1
Peyxama ji Xwedê bi destê Îsa (1-3)
Silav li heft civatan (4-8)
Yûhena di bin tesîra ruh de di roja Efendiyê me de ye (9-11)
Rûmeta Îsa di dîtiniyekê de (12-20)
2
3
4
5
Destnivîsa bi heft moran (1-5)
Berx destnivîsê distîne (6-8)
Berx hêja ye ku morên destnivîsê veke (9-14)
6
7
Çar melek bayên çar kujên dinyayê digirin (1-3)
144.000 hatibûn morkirin (4-8)
Komeke mezin a mirovan bi xeftanên spî (9-17)
8
Mora heftan tê vekirin (1-6)
Li çar boriyên pêşîn tê xistin (7-12)
Sê “wey” tên îlankirin (13)
9
10
11
12
Jinik, zarok û ejder (1-6)
Mîkaîl bi ejder re şer dike (7-12)
Ejder zilmê li jinikê dike (13-17)
13
Heywanê wehşî, yê ku heft serên wî hene, ji behrê derdikeve (1-10)
Heywanê wehşî, yê ku du strûhên wî hene, ji erdê derdikeve (11-13)
Sûretê heywanê wehşî yê ku heft serên wî hene (14, 15)
Nîşan û hejmara heywanê wehşî (16-18)
14
Berx û 144.000 (1-5)
Xeberên ji sê melekan (6-12)
‘Çi qas dilxweş in kesên ku bi Efendiyê me re di yekîtiyê de ne’ (13)
Erd du caran tê dirûn (14-20)
15
16
17
18
“Babîla Mezin ketiye” (1-8)
Şîngirtina li ser ketina Babîlê (9-19)
Ezmên bi ketina Babîlê kêfxweş dibe (20)
Babîl wek kevirek tê avêtin nav behrê (21-24)
19
Pesnê Yah ji ber hukmên wî bidin (1-10)
Siwarê hespê boz (11-16)
“Şîva mezin a Xwedê” (17, 18)
Heywanê wehşî tê bindestkirin (19-21)
20
Şeytan ji bo 1.000 salî bi zincîran tê girtin (1-3)
Kesên ku bi Mesîh re 1.000 salî hukimdariyê dikin (4-6)
Şeytan ji hebsê tê berdan, û paşê tê helakkirin (7-10)
Yên mirî li ber textê spî hukmê xwe distînin (11-15)
21
22
“Çemê ava jiyanê” (1-5)
Gotinên dawîn (6-21)