात् बेतलेहेमबाट+ आउनेछन्+ भनेर के धर्मशास्त्रले बताएको छैन र?” ४३ तब उहाँको विषयलाई लिएर भीडमा फूट उत्पन्न भयो। ४४ यद्यपि तिनीहरूमध्ये कोही-कोही उहाँलाई पक्रन चाहन्थे तर कसैले पनि उहाँमाथि हात हालेन।
४५ त्यसैले मन्दिरका पहरेदारहरू फर्केर मुख्य पुजारीहरू र फरिसीहरूकहाँ गए अनि तिनीहरूले ती पहरेदारहरूलाई सोधे: “तिमीहरूले किन उसलाई पक्रेर ल्याएनौ?” ४६ पहरेदारहरूले जवाफ दिए: “यो मानिसले जस्तो त कसैले बोलेको छैन।”+ ४७ तिनीहरूको कुरा सुनेर फरिसीहरूले सोधे: “तिमीहरू पनि बहकियौ कि कसो? ४८ शासक वा फरिसीहरूमध्ये के कसैले त्यसमाथि विश्वास गरेको छ र?+ ४९ तर मोसाको व्यवस्था नजान्ने यो भीड श्रापित हो।” ५० तब तिनीहरूमध्येका एक जना, निकोदेमस, जो पहिला येसुलाई भेट्न गएका थिए, उनले तिनीहरूलाई भने: ५१ “हाम्रो व्यवस्थाअनुसार कसैलाई दोष लगाउनुअघि उसको कुरा सुन्नु अनि उसले के गर्दै छ, त्यो बुझ्नु आवश्यक छैन र?”+ ५२ उनको कुरा सुनेर तिनीहरूले भने: “के तिमी पनि गालिलकै हौ र? धर्मशास्त्रमा खोजेर हेर, गालिलबाट भविष्यवक्ता आउनेछ भनेर कतै लेखिएको छैन।”*