Júlí

Allt sem Jesús sagði og gerði, þar á meðal þegar hann gerði kraftaverk, endurspeglaði fullkomlega hugsun og tilfinningar föður hans. (Jóh. 14:9) Hvað getum við lært af kraftaverkum Jesú? Jesús og faðir hans elska okkur innilega. Þegar Jesús var á jörðinni sýndi hann hversu annt honum var um fólk. Hann notaði máttinn sem Jehóva gaf honum til að lina þjáningar þess. Eitt sinn hrópuðu tveir blindir menn á hann og báðu um hjálp. (Matt. 20:30–34) Tökum eftir að Jesús „kenndi í brjósti um þá“ og það fékk hann til að lækna þá. Gríska sögnin sem er þýdd „kenndi í brjósti um“ lýsir innilegri samúð sem ristir djúpt. Þessi sterka samúð sýndi hversu vænt Jesú þótti um fólk. Hún knúði hann líka til að gefa svöngum að borða og lækna holdsveikan mann. (Matt. 15:32; Mark. 1:41) Við getum verið viss um að Jehóva, sem hefur ‚innilega samúð‘, og sonur hans elski okkur innilega og að þeim þyki sárt að sjá okkur þjást. (Lúk. 1:78; 1. Pét. 5:7) Þeir hljóta að hlakka mikið til að leysa öll vandamál mannkynsins. w23.04 3 gr. 4, 5

Við getum gert ýmislegt til að vera ekki berskjölduð fyrir röngum og vinsælum hugmyndum í heimi Satans. Við fyllum huga okkar heilnæmum hugsunum þegar við lesum og hugleiðum Biblíuna. Að sækja samkomur og taka þátt í boðuninni hjálpar okkur líka að varðveita huga okkar. Og Jehóva lofar að hann muni ekki láta freista okkar umfram það sem við ráðum við. (1. Kor. 10:12, 13) Hvert og eitt okkar þarf að biðja meira til Jehóva en nokkru sinni fyrr til að vera honum trúföst á þessum erfiðu síðustu dögum. Jehóva vill að við ‚úthellum hjörtum okkar fyrir honum‘ í bæn. (Sálm. 62:8) Lofaðu hann og þakkaðu honum fyrir allt sem hann gerir. Biddu hann um hjálp til að vera hugrakkur í boðuninni. Biddu hann að hjálpa þér að takast á við hvert það vandamál sem verður á vegi þínum og standast hverja freistingu sem þú mætir. Láttu ekkert og engan hindra þig í að tala reglulega við hann í bæn. w23.05 7 gr. 17, 18

Hvers vegna sækjum við safnaðarsamkomur? Fyrst og fremst til að lofa Jehóva. (Sálm. 26:12; 111:1) Við gerum það líka til að hvetja hvert annað á þessum erfiðu tímum. (1. Þess. 5:11) Þegar við réttum upp hönd og svörum gerum við hvort tveggja. En hvað getur gert okkur erfitt fyrir? Við kvíðum kannski fyrir að svara eða þá að okkur langar að taka meiri þátt í umræðunum en fáum ekki tækifæri eins oft og við vildum. Hvernig getum við brugðist við í þessum aðstæðum? Páll postuli ræddi mikilvægi þess að „hvetja hvert annað“. Það getur verið auðveldara að rétta upp hönd þegar við gerum okkur grein fyrir því að einfalt svar sem endurspeglar trú okkar getur hvatt aðra. Og ef við fáum ekki að svara eins oft og við vildum getum við glaðst yfir því að aðrir í söfnuðinum fái tækifæri til að svara. – 1. Pét. 3:8. w23.04 20 gr. 1–3

Konungurinn hafði gefið út tilskipun! Gyðingum sem hafði verið haldið föngnum í Babýlon í um 70 ár var gefið frelsi og þeir gátu snúið aftur til Ísraels heimalands síns. (Esra. 1:2–4) Aðeins Jehóva gat komið þessu í kring. Babýloníumenn voru ekki þekktir fyrir að sleppa föngum sínum. (Jes. 14:4, 17) En Babýlon var fallin og nýr stjórnandi gaf Gyðingum leyfi til að yfirgefa landið. Sérhver Gyðingur, sérstaklega höfuð hverrar fjölskyldu, þurfti að taka ákvörðun um að yfirgefa Babýlon eða vera þar áfram. Það er ekki víst að þetta hafi verið auðveld ákvörðun. Margir hafa ef til vill verið orðnir of gamlir til að fara í þessa löngu ferð. Og flestir Gyðinganna höfðu fæðst í Babýlon og þekktu ekki annað heimili. Í þeirra huga var Ísrael land forfeðra þeirra. Sumir Gyðinganna urðu greinilega auðugir í Babýlon og þeim hefur kannski þótt erfitt að yfirgefa þægileg heimili og fyrirtæki til að setjast að í landi sem þeir þekktu ekki. w23.05 14 gr. 1, 2

Orð Guðs hvetur okkur til að rækta stöðugt með okkur þolgæði, samkennd og kærleika. Lúkas 21:19 segir: „Ef þið eruð þolgóðir varðveitið þið líf ykkar.“ Kólossubréfið 3:12 segir: „Íklæðist … samúð.“ Og í 1. Þessaloníkubréfi 4:9, 10 segir: „Guð hefur kennt ykkur að elska hvert annað … En við hvetjum ykkur, bræður og systur, til að gera það í enn ríkari mæli.“ Öll þessi biblíuvers voru stíluð á lærisveina sem höfðu þegar sýnt þolgæði, samkennd og kærleika. En þeir þurftu að halda áfram að rækta með sér þessa eiginleika. Við þurfum að gera það líka. Til að hjálpa þér til þess skaltu skoða hvernig frumkristnir menn sýndu þessa eiginleika. Síðan sérðu hvernig þú getur líkt eftir þeim og sýnt fram á að þú sért viðbúinn þrengingunni miklu. Þegar þrengingin mikla hefst verður þú í stakk búinn til að sýna þolgæði og ákveðinn í að vera þolgóður. w23.07 2 gr. 4; 3 gr. 8

Hvort sem við erum andasmurð eða af ‚öðrum sauðum‘ verðum við að halda okkur á ‚Veginum heilaga‘ sem leiðir okkur um andlega paradís að blessun Guðs í framtíðinni. (Jóh. 10:16) Síðan 1919 hafa milljónir karla, kvenna og barna yfirgefið Babýlon hina miklu, heimsveldi falskra trúarbragða, og hafið ferð sína á þessum táknræna vegi. Þegar Gyðingar yfirgáfu Babýlon sá Jehóva til þess að hindrunum væri rutt úr vegi. (Jes. 57:14) Hvað með ‚Veginn heilaga‘ á síðari tímum? Hundruðum ára fyrir 1919 byrjaði Jehóva að greiða veginn út úr Babýlon hinni miklu fyrir atbeina manna sem báru djúpa virðingu fyrir honum. (Samanber Jesaja 40:3.) Þeir unnu að nauðsynlegum undirbúningi – andlegri vegavinnu. Hún gerði einlægu fólki síðar meir kleift að yfirgefa Babýlon hina miklu og koma í andlega paradís þar sem hrein tilbeiðsla á Jehóva hafði verið endurreist. w23.05 15–16 gr. 8, 9

Jehóva vill að við þjónum honum með gleði og af fúsu geði. (2. Kor. 9:7) Ættum við þá að vinna að markmiði okkar ef okkur langar ekki til þess? Skoðum fordæmi Páls postula. Hann sagði: „Ég beiti sjálfan mig hörðu og geri líkamann að þræli mínum.“ (1. Kor. 9:25–27) Páll neyddi sjálfan sig til að gera það sem var rétt þegar hann langaði til að gera eitthvað annað. Var Jehóva ánægður með það sem Páll gerði fyrir hann? Já, svo sannarlega! Jehóva umbunaði honum fyrir erfiði sitt. (2. Tím. 4:7, 8) Jehóva er líka ánægður þegar við vinnum að markmiði okkar þótt okkur langi ekki til þess. Það gleður hann að vita að þótt við gerum það ekki alltaf af áhuga á markmiðinu sjálfu gerum við það af því að við elskum hann. Jehóva blessar okkur fyrir það sem við leggjum á okkur rétt eins og hann blessaði Pál. (Sálm. 126:5) Og þegar við finnum fyrir blessun Jehóva getur löngunin kviknað. w23.05 29 gr. 9, 10

Páll postuli líkti þeim sem lifa ekki af dag Jehóva við fólk sem sefur. Það fylgist hvorki með umhverfi sínu né tímanum. Það fylgist því ekki með þegar eitthvað mikilvægt gerist og getur ekki brugðist við því. Flest fólk nú á dögum er sofandi í andlegum skilningi. (Rómv. 11:8) Það skeytir ekki um sannanir fyrir því að við lifum á „síðustu dögum“ og að þrengingin mikla komi fljótlega. (2. Pét. 3:3, 4) Við trúum hins vegar að þessar innblásnu leiðbeiningar um að vera vakandi séu mikilvægari með hverjum deginum. (1. Þess. 5:6) Við þurfum því að vera yfirveguð í hugsun. Hvers vegna? Til að við blöndum okkur ekki í stjórnmál eða þjóðfélagsmál. Þrýstingur til að taka afstöðu á þessum sviðum eykst eftir því sem dagur Jehóva færist nær. Við þurfum samt ekki að óttast það hvernig við bregðumst við. Andi Guðs getur hjálpað okkur að vera róleg og yfirveguð í hugsun og taka viturlegar ákvarðanir. – Lúk. 12:11, 12. w23.06 10 gr. 6, 7

Hvað dettur þér í hug þegar þú heyrir nafnið Samson? Trúlega hugsarðu um gríðarlega sterkan mann. Og hann var það. Samson tók hins vegar óviturlega ákvörðun og olli sjálfum sér miklum þjáningum. En Jehóva horfði á trúfasta þjónustu Samsonar í heild og lét skrá sögu hans í orð sitt okkur til gagns. Fyrir tilstilli Samsonar vann Jehóva mögnuð verk í þágu þjóðar hans, Ísraels. Öldum eftir dauða Samsonar innblés Jehóva Páli postula að hafa nafn hans með á lista yfir menn með einstaka trú. (Hebr. 11:32–34) Fordæmi hans getur verið okkur hvatning. Hann treysti á Jehóva, jafnvel í erfiðum aðstæðum. Við getum lært ýmislegt af honum og fengið hvatningu. w23.09 2 gr. 1, 2

Við getum styrkt þolgæði okkar með því að biðja oft til Jehóva og segja honum frá áhyggjum okkar. (1. Þess. 5:17) Þú stendur kannski ekki frammi fyrir erfiðri prófraun núna. En leitarðu samt leiðsagnar Jehóva hvenær sem þú kemst í uppnám, ert ráðvilltur eða veist ekki hvað þú átt að gera? Ef þú gerir það að venju að leita til Guðs um hjálp í minni háttar vandamálum áttu auðveldara með að gera það þegar þú mætir stærri vandamálum í framtíðinni. Þá verður þú fullviss um að hann viti nákvæmlega hvenær og hvernig hann á að hjálpa þér. (Sálm. 27:1, 3) Við erum líklegri til að vera þolgóð í þrengingunni miklu ef við erum það í prófraununum sem við glímum við núna. (Rómv. 5:3) Hvers vegna getum við sagt það? Mörg trúsystkini okkar hafa komist að því að hver trúarprófraun sem þau standast hjálpar þeim að vera þolgóð í þeirri næstu. Þolgæðið fágar þau og styrkir trú þeirra á að Jehóva sé tilbúinn og fús til að hjálpa. Og trúin hjálpar þeim að vera þolgóð í næstu prófraun. – Jak. 1:2–4. w23.07 3 gr. 7, 8

Auðmýkt Jehóva og samúð knýr hann til að vera sanngjarn. Auðmýkt hans kom til dæmis vel í ljós þegar hann ætlaði að eyða illum íbúum Sódómu. Fyrir milligöngu engla gaf Jehóva hinum réttláta Lot leiðbeiningar um að flýja til fjalla. Lot óttaðist að fara þangað. Hann sárbændi því Jehóva um að hann og fjölskylda hans fengju að leita skjóls í Sóar, litlum bæ sem Jehóva hafði ákveðið að eyða. Jehóva hefði getað krafist þess að Lot gerði nákvæmlega eins og hann hafði sagt. En hann varð við bón Lots, jafnvel þótt það þýddi að hann þyrmdi Sóar. (1. Mós. 19:18–22) Öldum síðar sýndi Jehóva íbúum Níníve samúð. Hann sendi spámanninn Jónas til að boða yfirvofandi eyðingu borgarinnar og illra íbúa hennar. En þegar Nínívemenn iðruðust fann Jehóva til með þeim og þyrmdi borginni. – Jónas 3:1, 10; 4:10, 11. w23.07 21 gr. 5

Hvað getum við lært af frásögunni um Jóas? Hann var eins og tré með grunnar rætur sem reiddi sig á stuðningsstaur. Þegar staurinn, Jójada, var ekki lengur til staðar og vindar fráhvarfs blésu valt Jóas um koll. Þetta undirstrikar mikilvægi þess að guðsótti okkar byggist ekki einvörðungu á góðum áhrifum trúsystkina, þar á meðal ættingja. Til að vera andlega sterk til langs tíma litið verðum við að styrkja kærleika okkar til Jehóva og virðingu fyrir honum með reglulegu sjálfsnámi, íhugun og bæn. (Jer. 17:7, 8; Kól. 2:6, 7) Jehóva ætlast í raun ekki til mikils af okkur. Það sem hann krefst af okkur er dregið saman í Prédikaranum 12:13. Þar segir: „Berðu djúpa virðingu fyrir hinum sanna Guði og haltu boðorð hans því að það er allt og sumt sem til er ætlast af manninum.“ Þegar við óttumst Guð getum við staðist prófraunir og staðið trúföst. Ekkert getur þá spillt vináttu okkar við Jehóva. w23.06 18–19 gr. 17–19

Í upphafi 5. versins segir: „Sá sem sat í hásætinu sagði.“ (Opinb. 21:5a) Þetta er sérstakt því að þetta er eitt af aðeins þrem skiptum í Opinberunarbókinni sem Jehóva sjálfur talar. Það var ekki engill og ekki einu sinni Jesús sem setti fram þessa tryggingu heldur Jehóva sjálfur! Þetta sýnir svo ekki verður um villst að við getum algerlega treyst því sem segir í framhaldinu. Hvers vegna? Vegna þess að Jehóva „getur ekki logið“. (Tít. 1:2) Þessi yfirlýsing tryggir áreiðanleika þess sem segir í Opinberunarbókinni 21:5, 6. Guð segir: „Ég geri alla hluti nýja.“ Jehóva er að tala um breytingar í framtíðinni. En hann veit með svo öruggri vissu að loforð hans verði að veruleika að á frummálinu, grísku, er hér notað orðasamband sem gefur til kynna að hann sé að hrinda því í framkvæmd nú þegar. – Jes. 46:10. w23.11 3 gr. 7, 8

Pétur postuli átti í baráttu við veikleika sína. Skoðum fáein dæmi. Þegar Jesús útskýrði að hann myndi þjást og deyja til að uppfylla spádóm Biblíunnar ávítaði Pétur hann. (Mark. 8:31–33) Pétur og hinir lærisveinarnir deildu aftur og aftur um það hver þeirra væri mestur. (Mark. 9:33, 34) Kvöldið áður en Jesús dó réðst Pétur að manni og hjó af honum eyra. (Jóh. 18:10) Sama kvöld lét hann óttann ná tökum á sér og neitaði þrisvar að hann þekkti Jesú. (Mark. 14:66–72) Þá grét Pétur beisklega. Jesús gafst ekki upp á kjarklausum postula sínum. Eftir að Jesús var reistur upp gaf hann Pétri tækifæri til að sýna að hann elskaði hann enn. Hann bauð honum að þjóna sem hirðir sauða hans. (Jóh. 21:15–17) Pétur brást vel við. Hann var í Jerúsalem á hvítasunnudag og meðal þeirra fyrstu sem voru smurðir heilögum anda. w23.09 22 gr. 6, 7

Pétur postuli hvatti samöldunga sína til að gæta „hjarðar Guðs“. (1. Pét. 5:1–4) Ef þú ert öldungur vitum við að þú elskar bræður þína og systur og vilt gæta þeirra. En þér gæti stundum fundist þú vera svo upptekinn eða þreyttur að þú náir ekki að sinna verkefninu sem skyldi. Hvað er þá til ráða? Treystu Jehóva fyrir áhyggjum þínum. Pétur skrifaði: „Ef einhver þjónar þá reiði hann sig á máttinn sem Guð gefur.“ (1. Pét. 4:11) Trúsystkini þín glíma kannski við vandamál sem verða ekki leyst að fullu fyrr en í nýja heiminum. En mundu að „yfirhirðirinn“, Jesús Kristur, getur hjálpað þeim umfram það sem þú getur gert. Hann getur gert það bæði nú og í nýja heiminum. Guð vill einfaldlega að öldungar elski trúsystkini sín, gæti þeirra og séu „fyrirmynd hjarðarinnar“. w23.09 29–30 gr. 13, 14

Við þurfum að forðast að beita hugmyndum manna. Ef við lítum á málin frá mannlegum sjónarhóli gætum við farið að hunsa Jehóva og lög hans. (1. Kor. 3:19) „Viska þessa heims“ höfðar gjarnan til holdlegra langana. Fáeinir kristnir einstaklingar í Pergamos og Þýatíru urðu fyrir áhrifum þeirra sem voru siðlausir og tilbáðu skurðgoð. Jesús áminnti söfnuðina alvarlega fyrir að umbera siðleysi. (Opinb. 2:14, 20) Við verðum líka fyrir þrýstingi til að tileinka okkur rangt hugarfar. Fjölskylda og kunningjar geta reynt að höfða til tilfinninga okkar og hvatt okkur til að gera málamiðlanir. Þau gætu sagt að það skipti engu máli að vera siðferðilega hreinn og að siðferðismælikvarði Biblíunnar sé úreltur. Stundum gæti okkur fundist að leiðbeiningar Jehóva séu ekki nógu skýrar. Við gætum jafnvel freistast til að ‚ganga lengra en skrifað er‘. – 1. Kor. 4:6. w23.07 16 gr. 10, 11

María móðir Jesú þurfti á styrk að halda. Hún myndi verða ófrísk jafnvel þótt hún væri ekki gift. Hún hafði enga reynslu af því að ala upp börn en hún átti að annast dreng sem myndi verða Messías. Og hvernig myndi María útskýra þetta fyrir Jósef unnusta sínum þar sem hún hafði aldrei haft kynmök? (Lúk. 1:26–33) Hvernig fékk María styrk? Hún leitaði hjálpar hjá öðrum. Hún bað til dæmis Gabríel um meiri upplýsingar varðandi málið. (Lúk. 1:34) Stuttu síðar ferðaðist hún alla leið til ‚fjalllendis Júda‘ til að heimsækja Elísabetu frænku sína. Elísabet hrósaði Maríu og Jehóva innblés henni að bera fram hvetjandi spádóm um ófætt barn Maríu. (Lúk. 1:39–45) María sagði að Jehóva hefði „unnið máttarverk með armi sínum“. (Lúk. 1:46–51) Hann notaði Gabríel og Elísabetu til að styrkja Maríu. w23.10 14–15 gr. 10–12

Ákveðinn fjöldi lærisveina Krists hefur verið smurður heilögum anda og þannig öðlast sérstakt samband við Jehóva. Og þessir 144.000 einstaklingar eiga að þjóna sem prestar á himni með Jesú. (Opinb. 14:1) Hið heilaga í tjaldbúðinni táknar að þeir hafi verið ættleiddir sem andlegir synir Guðs meðan þeir eru enn á jörðinni. (Rómv. 8:15–17) Hið allra helgasta í tjaldbúðinni táknar himininn þar sem Jehóva dvelur. „Fortjaldið“ sem skildi að hið heilaga og hið allra helgasta táknar jarðneskan líkama Jesú. Eins lengi og hann væri í honum kæmist hann ekki til himna til að vera æðstiprestur í andlega musterinu. Með því að fórna jarðneskum líkama sínum fyrir mannkynið opnaði Jesús öllum andasmurðum þjónum Jehóva möguleikann á lífi á himnum. Þeir þurfa líka að afsala sér jarðneskum líkama sínum til að fá himnesk laun sín. – Hebr. 10:19, 20; 1. Kor. 15:50. w23.10 28 gr. 13

Gídeon brást mildilega við þegar Efraímítar gagnrýndu hann. (Dóm. 8:1–3) Hann brást ekki reiður við heldur sýndi auðmýkt þegar hann hlustaði á kvartanir þeirra og dró þannig úr spennu við þessar aðstæður. Það er skynsamlegt af öldungum að líkja eftir Gídeon með því að hlusta vandlega og bregðast mildilega við þegar þeir eru gagnrýndir. (Jak. 3:13) Þannig stuðla þeir að friði í söfnuðinum. Þegar Gídeon hlaut lof eftir sigurinn yfir Midíanítum beindi hann athyglinni að Jehóva. (Dóm. 8:22, 23) Hvernig geta útnefndir menn líkt eftir Gídeon? Þeir geta gefið Jehóva heiðurinn fyrir það sem þeir áorka. (1. Kor. 4:6, 7) Öldungur sem fær til dæmis hrós fyrir kennsluhæfileika sína getur beint athyglinni að uppsprettu leiðbeininganna, orði Guðs, eða að þjálfuninni sem við fáum í söfnuðinum. Öldungar gætu stundum hugleitt hvort þeir dragi of mikla athygli að sjálfum sér. w23.06 4 gr. 7, 8

Ef við fáum ekki svar við bæn okkar gætum við spurt okkur: Er rétt að biðja um þetta? Við stöndum gjarnan í þeirri trú að við vitum hvað er best fyrir okkur. En það sem við biðjum um er kannski ekki gott fyrir okkur til langs tíma litið. Ef við biðjum um lausn á vandamáli gæti verið til betri lausn en sú sem við biðjum um. Og sumt af því sem við biðjum um er kannski ekki í samræmi við vilja Jehóva. (1. Jóh. 5:14) Tökum sem dæmi foreldra sem höfðu beðið Jehóva um að barnið þeirra myndi þjóna honum. Það er ekki rangt að biðja þannig. En Jehóva neyðir engan til að þjóna sér. Hann vill að við öll, þar á meðal börnin okkar, velji að þjóna sér. (5. Mós. 10:12, 13; 30:19, 20) Foreldrarnir gætu beðið Jehóva um að hjálpa sér að ná til hjarta barnsins svo að það finni hjá sér löngun til að elska Jehóva og verða vinur hans. – Orðskv. 22:6; Ef. 6:4. w23.11 21 gr. 5; 23 gr. 12

Hvers vegna er það að hughreysta aðra mikilvæg leið til að sýna þeim kærleika? Samkvæmt biblíuskýringarriti merkir orðið sem Páll notaði og er þýtt „hughreysta“ ‚að standa við hlið einhvers til að uppörva hann þegar hann gengur í gegnum mikla erfiðleika‘. Þegar við hughreystum trúsystkini sem glímir við erfiðleika hjálpum við því að halda áfram að þjóna Jehóva af trúfesti. Og í hvert sinn sem við uppörvum trúsystkini okkar sýnum við að við elskum það. (2. Kor. 7:6, 7, 13) Að finna til samúðar og að hughreysta er nátengt. Samúðarfull manneskja vill hughreysta þann sem líður illa og gera eitthvað til að hjálpa honum. Við finnum fyrst til samúðar og síðan hughreystum við. Tökum eftir hvernig Páll tengir samúð Jehóva við þá hughreystingu sem hann gefur. Páll lýsir Jehóva sem ‚föður innilegrar samúðar‘ og ‚Guði allrar huggunar‘. – 2. Kor. 1:3. w23.11 9–10 gr. 8–10

Allir fylgjendur Krists geta átt von á erfiðleikum. Páll postuli var ekki ókunnugur þessu. Hann sagði við Þessaloníkumenn: „Þegar við vorum hjá ykkur sögðum við ykkur fyrir að við myndum verða fyrir erfiðleikum og þannig hefur líka farið.“ (1. Þess. 3:4) Og hann skrifaði til Korintumanna: „Við viljum ekki, bræður og systur, að ykkur sé ókunnugt um þá erfiðleika sem við urðum fyrir … við óttuðumst jafnvel um líf okkar.“ (2. Kor. 1:8; 11:23–27) Þjónar Guðs nú á dögum geta átt von á erfiðleikum. (2. Tím. 3:12) Þegar þú ferð að trúa á Jesú og fylgja honum gætu vinir og ættingjar kannski komið mjög illa fram við þig. Hefur ásetningur þinn um að vera heiðarlegur í öllu sem þú gerir orsakað vandamál í vinnunni? (Hebr. 13:18) Hefur þú þurft að þola andstöðu stjórnvalda vegna þess að þú talar við fólk um von þína? Páll segir að við ættum að gleðjast, hverjir sem erfiðleikar okkar kunni að vera. w23.12 10–11 gr. 9, 10

Jakob þurfti að glíma við mörg vandamál. Tveir af sonum Jakobs, Símeon og Leví, leiddu skömm yfir fjölskylduna og nafn Jehóva. Þar að auki dó kær eiginkona Jakobs, Rakel, þegar hún fæddi yngri son þeirra. Og Jakob neyddist til að flytja til Egyptalands vegna mikillar hungursneyðar þegar hann var orðinn aldraður. (1. Mós. 35:16–19; 37:28; 45:9–11, 28) Þrátt fyrir alla þess erfiðleika missti Jakob aldrei trú á Jehóva og loforðum hans. Og Jehóva sýndi honum að hann hefði velþóknun hans. Jehóva blessaði Jakob til dæmis með efnislegum eigum. Og hugsa sér hversu þakklátur Jakob hlýtur að hafa verið Jehóva þegar hann hitti Jósef aftur – soninn sem hann hélt að væri löngu dáinn. Náið samband Jakobs við Jehóva gerði honum kleift að takast á við erfiðleikana með góðum árangri. (1. Mós. 30:43; 32:9, 10; 46:28–30) Við getum líka tekist á við óvænta erfiðleika með góðum árangri ef við höldum nánu sambandi við Jehóva. w23.04 15 gr. 6, 7

Sálmur 23 er söngljóð sem lýsir trausti til kærleika og innilegrar umhyggju Jehóva. Davíð, sem orti sálminn, lýsir þeim sterku böndum sem eru milli hans og hirðis hans, Jehóva. Davíð fann til öryggis þegar hann lét Jehóva leiðbeina sér og viðurkenndi að hann væri algerlega háður honum. Davíð vissi að kærleikur Jehóva fylgdi honum alla ævidaga hans. Hvernig gat hann verið svona öruggur um það? Davíð fannst vel hugsað um sig vegna þess að Jehóva hafði alltaf séð honum fyrir öllu sem hann þurfti. Hann naut líka vináttu Jehóva og velvildar. Þess vegna var hann sannfærður um að hvað sem framtíðin bæri í skauti sér myndi Jehóva halda áfram að sjá fyrir þörfum hans. Traust Davíðs til innilegrar umhyggju Jehóva var öllum áhyggjum yfirsterkara og veitti honum hamingju og lífsfyllingu. – Sálm. 16:11. w24.01 28–29 gr. 12, 13

Frá lokum síðari heimsstyrjaldarinnar hafa þjónar Jehóva í mörgum löndum notið friðar og frelsis til að boða fagnaðarboðskapinn. Starfsemi þeirra hefur blómstrað. Nú á dögum halda bræður í hinu stjórnandi ráði áfram að leita leiðsagnar Krists. Þeir vilja að leiðbeiningarnar sem þeir gefa bræðrum endurspegli viðhorfin á himni. Og þeir fela farandhirðum og öldungum að sjá söfnuðunum fyrir leiðsögn. Útnefndir öldungar eru í ‚hægri hönd‘ Krists. (Opinb. 2:1) Öldungarnir eru að sjálfsögðu ófullkomnir og gera mistök. Móse og Jósúa gerðu stundum mistök og postularnir líka. (4. Mós. 20:12; Jós. 9:14, 15; Rómv. 3:23) En við sjáum greinilega að Jesús leiðbeinir hinum trúa þjóni og útnefndum öldungum og hann mun gera það áfram. Við höfum sannarlega ástæðu til að treysta leiðsögninni sem hann veitir fyrir atbeina þeirra sem eru útnefndir til að taka forystuna. w24.02 23–24 gr. 13, 14

Þegar við tölum um Jehóva þannig að fólk sér að við elskum hann og erum honum þakklát þá gleður það hann. Meginmarkmið okkar í boðuninni er að hjálpa fólki að nálgast Jehóva og kynnast föður okkar eins og við þekkjum hann. (Jak. 4:8) Við fögnum því að sýna fólki hvernig Jehóva er lýst í Biblíunni, hvað hún segir um eiginleika hans eins og kærleika, réttlæti, visku, mátt og aðra aðlaðandi eiginleika. Við lofum líka Jehóva og gleðjum hann með því að gera okkar besta til að líkja eftir honum. Þegar við gerum það skerum við okkur úr fjöldanum í þessum vonda heimi. Fólk tekur kannski eftir því að við erum ólík öðrum og veltir fyrir sér hvers vegna. (Matt. 5:14–16) Í samskiptum okkar við aðra í daglegu lífi fáum við kannski tækifæri til að útskýra hvers vegna svo sé. Og einlægt fólk dregst að Guði okkar. Við gleðjum hjarta Jehóva þegar við lofum hann með þessum hætti. – 1. Tím. 2:3, 4. w24.02 10 gr. 7

Þú þarft að afla þér hagnýtrar færni til að verða þroskaður kristinn karlmaður. Hún gerir þér kleift að axla ábyrgð í söfnuðinum, finna og halda vinnu til að sjá fyrir þér og fjölskyldu og að hafa gott samband við aðra. Lærðu til dæmis að lesa og skrifa. Biblían segir að hamingjusamur og farsæll maður lesi og hugleiði orð Guðs daglega. (Sálm. 1:1–3) Þegar hann gerir það kynnist hann því hvernig Jehóva hugsar og það hjálpar honum að hugsa skýrt og heimfæra meginreglur Biblíunnar. (Orðskv. 1:3, 4) Bræður okkar og systur þurfa á hjálp þeirra að halda sem geta gefið leiðbeiningar og ráð byggð á Biblíunni. Ef þú ert vel læs og skrifandi geturðu tekið að þér að flytja ræður og svarað spurningum sem styrkja trú annarra. Þú getur líka skrifað gagnlega minnispunkta. Þannig geturðu byggt upp trú þína og veitt öðrum hvatningu. w23.12 26–27 gr. 9–11

Þegar þú verður óttasleginn skaltu hugleiða það sem Jehóva mun gera í framtíðinni þegar Satan er horfinn. Á umdæmismótinu 2014 var sýnidæmi þar sem faðir ræddi við fjölskylduna sína um það hvernig 2. Tímóteusarbréf 3:1–5 gæti verið orðað ef það lýsti því hvernig ástandið verður í paradís: „Í nýja heiminum verða miklir gleðitímar. Menn verða kærleiksríkir og elska sannleikann. Þeir verða hógværir, auðmjúkir, tilbiðjendur Guðs, hlýðnir foreldrum sínum, þakklátir, trúir og elska fjölskyldur sínar innilega. Þeir verða sáttfúsir, tala alltaf vel um aðra, hafa sjálfstjórn, elska hið góða, verða mildir og traustir, sveigjanlegir og lítillátir, elska Guð meira en nautnir og láta trúna hafa áhrif á líf sitt. Haltu þig nálægt slíku fólki.“ Spjallar þú við fjölskylduna og trúsystkini þín um hvernig lífið verður í nýja heiminum? w24.01 6 gr. 13, 14

Það er hughreystandi til þess að vita að Jehóva hefur velþóknun á fólki sínu sem hópi. Biblían segir: „Jehóva hefur yndi af fólki sínu.“ (Sálm. 149:4) En sumir efast stundum um að Jehóva hafi velþóknun á þeim sem einstaklingum. Margir af þjónum Jehóva sem minnst er á í Biblíunni glímdu við slíkar tilfinningar. (1. Sam. 1:6–10; Job. 29:2, 4; Sálm. 51:11) Biblían sýnir skýrt að ófullkomnir menn geti öðlast velþóknun Jehóva. Hvernig? Með því að trúa á Jesú og láta skírast. (Jóh. 3:16) Þannig sýnum við opinberlega að við höfum iðrast synda okkar og lofað Guði að gera vilja hans. (Post. 2:38; 3:19) Jehóva gleðst þegar við stígum þessi skref til að eignast nána vináttu við hann. Hann hefur velþóknun á okkur og lítur á okkur sem nána vini sína svo framarlega sem við gerum okkar besta til að lifa í samræmi við vígsluheit okkar. – Sálm. 25:14 w24.03 26 gr. 1, 2

Við getum gert eins og lærisveinarnir með því að halda áfram að boða trúna, jafnvel þegar veraldleg yfirvöld krefjast þess að við hættum að gera það. Við getum verið sannfærð um að Jehóva hjálpi okkur í þjónustu okkar. Biðjum því um hugrekki og visku og hjálp Jehóva til að takast á við vandamál. Mörg okkar glíma við veikindi eða tilfinningalega erfiðleika, ástvinamissi, erfiðar fjölskylduaðstæður, ofsóknir eða önnur vandamál. Og aðstæður eins og faraldrar og stríð hafa gert mörg af þessum vandamálum jafnvel enn meira íþyngjandi. Úthelltu hjarta þínu fyrir Jehóva. Segðu honum hverjar aðstæður þínar eru eins og þú myndir segja nánum vini frá þeim. Treystu því að Jehóva ‚muni hjálpa þér‘. (Sálm. 37:3, 5) Að halda áfram að biðja gerir okkur kleift að ‚vera þolgóð í erfiðleikum‘. (Rómv. 12:12) Jehóva veit hvað tilbiðjendur hans eru að ganga í gegnum – „hann heyrir þá hrópa á hjálp“. – Sálm. 145:18, 19. w23.05 5–6 gr. 12–15

Þegar við þurfum að taka mikilvægar ákvarðanir verðum við að ganga úr skugga um „hver sé vilji Jehóva“ og breyta síðan í samræmi við hann. (Ef. 5:17) Við erum í raun að leita eftir skoðun Guðs á málunum með því að finna meginreglu í Biblíunni sem á við okkar aðstæður. Við erum líklegri til að taka góðar ákvarðanir þegar við förum eftir meginreglum hans. ‚Hinn vondi‘, óvinur okkar Satan, vill gjarnan gera okkur svo upptekin af málefnum heimsins að við höfum engan tíma fyrir þjónustuna við Guð. (1. Jóh. 5:19) Kristinn einstaklingur gæti fyrr en varir farið að beina athygli sinni að peningum, menntun og vinnu í staðinn fyrir ýmsu sem hann gæti gert í þjónustu Jehóva. Ef hann gerði það sýndi hann að hann væri farinn að hugsa eins og fólk í heiminum sem þjónar ekki Jehóva. Þetta eru að sjálfsögðu ekki rangir hlutir í sjálfu sér en þeir ættu aldrei að skipa fyrsta sætið í lífi okkar. w24.03 24 gr. 16, 17