Հուլիս

Իսուսին ալլայ խոսկերը, կոռձերը հընու հըրաշկնին գերեվծընեյնը, ինչ միտկը գընա̈ հընու գըզգա ընու Հա̈րը (Հովհ. 14։9)։ Ի՞նչ մենկ սորվինկկու Իսուսին հըրաշկներըն։ Իսուսը հընու ընու Հա̈րը շադ հազ գընին մեզի։ Ինչկան Իսուսը հազ գընա̈ մաշտկացը գերեվնա ընդի, ինչպես ըն պոնեծըներգու Աստըձուն դըվաձ ուժը, հընոր թետեվծըներ մաշտկացը դանջանկնին։ Սըրըմը էրգու քոռ մաշտ գաղաչեյնը ընու յառդում ընուշ ուրինց (Մատթ. 20։30—34)։ Ուշադրուտին տառծուցեկ, հընոր Իսուսը մեխկըցավ ընեց հընու բետկըծուց։ Հոռմերեն խոսկը, վեյնոր թարկմանվաձա̈, ինչպես «մեխկըցավ», նըշանագա̈գու, հընոր Իսուսը ուր վըրըն զգաց ա̈դ մաշտկացը ցավը։ Ա̈դմուն Իսուսը էրեվծուց, ինչկան հազ գընա̈ մաշտկացը հընու ա̈դ ընու դիռտմեց ուդեծընուշ օնոտիկնուն հընու բետկըծընուշ պորեդին (Մատթ. 15։32; Մարկ. 1։41)։ Մենկ գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր Եգովըն, վեյնոր շադ մեխկընուգա̈, հընու ընու Մոնչը շադ հազ գընին մեզի հընու ցավ գըզգոն, եպոր դեսնունգու միր դանջանկնին (Ղուկաս 1։78; 1 Պետ. 5։7)։ Ըներ շադ բեդ գընին ըն ժամանագը, եպոր խալըսողըն մաշտկացը ալլայ բելընուն հընու դանջանկնուն։ w23.04, 3 էջը, 4, 5 աբզ.

Մենկ գայցաձնուս չակ ա̈մա̈ղ ընողընկ, հընոր ա̈ս աշխըրին սըխալ միտկ ընուշի ծեվը ազդա̈ հեչ միր վըրըն։ Ի՞նչ ա̈դու դեյ բիդուա̈ ընուշ։ Մեզի բիդուա̈ լիկծընուշ միր մըտկերը ընով, ինչ կըրվաձա̈ Աստվաձաշընչին նես։ Ա̈դու դեյ բիդուա̈ գաշտուշ հընու քըրկըրուշ Աստըձուն Խոսկը։ Հըմա̈լ մենկ բաշտպանինկկու միր միտկ ընուշի ծեվը, եպոր գեշտոնկ ժողովնին հընու քարոզինկկու։ Եգովընա̈լ ուր թարաֆըն խոսկ գուդա, հընոր թողուլ չի-օր փոռցուտիննին միր ուժերըն ավել ըլլին (1 Կորնթ. 10։12, 13)։ Ա̈ս զոր վեռչին օրերը, Եգովին հավադարիմ մընուշի հոմար, մեզի բիդուա̈ ավելի շադ աղոտուշ, քան տա̈ առաչ։ Եգովըն կուզա̈, հընոր մենկ տայդգինկ ընու միր սըյդերը (Սաղ. 62։8)։ Փառկ դըվեկ Եգովին հընու շընորագալուտին աստեկ ըմըն ինչին հոմար։ Աղաչեցեկ, հընոր ըն յառդում ընա̈ ծեզի ձառայուտինին նես քաջ ըլլուշ։ Յառդում ուզեցեկ ընդի, եպոր ռաստ կուկա̈կ դարպեր բելընուն հընու փոռցուտիննուն հեդ։ Միկ թողուլ, հընոր մեգը գամ ինչիմը խանգարա̈ ծեզի վիրա աղոտուշ Եգովին։ w23.05, 7 էջը, 17, 18 աբզ.

Օ՞րի մենկ ժողովնին կուկոնկ։ Ըմընա գարեվոր բատճառը ընա̈-օր, մենկ կուզինկ փառկ պերուշ Եգովին (Սաղ. 26։12; 111։1)։ Հըմա̈լ մենկ կուկոնկ ժողովնին, հընոր սիդ դոնկ իրար ա̈ս զոր ժամանագը (1 Թեսաղ. 5։11)։ Եպոր մենկ ծեռկ վեյծընինկկու հընու բադասխաննի գուդոնկ, մենկ ա̈դ էրգու նըբադագնունա̈լ հասնինկկու։ Ամա բազի ընկանա̈լ ղոլայ չա̈ բադասխանուշ, քոնի-օր մենկ գայնոնկ վախիլ բադասխան դըվուշ։ Գամա̈լ մենկ կուզինկ ավելի շադ բադասխան դըվուշ, ամա մեզի նոռսը հայծընինգու։ Ի՞նչպես գայնոնկ ա̈դ զորուտիննուն առաչը առնուլ։ Եբրայեցիներ նամագին նես, եպոր ապոստըլ Պավելը գասեր ընու մասին, ինչկան գարեվորին ժողովնին, դիռտմեց խրիստիաննուն սիդ դըվուշ իրար։ Մենկ վախիլ չինկ վեյծընուշ միր ծեռկը, ետե հասկըննոնկ, հընոր մեզի լըսողնուն գայնոն սիդ դալ միր հասարագ բադասխաննին, քոնի-օր ա̈դմունով մենկ գերեվծընինկ միր հավատկը։ Ամա ետե մեզի քիչ հայծընինգու, մենկ գայնոնկ ուրախնալ, հընոր միգա̈լնեկնա̈լ գայնոն բադասխաննի դալ (1 Պետ. 3։8)։ w23.04, 20 էջը, 1—3 աբզ.

Թակավորը օրենկմը պաց թողավ։ Եվրեյնին, վերեկնոր մոդիգ 70 դարի Վավիլոնին պլենինեյնը, գայնա̈յնը եդ էշտալ Իզրաիլ (Եզր. 1։2—4)։ Ա̈դ գայնա̈ր ընիլ սադա̈ Եգովըն։ Վավիլոնին ընտունվաձ չեր պաց թողուշ ընեց, վում-օր պլեն դոնեյնըգու (Ես. 14։4, 17)։ Ամա Վավիլոնը ուրիշ ղեգավարի ծեռկ օնցավ, վեյնոր աստավ, հընոր եվրեյնին գայնոն եդ էշտալ ուրինց հայրենիկը։ Ըմըն մեգ եվրեյին, հալա ընտանիկին կըլխընուն, բիդուեր որոշուշ, մընուշ Վավիլոնին, չա̈նա էշտուշ Իզրաիլ։ Ա̈դ որոշումը ընկանա̈լ ղոլայ չեր ընուշ։ Եվրեյնուն շադերը գայնա̈յնը դարիկով ըլլիլ հընու ընեց զորեր ա̈դմուն էրգըն ջոմպա էշտուշ։ Հընու, քոնի-օր եվրեյնուն շադերը ձընվաձեյնը Վավիլոն, ըներ Վավիլոնըն ղաիր ուրիշ դեղ աբռաձ չեյնը։ Ընեց հոմար Իզրաիլը, ա̈դ ուրինց բաբերուն խեղներ։ Հըմա̈լ վերմը եվրեյնին, գերեվնա տա̈, շադ հարուստցաձեյնը Վավիլոնին։ Ընդիա̈լ ընեց զորեր թողուշ ուրինց լավ դըները հընու լավ կոռձը հընու դեղափոխվուշ անձանոտ դեղ։ w23.05, 14 էջը, 1, 2 աբզ.

Աստըձուն Խոսկը դիռտմա̈գու մեզի տըմըշխի հընու մեխկընուգ ըլլուշ հընու սեր էրեվծընուշ։ Ղուկաս 21։19-ին գաստըվի. «Տըմըշխի ըլլուշնուդ խատեր տունկ խալըսեկկու ծիր գյանկը»։ Կողոսացիներ 3։12 դիռտմա̈գու մեզի. «Վիրա ըղեկ մեխկընուգ»։ 1 Թեսաղոնիկեցիներ 4։9, 10 մենկ գաշտոնկկու. «Աստվաձ ինկը սորվեծուցաձունի ծեզի հազ ընուշ իրար։ [...] Ամա մենկ դիռտմինկկու ծեզի, ախպըյդա̈կ, ա̈լ շադ հազ ընուշ իրար»։ Ա̈ս ալլայ խոսկերը կըրվաձեյնը ըն խրիստիաննուն, վերեկնոր գերեվծընեյնը, հընոր տըմըշխիին, մեխկընուգին հընու սեր ունին։ Չաշաձ ա̈դու, ընեց բիդուեր շարունագուշ էրեվծընուշ ա̈դ հադգուտիննին։ Նույննա̈լ մեզի բիդուա̈ ընուշ։ Ի՞նչը գայնա յառդում ընիլ։ Աշեցեկ, ինչպես ա̈դ իրեկ հադգուտիննին գերեվծընեյնը առաչի դարուն աբռող խրիստիաննին։ Ա̈դտի ետկը միտկ ա̈րեկ, ինչպես տունկ գայնա̈կ ա̈դ քուրեյդացմըն հընու ախպըյդացմըն օրինագ առնուլ։ Ա̈դմուն տունկ գայնա̈կ հասկըննալ բադռաստեկ տա̈ մեձ նեղուտինին։ Ա̈դ սըրա մեձ նեղուտինը նա̈յրըվաձըն առաչ տունկ սորվաձ գըլլեկ ինչպես օնծընուշ փոռցուտիննին հընու շարունագեկկու տըմըշխի ըլլուշ։ w23.07, 3 էջը, 4, 8 աբզ.

Նըշանագուտին չունի մենկ նըշոն տըրվաձ խրիստիանինինկ գամա̈լ ուրիշ օչխայնուն նեսընինկ, մեզի բիդուա̈ մընուշ «Սուրպ ջոմպուն» վըրըն (Հովհ. 10։16)։ Ա̈դ ջոմպըն գոսնի հոկեվոր ռային նեսըն հընու դոնա̈գու մեզի ըն օռտնուտիննուն, վերեկնոր ըլլելիկին պերողա̈ Աստըձուն Թակավորուտինը։ 1919 թըվըն միլլիոնիշի գըդռիջ, գընիգ հընու դըղա էլաձին սուդ հավատկին, Մեձ Վավիլոնին նեսըն, հընու գեշտոն «Սուրպ ջոմպով»։ Եգովըն յառդում գըներ, հընոր եվրեյնուն, վերեկնոր էլաձեյնը Վավիլոնըն, ջոմպուն ինչիգ խանգարեր հեչ (Ես. 57։14)։ Ի՞նչ գարելիա̈ ասուշ միր ժամանագի «Սուրպ ջոմպուն» մասին։ Մինչեվ 1919 թիվը, հարուրիշի դարի Եգովըն պոնեծըներգու Աստըձմըն վախ օննող վերմը դըղամաշտկացը, հընոր ըներ մակռին Մեձ Վավիլոնըն էլլուշի ջոմպըն։ (Համեմադեցեկ Եսայիա 40։3։) Ըներ հառզաձունեյնը ա̈դ ջոմպըն, հընոր մաշտիկը էլլին Մեձ Վավիլոնըն հընու մըդնուն հոկեվոր ռայը, ոյդեխ-օր շիդագ ծեվով ձառաինգու Եգովին։ w23.05, 15—16 էջը, 8, 9 աբզ.

Եգովըն կուզա̈, հընոր մենկ ձառաինկ ընու օխչուգ սըյդով հընու ուրախուտինով (2 Կորնթ. 9։7)։ Նըշանագա̈՞գու տա̈ ա̈դ, հընոր ետե մենկ հոկեվոր նըբադագնուս հասնուշի ցանգուտին չունինկ, մեզի ա̈մա̈ղ ընուշ բիդու չա̈։ Աշինկ Պավելին օրինագը։ Ըն աստավ. «Ես տաստիրագիմգու մարմինըս հընու գուտտոմ ընու» (1 Կորնթ. 9։25—27)։ Պավելը ստիբերգու ուրինը ընուշ ըն, ինչ-օր շիդագա̈, ըն ժամանագա̈լ, եպոր կուզեր ուրիշ դեսագ ընուշ։ Եգովին դուր կուկա̈՞ր տա̈ Պավելին ձառայուտինը։ Հա̈՛լբա̈տ։ Հընու Աստվաձ օռտնեց ընու ըղաձ ա̈մա̈ղնուն հոմար (2 Տիմոթ. 4։7, 8)։ Ինչպես գերեվծընա̈ Պավելին օրինագը, Եգովըն քեյֆ գըլլի, եպոր մենկ ա̈մա̈ղ գընինկ հասնուշ միր նըբադագին ըն սըրընա̈լ, եպոր ա̈դ ընուշի ցանգուտին չունինկ։ Բազի ձառայուտինին նես ըմուն կոռձմը գընինկ, վեյնոր մեզի ընկանա̈լ դուր կալ չի։ Եպոր Եգովըն ա̈դ դեսնուգու, ըն քեյֆ գըլլի, քոնի-օր մենկ գընինկ ա̈դ ընու հազ ընուշնուս հոմար։ Ինչպես-օր Եգովըն գոռտներ Պավելին, ըմունա̈լ ըն գոռտնա̈ միր ըղաձ ա̈մա̈ղնին (Սաղ. 126։5)։ Հընու եպոր մենկ դեսնունկ ընու օռտնուտիննին, ա̈լ շադ կուզինկ ա̈մա̈ղ ընուշ։ w23.05, 29 էջը, 9, 10 աբզ.

Ապոստըլ Պավելը ընեց, վեվ-օր խալըսվող չա̈ Եգովին օրը, համեմադեց քուն ըղաձ մաշտկացը հեդ։ Ըներ չիդին, ինչ գըլլի ընեց էդռաֆը հընու թարիֆ ընիլ չին, ինչպես գոսնի ժամանագը։ Ընդի ըներ չին դեսնուլ, ինչ գարեվոր դեպկեր գըլլին ա̈կընսվա օրը աշխըրին հընու ընեց դեյ ա̈դ նըշանագուտին չունի։ Ա̈կընս շադ մաշտիկը հոկեվոր քուն ըղաձին (Հռոմ. 11։8)։ Ըներ չին ուշադրուտին տառծընիլ ըն նըշոննուն վըրըն, վերեկնոր գերեվծընին, հընոր մենկ գաբռինկ «վեռչին օրերը» հընու մեձ նեղուտինը շադ մոդիգա̈ (2 Պետ. 3։3, 4)։ Ամա մենկ հասկըննոնկկու, հընոր մեզի գարեվորա̈ օրա̈-օր ավելի շադ ա̈մա̈ղ ընուշ հոկեվոր զայտուն գինուշի հոմար (1 Թեսաղ. 5։6)։ Ընդի մեզի բիդուա̈ հանգիստ մընուշ հընու խորգըն միտկ ընուշ, հընոր ա̈ս աշխըրին կոռձերուն նես խառըվինկ հեչ։ Մեզի գայնոն ստիբիլ, հընոր մեգին գամ միգա̈լին թարաֆը ըլլինկ պալիտիչեսկի գամա̈լ ուրիշ հառցերուն։ Հընու ինչկան Եգովին օրը մոդգընագու, ընկան ա̈դ ազդեցուտինը գուժեղնա։ Ամա մեզի բիդու չա̈ մըդորուշ, ինծոյ բադասխան դոնկ ա̈դմուն մաշտկացը։ Աստըձուն սուրպ ուժը յառդում գընա̈ մեզի հանգիստ մընուշ, խորգըն միտկ ընուշ հընու խելացի որոշումնի ընտունուշ (Ղուկաս 12։11, 12)։ w23.06, 9—10 էջը, 6, 7 աբզ.

Ի՞նչի մասին տունկ միտկը գընեկ, եպոր լըսեկկու Սամսոն օնունը։ Գերեվնա տա̈, տունկ հիշեկկու Աստըձուն ձառայողին, վեյնոր շադ ուժեղեր։ Հա, Սամսոնը սաի մեձ ուժ ուներ։ Ամա սըրըմը ըն սա̈ֆ որոշումմը ընտունեց, վերին հոմար շադ դանջանկ քաշեց։ Չաշաձ ա̈դու, Եգովըն Սամսոնին ուր հավադարիմ ձառըն հաշվերգու։ Ընդի Աստվաձ ըմուն ա̈րավ-օր Սամսոնին գյանկի բադմուտինը կըրվաձ ըլլի Աստվաձաշընչին նես, հընու մենկ գայնոնկ ընու օրինագըն օկուտ առնուլ։ Եգովըն Սամսոնին միչոցով ըղաձունի շադ հըրաշալի կոռձեր, հընոր յառդում ընա̈ ուր ազգին, Իզրաիլին։ Սամսոնին մեռաձըն հարուրիշի դարի ետկը Եգովըն դիռտմեց Պավելին, հընոր ըն Սամսոնին օնունը կըրա̈ ըն մաշտկացը շարկին, վերեկնոր ունեյնը ուժեղ հավատկ (Եբր. 11։32—34)։ Ըն ժամանագա̈լ, եպոր ընկանա̈լ ղոլայ չեր, Սամսոնը գիվընմիշ գըլլեր Եգովին վըրըն։ Մենկ գայնոնկ սորվիլ Սամսոնըն հընու ընու օրինագը գայնա մեզի յառդում ընիլ։ w23.09, 2 էջը, 1, 2 աբզ.

Հըմա̈լ մենկ գայնոնկ ավելի տըմ առնուգ ըլլիլ, ետե տայդգինկ Եգովին միր սիդը հընու բադմինկ, ինչի հոմար մըդորինկկու (1 Թեսաղ. 5։17)։ Բա̈լկիտ, հիմի մենկ ձոնդռը փոռցուտին օնծընիլ չինկ, ամա գարելիա̈ ինկեյս մեզի հայծընուշ. «Մոն կուկո՞մ տա̈ ես Եգովին յառդումը, եպոր հուսահադվաձիմ։ Գամա̈լ Աստըձմըն յառդում կուզի՞մ տա̈, եպոր չիդիմ, վեր որոշումը շիդագ գըլլի ընտունուշ»։ Սովեր ըլլեկնա ըմըն օրվոն զորուտիննին օնծընուշի հոմար աղոտուշ Եգովին, եպոր ձոնդռը փոռցուտինի հեդ ռաստ կա̈կ, տունկ ամբայման ընդի յառդում կուզեկ։ Մենկ համոզվաձ գըլլինկ, հընոր ըն կիդա̈, եպ հընու ինծոյ մեզի բիդուա̈ յառդում ընուշ (Սաղ. 27։1, 3)։ Հիմիգեց փոռցուտիննուն սըրըն տըմըշխի ըլլինկնա, ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի տըմ առնուշ մեձ նեղուտինին սըրըն (Հռոմ. 5։3)։ Օ՞րի գայնոնկ ա̈դմուն ասիլ։ Քուրեյդացմըն հընու ախպըյդացմըն շադերը ուրինց վըրըն զգացին, հընոր, եպոր ըներ մեգ փոռցուտինին նես տըմըշխի մընա̈յնըգու, հեդկըշի փոռցուտինը ընեց ա̈լ ղոլայ գըլլեր օնծընուշ։ Ա̈դ գուժեղծըներ ընեց հավատկը, հընոր Եգովըն ըմըն սըրա մոդիգա̈ հընու հազըրա̈ յառդում ընուշ։ Հավատկնա̈լ յառդում գըներ տըմըշխի ըլլուշ հեդկըշի փոռցուտիննուն սըրըն (Հակ. 1։2—4)։ w23.07, 3 էջը, 7, 8 աբզ.

Եգովին մազլում հընու մեխկընուգ ըլլուշը դիռտմինգու ընու խելացի ըլլուշ։ Օրինագ, Եգովըն էրեվծուց ուր մազլում ըլլուշը, եպոր կուզեր վերածընուշ ըն չար մաշտկացը, վերեկնոր գինա̈յնըգու Սադոմ քաղակին։ Հըրեշտագնուն միչոցով Եգովըն Լոտին աստավ, հընոր փախչի քա̈հերը։ Ամա Լոտը վախեց։ Ըն նա̈յրեց աղաչուշ Եգովին, հընոր ուր ընտանիկին հեդ փախչի Ցոառ։ Եգովըն ա̈դ բիջիգ քաղակնա̈լ կուզեր վերածընուշ։ Ըն գայնա̈ր ստիբիլ, հընոր Լոտը ուր աստաձին բես ընա̈։ Ամա ըն ա̈րավ Լոտին աստաձը հընու վերածուց հեչ Ցոառ քաղակը (Ծննդ. 19։18—22)։ Քոնիմը հարուր դարի ետկը Եգովըն էրեվծուց ուր մեխկընուգ ըլլուշը Նինեվիյա քաղակին աբռողնուն հանդեպ։ Ըն ղըրգեց Իոնին հայդարարուշ, հընոր ա̈դ քաղակը հընու ալլայ հուն գինող մաշտիկը վերածըվողըն։ Ամա Նինեվիյա աբռող մաշտիկը մեղա էգոն։ Ընու հոմար Եգովըն մեխկըցավ ընեց հընու վերածուց հեչ ա̈դ քաղակը (Հովնան 3։1, 10; 4։10, 11)։ w23.07, 21 էջը, 5 աբզ.

Ի՞նչ մենկ սորվինկկու Իոասին օրինագըն։ Ըն լըմոներգու ձառին, վերին քոկերը խորը չեյնը հընու վեյնոր, դայաղ տընեյդ հեչնա, կըյներ։ Իադային գարելիա̈ համեմադուշ դայաղի հեդ։ Եպոր ըն մեռավ հընու փես էլավ ատստուպնիչեստվըն, Իոասը «ընգավ»։ Ա̈դ լավ գերեվծընա̈, հընոր միր վախը Աստըձուն առաչ գախվաձ ըլլող չա̈ ընդի, ինչպես մեզի վերապերվինգու միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը գամա̈լ միր ընտանիկը։ Հոկեվոր ուժեղ մընուշի հոմար, բիդուա̈, հընոր ինկեյս ուժեղծընինկ միր հավադարիմ ըլլուշը հընու վախը Աստըձուն հանդեպ։ Ա̈դու հոմար պաց թողող չինկ Աստվաձաշունչ սորվուշը, խորը միտկ ընողընկ հընու աղոտողընկ (Եր 17։7, 8; Կող. 2։6, 7)։ Եգովըն մեզմըն միր ուժերըն ավել բեդ ընիլ չի։ Ընու մասին, ինչ ըն մեզմըն բեդ գընա̈ կըրվաձա̈ Ժողովող 12։13. «Վախ օննըցի իսկագան Աստըձմըն հընու ընու սորվեծուցաձին բես աբռա̈։ Ա̈դ ըմընա գարեվոյնա̈ մաշտուն գյանկին նես»։ Ետե մենկ Եգովին առաչ վախ ունինկ, գայնոնկ ըլլելիկ փոռցուտիննինա̈լ օնծընիլ հընու մընալ ընու հավադարիմ։ Ընչաղ հիչ ինչիգը չի գայնի քագիլ միր ընգերուտինը Եգովին հեդ։ w23.06, 19 էջը, 17—19 աբզ.

Ա̈ս համարը նա̈յրըվիգու իսմուն խոսկերով. «Ըն, վեվ-օր թակավորի ատոռին վըրըն նըստաձեր, աստավ» (Հայտն. 21։5ա)։ Հայտնություն կըրկին նես պերվիգու իրեկ դեպկ, եպոր Եգովըն ինկը խոսերգու, ոչ տա̈ մեգին միչոցով։ Հընու ա̈դ դեպկերուն մեգը կըրվաձա̈ Հայտնություն 21։5-ին։ Ստացվիգու, հընոր ա̈դ համոզվեծընող խոսկերը, ոչ տա̈ հըրեշտագը գասա̈ գամա̈լ սաղցաձ Իսուսը, ամա ինկը Եգովըն։ Ա̈դ ալլայ ավելի շադ համոզվեծընա̈գու մեզի, հընոր հավդոնկ հեդկըշի կըրվաձ խոսկերուն։ Օ՞րի գայնոնկ ա̈դպես ասիլ։ Ընու հոմար-օր Եգովըն «սուդ ասիլ չի» (Տիտոս 1։2)։ 5-րտ համարին սկիզբը համոզվեծընա̈գու մեզի, հընոր Հայտնություն 21։5-ին հընու 6-ին կըրվաձ խոսկերուն վըրըն գայնոնկ օխչուգ սըյդով գիվընմիշ ըլլիլ։ Եգովըն գասա̈. «Ըհըն, ես շինիմգու ալլայ ներ»։ Ըն լիզվով, վերով կըրվաձեր ա̈դ համարը, «ըհըն» խոսկը գայնա նըշանագիլ «աշա̈» գամ «լըսա̈»։ Ա̈դ խոսկը շադ անկամ կըրվաձա̈ Հայտնություն կըրկին նես։ Ա̈դտի ղաիր ուշադրուտին տառծուցեկ, Եգովըն աստավ. «Ես շինիմգու»։ Ըն աստավ հեչ. «Ես շինողըմ»։ Եգովըն ըլլելիկ փոպոխուտիննուն մասին ըմուն գասա̈, կիդիս տա̈ ըներ ա̈կընս գադարվինգու։ Ա̈դ նըշանագա̈գու, հընոր ըն հիչ շիպա̈լըմիշ ըլլիլ չի, հընոր ընու խոսկ դըվաձը գադարվողա̈ (Ես. 46։10)։ w23.11, 3—4 էջը, 7, 8 աբզ.

Պյոտըռին թուլ թարաֆնին բազի տուս գուդա̈յնը։ Ըհըն քոնիմը օրինագ։ Եպոր Իսուսը աստավ, հընոր ուրինը դանջին բիդի հընու սպոննողըն, հընոր էլլին Աստվաձաշընչին պռառոչեստվընին, Պյոտըռը աստավ ընու, հընոր ա̈դ ըլլող չա̈ (Մարկ. 8։31—33)։ Պյոտըռը հընու միգա̈լ ապոստըլնին շադ սըրա վիջվեյնըգու տա̈, վեվա̈ ընեցմըն ըմընա պայսը (Մարկ. 9։33, 34)։ Եպոր էգոն Իսուսին պըռնուշ, Պյոտըռը հառցագվեցավ մաշտումը վըրըն հընու թուրով գըդռեց ընու օնգոջը (Հովհ. 18։10)։ Նույն կիշերը Պյոտըռը վախեց հընու իրեկ բոյ աստավ-օր ջոնչիլ չի Իսուսին, չաշաձ-օր Իսուսը ընու մոդիգ ընգեյներ (Մարկ. 14։66—72)։ Ա̈դտի ետկը Պյոտըռը փիս գինա̈ վա̈յուշ նա̈յրեց։ Ամա Իսուսը ուր աշագեռտըն ումուդը գըդռեց հեչ։ Ըն կիդեր, հընոր Պյոտըռը ընու հազ գընա̈ հընու հընարավորուտին դըվավ ա̈դ էրեվծընուշ։ Սաղցաձըն ետկը Իսուսը ռաստ էգավ Պյոտըռին հեդ հընու աստավ ընու. «Աշա̈ իմ օչխայնուս տին»։ Հընու Պյոտըռը հազըրեր ընուշ Իսուսին աստաձը (Հովհ. 21։15—17)։ Պյոտըռը ըն աշագեռտնուն նեսներ, վում-օր Աստվաձ առաչինը սուրպ ուժով նըշոն տըրավ Եռուսալիմ քաղակին Պյատիդեսյատնիցին սըրըն։ w23.09, 22 էջը, 6, 7 աբզ.

Պյոտըռը աստավ իրիցնուն. «Հովվեցեկ Աստըձուն միլլա̈տը» (1 Պետ. 5։1—4)։ Թանգագին իրից, մենկ կիդինկ, հընոր տուն հազ գընիս քուրեյդացը հընու ախպըյդացը հընու կուզիս ընեց յառդում ընուշ։ Ամա բազի քեզի գայնա թըվալ տա̈, տուն չիս գայնի ա̈դ ընիլ, քոնի-օր շադ կոռձ ունիս հընու նաչարիսկու։ Ա̈դպեսա̈նա ի՞նչ գայնաս ընիլ։ Տայդգա̈ քու սիդըդ Եգովին։ Պյոտըռը կըրեց. «Ըն, վեվ-օր ձառաա̈գու միգա̈լնացը, ձառայողա̈ գիվընմիշ ըլլելով ըն ուժին, վեյնոր Աստվաձ գուդա» (1 Պետ. 4։11)։ Վերմը բելընին, վերեկնուն հեդ ռաստ կուկոն միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը գայնոն որոշվիլ մեգ տա̈ ներ աշխըրին։ Ամա հիշա̈, հընոր «կըլխավոր չոբնողը»՝ ա̈դ Իսուս Խրիստոսնա̈։ Ըն գայնա ընեց հոմար ընիլ ըն, ինչ-օր տուն չիս գայնի ընիլ։ Վերմը պոն ըն հիմի գընա̈, վերմը պոնա̈լ ըլլելիկին ընողա̈։ Ալլայ, ինչ-օր Աստվաձ իրիցներըն բեդ գընա̈՝ ա̈դ հազ ընուշ ախպըյդացը, միտկ ընուշ ընեց մասին հընու լավ օրինագ ըլլուշ ընեց հոմար։ w23.09, 29—30 էջը, 13, 14 աբզ.

Մեզի բիդուա̈ հեռու գինուշ ա̈ս աշխարին մաշտկացը միտկ ընուշի ծեվըն։ Ետե մենկ նա̈յրինկ միտկ ընուշ ա̈ս աշխարին աբռող մաշտկացը բես, գոմաց-գոմաց մոռնոնկկու Եգովին հընու ընու օրենկնուն մասին (1 Կորնթ. 3։19)։ «Ա̈ս աշխարին իմաստուտինը» շադ սըրա դիռտմա̈գու մաշտկացը, հընոր լըսին հեչ Աստըձուն։ Պեռգամ հընու Ֆիատիրա քաղակնուն աբռող վերմը խրիստիաննին ընգոն անշընորկ գյանկով աբռող մաշտկացը ազդեցուտինին դագ։ Ա̈դ մաշտիկը ձառաեյնըգու իդըլնուն։ Իսուսը ա̈դ քաղակնուն ըլլող էրգու ժողովնուն քա̈սա̈ խըրադմը դըվավ, քոնի-օր ըներ սեկսին հեդ գաբվաձ մեխկեր գընեյնը (Հայտն. 2։14, 20)։ Ա̈կընս մենկա̈լ ըմըն թարաֆա̈ լըսինկկու սա̈ֆ մըտկեր։ Միր ընտանիկըն մեգը հընու միր ձանոտնին գայնոն ըմուն խոսկեր ասիլ, վերեկնոր դիռտմինգու մեզի, հընոր լըսինկ հեչ միր խիղջը հընու սըխալ պոմը ընինկ։ Օրինագ, ըներ գայնոն ասիլ, հընոր փիս պոն չիկա, եպոր սըյդիդ ուզաձը գընիս գամա̈լ ասիլ տա̈ Աստվաձաշընչին օրենկնին հինցաձին։ Ամա բազի մենկ գայնոնկ միտկ ընիլ, հընոր Եգովին դըվաձ այչեվուտինը քիչա̈։ Ընդի միր մոդ գայնա ցանգուտին առաչ կալ Աստվաձաշընչին «կըրվաձըն տուս» էլլուշ (1 Կորնթ. 4։6)։ w23.07, 16 էջը, 10, 11 աբզ.

Մարիին Իսուսին մորը, բիդուեր Եգովին յառդումը, հընոր գադարա̈ ընու գամկը։ Գավրիիլ հըրեշտագը աստավ Մարիին, հընոր ըն դըղու մընողա̈, չաշաձ-օր հայս ըղաձ չա̈։ Մարիըն հիսկիտ դըղա մեձըծուցաձ չուներ հընու ընու բիդվընողեր աշուշ ըն մոնչուն տին, վեյնոր ըլլողեր Մեսսիյա։ Հըմա̈լ ընու բիդուեր խոսուշ ուր նըշոնլիին, Իոսիֆին հեդ։ Ա̈դ ընկանա̈լ ղոլայ չեր, քոնի-օր ընու բիդուեր պածադռուշ, ինչպես ըն դըղու մընցաձա̈, չաշաձ ընու-օր հիչ ուվեկու հեդ բարգաձ չա̈ (Ղուկաս 1։26—33)։ Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Մարիին ուժեղ ըլլուշ։ Ըն յառդում կուզեր միգա̈լնացմըն։ Օրինագ, ըն աստավ Գավրիիլին, հընոր ավելի շադ բադմա̈ ըն կոռձին մասին, վեյնոր ընու բիդուա̈ ընուշ (Ղուկաս 1։34)։ Շադ չոնցաձ Մարիըն կընաց ուր խըսումին Ելիզավետին մոդ ըն «քաղակը, վեյնոր կըդնըվերգու Իուդեյսկի սըռտերուն վըրըն»։ Ելիզավետըն մա̈տեց Մարիին հընու Աստըձուն սուրպ ուժը դիռտմեց ընու ասուշ պռառոչեստվըմը Մարիին մոնչուն մասին, վեյնոր ձընվողեր (Ղուկաս 1։39—45)։ Մարիըն աստավ, հընոր Եգովըն «ուր ծեռկով մեձ կոռձեր ա̈րավ» (Ղուկաս 1։46—51)։ Գավրիիլին հընու Ելիզավետին միչոցով Եգովըն ուժեղծուց Մարիին։ w23.10, 14—15 էջը, 10—12 աբզ.

144 000 նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին ձառայողըն Իսուսին հեդ երգընկին, ինչպես դերա (Հայտն. 14։1)։ Եպոր ըներ դահա խողուն վըրընին, Աստվաձ նըշոն տընա̈գու ընեց ուր սուրպ ուժով հընու ըներ Եգովին դըղա̈կը տառնոնգու։ Սուրպ պալատկին դեղը նըշանագա̈գու ըն մոդիգ հարաբերուտիննին, վերեկնոր ունին Եգովըն հընու նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին (Հռոմ. 8։15—17)։ Սուրպընա̈լ սուրպ դեղը նըշանագա̈գու երգինկը, ոյդեխ գաբռի Եգովըն։ «Զանավեսը», վեյնոր փագերգու Սուրպընա̈լ սուրպ դեղը Սուրպ դեղըն, նըշանագա̈գու Իսուսին ֆիզիչեսկի մարմինը։ Եպոր ըն դահա գաբռեր խողուն վըրըն, ըն չեր գայնի էլլիլ երգինկը։ Ամա եպոր Իսուսը ղուրբոն պերավ ուր մարմինը մաշտկացը հոմար, ըն երգինկը էլավ հընու ջոմպա պացավ ալլայ նըշոն տըրվաձ խրիստիաննուն հոմար, հընոր ըներա̈լ աբռին երգընկին։ Երգընկին աբռուշի հոմար, ընեց բիդուա̈ թողուշ ուրինց ֆիզիչեսկի մարմինը (Եբր. 10։19, 20; 1 Կորնթ. 15։50)։ w23.10, 28 էջը, 13 աբզ.

Եպոր եֆրեմլյաննին նա̈յրեցին մեղադռուշ Գեդեոնին, ըն ընեց փապուգ բադասխանեց (Դատ. 8։1—3)։ Գեդեոնին հեռսը էլավ հեչ։ Ըն ուրինը մազլում բա̈հեց, լըսեց ընեց աստաձը հընու հանգիստծուց ընեց։ Խելացի իրիցնին Գեդեոնըն օրինագ գառնուն։ Ըներ ուշադիրմը լըսինգու, եպոր ընեց ըղաձ կոռձերուն նես մահանա մոն կուկոն հընու փապուգ բադասխանինգու (Հակ. 3։13)։ Ա̈դպես ըներ յառդում գընին, հընոր ժողովին նես խաղաղուտին ըլլի։ Եպոր Գեդեոնին կուզեյնը փառկ դըվուշ մադիանիտյաննուն հախտուշին հոմար, ըն ալլայ ուշադրուտինը տառծուց Եգովին վըրըն (Դատ. 8։22, 23)։ Ի՞նծոյ իրիցնին գայնոն օրինագ առնուլ Գեդեոնըն։ Եպոր ընեց մոդ ինչիմը լավ ստացվիգու, ընեց բիդուա̈ ա̈դու հոմար փառկ դըվուշ Եգովին (1 Կորնթ. 4։6, 7)։ Օրինագ, մեգը գայնա մա̈տիլ իրիցին, ընու հոմար-օր ըն լավ սորվեծընա̈գու միգա̈լնացը։ Ա̈դմուն սըրըն իրիցը գայնա մաշտուն ուշադրուտինը տառծընիլ ընու վըրըն, հընոր մենկ ալլայկըս սորվինկկու Աստըձուն Խոսկըն հընու մեզի յառդում գընա̈ Եգովին գազմագերպուտինը։ Բազի իրիցնուն լավ գըլլի միտկ ընուշ, ուրինց վըրըն չապըն ավել ուշադրուտին տառծընիլ չինա։ w23.06, 4 էջը, 7, 8 աբզ.

Ետե մենկ միր աղոտկնուն բադասխանը առնուլ չինկ, գայնոնկ ինկեյս մեզի հառցմը դալ. «Իսկաբես գարեվո՞րա̈ տա̈ ըն, ինչին մասին ես գաղոտիմ»։ Շադ անկամ մեզի թըվագու տա̈ մենկ կիդինկ, ինչը միր հոմար լավա̈։ Ամա Եգովըն ավելի լավ կիդա̈, ինչ դեսագ բիդուա̈ բադասխանուշ միր աղոտկին։ Վերմը միր աղոտկնին գայնոն ընու գամկին հագառագ ըլլիլ (1 Հովհ. 5։14)։ Օրինագ բատկերածուցեկ, հընոր ձընողնին գաղաչին Եգովին, հընոր ըն ըմուն ընա̈-օր ուրինց դըղըն մընա ջիշտուտինին նես։ Կիդիս տա̈ ա̈դ վադ խընտրանկ չա̈։ Ամա Եգովըն հիչ մեգին չի ստիբիլ, հընոր ձառաին ընու։ Ըն կուզա̈, հընոր մենկ ալլայկըս, դըղա̈կնա̈լ, ձառաինկ ընու միր ուզուշով (2 Օրենք 10։12, 13; 30։19, 20)։ Ընդի ձընողնուն լավ գըլլի աղոտուշ Եգովին, հընոր ըն յառդում ընա̈ հասծընուշ ջիշտուտինը ուրինց դըղուն սիդը։ Ա̈դմուն ըներ գայնոն յառդում ընիլ ուրինց ախչկոնը գամ մոնչուն հազ ընուշ Եգովին հընու տառնուշ ընու ընգերը (Առակ. 22։6; Եփես. 6։4)։ w23.11, 21 էջը, 5 աբզ.; 23 էջը, 12 աբզ.

Օ՞րի սիդ դըվուշը՝ ա̈դ միր սերը էրեվծընուշի լավ ծեվմընա̈։ Աստվաձաշունչը պածադռող մեգ կըրկիմը նես գաստըվի, հընոր «սիդ դըվուշ» խոսկը նըշանագա̈գու ըլլուշ ընու յոնը, վեվ-օր գոնծընա̈ ձոնդռը փոռցուտին։ Ստացվիգու, հընոր եպոր մենկ սիդ գուդոնկ ընու, վեվ ուրինը վադ գըզգա, մենկ յառդում գընինկ ընու սըրըմընա̈լ ուժ առնուշ հընու շարունագուշ հավադարիմ ձառայուշ Աստըձուն։ Ըմըն սըրա սիդ դոնկնա միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը, եպոր ըներ ա̈դու գարիկը ունին, մենկ գերեվծընինկ, հընոր հազ գընինկ ընեց (2 Կորնթ. 7։6, 7, 13)։ Սիդ դըվուշը գաբ ունի մեխկընուգ ըլլուշին հեդ։ Մեխկընուգ մաշտը ա̈մա̈ղ գընա̈ սիդ դըվուշ միգա̈լնացը, հընոր ընեց ցավը թետեվծընա̈։ Այսինկըն մեմը մենկ մեխկընոնկկու, ընչաղ սիդ գուդոնկ։ Ա̈դ դեսըվիգու Եգովին օրինագըն։ Աստվաձաշընչին նես գաստըվի, հընոր ըն «ուրիշին ցավը հասկըննող Հա̈րա̈ հընու ըմըն դեսագ ըրահատուտին դըվող Աստվաձա̈» (2 Կորնթ. 1։3)։ w23.11, 9—10 էջը, 8—10 աբզ.

Ալլայ խրիստիաննին ըմունա̈լ ըմուն ռաստ էգողըն դանջանկնուն հեդ։ Աշինկ Պավելին օրինագը։ Ըն աստավ Ֆեսսալոնիկա գինող ախպըյդացը. «Եպոր ծիր հեդնեյկը, մենկ խոշ քոնիմը բոյ գասայկը, հընոր զորուտիննի օննողընկ, հընու տունկ կիդեկ, հընոր ա̈դմունա̈լ ըղավ» (1 Թեսաղ. 3։4)։ Կարինֆ գինող խրիստիաննունա̈լ ըն կըրեց. «Միր դըրուտինը ընկան զորեր, հընոր մենկ ինկեյս չեյկը գայնի ա̈դ ալլայ օնծընիլ։ Հընու մենկ չիդայկը, սաղ մընողընկ, տա̈ չա̈» (2 Կորնթ. 1։8; 11։23—27)։ Աստըձուն ձառայողը ուր գյանկին դարպեր զորուտիննի գոնծընա̈ (2 Տիմոթ. 3։12)։ Բա̈լկիտ, ծիր ընգեյդա̈կը հընու խըսումնին նա̈յրեցին խընդո՞ւշ ծիր վըրըն գամա̈՞լ ըներ ծիր հեդ գոբիդ հընու հեռսլի վերապերվեծոն։ Յաա̈լ, քոնի-օր տունկ չեկ ուզիլ հիչ ուվեկու խապուշ, պոնաձ դեղո՞նդ զորուտիննի փես էլոն (Եբր. 13։18)։ Գամա̈՞լ տունկ գըզգա̈կ, հընոր ըն բեդուտինը, ոյդեխ-օր գաբռեկ, հազլըմիշ չի ըլլիլ, հընոր տունկ բադմեկկու միգա̈լնացը ծիր ումուդին մասին։ Ինչ զորուտինա̈լ օնծընինկ հեչ, Պավելին աստաձին բես, մեզի բիդուա̈ ուրախնուշ։ w23.12, 10—11 էջը, 9, 10 աբզ.

Իակըվը շադ զորուտիննի ուներ։ Ընու էրգու դըղա̈կը Սիմեոնը հընու Լեվիյը, անբադվեցին Իակըվին ընտանիկը հընու Եգովին օնունը։ Հըմա̈լ Իակըվին գընիգը, Ռախիլը մեռավ, եպոր եգռորտ դըղըն գոննա̈ր։ Ա̈դտի ղաիր, օնոտուտինին բատճառով, դարեց ըլլող Իակըվին բիդվըցավ Եգիպետ քոչուշ (Ծննդ. 35։16—19; 37։28; 45։9—11, 28)։ Չաշաձ ա̈դու, Իակըվը վազ օսնիլ չեր հավդուշ Եգովին հընու ընու խոսկ դըվաձին։ Եգովընա̈լ գերեվծըներ, հընոր ըն Իակըվին հեդնա̈։ Օրինագ, Եգովըն գոռտներ Իակըվին հընու շադըծըներգու ընու օննըցաձը։ Գերեվնա տա̈, Իակըվը շա՛դ շընորագալեր Եգովին, եպոր ռաստ էգավ Իոսիֆին հեդ, վում-օր ըն էպպեյ դարի մեռաձ հաշվերգու։ Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Իակըվին բադվով օնծընուշ ալլայ ա̈դ փոռցուտիննին։ Եգովին հեդ մոդիգ ընգերուտինը (Ծննդ. 30։43; 32։9, 10; 46։28—30)։ Մենկա̈լ թոնգ հաշվինկնա Եգովին հեդ մոդիգ ընգերուտինը, գայնոնկ օնծընիլ ըմըն դեսագ փոռցուտիննին։ w23.04, 15 էջը, 6, 7 աբզ.

23-րտ Սաղմոսը՝ ա̈դ երկա̈, ոյդեխ մենկ ըմըն մեգ դողին դեսնունկկու, հընոր Դավիդը համոզվաձեր-օր Եգովըն ընու հազ գընա̈ հընու յառդում գընա̈։ Ըն կըրա̈գու, ինչ մոդիգ հարաբերուտին ուներ Աստըձուն հեդ հընու գասա̈. «Եգովընա̈ ինձի Չոբնողը»։ Դավիդը թողերգու Եգովին էրեվծընուշ, վեր ջոմպով ընու բիդուա̈ էշտուշ, ընու հոմար-օր գիվընմիշ գըլլեր ընու վըրըն։ Եպոր Աստըձուն ուզաձին բես գըներ, ըն ուրինը բաշտպանվաձ գըզգա̈ր։ Դավիդը կիդեր, հընոր օխչուգ ուր գյանկին դեսնողա̈ Եգովին սերը։ Օ՞րի ըն ա̈դու նես համոզվաձեր։ Դավիդը դեսներգու, հընոր Եգովըն յառդում գընա̈ ընու հընու ըմըն օր գուդա ալլայ, ինչի գարիկը ըն ուներ։ Ըն կիդեր, հընոր ըներ Եգովին հեդ ընգերին հընու կիդեր-օր ուր գյանկով գուրախծընա̈ Աստըձուն սիդը։ Ընդի ըն համոզվաձեր, հընոր ինչա̈լ ըլլի, Եգովըն վազ օսնիլ չի միտկ ընուշ ընու մասին։ Դավիդը համոզվաձեր, հընոր Եգովըն հազ գընա̈ ընու։ Ա̈դ յառդում գըներ Դավիդին ուր վախերուն առաչը առնուշ։ Ընդի ըն բախտավերեր հընու ուրախեր ընով, ինչ-օր ուներ (Սաղ. 16։11)։ w24.01, 29 էջը, 12, 13 աբզ.

Եպոր Եգռորտ համաշխարաին գըռիվը բաշ ըղավ, շադ բեդուտիննուն աբռող Եգովին մասին բադմողնին գայցին ազադ գինա̈ քարոզիլ։ Ա̈դու խատեր շադերը իմացին Եգովին մասին հընու հիմի օխչուգ խողուն վըրըն քարոզվիգու Աստըձուն Թակավորուտինին մասին պարի խաբարը։ Ա̈կընս Ղեգավարող խումպին ձառայող ախպըյդա̈կը շարունագինգու ընտունուշ Խրիստոսին դըվաձ այչեվուտինը։ Ըներ կուզին այչեվուտին դըվուշ ախպըյդացը Եգովին հընու Իսուսին ուզաձին բես։ Ռայոննի վըրագածու ձառայող ախպըյդա̈կը հընու ալլայ ժողովնուն ձառայող իրիցնին այչեվուտին գուդոն ժողովնուն։ Նըշոն տըրվաձ իրիցնին հընու, գարելիա̈ ասուշ-օր ալլայ իրիցնին, Խրիստոսին «աչիգ ծեռկինին» (Հայտն. 2։1)։ Հա̈լբա̈տ, ա̈դ ախպըյդա̈կը մեխկ օննող մաշտին հընու բազի սըխալվինգու։ Մաիսեյը, Իսուս Նավինը հընու ապոստըլնինա̈լ բազի սըխալվեյնըգու (Թվեր 20։12; Հեսու 9։14, 15; Հռոմ. 3։23)։ Ամա չաշաձ ա̈դու, Խրիստոսը այչեվուտին գուդա հավադարիմ ձառին հընու իրիցնուն միչոցով։ Հընու ըն ա̈դ ընողա̈ միր օրեյնա̈լ։ Ընդի մենկ ունինկ ալլայ բատճառնին ընտունուշ ըն այչեվուտինը, վեյնոր Խրիստոսը գուդա մեզի ախպըյդացը միչոցով։ w24.02, 23—24 էջը, 13, 14 աբզ.

Միր խոսկերըն էրեվնանա, հընոր մենկ շընորագալինկ հընու հազ գընինկ Եգովին, ա̈դ գուրախծընա̈ ընու։ Եպոր քարոզինկկու, հիշինկկու, հընոր միր ըմընա գարեվոր նըբադագնա̈՝ յառդում ընուշ մաշտկացը մոդգընուշ Եգովին։ Մենկ հազ գընինկ Աստըձուն հընու կուզինկ-օր մաշտիկա̈լ միր բես վերապերվին ընու (Հակ. 4։8)։ Մեզի դուր կուկա էրեվծընուշ մաշտկացը, ինչ Աստվաձաշընչին նես գաստըվի Եգովին մասին։ Ըն գերեվծընա̈ Աստըձուն սերը, առտարուտինը, իմաստուտինը, ուժը հընու միգա̈լ հըրաշալի հադգուտիննին։ Հըմա̈լ մենկ փառկ գուդոնկ Եգովին հընու գուրախծընինկ ընու սիդը, եպոր ա̈մա̈ղ գընինկ միր ըմըն օրվոն գյանկին նես ընդի օրինագ առնուշ։ Ա̈դու խատեր միգա̈լնեկը գայնոն դեսնուլ, հընոր մենկ դարպերվինկկու ա̈ս աշխըրին մաշտկացմըն հընու, բա̈լկիտ, ըներ կուզին իմընուշ օրի ա̈դ ա̈դմունա̈ (Մատթ. 5։14—16)։ Ա̈դ հընարավորուտին գուդա մեզի խոսուշ միր հավատկին մասին։ Բա̈լկիտ, լըսելով մեզի, պաց սիդ օննող մաշտիկնա̈լ կուզին Աստըձուն ընգերը ըլլուշ։ Եպոր միր ձառայուտինով հընու բա̈յֆացկով փառկ գուդոնկ Եգովին, մենկ գուրախծընինկ ընու սիդը (1 Տիմոթ. 2։3, 4)։ w24.02, 10 էջը, 7 աբզ.

Հոկեվոր ուժեղ տառնուշի հոմար քեզի բիդուա̈ դարպեր կոռձեր ընուշի փոռց օննուշ։ Ա̈դ փոռցը քեզի յառդում գընա̈ ժողովին կոռձերը ընուշ, կըդնուշ ըմուն աշխադանկմը, վերը յառդում գընա̈ քու հընու քու ընտանիկիդ գարիկնուն տին աշուշ, հըմա̈լ լավ հարաբերուտին օննուշ միգա̈լնացը հեդ։ Օրինագ, սորվա̈ լավ գաշտուշ հընու կըրուշ։ Աստվաձաշընչին գաստըվի, հընոր մաշտը, վեյնոր ըմըն օր գաշտագու Աստըձուն Խոսկը հընու խորգըն միտկը գընա̈, բախտավեր գըլլի հընու հաջողուտին գոննա (Սաղ. 1։1—3)։ Ետե տուն ըմըն օր գաշտասկու Աստվաձաշունչը, ա̈դ յառդում գընա̈ քեզի օննուշ Եգովին միտկ ընուշի ծեվը։ Ընչաղ, որոշում ընտունուշի սըրա, տուն հաշվի գառնուս Աստվաձաշընչին պրինցիպնին, ոչ տա̈ քու միտկ ընուշի ծեվըդ (Առակ. 1։3, 4)։ Քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը գարիկ ունին, հընոր ընեց սորվեծընին հընու խըրադ դոն։ Ամա ետե տուն կիդիս լավ գաշտուշ հընու կըրուշ, քու լավ բադռաստաձ բադասխաններովըդ հընու ջառերովըդ, վերեկնոր գասիս ժողովին, գայնաս ուժեղծընիլ միգա̈լնացը հավատկը։ Ա̈դտի ղաիր, տուն գայնաս կըրիլ մըտկերը, վերեկնոր գայնոն ուժեղծընիլ ինչպես քու, ըմունա̈լ միգա̈լնացը հավատկը։ w23.12, 26—27 էջը, 9—11 աբզ.

Եպոր վախեկկու, միտկ ա̈րեկ ընու մասին, ինչ Եգովըն ընողա̈ ըլլելիկին։ Բատկերածուցեկ, ինչ հըրաշալի ըլլողա̈ գյանկը ներ աշխըրին, ոյդեխ-օր ըլլող չա̈ Սադոնըն։ 2014 թըվի րեգիանալնի կանգռեսին էրեվծուցին, ինչպես հա̈րը միտկը գըներ ուր ընտանիկին հեդ ինչ դեսագ գայնոն ըլլիլ 2 Տիմոթեոս 3։1—5 խոսկերը, ետե ընեց նես կըրվաձ ըլլի ռային մասին. «Ներ աշխըրին ըլլողըն շադ ուրախ ժամանագնի։ Մաշտիկ ըլլողըն ուրիշին մասին միտկ ընող, հոկեվորը հազ ընող, համեստ, մազլում, Աստըձուն փառկ պերող, ձընողնուն լըսող, շընորագալ, հավադարիմ, ուրիշնուն հազ ընող, ուրիշնուն հեդ ույմիշ էգող, ուրիշնուն մասին լավը խոսող, ուրինց զաֆտ ընող, փապուգ, պարիուտինը հազ ընող, ըմուն մաշտ, վում վըրըն գարելիա̈ գիվընմիշ ըլլուշ, ուրը չըբընդող, ուրինը ցաձը բա̈հող, Աստըձուն հազ ընող, ընու հավադարիմ ըլլող հընու ընու ուզաձը ընող։ Ընգերուտին ա̈րա̈ ա̈դմուն մաշտկացը հեդ»։ Տունկա̈լ ծիր ընտանիկին հընու ընգեյդացը հեդ միտկը գընե՞կ տա̈ ընու մասին, ինչ դեսագ ըլլողա̈ գյանկը ներ աշխըրին։ w24.01, 6 էջը, 13, 14 աբզ.

Մենկ համոզվաձինկ, հընոր Եգովըն հավնիգու ուր միլլա̈տին։ Աստվաձաշընչին նես գաստըվի. «Եգովըն գուրախնա, աշելով ուր միլլա̈տին վըրըն» (Սաղ. 149։4)։ Ամա բազի մեգը գայնա միտկ ընիլ. «Եգովըն ինձիա̈լ հավնի՞գու տա̈»։ Աստվաձաշընչին գաստըվի շադ մաշտկացը մասին, վերեկնոր հավադարիմ ձառաեյնըգու Եգովին, ամա չաշաձ ա̈դու, ըներա̈լ ուրինց ա̈դմուն հառցեր գուդա̈յնը (1 Սամ. 1։6—10; Հոբ 29։2, 4; Սաղ. 51։11)։ Ամա չաշաձ ա̈դու Աստվաձաշընչին նեսըն բառզ գինա̈ դեսնունկկու, հընոր մեխկ օննող մաշտիկը գայնոն դուր կալ Եգովին։ Ի՞նչ ա̈դու դեյ բիդուա̈ ընուշ։ Բիդուա̈ հավատկ էրեվծընուշ Իսուս Խրիստոսին հանդեպ հընու գընկըվուշ (Հովհ. 3։16)։ Ա̈դ գերեվծընա̈, հընոր մենկ մեղա էգաձինկ միր մեխկերուն հոմար հընու խոսկ դըվաձունինկ Աստըձուն ընուշ ընու գամկը (Գործ. 2։38; 3։19)։ Եգովըն շադ գուրախնա, եպոր դեսնուգու, հընոր մենկ գընինկ ա̈դ քա̈լկերը ընու հեդ ընգերուտին ընուշի հոմար։ Ետե մենկ գաբռինկ ըմուն, ինչպես խոսկ դըվակ Եգովին, եպոր պաշխեցակ ընու միր գյանկը, մենկ ընու դուր կուկոնկ հընու ըն հաշվա̈գու մեզի ուր ընգերը (Սաղ. 25։14)։ w24.03, 26 էջը, 1, 2 աբզ.

Մենկա̈լ գայնոնկ Իսուսին աշագեռտներըն օրինագ առնուլ, եպոր շարունագինկկու քարոզուշ ըն բեդուտիննուն, ոյդեխ-օր միր կոռձը փագա̈։ Գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր Եգովըն յառդում գընա̈ մեզի քարոզուշի կոռձը առաչ դոնուշ։ Ընդի աղոտեցեկ ընու քաջուտինի հընու իմաստուտինի մասին։ Ա̈դտի ավել աղաչեցեկ Եգովին, հընոր ըն յառդում ընա̈ ծեզի օնծընուշ զորուտիննին։ Մեզմըն շադերը ունին ֆիզիչեսկի գամա̈լ էմացիանալնի հիվընդուտին։ Մեգը գայնա դըխրիլ ընու հոմար-օր գոյսուցաձունի ուր մոդիգին։ Միգա̈լնեկը զորուտին ունին ընտանիկին նես։ Գոն ըներ, վում էդվոնցը ընգաձին ուրինց հավատկին հոմար։ Վերմընա̈լ ուրիշ զորուտիննի գոնծընին։ Ա̈դտի ավել միր գյանկը զոյծընինգու բընուտինին թարաֆըն էգաձ կադընին, սա̈լլա̈տնին հընու գըռիվնին։ Տայդգեցեկ ծիր սիդը Եգովին։ Ինչպես-օր ծիր մոդիգ ընգերեչը, ըմունա̈լ Եգովին բադմեցեկ ծիր դըրուտինին մասին։ Համոզվաձ ըղեկ, հընոր Եգովըն «յառդում գընա̈» ծեզի (Սաղ. 37։3, 5)։ Ետե մենկ վիրա գաղոտինկ, ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի նեղուտիննուն սըրըն տըմըշխի ըլլուշ (Հռոմ. 12։12)։ Եգովըն կիդա̈, ինչ զորուտիննի գոնծընին ուր ձառայողնին։ Աստվաձաշընչին գաստըվի, հընոր ըն «լըսա̈գու, եպոր ըներ յառդումի կոռոնգու» (Սաղ. 145։18, 19)։ w23.05, 5—6 էջը, 12—15 աբզ.

Գարեվոր որոշում ընուշըն առաչ բիդուա̈ «հասկըննուշ, վեյնա̈ Եգովին գամկը» հընու աբռուշ ընու ուզաձին բես (Եփես. 5։17)։ Ի՞նծոյ իմընոնկ, ինչ կուզա̈ Աստվաձ։ Բիդուա̈ կըդնուշ Աստվաձաշընչին նեսըն ըն պրինցիպնին, վերեկնոր վերապերվինգու միր դըրուտինին։ Հընու ըներ պոնեծընինկնա, գերեվնա տա̈, հաջողուտին գոննոնկ։ Միր դուշմոնը Սադոնըն կուզա̈-օր մենկ ընկան խըրինկ ա̈ս աշխըրին կոռձերուն նես, հընոր Աստըձուն հոմար ժամանագ մընա հեչ (1 Հովհ. 5։19)։ Խրիստիանինը գայնա միտկ ընիլ, հընոր փարըն, ուսումը հընու լավ աշխադանկը Եգովին ձառայուշըն գարեվորին։ Ա̈դ գերեվծընա̈, հընոր ընու վըրըն ազդաձունի ա̈ս աշխըրին միտկ ընուշի ծեվը։ Հա̈լբա̈տ-օր, փարին հընու ուսումին նես փիս պոն չիկա։ Ամա չի գարելի տընուշ ըներ միր գյանկին առաչին դեղը։ w24.03, 24 էջը, 16, 17 աբզ.