लूकने सांगितलेला संदेश
६ मग, एका शब्बाथाच्या दिवशी तो शेतांतून चालला होता, तेव्हा त्याचे शिष्य धान्याची कणसं तोडून+ ती हातांवर चोळून खात होते.+ २ हे पाहून काही परूशी म्हणाले: “शब्बाथाच्या दिवशी नियमाप्रमाणे योग्य नसलेली गोष्ट तुम्ही का करताय?”+ ३ पण येशूने त्यांना उत्तर दिलं: “जेव्हा दावीद आणि त्याच्या माणसांना भूक लागली होती, तेव्हा त्याने काय केलं हे तुम्ही कधी वाचलं नाही का?+ ४ दावीद देवाच्या घरात गेला आणि त्याला देण्यात आलेल्या पवित्र भाकरी* त्याने खाल्ल्या आणि आपल्या माणसांनाही दिल्या. नियमाप्रमाणे, याजकांशिवाय कोणीही त्या खाणं योग्य नव्हतं. तुम्ही याबद्दल कधी वाचलं नाही का?”+ ५ मग तो त्यांना म्हणाला: “मनुष्याचा मुलगा शब्बाथाचा प्रभू आहे.”+
६ दुसऱ्‍या एका शब्बाथाच्या दिवशी+ तो सभास्थानात गेला आणि शिकवू लागला. तेव्हा तिथे एक असा माणूस होता, ज्याचा उजवा हात वाळलेला* होता.+ ७ येशू शब्बाथाच्या दिवशी रोग बरे करतो का, हे पाहण्यासाठी शास्त्री आणि परूशी त्याच्यावर बारकाईने नजर ठेवून होते. कारण त्यांना त्याच्यावर काही ना काही आरोप लावायचा होता. ८ पण त्यांच्या मनातले विचार ओळखून+ तो त्या वाळलेल्या* हाताच्या माणसाला म्हणाला: “ऊठ, इथे मधे येऊन उभा राहा.” तेव्हा तो उठला आणि तिथे उभा राहिला. ९ मग येशू त्यांना म्हणाला: “मी तुम्हाला विचारतो, शब्बाथाच्या दिवशी काय करणं योग्य आहे? एखाद्याचं भलं करणं की वाईट करणं? एखाद्याचा जीव वाचवणं की जीव घेणं?”+ १० मग सगळ्यांकडे पाहिल्यानंतर तो त्या माणसाला म्हणाला: “हात लांब कर.” त्याने तो लांब केला तेव्हा त्याचा हात बरा झाला. ११ हे पाहून शास्त्री आणि परूशी रागाने वेडेपिसे होऊन, येशूचं काय करावं याबद्दल आपसात चर्चा करू लागले.
१२ मग एकदा तो डोंगरावर प्रार्थना करायला गेला+ आणि रात्रभर देवाला प्रार्थना करत राहिला.+ १३ दिवस उजाडल्यावर त्याने आपल्या शिष्यांना बोलावलं आणि त्यांच्यातल्या या १२ जणांना निवडून त्यांना प्रेषित असं नाव दिलं:+ १४ शिमोन, ज्याला त्याने पेत्र असंही नाव दिलं, त्याचा भाऊ अंद्रिया, याकोब, योहान, फिलिप्प,+ बर्थलमय, १५ मत्तय, थोमा,+ अल्फीचा मुलगा याकोब, शिमोन, ज्याला “आवेशी” म्हटलं आहे, १६ याकोबचा मुलगा यहूदा आणि यहूदा इस्कर्योत, जो दगाबाज निघाला.
१७ मग तो त्यांच्यासोबत डोंगरावरून खाली उतरला आणि एका सपाट जागेवर उभा राहिला. तेव्हा, त्याच्या शिष्यांचा एक मोठा समुदाय तिथे होता. तसंच, यहूदीया व यरुशलेम आणि समुद्रकिनाऱ्‍यावर असलेल्या सोर व सीदोनच्या प्रदेशांतून आलेले लोकही मोठ्या संख्येने तिथे जमले होते. ते त्याचं ऐकायला आणि आपले रोग बरे करून घ्यायला आले होते. १८ तेव्हा दुष्ट स्वर्गदूतांनी* पछाडलेल्या लोकांनासुद्धा येशूने बरं केलं. १९ त्याला हात लावण्यासाठी गर्दीतल्या सगळ्या लोकांची धडपड चालली होती. कारण त्याच्यातून सामर्थ्य निघत होतं+ आणि त्या सगळ्यांना बरं करत होतं.
२० मग येशू आपल्या शिष्यांकडे पाहून बोलू लागला:
“अहो गरिबांनो, तुम्ही सुखी आहात! कारण देवाचं राज्य तुमचं आहे.+
२१ उपाशी असलेल्यांनो, तुम्ही सुखी आहात! कारण तुम्हाला तृप्त केलं जाईल.+
रडणाऱ्‍यांनो, तुम्ही सुखी आहात! कारण तुम्ही हसाल.+
२२ मनुष्याच्या मुलामुळे जेव्हा लोक तुमचा द्वेष करतात,+ तुम्हाला एकटं पाडतात,+ तुमचा अपमान करतात आणि दुष्ट म्हणून तुमची बदनामी करतात,* तेव्हा तुम्ही सुखी आहात. २३ कारण तुमच्याआधी होऊन गेलेल्या संदेष्ट्यांसोबतही त्यांनी हेच केलं होतं. उलट, त्या दिवशी हर्ष आणि आनंद करा.* कारण पाहा! स्वर्गात तुमचं प्रतिफळ मोठं आहे.+
२४ पण तुम्ही जे श्रीमंत आहात, तुमचा धिक्कार असो!+ कारण तुमच्या वाट्याचं सुख तुम्हाला आधीच मिळालंय.+
२५ तुम्ही जे आता तृप्त आहात, तुमचा धिक्कार असो! कारण तुम्ही उपाशी राहाल.
तुम्ही जे आता हसत आहात, तुमचा धिक्कार असो! कारण तुम्ही शोक कराल आणि रडाल.+
२६ सगळे लोक जरी तुमची प्रशंसा करत असले, तरी तुमचा धिक्कार असो!+ कारण हेच त्यांच्या पूर्वजांनी खोट्या संदेष्ट्यांच्या बाबतीतही केलं होतं.
२७ पण तुम्ही जे ऐकत आहात, तुम्हाला मी असं सांगतो: आपल्या शत्रूंवर प्रेम करत राहा आणि तुमचा द्वेष करणाऱ्‍यांचं भलं करत राहा.+ २८ तुम्हाला शाप देणाऱ्‍यांना आशीर्वाद देत राहा आणि तुमचा अपमान करणाऱ्‍यांसाठी प्रार्थना करत राहा.+ २९ जो तुमच्या एका गालावर चापट मारतो, त्याच्यापुढे दुसराही गाल करा आणि जो तुमचं बाहेरचं वस्त्र घेतो, त्याला तुमचा झगा घ्यायलाही नाही म्हणू नका.+ ३० जे तुम्हाला काही मागतात त्या प्रत्येकाला ते द्या,+ आणि जो तुमच्या वस्तू घेऊन जातो, त्याला त्या परत मागू नका.
३१ त्याच प्रकारे, लोकांनी तुमच्याशी जसं वागावं असं तुम्हाला वाटतं तसंच तुम्हीही त्यांच्याशी वागा.+
३२ जे तुमच्यावर प्रेम करतात, त्यांच्यावर तुम्ही प्रेम करत असाल, तर त्यात काय विशेष? कारण पापी लोकही आपल्यावर प्रेम करणाऱ्‍यांवर प्रेम करतात.+ ३३ आणि तुमचं भलं करणाऱ्‍यांचं जर तुम्ही भलं केलं, तर त्यात काय विशेष? कारण पापी लोकही तेच करतात. ३४ तसंच, ज्यांच्याकडून तुम्हाला परत मिळण्याची आशा आहे, त्यांना जर तुम्ही उसनं दिलं,* तर त्यात काय विशेष?+ कारण पापी लोकसुद्धा पूर्ण रक्कम परत मिळण्याच्या अपेक्षेने इतर पापी लोकांना उसनं देतात. ३५ उलट, तुम्ही तुमच्या शत्रूंवर प्रेम करत राहा, इतरांचं भलं करत राहा आणि परत मिळण्याची अपेक्षा न करता उसनं देत राहा,+ म्हणजे तुम्हाला मोठं प्रतिफळ मिळेल आणि तुम्ही सर्वोच्च देवाची मुलं व्हाल. कारण तो उपकार न मानणाऱ्‍यांवर आणि दुष्ट लोकांवरही दया करतो.+ ३६ जसा तुमचा पिता दयाळू आहे, तसेच तुम्हीसुद्धा इतरांवर दया करत राहा.+
३७ त्याच प्रकारे, इतरांचे दोष काढायचं सोडून द्या, म्हणजे तुमचे दोष काढले जाणार नाहीत.+ इतरांना दोषी ठरवायचं सोडून द्या, म्हणजे तुम्हाला दोषी ठरवलं जाणार नाही. क्षमा* करत राहा, म्हणजे तुम्हालाही क्षमा* केली जाईल.+ ३८ इतरांना देत राहा, म्हणजे तेही तुम्हाला देतील.+ ते तुमच्या पदरात भरपूर घालतील. ते माप हलवून, दाबून आणि ओसंडून वाहेपर्यंत ओततील. कारण ज्या मापाने तुम्ही इतरांना मापून देत आहात, त्याच मापाने तेही तुम्हाला मापून देतील.”
३९ मग त्याने त्यांना एक उदाहरणही दिलं: “एक आंधळा दुसऱ्‍या आंधळ्याला मार्ग दाखवू शकत नाही, दाखवू शकतो का? जर दाखवला, तर दोघंही खड्ड्यात पडणार नाहीत का?+ ४० शिष्य* आपल्या गुरूपेक्षा श्रेष्ठ नसतो. पण ज्याला चांगल्या प्रकारे शिकवण्यात येतं, असा प्रत्येक जण आपल्या गुरूसारखा होईल. ४१ तर मग, तुझ्या स्वतःच्या डोळ्यातलं लाकूड न बघता, तू तुझ्या भावाच्या डोळ्यातली बारीकशी काडी का बघतोस?+ ४२ तुझ्या स्वतःच्या डोळ्यातलं लाकूड न पाहता, ‘भावा, मला तुझ्या डोळ्यातली काडी काढू दे,’ असं तू आपल्या भावाला कसं काय म्हणू शकतोस? अरे ढोंगी माणसा! आधी स्वतःच्या डोळ्यातलं लाकूड काढ, म्हणजे मग तुझ्या भावाच्या डोळ्यातली काडी कशी काढायची हे तुला स्पष्ट दिसेल.
४३ कोणतंही चांगलं झाड कुजकं फळ देत नाही. आणि कीड लागलेलं कोणतंही झाड चांगलं फळ देत नाही.+ ४४ कारण प्रत्येक झाडाची ओळख त्याच्या फळावरून होते.+ उदाहरणार्थ, लोक काटेरी झुडपांतून अंजिरं किंवा द्राक्षं काढत नाहीत. ४५ चांगला माणूस आपल्या अंतःकरणात साठवलेल्या चांगल्या गोष्टी बाहेर काढतो. तर, वाईट माणूस आपल्या अंतःकरणात साठवलेल्या वाईट गोष्टी बाहेर काढतो. कारण जे अंतःकरणात भरलेलं असतं तेच तोंडातून बाहेर पडतं.+
४६ तुम्ही मला ‘प्रभू, प्रभू!’ म्हणता, पण मग मी सांगितलेल्या गोष्टी का करत नाही?+ ४७ जो माझ्याकडे येतो आणि माझी वचनं ऐकून त्यांप्रमाणे वागतो, तो कोणासारखा आहे हे मी तुम्हाला सांगतो:+ ४८ तो अशा एका माणसासारखा आहे, ज्याने घर बांधताना खोलपर्यंत खोदून खडकावर पाया घातला. मग पूर आला तेव्हा नदीचं पाणी घरावर आदळलं, पण ते त्या घराला हलवू शकलं नाही. कारण ते घर मजबूत बांधलेलं होतं.+ ४९ याउलट जो ऐकतो, पण त्याप्रमाणे करत नाही+ तो अशा एका माणसासारखा आहे ज्याने पाया न घालताच घर बांधलं. मग नदीचं पाणी त्यावर आदळलं आणि ते घर लगेच कोसळलं आणि पूर्णपणे उद्ध्‌वस्त झालं.”